ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sat, 10.12.2005, 11:27
برگزيدگان پنجمين دوره‌ی جايزه‌ی گلشيری

ايسنا: مراسم اهدای جايزه‌های پنجمين دوره جايزه ادبی هوشنگ گلشيری، عصر ديروز در فرهنگسرای نياوران برگزار شد. در ابتدای مراسم، فرزانه طاهری با يادی از مختاری و پوينده و ابراز اندوه از حادثه‌ی سقوط هواپيمای C-١٣٠ همچنين به جای خالی كريم امامی و منوچهر آتشی اشاره كرد.
طاهری برای فريده لاشايی، خالق تنديس‌های جايزه گلشيری، هم كه بيمار و بستری است، آرزوی سلامتی كرد.
او سپس به محدود و محدودتر شدن امكانات برای فعاليت بنياد گلشيری اشاره كرد و دشواری در برگزاری مراسم و منتظر اجازه بودن «نقش ٨٢» را مصداق‌های آن عنوان كرد.
او در همين زمينه گفت كه حتا ناچار شديم دو بار در زندگی و آثار يك نويسنده دخل و تصرف كنيم. شايد ناچار هم بشويم اگر وضع به همين منوال باشد، از خير چاپ زندگی‌نامه‌ی نويسندگان در مجموعه «نقش» صرف ‌نظر كنيم.
طاهری در عين حال انتشار گلستان سعدی با توضيحات و مقدمه‌ی گلشيری و انتشار ترجمه بسيار خوبی از «شازده احتجاب» را به عنوان خبرهای خوش پايان سخنانش مطرح كرد.
اما در ادامه‌ی مراسم، پس از گزارش عبدالعلی عظيمی - دبير جايزه -، عبدالله كوثری بيانيه‌ی هيات داوران را در بخش رمان خواند و محمد حسينی و يعقوب يادعلی جايزه‌های خود را برای كتاب‌های «آبی‌تر از گناه» و «آداب بی‌قراری» از گلی امامی دريافت كردند.
حسينی دو بار داستان خواندن را برای گلشيری در زمان حياتش، برای خود افتخار دانست و گفت كه فرصت نشده رمانش را برای او بخواند، ولی امشب احساس می‌كند به نحوی اين اتفاق افتاده است.
سپس با خوانده شدن بيانيه داوران توسط ليلی گلستان، جايزه‌ی بخش مجموعه داستان اول را بهرام بيضايی به محمدحسين محمدی - نويسنده‌ افغان - اهدا كرد.
بيضايی با ياد و به نام گلشيری گفت كه مفتخر است اين‌ جايزه را به محمدی تقديم می‌كند.
اين داستان‌نويس جوان كه با «انجير‌های سرخ مزار» در اين جايزه حضور داشت، نيز با بيان اين‌كه گلشيری را نديده است، در عين حال يادآور شد: اما هميشه با كار‌ها و نوشته‌های او دم‌خور بودم. در آغاز راه، كتاب‌های گلشيری بود كه تكنيك‌های داستان‌نويسی و نوع نگاه به زبان و خود داستان را به من آموخت.
عباس پژمان نيز بيانيه‌ی هيات داوران در بخش رمان اول را خواند و مهناز كريمی جايزه‌ی اين بخش را به طور مشترك به فرهاد بردبار و سودابه اشرفی كه ساكن آمريكاست، اهدا كرد.
بردبار به عنوان جوان‌ترين داستان‌نويس سكه‌ای را دريافت كرد و اشرفی نيز در پيامی كه با صدايش پخش می‌شد، برای همه همكارانش «اتاقی از آن خود» را آرزو كرد.
بردبار و اشرفی با «رنگ كلاغ» و «ماهی‌ها در شب می‌خوابند» در اين جايزه شركت داشتند.
در ادامه اين مراسم، پس از خوانده شدن بيانيه‌ی هيات دوران در بخش مجموعه‌ی داستان توسط ميترا الياتی، بابك احمدی، جايزه مهسا
محب‌علی را به‌خاطر كتاب «عاشقيت در پاورقی» به او اهدا كرد.
محب‌علی با تشكر از كسانی كه كلمه‌ای به او آموخته‌اند، جايزه‌اش را به همه‌ی كسانی كه جادوی قصه‌ گفتن و قصه شنيدن را درك كرده‌اند، تقديم كرد.
پيش از اهدای جايزه‌ها در هر بخش، فيلمی از داستان‌خوانی نامزد‌ها پخش می‌شد كه طبق اعلام، احمد دهقان - نويسنده‌ی من قاتل پسرتان هستم - به حضور در اين فيلم تمايلی نداشته است.
كليپی نيز از عكس‌ها و فيلم‌های موجود از هوشنگ گليشری به نمايش درآمد.
ضياء موحد، محمود دولت‌آبادی، بهمن فرمان‌آرا، فريبا وفی، مژده دقيقی، عنايت سميعی، عباس مخبر، محمدعلی سپانلو، مديا كاشيگر، اسدالله امرايی، صفدر تقی‌زاده، محمود معتقدی و حسين سناپور از حاضران در اين مراسم بودند.


برگزيدگان پنجمين دوره جايزه هوشنگ گلشيری اعلام شدند.

در بخش رمان، كتاب «آبی‌تر از گناه»، نوشته محمد حسينی برنده مشترك عنوان بهترين رمان سال ١٣٨٣ اعلام شد. توفيق در ايجاد و حفظ تعليق و كشش داستانی و تنيدن ماهرانه آن در بافت داستان، اجتناب از القای قطعيت و پيش بردن داستان به صورت چندسطحی، توفيق در ايجاد ترديد درروايتهای تاريخی با ايجاد ترديد در صداقت راوی، گزينش نظرگاهی درخور برای روايت، درهم ريختن موجه مرز خيال و واقعيت، توفيق در شخصيت پردازی و زبان پيراسته دلايل اين انتخاب مطرح شد.
رمان «آداب بی‌قراری» نوشته يعقوب يادعلی نيز برنده مشترك اين بخش اعلام شد.
جسارت در كاويدن درون بی‌قرار انسانی از طبقه متوسط شهری و پرده برداشتن از سيمای امروزی شهر، توفيق در ايجاد و حفظ كشش داستانی در بخش اعظم رمان، جست‌وجوی تعريفی متفاوت از عشق و زندگی و بازی، خلق روايتی لغزان ميان واقعيت و وهم، توفيق در شخصيت‌پردازی، زبان موجز و پيراسته و درخور روايت و گفت‌وگوهای قوی از دلايل برگزيده شدن اين اثر اعلام شد.
در بخش مجموعه ‌داستان، «عاشقيت در پاورقی» نوشته مهسا محب‌علی به اين دلايل بهترين مجموعه ‌داستان سال ١٣٨٣ اعلام شد: حركت‌های نو در داستان‌نويسی، بازی با تكنيك‌های روايت، و تجربه‌ی فرم‌های گوناگون، افشای سرنوشت‌های تلخ و فاجعه‌های درونی انسان‌ها در زير پوسته همزيستی مسالمت‌آميز به‌رغم شوخ‌طبعی و بی‌اعتنايی و لحن طنزآلود و شيطنت‌آميز راوی داستانها، روايت تكه تكه، درهم و برهم و بازيگوشانه به اقتضای تلاش برای ترسيم تاثرات و تجربه‌های ذهنی وايجاد ترديد در تصورات رايج از واقعيت و ارايه معناهای تغييريافته مفاهيمی چون خيانت و خشم، عشق و زيبايی.
در بخش رمان اول نيز دو برنده‌ی مشترك اعلام شدند؛ رمان «ماهی‌ها در شب می‌خوابند» نوشته سودابه اشرفی، به دليل: توفيق در ارايه تصويری عينی از وطن و جلوه های گوناگون آن در يك خانواده متوسط شهری در قبل و بعد از انقلاب، توفيق در خلق روايتی پركشش از تلاش برای گريز از جبر دامن‌گير و گذار از زندگی سنتی به جهان مدرن، پرهيز راوی مهاجر از آرمانی كردن وطن، پرداخت بديع و جسورانه موقعيت زن در جامعه، كاربرد موثر شگرد جريان سيال ذهن، زبان موجز و پيراسته و فضاسازی دقيق و رمان «رنگ كلاغ» نوشته فرهاد بردبار، نيز به دليل: توفيق در تركيب ظريف خيال و واقعيت و درآميختن كابوسهای راوی با واقعيت در روايتی بری از هرگونه داوری، توفيق در آميختن جهان مردگان و زندگان و ساختن فضای شهری دستخوش وهم و كابوس يا گرفتار در ملال زندگی روزمره، توفيق در نمايش غلبه بی‌آرمانی در نسل جديد وتوفيق در شخصيت پردازی، آثار برگزيده اين بخش اعلام شدند.
همچنين در بخش مجموعه ‌داستان اول، «انجيرهای سرخ مزار»، نوشته محمدحسين محمدی بهترين مجموعه ‌داستان اول سال ١٣٨٣ اعلام شد كه به اين دلايل برگزيده شده است: روايت بيگانگی و خصومت و تيره‌روزی و خشونت با نگاهی بی‌طرفانه و غيرايديولوژيك به جنگ و لطمات آن، استفاده از شگردهای گوناگون داستانی و نظرگاه‌های متفاوت برای كالبدشكافی جنگ، توفيق در آميختن عنصر خيال و واقعيت در خلق موقعيت‌های تراژيك و فضاهای داستانی تاثيرگذار، ساختمان قوی اغلب داستان‌ها به واسطه تناسب اجزا با كل، خلق روايتهای گوناگون از فضا و مكانی واحد و زبانی درخور درونمايه تكان‌دهنده داستان‌ها.
به گزارش ايسنا، داوران بخش مجموعه ‌داستان پنجمين دوره جايزه هوشنگ گلشيری، ميترا الياتی، كامران بزرگ‌نيا، نغمه ثمينی، صمد طاهری، ليلی گلستان و داوران بخش رمان عباس پژمان، نسيم خاكسار، محمدحسن شهسواری، مهناز كريمی و عبدالله كوثری بودند.

همچنين تك داستانهای برگزيده بنياد به اين ترتيب اعلام شد:

«چهل و هشت پله» از مجموعه‌ی آسمان می شوم، پاكسيما مجوزی؛ «مردگان» از مجموعهء انجيرهای سرخ مزار، محمدحسين محمدی ؛ «طناب» از مجموعهء اهل هيچ‌جا، زهره حكيمی؛‌«از ره رسيدن»، از مجموعه‌ی اينك دانمارك، محمدآصف سلطانزاده؛ «با گارد باز»، از مجموعه‌ی با گارد باز، حسين سناپور؛ «چقدر اين گنجشكها ور می‌زنند»، از مجموعهء برف و نرگس، ناهيد طباطبايی؛‌«چرنگ سوخته»، از مجموعه‌ی بگذريم، بهناز عليپور گسكری؛ «ستاره‌ی ثريا»، از مجموعه‌ی بلند، كوتاه، اسفنديار آبان؛ «ماهی فلزی»، از مجموعه‌ی پايان درخت سيب، نوشين سالاری؛ «ياقوت مقابر»، از مجموعه‌ی تنها كه می‌مانم، شهلا پروين روح؛ «تو می‌گی من اونو كشتم»، از مجموعه‌ی تو می‌گی من اونو كشتم، احمد غلامی؛ «جوانی يا دسته‌گل ديروز پريروز»، از مجموعه‌ی دسته‌گل ديروز پريروز، پوروين محسنی‌آزاد؛ «حاج لفط‌الله، دبلنا»، از مجموعه‌ی دوپله گودتر، مهيار رشيديان؛ «تلويزيون»، از مجموعه‌ی سارای همه، فرشته احمدی؛ «اعتراف‌نوشت»، از مجموعه‌ی سپيدرود زير سی و سه پل، كيهان خانجانی؛ «عاشقيت در پاورقی»، از مجموعه‌ی عاشقيت در پاورقی، مهسا محب‌علی؛ «همسايه»، از مجموعه‌ی كتاب هول، شيوا مقانلو؛ «قاب شيشه‌ای»، از مجموعه‌ی گره كور، فرهاد كشوری؛ «مكث آخر»، از مجموعهءمكث آخر، يونس تراكمه؛ «بازگشت»، از مجموعه‌ی من قاتل پسرتان هستم، احمد دهقان؛ «آقای مشكاتی»، از مجموعه‌ی هتل ماركوپولو، خسرو دوامی؛ «كافه»، از مجموعه‌ی يك جای امن، مرجان شيرمحمدی؛ «كلمه فسخ نمی‌شود، طوبا»، از مجموعه‌ی يكی از همين روزها، ماريا، محمد حسينی.