به گزارش خبرآنلاين، در متن نامه زيباکلام به روحاني آمده است:
بسمه تعالی
جناب آقای دکترحسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران دامت اقباله
با سلام و تحیات، پیداست که آمریکا ستیزان مصمم هستند تا به هر نحو ممکن جلوی توافق هسته‌ای با آمریکا را بگیرند. از همان سیزدهم فروردین و در حالی که هنوز تیم مذاکره کننده به تهران بازنگشته بود که توپخانه سنگین آمریکا ستیزان به غرش درآمد. بنده همان موقع خطاب به یکی از فرماندهان ارشد قشون آمریکاستیزی(حضرت حاج حسین شریعتمداری دامت شوکته) نوشتم که مشکل شما توافق هسته‌ای نیست. اگر غربیها در یکی از محضرخانه‌های لوزان سند منگوله دار شش دانگ مملکت سوئیس را هم بنام ما می زدند شما باز یک ایراد و نقص دیگری پیدا می‌کردید. چرا که برای شما نه حل مناقشه هسته‌ای که ۱۲ سال است مملکت را فلج کرده خیلی اهمیتی دارد و نه چندان به دنبال پاسخ این پرسش هستید که هسته‌ای علیرغم هزینه‌های کمرشکن مستقیم و غیر مستقیم آن برای کشور، چه گلی برسر پیشرفت و ترقی مملکت زده است؟ دغدغه شما به خطر افتادن تجارت آمریکاستیزی‌تان است که لاجرم توافق هسته‌ای در پی خواهد داشت.
همه آنانکه مناقشه هسته‌ای برایشان ابزار و اهرمی شده بود در جهت بهره برداری و گسترش بیشترآمریکاستیزی، و نگران آن هستند که مبادا دولت یازدهم بتواند به این مناقشه‌ای که همچون سمی برای منافع ملی کشور بوده پایان ببخشد، ظرف دو ماه گذشته هر چه داشتتند بر سر توافق اولیه لوزان ریختند. کسانی که ظرف نزدیک به شش سالی که سکان مذاکرات هسته‌ای را در دست داشتند نه توانسته بودند نیم میلی متر مذاکرات را بجلو ببرند، نه حتی یکبار وظیفه خود دانسته بودند که مردم را در جریان مذاکرات بگذارند، و بالاتر از همه به بهانه امنیتی بودن موضوع اجازه کمترین اظهار نظر در خصوص هسته‌ای را نداده بودند، حالا میدان‌دار شده بودند تا تیم مذاکره کننده می‌بایستی مخالفین و منتقدین را اولا از ریز مذاکرات آگاه نماید، ثانیا به آنها پاسخگو باشد، ثالثا مخالفین را مجاب و قانع نماید.
یک روز به بهانه عدم انتشار فکت شیت، یک روز به بهانه مغایرت فکت شیت آمریکایی‌ها با اظهارات تیم مذاکره کننده، یک روز به بهانه کاهش تعداد سانترفیوژها، یک روز به بهانه تغییر آب سنگین اراک، یک روز به بهانه اینکه چرا تحریمها یکجا برداشته نمی شود(در حالیکه تا دیروز می‌گفتند تحریمها هیچ تاثیری بر اقتصادمان نداشته و مشکل در سوء مدیریت است)، یک روز به بهانه اینکه آمریکایی‌ها «دبه» درآورده‌اند، یک روز به بهانه اینکه وزیر خارجه آمریکا این یا آن را گفته و هر روز به بهانه‌ای توافق اولیه لوزان را مورد حمله قرار داده‌اند. آخرین مسئله‌ای که مطرح کرده‌اند پروتکل الحاقی است. هر کشوری که به عضویت پروتکل الحاقی در می‌آید لاجرم می‌بایستی یکسری الزامات و تعهدات آن را هم بپذیرد. اگر ما به هر دلیلی نمی‌خواهیم تعهدات و الزامات پروتکل را قبول کنیم، در آن صورت از ابتداء نمی‌بایستی به عضویت آن درمی‌آمدیم.
جناب آقای روحانی، دولت فخیمه شما هرگز موفق نخواهد شد به هیچ طریقی موافقت آمریکاستیزان را نسبت به رسیدن به توافق هسته‌ای با آمریکا جلب نماید و همانطور که ملاحظه فرمودید دست آخر هم با «خائن» خواندن دکتر ظریف از بیست ماه تلاش‌های مشارالیه قدر دانی کردند.
چاره پیشبرد توافق هسته‌ای نه درادامه تلاش‌های بی‌حاصل به منظور همراه ساختن آمریکاستیزان است که عرض کردم اگر در یک دستتان ماه و در دست دیگرتان خورشید را بگیرید آمریکاستیزان با شما همراه نخواهند شد. راه حل در مراجعه به مردم و افکار عمومی یا همان رفراندوم است. اصل پنجاه و نهم قانون اساسی‌مان پیش‌بینی نموده که «در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می توان مراجعه مستقیم به آراء مردم و همه پرسی نمود».
گمان نمی کنم حتی آمریکاستیزان هم منکر شوند که در شرایط فعلی کشور از حل مناقشه هسته‌ای ما موضوعی مهم‌تر و بنیادی‌تر داشته باشیم. چرا توافق نهایی هسته‌ای با آمریکا را حسب قانون اساسی‌مان به رفراندوم نگذاریم؟
ایام بکام باد
صادق زیباکلام
پنجم خردادماه یکهزاروسیصدونودوچهار