مادر سعید زینالی، دانشجویی که در اعتراضات پس از حادثه کوی دانشگاه ۱۳۷۸ بازداشت شد اما از آن زمان تاکنون از او هیچ خبری در دست نیست در واکنش به اظهارات اخیر سخنگوی قوه قضاییه به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «آیا در این ۳۶ سال به خانواده‌ای که عضوی از آن را به دلایل امنیتی بازداشت کرده‌اند مدرکی داده‌اند که من مادر سعید زینالی عقلم نرسیده و نگرفته‌ام. بعد از ۱۷ سال باید چه مدرکی به آقای اژه‌ای نشان دهم.»
غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضاییه روز یکشنبه ۱۳ دی ماه گفت: «تاکنون سندی مبنی بر بازداشت وی بدست نیامده است.» سخنگوی قوه قضاییه در ادامه حرف‌هایش گفت: «گاهی افراد مفقود می‌شوند و ممکن است برای مدتی پیدا نشود ولی اینکه ادعا شود وی بازداشت شده است درست نیست چرا که من در گذشته این موضوع را پیگیری کردم و از مدعیان بازداشت خواستم مدرک یا حتی سرنخی در این موضوع به من ارائه کنند که آنها حتی سرنخی نیز نداشتند.»
اکرم نقابی در پاسخ به اظهارات جدید غلامحسین محسنی اژه‌ای به کمپین گفت: «به دلیل حرف‌های ایشان، شکایت نامه‌ای نوشتم که فردا آن را به دفتر قوه قضاییه تحویل می‌دهم. کاش یک ماه آقای اژه‌ای جایش را با من عوض می‌کرد. یک ماه از بچه اش بی خبر می‌شد تا می‌فهمید من مادر چه می‌کشم. بالاخره ارگانی از این نظام، بسیج، سپاه یا نیروی انتظامی پسرم را برد حالا همین نظام باید جوابگو باشد. مگر می‌شود شهروندی ۱۷ سال غیبش بزند و کسی جوابگو نباشد.»
خانم نقابی گفت: «اصلا من آن روزی که فرزندم را بردند عقلم نرسید که سند بخواهم اما وقتی من ، دخترم و همسرم را بازداشت کردند مگر مدرکی به ما تحویل دادند؟ در سال ۱۳۸۹ وقتی به خانه مان ریختند تا من و دخترم را دستگیر کنند، همسرم از آنها سوال که از کجا آمده‌اند و ماموران به او اسلحه‌شان را نشان دادند. چه مدرکی می‌توانیم از آنها بگیریم.»
محسنی اژه‌ای گفت: «اینکه می‌گویید یکی از ارگان‌هایی امنیتی این بازداشت را تایید کرده به من بگویید تا این موضوع را پیگیر شوم و بدانم که این فرد چرا تاکنون گزارش نداده یا اگر گزارش داده به چه کسی گزارش داده است بنابراین توصیه می‌کنم از این موضوع نگذرید چرا که من نیز خواهان مشخص شدن این موضوع هستم.»
سعید زینالی، متولد ۳۱ شهریور ۱۳۵۵، فارغ التحصیل رشته کامپیوتر از دانشگاه تهران، پنج روز پس از حمله به کوی دانشگاه در تاریخ ۲۳ تیرماه ۳۷۸ در منزلش بازداشت شد. او در زمان بازداشت ۲۲ ساله بود. به گفته مادر او فقط یکبار سه ماه پس از بازداشتش تماس کوتاهی با خانه داشته و در طی سالهای گذشته هیچ خبری از او در دست نیست.
مادر سعید زینالی به کمپین گفت: «متاسفم که بعد از ۱۷ سال از بازداشت فرزندم از من مدرک می‌خواهند. مدرک من این است که جلوی چشم من بچه‌ام را از منزلمان بردند. من شوکه شده بودم عقلم کار نمی‌کرد که مدرک از آنها بخواهم. مادر خدا بیامرزم آن روز در خانه مان بود من و او به پای ماموران افتادیم که سعید را نبرند. آنها هم گفتند چیزی نیست، مساله پسرم امنیتی است و فقط او را برای چند سوال و جواب می‌برند و برمی گردانند. پدر سعید گفت سکوت کنیم حتما بعد چند روز آزاد می‌شود.»
اکرم نقابی به کمپین گفت فرزندش فقط یکبار، سه ماه پس از بازداشت به خانه تماس گرفته و گفته است: «حالم خوب است. پیگیر پرونده ام باشید.» خانم نقابی گفت: «آنقدر تماس تلفنی کوتاه و صدایش ضعیف بود که من حتی گاهی فکر می‌کنم شاید خودش نبوده. از آن پس دیگر هرگز سعید تماسی نگرفت. ما هرگز ملاقاتی نداشتیم. همین.»
مادر سعید زینالی درباره واکنش مسولان در دولت خاتمی، احمدی نژاد و روحانی گفت: «در دولت خاتمی که خیلی پیگیر شدیم. ماموران اوایل وعده می‌دادند که صبر کنیم، می‌گفتند این ور آن ور نروید، مصاحبه نکنید، امروز و فردا آزاد می‌شود. در همان ماه‌های اول بازداشت، چند بار از اطلاعات سپاه بازداشتگاه توحید با ما تماس گرفتند. یک بار هم از اطلاعات زندان اوین تماس گرفتند. پرسیدند سعید رادیوهای بیگانه را گوش می‌کرده، با چه کسانی رفت و آمد داشته و این طور سوال‌ها. بعد هم گفتند کمی صبر کنیم، پرونده اش تکمیل شد ملاقاتی می‌دهیم.»
اکرم نقابی ادامه داد: «اما از سال ۱۳۷۹ به بعد فقط قول پیگیری می‌دادند. آنموقع سعید مرتضوی، دادستان تهران بود و محمد سالار کیا، معاون امور زندان‌ها بود. او به من گفت مساله بچه ام امنیتی است و آنها اطلاعاتی از او ندارند. گفتند از بیت رهبری پیگیری کنیم. ما بارها از بیت رهبری پیگیری کردیم اما بیت رهبری و هیچ ارگان دیگری پاسخ درستی نداد و مسولیت بازداشت بچه ام را بر عهده نگرفت، همه قول پیگیری می‌دادند. تا اینکه همسرم در تاریخ اول آذر ماه امسال در تحصن خانواده‌های معترض زندانیان سیاسی در مقابل زندان اوین به همراه چند نفر دیگر بازداشت شد.»
خانم نقابی گفت: «بعد از ۸،۹ روز از بازداشت همسرم به ما در بند دو– الف سپاه با او ملاقاتی دادند. ماموران در آنجا به ما گفتند شما چرا از سپاه شکایت دارید، چرا اسم سپاه را می‌آورید. گفتم من دشمن نیستم، برانداز نیستم، من مشکلی با سپاه ندارم. شما می‌گویید که سعید را بازداشت نکرده اید، خب دستتان درد نکند اما شما پیگیری کنید که پسرم را چه ارگانی گرفته، جنازه یا خودش را بهم نشان دهید. بالاخره ارگانی از این نظام او را بازداشت کرده است.»
مادر سعید زینالی به کمپین گفت: «۱۷ سال است داریم پیگیری می‌کنیم. یادم می‌آید در سال ۱۳۸۲ نماینده حقوق بشر سازمان ملل به هتل لاله آمده بود، به آنجا رفتم اما ماموران من را زدند و بیرون کردند و نگذاشتند که او را ببینم. در دولت احمدی نژاد که کسی اصلا به ما جواب نمی‌داد. چندین بار به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل نامه نوشتم. در دولت روحانی چندین بار پیگیری کردم. برخی به ما می‌گویند مسولان دولت قبلی ضد انقلاب بودند خب تقصیر من چیست. این جواب مادر من دلشکسته که نشد. یک ارگانی در این نظام بچه ام را برده می‌خواهم بدانم حداقل مرده است یا زنده. باید همین نظام به من جواب بدهد.»
مادر و خواهر سعید زینالی (بهناز زینالی) یکبار در تاریخ ۱۷ مهرماه ۱۳۸۹ به صورت موقت به دلایل مصاحبه با رسانه‌های بیگانه دستگیر و بعد از مدتی آزاد شدند. همچنین پدر او،هاشم زینالی نیز در تاریخ اول آذر ماه ۱۳۹۴ به همراه جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی معترض در مقابل زندان اوین بازداشت و به بند دو الف سپاه پاسداران منتقل و پس از چند روز آزاد شد.