ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Thu, 23.10.2014, 18:57
درخواست آزادی امید کوکبی از سوی ۳۱برنده جایزه نوبل

۳۱ برنده جایزه نوبل و هزاران نفر با امضای نامه‌ای خواستار آزادی امید کوکبی شدند
هیئتی طومار هزاران امضاء و نامه را به نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد تحویل میدهد

(نیویورک)- یک هیئت متشکل از سازمان عفو بین‌الملل، کمیتۀ دانشمندان دغدغه‌مند و کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در تاریخ سه شنبه ۲۸ اکتبر در ساعت ۱۰:۳۰ صبح هزاران امضاء و نامه که توسط این سازمانها و انجمن فیزیک آمریکا در فراخوان آزادی امید کوکبی جمع آوری شده را به نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد به آدرس شمارۀ ۶۲۲ خیابان سوم، بین خیابانهای ۴۰ و ۴۱ تحویل خواهد داد. در میان هزاران امضائی که چه روی اینترنت و چه برکاغذ جمع آوری شده است، نامه هایی از ۳۱ دریافت کنندۀ جایزۀ فیزیک نوبل بین سالهای ۱۹۷۲ و ۲۰۱۳ خطاب به رهبر ایران نیز وجود دارد.

اعضاء این هیئت در محوطۀ بیرون محل نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد بیاناتی را ایراد خواهند کرد و نامه ها و امضاءها را پیش از تحویل آنها به نمایندگی نمایش خواهند داد.

تحویل امضاء ها نقطۀ اوج تلاشهای این مجموعه از زمان دستگیری امید کوکبی در ژانویۀ سال ۲۰۱۱ است. امید کوکبی فیزیکدان جوان (۳۲ ساله) با استعدادی است که در لیزر و اپتیک و فوتونیک تخصص دارد. او در زمانی که برای دیدار از خانواده اش به ایران آمده بود دستگیر شد. از آن زمان تا کنون وی در زندان به سر میبرد. او پس از اینکه به دنبال یک محاکمۀ غیرعادلانه در دادگاه انقلاب تهران به اتهامات واهیِ “ارتباط با دولت متخاصم” و “درآمد نامشروع” به ده سال زندان محکوم شد، مشغول سپری کردن دورۀ محکومیت خود میباشد. سازمان عفو بین الملل امید کوکبی را یک زندانی عقیدتی میداند که تنها به دلیل عدم موافقت با اشتغال در تحقیقات نظامی برای جمهوری اسلامی ایران و به دلیل اتهامات واهی مرتبط با روابط مشروع علمی خویش با موسسات علمی بیرون از ایران به زندان افتاده است.

امید کوکبی در سال ۲۰۱۳ از جامعۀ فیزیک آمریکا (APS) جایزۀ آندره ساخاروف را برای «شهامت وی در نپذیرفتن استفاده از دانش فیزیک خود برای کار در پروژه هایی که او برای بشریت مضر می‌دانست، به رغم فشار مفرط جسمی و روانی» دریافت کرد. او همچنین از چندین مشکل جدی سلامتی که مورد درمان قرار نگرفته‌اند رنج می‌برد.

زمان تحویل این امضاءها حیاتی است: پس از اینکه چندین سازمان و هزاران فعال در سراسر دنیا تلاشهای هماهنگی را برای آزادی امید کوکبی انجام دادند، دیوان عالی کشور ایران اخیرا محکومیت ده سالۀ وی را مغایر با قانون تشخیص داده و پروندۀ وی را بررسی مجدد خواهد کرد. تاریخ ۲۸ اکتبر همچنین روزی است که در آن دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد گزارش خود را در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران در سازمان ملل متحد ارائه خواهد کرد. سابقۀ حقوق بشری ایران همچنین طی بررسی دوره ای جهانی (یو پی آر) این کشور در شورای حقوق بشر در ژنو از تاریخ ۳۱ اکتبر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

هیئتی که به نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد می‌رود خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط امید کوکبی خواهد شد تا وی بتواند به درمان فوری پزشکی برای مشکلات متعدد و حاد سلامتی خویش دست یابد.

نامهایی که خطاب به رهبر ایران نوشته شده و خواهان آزادی کوکبی است توسط ۳۱ نفر افراد زیر که همگی برندگان جایزۀ فیزیک نوبل هستند امضاء شده است: لئون نیل کوپر (۱۹۷۲)، برایان دیوید جوزفسون (۱۹۷۳)، آنتونی هیویش (۱۹۷۴)، برتون ریکتر (۱۹۷۶)، ساموئل چائو چانگ تینگ (۱۹۷۶)، فیلیپ و.اندرسن (۱۹۷۷)، آرنو آلان پنزیاس (۱۹۷۸)، شلدون لی گلاشو (۱۹۷۹)، جیمز کرونین (۱۹۸۰)، نیکولاس بلومبرگن (۱۹۸۱)، کلاوس فون کلیتسینگ (۱۹۸۵)، جک اشتینبرگر (۱۹۸۸)، دیوید ام. لی (۱۹۹۶)، داگلاس دی. اوشروف (۱۹۹۶)، کلاود کوهن-تانوژی (۱۹۹۷)، ویلیام دی. فیلیپس (۱۹۹۷)، دانیل تسوی (۱۹۹۸)، اریک اِ. کورنل (۲۰۰۱)، وولفگانگ کترله (۲۰۰۱)، ماساتوشی کوشیبا (۲۰۰۲)، آلکسی آبریکوسوف (۲۰۰۳)، آنتونی لگت (۲۰۰۳)، دیوید پولیتزر (۲۰۰۴)، دیویت جِی. گروس (۲۰۰۴)، جان هال (۲۰۰۵)، جان مدر (۲۰۰۶)، توشیهیدِ ماساکاوا (۲۰۰۸)، کنستانتین نووسِلف (۲۰۱۰) آندره گایم (۲۰۱۰)، دیوید جِ. واینلند (۲۰۱۲)، و پیتر و. هیگز (۲۰۱۳).