ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sun, 01.03.2015, 10:43
تجمع اعتراضی معلمان در مقابل ادارات آموزش و پرورش

صبح روز یکشنبه ۱۰ اسفند گروه‌هایی از معلمان در نقاط مختلف کشور در اعتراض به بودجه درنظرگرفته شده برای وزارت آموزش و پرورش در سال آینده و اعمال تبعیض بین کارکنان دولت تجمع کردند.

منابع خبری ایلنا تا این لحظه از برگزاری این تجمعات اعتراضی در استان‌های خراسان رضوی، لرستان، هرمزگان کردستان، خوزستان، فارس، قزوین خبر داده‌اند. همچنین تجمع اعتراضی معلمان در تهران که پیش از این قرار بود بعد از ظهر امروز در مقابل ساختمان مجلس برگزار شود، از ساعاتی پیش از موعد مقرر در حال شکل‌گیری است و منابع خبری ایلنا در ساعت 11 و 30 دقیقه از تجمع 600 نفری معلمان تهران در مقابل مجلس خبر می‌دهند.

معلمان معترض در تهران به ایلنا گفته‌اند که دلیل اعتراض آنان تبعیض‌های صورت گرفته در سیستم آموزش کشور و اجرانشدن بندهایی از قانون خدمات کشوری مرتبط با کارکنان دولت است.

یکی از معلمان که در مقابل اداره آموزش و پرورش قزوین حضور داشت، دربارهٔ دلایل این تجمع به ایلنا گفت: تبعیض‌های صورت گرفته در سیستم آموزشی کشور بین فرهنگیان و همچنین اجرا نشدن قانون خدمات کشوری که منجر به تبعیض‌های گسترده بین فرهنگیان و کارکنان دولت شده است از دلایل اصلی این تجمع سراسری است.

تا این لحظه گزارشی از شعار دادن در تجمعات به ایلنا نرسیده است اما معلمان در تجمع امروز پلاکاردهایی را به همراه دارند که روی آنها نوشته شده است «ما از فرق می نالیم، نه از فقر» ،«معلم فرهنگ ساز جامعه را دریابید.»

گفتنی است معلمان حاضر در تجمعات اعتراضی امروز ضمن تاکید بر اجرای کامل نظام و حقوق هماهنگ کارکنان دولت، خواستار اجرای فوری و بی‌قید و شرط بند ۵ مادهٔ ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری هستند که به دولت اجازه می‌دهد برای مشاغل هم سطح کاردانی حداکثر ۷۰۰ امتیاز برای کار‌شناسی ۱۵۰۰ و برای کار‌شناسی ارشد به بالا ۲۰۰۰ امتیاز برای افزایش فوق العاده شغل در نظر بگیرد. تجمع کنندگان همچنین به میزان بودجهٔ در نظر گرفته شده برای آموزش و پرورش در سال ۹۴ نیز معترضند.

کنشگران صنفی جامعه فرهنگیان معتقدند بودجهٔ اختصاص یافته برای وزارت آموزش پرورش در سال آینده در شرایطی که این وزارتخانه با ۵ هزار میلیارد تومان کسری بودجه مواجه است، نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای بدنهٔ این وزارتخانه یعنی کادر آموزشی باشد.

تجمع در مقابل مجلس در تهران

جمعی از معلمان در اعتراض به عدم همسان‌سازی حقوقشان با حقوق سایر کامندان دولت مقابل مجلس تجمع کردند.

به گزارش ایلنا، جمعی از  معلمان امروز در اعتراض به عدم همسان‌سازی حقوقشان با حقوق سایر کامندان دولت مقابل مجلس تجمع کردند.

لازم به ذکر است برخی از افراد که آزمون استخدامی وزارت نفت را داده و در انتظار انجام مراحل استخدامشان به سر می‌برند نیز مقابل مجلس تجمع کردند.

به گفته یکی از تجمع کنندگان؛ مدت‌هاست تمام مراحل استخدام را انجام داده اما دولت به ویژه شرکت پالایش و پخش هیچ اقدامی برای استخدام افراد نکرده است.

***

معلمان چرا تجمع کردند؟

کلمه: طاقت معلمان طاق شده است. دیگر تحمل اینهمه تبعیض را ندارند: تبعیض بین معلمان و نیروهای ستادی، تبعیض بین پرسنل آموزش و پرورش و دیگر کارمندان دولت، تبعیض در اجرای قوانین و تبعیض در تخصیص اعتبارات و بودجه های ملی. معلمان حالا به خشم آمده اند و با وجود همه نصیحت ها و تهمت ها، این بار می خواهند بایستند و اعتراض کنند. روز خشم آنها، دهم اسفندماه اعلام شده است.

به گزارش کلمه، فراخوان این تجمع را کانون صنفی معلمان صادر کرده است. این تشکل صنفی که حالا نسبت به دیگر سازمان ها و انجمن ها، بیشتر صدای بدنه معلمان کشور را بازتاب می دهد، از دو هفته پیش برای تجمع اعتراضی امروز درخواست مجوز کرده بود. معلمان شهرهای مختلف نیز در شبکه های اجتماعی، استقبال گسترده ای از این فراخوان داشته اند. اما دولتی ها بدون هیچ بهانه ای از دادن مجوز به این تجمع خودداری کردند.

بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی، “تشکیل اجتماعات و راه‏پیمایی‏ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.‏‏” معلمان هیچ خواسته ای که “مخل به مبانی اسلام” باشد، ندارند. آنها سلاحی جز قلم و کاغذ هم ندارند. آخرین سلاح آنها فریاد است، و آنها پیرو قرآن اند که به مظلومان اجازه فریاد زدن داده است: لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم.

آنها خود را مظلوم می دانند. آخرین وزارتخانه ای که دولت به فکر تخصیص بودجه به آن می افتد، وزارتخانه آنهاست. آخرین کسانی که قوانین استخدامی و رتبه بندی و ضریب حقوقی و … برایشان اجرا می شود و البته هنوز نشده، آنها هستند. تنها وزارتخانه ای که کارمندان رسمی اش تنها به جرم پیگیری حق خود به زندان افتادند و احکام انضباطی و اداری و قضایی گرفتند، آموزش و پرورش است و تنها صنفی که هنوز هم کسانی را تنها به سبب مطالبه جرای قانون و عدالت در زندن دارد، معلمان هستند. اینها همه برای فریاد زدن خشم آنها کافی نیست؟

تجمع امروز، اولین قدم معلمان معترض نیست. آنها دو ماه قبل طوماری را با ۶۰۰۰ امضا برای رئیس مجلس ارسال کردند که در آن آمده بود: “معلمان کشور در تامین نیازهای اولیه زندگی خود درمانده‌اند و عموما زیر خط فقر به سر می‌بند و این امر به منزلت آن‌ها آسیب زده است.” سپس در آخرین روز دی ماه اعتصابی هماهنگ را در چندین استان سامان دادند و باز در هفته گذشته، درست یک هفته قبل از یکشنبه موعد تجمع دهم اسفند، بر اساس یک قرار اینترنتی در چندین شهر اعتصاب کردند و سر کلاس های درس حاضر نشدند.

دولتی ها می گویند تجمع به مصلحت نیست و موجب سوء استفاده می شود! استانداری به کانون صنفی معلمان که درخوست مجوز تجمع داده، می گوید به صلاح نمی دانیم. قانون اساسی به آنها حق می دهد، اما دولت این حق را از آنها سلب می کند. معلمان هم، با پیشتازی کانون صنفی معلمان، برای اولین بار اعلام کرده اند که حاضر نیستند این بی قانونی دولت را به رسمیت بشناسند. آنها می گویند بر اساس قانون اساسی، تجمع و اعتراض را حق خود می دانند و از این رو تجمع سکوت برگزار خواهند کرد: امروز یکشنبه در میدان بهارستان، مقابل مجلس شورای اسلامی؛ و نیز در شهرستان ها مقابل ادارات آموزش و پرورش.

هستند کسانی از تشکل های دیگر معلمان که با این حرکت اعتراضی یکدل نیستند؛ برخی با احترام و نقد، و برخی با تهمت و تخریب. سازمان معلمان و برخی تشکل های دیگر نگران اند که این حرکت به ضرر دولت تدبیر و امید و به نفع اقتدارگرایانی تمام شود که بسیاری از مشکلات امروز کشور، ناشی از سیاست های هشت ساله آنهاست. اما گویا بدنه معلمان کشور دیگر تحمل ندارند که با اینگونه توجیهات، ساکت شوند و پیگیری خواسته های خود را به زمان و شرایط دیگری در آینده موکول کنند.

برخی دیگر که اتفاقا تقصیرکار بسیاری از تبعیضات و نابرابری های کنونی هستند، از این فراتر رفته اند و فرهنگیان معترض را به دوگانگی و سیاست بازی متهم می کنند. آخرین آنها محمود فرشیدی، اولین وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد است که امروز در سخنانی به عنوان دبیرکل کانون تربیت اسلامی گفته: “به نظر بنده مشکلات آموزش و پرورش راه‌حل دارد و می‌توانیم برای آن طرح آماده کرده و از طریق مجلس و قوه مجریه پیگیری کنیم! عده‌ای از یک طرف سعی می‌کنند معیشت معلم را تأمین نکنند یا همه توان خود را به کار نگیرند و از آن طرف سعی می‌کنند معلم را تحریک کنند تا در مقابل مجلس و جاهای دیگر تظاهرات کنند تا از معلم استفاده ابزاری و سیاسی شود.”

اسماعیل عبدی، دبیرکل کانون صنفی معلمان، به اتهاماتی از این دست پاسخ داده که به خبرگزاری آنا گفته است: “این اعتراضات فقط مرتبط با این دولت نیست و البته اعتراض ما به این دولت هم نیست. اعتراض ما به نگاهی است که از سال‌ها پیش به آموزش و پرورش وجود داشته است. ما پیاده‌نظام هیچ جریان سیاسی در کشور نیستیم و تنها به دنبال دریافت مطالبات صنفی خود هستیم.”

علی اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش، هم تنها واکنش غیرمستقیمی که به تجمع امروز معلمان نشان داده، این بوده که امروز وعده داده “بخش قابل توجهی از معوقات معلمان تا پایان سال پرداخت می شود”! وعده ای که بعید است معلمان به آن اعتماد کنند، چرا که تا پایان سال فقط سه هفته باقی مانده است و مشخص نیست وزیر از کجا می خواهد دست کم پنج هزار میلیارد تومان کسری بودجه وزارتخانه خود را که بخش قابل توجهی از آن مربوط به معوقات پرسنلی است، تامین کند.

عادل عبدی مشاور وزیر البته امروز ضمن هشدار به معلمان که “تجمع هم به ضرر دولت است و هم به ضرر معلمان” و “موافق تجمع معلمان در خیابان نیستیم”، در عین حال اعتراف کرده که “درخواست تجمع معلمان صرفا به خاطر عقب افتادگی مطالباتشان نیست بلکه آنها خواستار ارتقای سطح حقوقی و معیشتی خود مانند سایر کارمندان دستگاه‌های دولتی هستند.”

همانند وزیر، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس هم وعده دیگری به معلمان داده است: طرح دوفوریتی کمیسیون آموزش مجلس برای رتبه‌بندی معلمان! او همچنین گفته که مجلس در بودجه ۹۴ “توانستیم درآمدهای جدیدی بیابیم که بر اساس آن دو هزار میلیارد تومان مازاد بر لایحه بودجه دولت برای آموزش و پرورش خلق شد”!

اما مشخص نیست در میان دولت تدبیر و مجلس مدعی اصول، چه کسی قرار است واقعا به فکر معلمان باشد. فرهنگیان کشور به خصوص وقتی از دولت ناامید شده اند که می بینند بسیاری از کادرهای سابق، همچنان در بدنه این وزارتخانه جولان می دهند و با وجود رای مردم در ۲۴ خرداد، سیاست ها هنوز تغییری نکرده است. جدیدترین مصداق اعتراض معلمان به ناتوانی دولت در حفظ حریم خود، عزل مدیرکل آموزش و پرورش استان بوشهر بود که تجمع و راهپیمایی اعتراضی معلمان بوشهری را در سه شنبه گذشته (پنجم اسفند) در پی داشت. آنها وزیر آموزش و پرورش را متهم می کردند که “برای جلب رضایت استیضاح کنندگان و بقای خود در این سمت” مدیر شجاع و توانمندی را که گفته بود که گفته بود یک ویرانه را از دولت قبل تحویل گرفته، برکنار کرده است.

خشم معلمان از چنین مدیریت ناکارآمدی، در کنار ناتوانی وزیر و همکارانش از احیای منزلت آموزش و پرورش و بهبود وضع معیشتی معلمان، در نهایت کار را بدین جا رسانده که امروز قرار است تجمعی سراسری برای پیگیری خواسته های صنفی معلمان شکل بگیرد. آیا این تجمع، با واکنش مثبت دولت و مجلس مواجه خواهد شد؟ آیا پلیس و نهادهای امنیتی با این اعتراض قانونی و آرام و در سکوت، تعاملی منطقی خواهند داشت؟ و آیا این گردهمایی فرهنگیان، روزهای بهتری را برای آنها به ارمغان خواهد آورد؟ باید منتظر بود و دید.