ايران امروز

“بيشتر عراقی‌ها راضی و خوش بین‌اند”

بی‌بی‌سی‌: بی‌بی‌سی، اخيرا با همراهی چهار رسانه خبری درباره اينکه مردم عراق راجع به اوضاع کنونی عراق و وضعيت زندگی شان و آينده چه فکر می کنند بررسی هايی انجام داد که نتيجه آن اکنون انتشار يافته است.
برای اين نظرسنجی با يکهزارو هفتصد و يازده خانواده عراقی در طی شش هفته و نيم در ماه های اکتبر و نوامبر سال جاری مصاحبه شد.
اين مصاحبه ها تصوير وسيعی از زندگی امروزه مردم عراق و نظرات آنان درباره موضوعات مختلفی از سطح زندگی گرفته تا امنيت، سياست و دولت بدست می دهد.
نتيجه کلی اين بررسی اين بود که مردم عراق بطور نسبی راضی هستند و نسبت به آينده خوش بينند.
بيش از ۷۰ درصد کسانی که با آنان مصاحبه شده زندگی شان را خوب يا خيلی خوب توصيف کرده اند.
طبق اين بررسی ۹۹ درصد مردم عراق تلويزيون و بيش از ۶۰ درصد تلفن همراه دارند.
درمورد شرايط محلی از نظر وضعيت آموزشی، خدمات بهداشتی، و امنيتی، بيش از نيمی آنرا خوب يا خيلی خوب دانسته اند.
تنها نيمی از شرکت کنندگان در نظرسنجی، وضعيت کلی عراق را "بد" توصيف کرده اند و هنگامی که از آنان سئوال می شود بهترين اتفاقی که در ظرف يکسال آينده در عراق ممکن بيفتد چيست، اکثرآنان برقراری امنيت را بهترين اتفاق می دانند.
در مورد ساختارعراق در آينده، اکثريت قابل توجهی، يعنی هفت نفر از هرده نفر، خواهان يک عراق يکپارچه و متمرکز هستند.
جيل مک گيورينگ از گزارشگران بی بی سی در مورد نحوه انجام نظرسنجی مورد بحث و مشکلات تهيه کنندگان آن، می نويسد که نگرانی فزاينده در مورد وضعيت امنيتی سبب شد که در مقايسه با بررسی قبلی در ماه نوامبرسال گذشته، کارمسئولين بررسی اخير مشکل ترشود.
آنها می بايستی برای صحبت مستقيم با مردم، احتياط بيشتری بخرج دهند و برای اينکه جلب نظر نکنند تا حد ممکن سريع تر و بی سروصداتر وارد منزل عراقی ها شده و يا خارج شوند.
در بررسی اخير عراق به چند منطقه يعنی منطقه کردنشين، مناطق شمالی و جنوبی و نيز بغداد تقسيم شده و سعی شده بود که با تعداد برابراز مردان و زنان مصاحبه شود.
جيم ميور خبرنگار بی بی سی درگزارشی از اربيل مرکز کردستان عراق، اين بررسی در شمال عراق را به بحث گذاشته و می نويسد که کردهای شمال عراق بطور کلی از زندگی خود راضی بوده و در مقايسه با بسياری از نقاط ديگرعراق نگرانی های آنان از وضعيت امنيتی بمراتب کمتر است.
جيم ميور اين خوش بينی کردها را ناشی از اين ميداند که آنها برخلاف نقاط ديگر کشور از ۱۵ سال قبل اداره امور خود را بدست گرفته و امنيت منطقه را خودشان تامين می کنند. کردستان عراق در کل از سايرنقاط کشور امن تر و باثبات تر است.
نتيجه يک چنين شرايطی رونق اقتصادی کردستان عراق است. پروژه های ساختمانی متعددی در حال اجراست و با احداث يک فرودگاه بين المللی ساير کردها به شمال عراق آمده و برخی از آنان اقدام به سرمايه گذاری در منطقه کرده اند.
جيم ميور در ادامه گزارش خود می نويسد جای تعجب نيست که کردها درباره وضعيت امنيتی نگرانی کمتری در مقايسه با ساير مردم عراق ابرازمی کنند. آنها نسبت به ادامه ثبات منطقه خوش بين هستند.
نکته قابل ذکر ديگر، اين است که نيروهای خارجی بندرت در مناطق کرد نشين ديده می شوند و بهمين جهت کردها کمتردر ارتباط با اشغال عراق توسط نيروهای برهبری آمريکا و ادامه حضور نيروهای خارجی، مورد انتقاد قرار می گيرند.
نگرانی کردها براساس نظرسنجی، بيشتر درباره مسائل مربوط به شيوه زندگی مانند مسکن، مدرسه و کار است و حتی در اين زمينه ها هم ميزان نگرانی آنها بمراتب کمتر از ساير عراقی هاست.
پم اوتول گزارشگر ديگر بی بی سی نيز در ارتباط با بررسی اخير، به رفاه مردم شمال عراق پرداخته ومی نويسد حقوق کارمندان دولت در مقايسه با سال ۲۰۰۳ بميزان قابل توجهی افزايش يافته و همين موضوع سبب شده که پول زيادی وارد بازار شود. امنيت نسبی شمال عراق و اينکه در ظرف دو سال گذشته تنها معدودی بمب در اين منطقه منفجر شده شرکت های خارجی را ترغيب کرده که در آنجا سرگرم فعاليت شوند.
پم اوتول خاطرنشان می سازد که البته همه کردها زندگی مرفهی ندارند و برخی از آنان از نداشتن برق دائم و نيز کمبود سوخت و شرايط شاق زندگی شکايت دارند.
مجدی عبدالهادی، تحليلگر جهان عرب در بی بی سی، می نويسد که يکی از تعجب آورين ترين نتيجه گيری های اين نظرسنجی اين است که يک چنين شمار قابل توجهی از مردم عراق به زندگی و کشور خود نظر مثبت دارند. در حالی که خشونت های تقريبا هرروزه، بيکاری و عدم اعتماد به سياستمداران جديد عراق ،جايی برای خوش بينی باقی نمی گذارد.
نتيجه قابل ذکر ديگر اين است که اين خوش بينی با ترس از خشونت های بيشترو حتی شروع يک جنگ داخلی تضاد دارد. بسياری از کسانی که با آنها صحبت شده از وحشت خود از اين خشونت ها سخن گفته اند.
بنظر مجدی عبدالهادی يکی از دلايل تضاد واضح بين ترس و خوش بينی ممکن است صرفا اين حقيقت باشد که عراق با يک مرحله انتقالی بسيار دشوار، با نيروهای متضاد و قدرتمندی که جامعه را به مسيرهای مختلف می رانند روبروست.