احمد زیدآبادى، زندانى سیاسى، احتمالا پس از آزادى از زندان رجایی شهر کرج، مستقیما راهى تبعید خواهد شد.
مهدیه محمدی، همسر احمد زیدآبادى، دو روز مانده به موعد آزادى همسرش، در صفحه خود در فیسبوک نوشته است که حکم تبعید آقای زیدآبادی مستقیما از زندان و لحظه آزادى اجرا خواهد شد.
حکم حبس شش ساله این روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی در تاریخ پنجشنبه ٣١ اردیبهشت ماه به پایان مى‌رسد ولى این روزنامه‌نگار علاوه بر حبس و محرومیت از روزنامه‌نگاری، به پنج سال تبعید به شهرستان گناباد نیز محکوم شده است.
احمد زیدآبادى در پی حوادث انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ به شش سال زندان، پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی، محکوم شده‌است. آقای زیدآبادی ۲۴ خرداد ۸۸ بازداشت شده بود.
این روزنامه‌نگار در سال ۱۳۷۹ نیز با اتهام‌هایی چون تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی، نظام ۱۳ ماه در زندان به سربرد. وی در سال ۱۳۹۰ در حالی که در زندان به سر می‌برد برنده جایزه آزادی مطبوعات جهانی ۲۰۱۱ سازمان یونسکو موسوم به «گیلرموکانو» شد.
زیدآبادی در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل کرده و دکترای روابط بین‌الملل از دانشکده حقوق دانشگاه تهران دارد. تز دکترای او «دین و دولت در اسرائیل» نام داشت و کارشناس مسائل اسرائیل به شمار می‌آید.
از سال ۱۳۶۸ فعالیت روزنامه‌نگاری او در روزنامه اطلاعات آغاز شد. او از سال ۱۳۷۳ در روزنامه همشهری کار می‌کرد و پس از دوم خرداد با بیشتر روزنامه‌های اصلاح‌طلب همکاری داشت. همچنین او سردبیر روزنامه آزاد بود که در سال ۱۳۷۸ منتشر می‌شد. وی در سال‌های ۱۳۸۶–۱۳۸۷ با هفته نامه شهروند امروز همکاری داشت. او عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران و عضو شورای سیاست‌گذاری سازمان ادوار تحکیم وحدت و دبیرکل این سازمان نیز هست.
از او نقل شده که دربارهٔ زندان اینگونه اظهار نظر کرده‌است: «زندگی به اندازه‌ای زیباست که همه چیز را می‌توان قربانی آن کرد، مگر شرافت را، که عزیزتر و زیباتر از زندگی است و لایق آنکه زندگی را قربانی آن کرد. این اصل اساسی زندگی من است و هر کس لحظه‌ای در این باره تردید کند هرگز مرا نشناخته‌است.»