حبیب محبیان معروف به «حبیب» خواننده قدیمی صبح روز جمعه در یکی از روستاهای رامسر درگذشت. علت مرگ این هنرمند خواننده، آهنگساز، نوازنده و ترانه سرای ایرانی ایست قلبی اعلام شده است.
خبرگزاری مهر نوشت که حبیب به دلیل ایست قلبی در روستای نیاسته کتالم رامسر درگذشت.
زکریا اشک پور سخنگوی مرکز اورژانس مازندران در گفتگو با مهر توضیح داده است: صبح امروز جمعه در ساعت ۹ و ۱۷ دقیقه طی تماس با مرکز پیام اورژانس غرب استان مازندران درخواست آمبولانس شد و مورد مأموریت در روستای نیاسته در کتالم رامسر بود.
وی اظهار داشت: پس از اعلام مأموریت بلافاصله، همکاران به محل اعزام شدند و پس از بررسی وضعیت متوجه شدند که متأسفانه ایشان فاقد هرگونه علائم حیاتی و سیانوز کامل و مردمکها گشاد شده بود. وی سابقه مشکل قلبی داشته و اقدامات احیا مؤثر نبود.
هنوز درباره انتقال جنازه حبیب به اتهام و مکان و برنامه تشییع جنازه و تدفین او ابهام وجود دارد و خبر قطعی منتشر نشده است.
به دنبال انتشار خبر درگذشت حبیب، شمار زیادی از هواداران و علاقمندان او در مقابل سردخانه رامسر تجمع کردند.
***
یغما گلرویی: حبیب دقمرگ شد
او اولین قربانیِ خوشباوری نبود؛ آخرین هم نخواهد بود
یغما گلرویی میگوید: هفت سال پیش با چراغ سبز و وعدههای «محمود احمدی نژاد»، به امید فعالیت مجدد در ایران، به وطن بازگشته بود اما آنقدر از این نهاد به آن نهاد سنگ قلابش کردند که پشیمان و سرخورده به روستایی در شمال کوچید برای زندگی و تنها نقش مهمان جشنها و مراسمهای مختلف نصیبش شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ در پی درگذشت حبیب محبیان (خواننده پیشکسوت موسیقی ایران)؛ یغما گلرویی (شاعر و ترانهسرا) در نامهای اعتراضی از بی مهریهای وزارت ارشاد و وعدههای دفتر موسیقی درباره فعالیت این هنرمند انتقاد کرد.
در ادامه متن کامل این نامه را میخوانید:
خبر مثل همیشه کوتاه و صاعقه وار رسید. «حبیب خواننده درگذشت». «حبیب» سبکی خاص خود در خواندن و آهنگسازی داشت. همکاری با بزرگی مثل «واروژان» را تجربه کرده و از شعر شاعرانی مثل «نادر ابراهیمی» و «شفیعی کدکنی» و «محمدعلی بهمنی» در آثارش استفاده کرده و بسیاری از آهنگهایش در حافظهی شنیداری مردم ماندگار شده بودند. هفت سال پیش با چراغ سبز و وعدههای «محمود احمدی نژاد» به امید فعالیت مجدد در ایران، به وطن بازگشته بود و از آنجایی که آهنگ مبتذل - به زعم دفتر موسیقی - هم در کارنامه خود نداشت؛ گمان میکرد مشکلی برای فعالیت در ایران نداشته باشد. حتا باور داشت که در «استادیوم آزادی» کنسرت خواهد داد اما آنقدر از این نهاد به آن نهاد سنگ قلابش کردند که پشیمان و سرخورده به روستایی در شمال کوچید برای زندگی و تنها نقش مهمان جشنها و مراسمهای مختلف نصیبش شد بدون اینکه اجازه اجرای آهنگهایش را داشته باشد. آنچه حالا خبر درگذشتش را تلختر میکند تلاش هفت سالهی بیفایدهاش برای گرفتن مجوز انتشار آلبوم و برگزاری کنسرت بود. او دق مرگ شد و حالا لابد «دفتر موسیقی» مانند مغضوبانی که مجوز انتشار به آثارشان نداد و بعد به مناسبت درگذشتشان پیام تسلیت منتشر کرد، قبری در «قطعه هنرمندان» برایش مهیا کرده که کنار باقی ممنوعالفعالیتها در این قطعه آرام بگیرد. این سرنوشت تمام کسانیست که بیاعتنایی متولیان نابلد فرهنگی به موسیقی و هنر را باور نداشته باشند. یکی یکی میمیریم و دولت فعلی هم همچنان در دسته کلیدش پی کلیدی میگردد که با آن قفل عتیقهی «موسیقی مردمی» را باز کند. «حبیب» اولین قربانی این خوشباوری نبود و آخرین هم نخواهد بود. خوانندهی خلاق و صاحب سبکی که جای خالیاش تا همیشه در موسیقی ما احساس خواهد شد و گویی در محبوبترین ترانهاش سرنوشت محتوم خود را فریاد میزد:
من مرد تنهای شبم
مهر خاموشی بر لبم...
یادش گرامی. //
یغما گلرویی
۲۱/خرداد/۹۵
***
زندگینامه
حبیب در ۴ مهر ۱۳۳۱ در شمران تهران بهدنیا آمد. در خانوادهٔ او، برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفهای روی آورد. برادران او منوچهر، منصور و محمود، و خواهران او مریم و افت هستند.
براساس نوشته های منتشر شده در سایت ویکی پدیا، علیرغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود. دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا شد و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی گردید. با پذیرفته شدن در آزمون صداوسیما، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد.
بعدها وی توانست بهعنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود. وی بعد از ۲ سال از استخدام در رادیو و تلویزیون به خدمت سربازی رفت و در آنجا نیز خواننده باشگاه افسران بود.
همسر اول حبیب، شادی نام داشت. احمدرضا تنها فرزند حبیب از وی است که در ایران زندگی میکند. روزی شادی در خیابان پایش پیچ میخورد و به علت آنکه احمدرضا را در آغوش داشته به زمین میافتد و در بیمارستان به دلیل حساسیت به آمپول پنیسیلین در عرض چند دقیقه فوت میکند. تقریباً همزمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز، بهعلت حملهٔ قلبی فوت میکند و این حوادث باعث میگردد که در اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ انتشار یافت بیشتر آهنگها را بهیاد آنها بخواند.
آهنگهای «مادر» و «خرس کوکی» را بهیاد مادرش، «شهلای من» و «خواب سرخ بوسهها» را بهیاد همسرش و «نگاهم» را بهیاد هر دوی انها خواند.
همسر دوم حبیب ناهید نام دارد که «محمد » ثمره ازدواج با اوست. وی از معدود خوانندگانی است که در اجرای آهنگها از گیتار دوازده سیم استفاده میکند.
ترک و بازگشت به ایران
حبیب در سال ۱۳۶۰ بهدلیل ممنوعیت خواندن، ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۴ در لس آنجلس در ایالات متحده آمریکا ساکن شد.
او در سال ۱۳۸۸ با نگارش نامهای به رئیس جمهور وقت، محمود احمدینژاد، خواستار حضور در کشور شد و با موافقت ضمنی و پذیرفتن رعایت برخی شرایط به همراه خانوادهاش به ایران بازگشت و در رامسر، چهارصد دستگاه اقامت کرد.
آلبوم و کنسرت در ایران
حبیب در سال ۱۳۸۹ درخواست خود برای دریافت مجوز انتشار آلبوم را ارائه و اعلام کرد که میخواهد در ورزشگاه آزادی تهران کنسرت برگزار کند؛ و ادعا کرد که این کنسرت اگر ۱۰ شب هم برگزار شود، ۱۰۰ هزار نفری آزادی خالی نمیشود.
اسفندیار رحیم مشایی (رئیس دفتر محمود احمدینژاد)، در واکنش به حضور حبیب در ایران گفت: «اینکه یک ایرانی بخواهد فعالیتی در داخل و خارج از کشور داشته باشد، مطابق چارچوب و قوانین آزاد است و مشکلی ندارد. فعالیت هنری در همه بخشها از جمله موسیقی برای همه هنرمند
اما حمید شاهآبادی معاون هنری وزیر ارشاد (دولت دهم) در سال ۱۳۹۱ گفت: «خوانندهای که به ایران بازگشته از وزارت ارشاد مجوزی ندارد و آنچه گفته و شنیده شده شایعه است.»
در سال ۱۳۹۳ حسین نوشآبادی (سخنگوی وزارت ارشاد دولت یازدهم) گفت: «ایشان میتواند با توجه به نگاه و رویکرد دولت یازدهم به محتوای آثار فرهنگی و هنری، مجدداً به ارائه آلبوم خود برای اخذ مجوز اقدام کند. ارائه مجوز به آثار هنری ربطی به تولید در دولت قبل ندارد و ویژگیهای اثر ارائه شده در شرایط حاضر ملاک است.»
سید احمد خاتمی (امام جمعه موقت تهران) در واکنش بهاین موضوع (حضور حبیب در ایران) گفت: «ایران جای خوانندههای لس آنجلسی نیست.»
حبیب در آخرین مصاحبهٔ خود اعلام کرد که با اختیار خود به ایران برگشته و قطعهای بهنام «عشقهای خدایی» را در آلبوم جدید خود ساخته است. او در ژانویه ۲۰۱۲ موزیکویدئویی بههمراه سمیر زند، منتشر کرد که عناصری از تکنو، ترنس و هاوس دارد. این ویدئو موجب جلب توجه گسترده رسانهای شد.
بازداشت
در سال ۱۳۹۳ حبیب در جاده ماسوله و شهرک تاریخی ماسوله در حال تولید یک ویدئو کلیپ بود که توسط نیروی انتظامی بازداشت شد و به واسطه تشاهر و همچنین عدم به همراه داشتن مجوزهای مربوطه برای ضبط فیلم، به دادسرا معرفی شد تا روند قضایی معمول پیگیری شود. در پایان، حبیب با تودیع قرار وثیقه متناسب آزاد شد.
انتشار کتاب مرد تنهای شب
در سال ۱۳۹۳ کتاب «مرد تنهای شب» به قلم حبیب انتشار یافت و در نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران همان سال ارائه شد. این کتاب برگزیدهای از آثار و ترانههای حبیب در همه سالهای فعالیت اش را تشکیل داده است.