ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sun, 01.05.2016, 7:55
آیا کنار کشیدن عارف به نفع لاریجانی منطقی است؟

اولا : به نظر می رسد طرح ایده ریاست آقای لاریجانی از دل جریان اصلاحات یک اشتباه راهبردی است.

حداقل ضرر طرح  این موضوع از درون جریان اصلاحات، تغییر معادله مذاکرات هیئت رئیسه و کمیسیون ها به نفع لاریجانی خواهد بود.

ثانیا: مهمترین ضرورت ریاست آقای عارف، برداشتن یک گام جدی اعتمادزایی با “بخش‌هایی از نظام”  در زمان “قدرت” توسط جریان اصلاحات است.

البته مجلس ششم از دیدگاه اصلاح طلبان مجلس موفقی بوده است اما به هر حال تصویری که این مجلس در اذهان برخی از بزرگان نظام ایجاد کرده است متفاوت از تصویر ما از این مجلس است، این اعتمادزایی اصلا با ریاست لاریجانی به دست نمی آید و اتفاقا دکتر عارف این نقش را می تواند به خوبی ایفا کند.

نگرانی بابت غلطیدن  آقای لاریجانی در صورت عدم کسب ریاست مجلس در دامان تندروها منتفی است.

چرا که ایشان یک بار پارادایم شیفت  از “سیمای لاریجانی” به “لاریجانی معتدل” را داشته است. انجام مجدد این پارادایم شیفت می‌تواند آبروی سیاسی وی را به خطر بیاندازد، ضمن اینکه در جریان اصولگرایی بدنه اجتماعی (دقت کنیم بدنه اجتماعی اصولگرایان در اختیار پایداری است نه موتلفه و جبهه پیروان) فعال لاریجانی را خودی نمی داند لذا اصولا  ظرفیت پذیرش وی نیز وجود ندارد.

رابعا : الگوی “مشارکت بدنه اصلاحات و قدرت جریان اعتدال ” را می توان یک استراتزی کوتاه مدت برای عبور از شرایط سخت سال های بعد از 88 دانست.

تکرار مستمر این الگو آن هم در شرایطی که مردم با موانع بسیار زیاد به میدان آمده اند، باعث سرخوردگی اجتماعی بدنه میشود

خامسا : آقای لاریجانی بدون سابقه یک روز نمایندگی مجلس، رئیس مجلس هشتم شد و توانست توانایی خود را نشان دهد، دکتر عارف که سابقه وزارت، و معاونت اولی موفق ترین دولت بعد از انقلاب را داشته است نیز قطعا می تواند مدیری توانا برای مجلس باشد.

اتفاقا آقای عارف نشان داده است که دارای عقلانیت سیاسی بالایی می باشد. عدم کاندیداتوری در سال ۸۴، انصراف از نامزدی در انتخابات مجلس هشتم شورای اسلامی ، برقراری و حفظ تعامل جدی با نظام در فاصله ۸۸ تا ۹۲  و انصراف در سال ۹۲ نشان میدهد وی یک رئیس مجلس مدبر و مطمئن  برای صیانت از آرمان های اصلاح طلبی خواهد بود

تنها مسئله مهم ، عدم رویارویی علنی عارف و لاذیجانی است چون در صورتی که  عارف حداقل در سال اول  مجلس شکست بخورد  ضربه سنگینی به روحیه هواداران جریان اصلاحات وارد می شود، لذا فقط در صورت عدم کاندیداتوری لاریجانی و یا قطعیت در پیروزی عارف، ایشان باید وارد این رقابت بشود


پایگاه تحلیلی اصلاح طلبان