گزارش روزنامه اعتماد/ یکشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۳
از جمع «دلواپسان هستهیی» سرشناس چیزی کمتر از نصف آنها آمدند. بعضی هم که آمدند خیلی زود رفتند مثل علیرضا زاکانی و الیاس نادران. بعضی هم به همان والسلام آخر داستان رسیدند مثل حمید رسایی و سعید زیباکلام.
آمده بودند تا از دغدغههای هستهیی خودشان بگویند، اما نخستین حرفی که میزدند این بود: «ما احمدینژادی نیستیم.» میگفتند دغدغههایشان در راستای حمایت از تیم هستهیی دولت است، آن را هم با کاریکاتورهای نهچندان کم تعداد وزیر امور خارجه در ورودی محل برگزاری مراسم خوب به نمایش گذاشته بودند؛ کاریکاتورهایی از موقعیتهای مختلف وزیر امور خارجه دربرابر دیپلماتهای ۱+۵ و امریکا. جالب اینکه در همه تصاویر هم ایرانیها یا گول خورده بودند یا دچار اشتباه شده بودند.
«دلواپسان هستهیی» تا بعد از ساعت ۱۷ مشغول سر و سامان دادن به وضعیت سالن بودند تا اینکه کمکم «سران» و «بزرگان» از راه رسیدند. همه البته نیامده بودند اما آنها هم که آمده بودند بیشتر رنگ و بوی جبهه پایداری داشتند؛ از قاسم روانبخش و سقای بیریا گرفته تا کوچکزاده و سلیمانی و حسینیان و نبویان و رسایی که البته ساعت آخر همایش از راه رسید. بقیه هم اگر عضو پایداری نبودند اما خیلی از یاران آیتالله مصباحیزدی فاصله فکری نداشتند. کسانی مثل اسماعیل کوثری و کریمی قدوسی و فریدون عباسی و صادق کوشکی و فواد ایزدی و مهدی محمدی.
هنگام ورود روی یک میز بزرگ پلاکاردهایی گذاشته بودند تا حاضران بردارند و به صورت خودجوش در مراسم جلوی دوربینها بالا بگیرند. متن روی پلاکاردها هم به دولت توصیه کرده بود که اگر میخواهد دستاوردهای هستهیی را بفروشد آنها را به «مزایده» بگذارد نه «مناقصه». عدهیی دیگر از «دلواپسان» البته در میانه مراسم برای گرفتن عکس یادگاری با پلاکاردها دست به خلاقیت هم زدند، خلاقیتی که لبخند رضایت را روی لب خیلی از بزرگترهای جمع نشاند. خلاقیتی کم خرج و پر معنا؛ ضربدری بنفش رنگ که با چسبی به دهان آنها چسبیده بود. خیلیها البته بعد از عکس گرفتن این علامت را تا پایان مراسم روی لبهای خود نگه داشتند. دلیل این کار اول مراسم مشخص شده بود، جایی که مجری برنامه از حضار به خاطر جای کم و گرمای محیط معذرتخواهی کرد و توضیح داد که «دولت» نگذاشته است مراسم در محل اولیه برگزار شود. میگفت دولت میخواسته جلوی پای آنها سنگ بیندازد.
آنها آنقدر اعتراض داشتند که یک بار هم در همان ساعت اولیه به خودشان اعتراض کردند، به خوانندهیی که روی صحنه آمده بود و یک آهنگ «پاپ ارزشی» میخواند. اولش که روی صحنه آمد با صدای دست و تشویق حضار گل از گلش شکفت و با هیجان کارش را شروع کرد. اما کمتر از یک دقیقه از خواندش نگذشته بود که صدای صلوات حضار از صدای او بلندتر شد. یادشان آمده بود که شهادت امام هادی (ع) است.
صندلی کم آمده بود و خیلی از بزرگان «دلواپس» روی زمین نشسته بودند و به نور فلاش دوربینها لبخند میزدند. ساعت حدود شش بود که صادق کوشکی، مهدی محمدی، فریدون عباسی، حجتالاسلام پناهیان، ناصر نوبری، فواد ایزدی، جواد کریمی قدوسی و اسماعیل کوثری به روی صحنه رفتند تا صدایی را به گوش دولت برسانند؛ صدای مخالفان مذاکره.
شروعکننده بحث حجتالاسلام پناهیان بود و بعد از او اسماعیل کوثری رشته کلام را در دست گرفت. هیچکدام جمعیت حاضر را چندان تهییج نکردند. ناصر نوبری اما حرفهایش کمی به دل جمعیت نشست، مخصوصا آنجا که اعتراض کرد: «آقای رییسجمهور، شناسنامه موافقان خود را برای ما مشخص کنید». فریدون عباسی هم با یاد کردن از سعید جلیلی به عنوان «قهرمان واقعی دیپلماسی هستهیی» کاری کرد تا جمعیت شعار «جلیلی، جلیلی، حمایتت میکنیم» سر بدهند. انگار که زمان یک سال به قبل برگشته و این یک جلسه انتخاباتی است.
سر رشته کلام اما به دست جواد کریمی قدوسی که افتاد یک کلام او میگفت و ده کلام جمعیت در حمایتش شعار میدادند. گفت که مقام معظم رهبری گفتهاند به مذاکرات خوشبین نیستم. بعد از آن هم رفت سراغ حرفهای رییسجمهوری که گفته بود خوشبینی و بد بینی در دیپلماسی معنا ندارد. نتیجهیی که کریمی قدوسی گرفت این بود: «در تاریخ این کشور آیا سراغ دارید رییسجمهوری را که به خود جسارت دهد تا در برابر نظر رهبری بایستد». جمعیت هم اینگونه جواب داد: «مرگ بر ضد ولایت فقیه...».
کریمی قدوسی از نقش جوانان گفت و حاضران جواب دادند: «خونی که در رگ ماست، هدیه به رهبر ماست». گفت آزادی ما ایستادگی بر آرمان است و جواب شنید «هیهات من الذله». گفت شورای عالی امنیت ملی از او به خاطر یک نطق سه دقیقهیی شکایت کرده است و حاضران در حمایت از او شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. بعد هم فیلم نطقش را به نمایش گذاشت.
فضا تا آخر نطق کریمی قدوسی همینطور بود تا اینکه نوبت به فواد ایزدی رسید تا «دلواپسان» را به شعاری جدید ترغیب کند. از روی صحنه این جملات شنیده شد که «مشکلی که ما با دوستان مذاکره در داخل کشور داریم این است که نگاه آنها طوری است که طرف مقابل را تشویق میکند که امتیاز بگیرد و امتیاز ندهد». از جمعیت پیغام تایید با این شعار رسید که «مرگ بر سازشکار». شعاری که تا انتها چند بار تکرار شد. مسوولان مراسم هم هر چه خواستند نتوانستند جلوی تکرار آن را بگیرند، آخر آنها دایم اصرار میکردند که هدفشان کمک به تیم مذاکرهکننده است.
سخنان مهدی محمدی خیلی برای حاضران شورانگیز نبود اما اظهارات کوشکی دوباره جمعیت را سر شوق آورد. روانبخش بعد از انتقاد کوشکی از کدخدا خواندن امریکا به سر صف شعاردهندگان «مرگ بر امریکا» آمد و بار دیگر هم وقتی کوشکی گفت «امــروز بیسوادی را میپذیریم و افتخار میکنیم تا فردا ضد کشور نباشیم»، جمعیت با «مرگ بر سازشکار» از سخنانش حمایت کردند.
آخر مراسم قرار بود بیانیهیی جمعی امضا شود، بیانیهیی در نقد و مخالفت توافق ژنو. چهرههایی که یکی پس از دیگری آمدند. مهدی کوچکزاده اما وقتی به صحنه رسید رفت پشت تریبون و گفت: «منظور ما از سازشکار تیم هستهیی نیست. اما آنها هم مواظب باشند که مثل خیلی از قبلیها داخل سازشکارها نروند.»
ساعت نزدیک ۲۰ بود که مراسم تمام شد. گروه برگزارکننده مراسم نامش «کمیته صیانت از منافع ایران» بود، همان گروهی که مسوولیت تجمع در مقابل فرودگاه مهرآباد هنگام بازگشت روحانی از سفر نیویورک را پذیرفت، اما پرتاب کفش به سوی رییسجمهوری را گردن نگرفت. شاکله آنها از جنبش عدالتخواهی ایران شکل گرفته است؛ جمعیتی که در انتخابات ۲۴ خرداد هوادار سعید جلیلی بودند، مثل تقریبا تمام مهمانان روز شنبهشان در سفارت سابق امریکا. بیرون هم میان جمعهای ده، بیست نفره بحث این بود که چگونه برنامه هستهیی و مذاکرات میتواند به روند سابق در دولت دهم بازگردد.
البته بیرون در سالن کتاب و سی دی هم میفروختند، همه در نقد توافق ژنو و مخالفت با مذاکرات هستهیی. اسمشان را هم گذاشته بودند «محصولات فرهنگی». همانطور که خود برگزارکنندگان هم معتقدند یک «گروه فراجناحی» و «غیر سیاسی» هستند.
اسماعیل کوثری، نماینده مجلس و عضو کمیسیون امنیت ملی
ما در سال ۱۳۷۳ درخواست اورانیوم غنیشده ۲۰ درصد را برای رآکتور تهران دادیم و آژانس هم آن را ابلاغ کرد. چطور است که در ۴ سال پیش وقتی دوباره این مقدار اورانیوم ۲۰ درصد را خواستیم، به ما ندادند؟ ما در جلسهیی که ۱۵ روز پیش در مجلس با مسوولان بانک مرکزی داشتیم متوجه شدیم که تا ۱۵ روز پیش یک دالر هم نتوانستهایم از پولهای بلوکه شده نفتی برداشت کنیم.
حجتالاسلام پناهیان
اگر مذاکره موجب شود که ما رونق اقتصادی پیدا کنیم و عزت خودمان را در جهان بیش از پیش ببینیم، طوری خواهد بود که مذاکره مانند دوران جبهه و جنگ خواهد بود و اگر مذاکره بخواهد تهاجمات دشمن را علیه ما شدیدتر کند، قضاوت همه از مذاکره این است که مذاکرات بیارزش است و دشمن را وقیحتر میکند. خوب است که مسووالن در مذاکرات اعالم کنند مذاکراتی که به تقویت رفاه و آسایش مردم منجر نشود، این مذاکره قطعا محکوم به شکست است.
علی جعفری، دبیر جنبش عدالتخواه دانشجویی
مباحث ما در همایش «دلواپسیم» مربوط به منافع ملی است سوال ما این است که اگر توافق ضعیفی رخ دهد، نمایندگان مجلس این عزم را دارند که مقابل چنین توافقنامهیی بایستند؟ ما دانشجویان همان گونه که در موضوع سعدآباد دلواپس بودیم در زمینه توافق ضعیف نیز دلواپسی داریم.
نوبری، کارشناس مسائل سیاسی و سفیر اسبق ایران در شوروی
در این ۵ ماه ثابت شده تمام نکاتی که بنده در مورد توافق ژنو گفته بودم، صحت دارد. از رییس جمهور میخواهم که حداقل یک نفر را در هر جایی از کشور که میخواهد تعیین کند تا به نقدهای بنده پاسخ دهد. ما نمیتوانیم مانند لپ لپ و تخم مرغ شانسی صبر کنیم که ببینیم بعدها چه چیزی از آن درمی آید. آیا میخواهند باز هم بگویند که برای امضای این توافقنامه تحت فشار بودهایم؟ ما دلواپسیم.
فریدون عباسی، رییس سابق سازمان انرژی اتمی
ما امروز قدرتمند هستیم و استدلال کافی برای قانع کردن ۵+۱ را داریم و مذاکرات باید با عزت، حکمت و به دور از شتابزدگی ادامه یابد. این صحیح است که تعدادی کنار گذاشته شدهاند و برخی در روز اول از پست مدیریتی خلع گشتهاند. نمیتوان کلماتی همچون اخراج را در این باره مطرح کرد، باید به جای آن از واژههایی چون جابهجایی مدیریتی و خلع شدن استفاده کرد. رآکتور باید به همان شکلی که داشت تکمیل میشد، کارش ادامه یابد و تکمیل شود و تغییری در آن صورت نگیرد.
کریم قدوسی، نماینده مجلس
دولت به دنبال آن است که مشکلات را با تعامل حل کند و با کدخدا صحبت کند. اینها به دنبال حراج گذاشتن آرمانهای امام هستند. چه نشستهاید و چه خبر دارید سیدحسن نصرالله در دیداری که با اعضای کمیسیون امنیت ملی داشت، اشکهایش جاری بود یا نیروهای رزمنده فلسطینی از این موضوع ناراحتند. وقتی از آقای ظریف سوال میشود که درباره به رسمیت شناختن اسراییل صحبتی نمیکنید، میگوید به ما ارتباطی ندارد. اسراییل را بشناسند یا نه، این مربوط به فلسطینی هاست. وقتی در داووس از آقای روحانی میپرسند درباره کشورهایی که رابطه ندارید از جمله اسراییل، با لبخند از این سوال میگذرد.
فواد ایزدی، کارشناس مسائل بینالملل
این توافق نکات منفی زیادی دارد اما فرصتهایی هم در آن ایجاد شده است و کاری که وزارت خارجه و دولت انجام میدهد، این است که از این فرصتها استفاده کند. سوال این است که در توافق نهایی هم قرار است امتیازاتی که در توافق اولیه ژنو داده شد، داده شود یا بر اینکه طرف مقابل نسبت به تعهداتش بیتوجه نباشد و آنها را اجرا کند، سخت گیری و جدیت نشان داده میشود.
محمد صادق کوشکی
مطمئن باشید با پذیرش توافق ژنو، پس فردا حجاب اسلامی ممنوع خواهد شد. اگر ما سکوت کنیم، دیگر شعار مرگ بر امریکا جرم خواهد بود. اگر توافق ژنو را بپذیریم باید با حسن نصرالله خداحافظی کنیم.
حمید رسایی، نماینده مجلس
شاید شما از ما منتقدان عصبانی باشید و ما را بیسواد اعلام کنید، ما صداوسیما را نداریم اما افکار عمومی با ماست. توافقنامه ژنو میتواند استقلال کشور ما را به خطر اندازد.
محمد علی رامین، معاون وزیر ارشاد دولت پیشین
آقای روحانی بالاخره رای مردم را گرفت و امیدوارم مطالبی که در این جلسه گفته شده به گوش ایشان برسد و فراموش نشود. آقای روحانی برای پیروزی در انتخابات نه نیرویی داشت و نه برنامهیی و همه اینها با پشتیبانی و حمایت همان شخصی بود که شما آن را میشناسید.
حجتالاسلام شجونی
اگر الان نواب صفوی زنده بود، قیام میکرد.
سعید زیباکلام، استاد دانشگاه
به نظر من مساله از دلواپسی گذشته است و باید بشوریم و اعتراض کنیم و نه اینکه صرفا دلواپس باشیم چراکه انقالب اسلامی در خطر است.
نبویان، نماینده مجلس
رابطه با امریکا و سران کفر، امری است که از دنبال کردن مذاکرات پیگیری میشود. آنها دنبال ایجاد رابطه و دوستی هستند و در مذاکره نام یکدیگر را به اسم کوچک صدا میزنند. آیا این روش مذاکره است؟
روانبخش، نماینده پیشین مجلس
خطری که این روند را دنبال میکند، این است که آنها پس از اکسید کردن ۲۰ درصد به دنبال اکسید کردن ۵ درصد و برچیدن برنامه هستهیی و به دنبال اکسید کردن فرهنگ انقلاب و امام هستند.
مهدی کوچکزاده، نماینده مجلس
کسانی که مدعی طرفداری از جمهوری اسالمی هستند و کسانی که مدعی این رای ۵۰ درصدی هستند، میخواهند علیه اسالم کودتا کنند و من این را در جلسه با وزیر اطالعات بیان کردم و گفتم که دوستان کودتا شده است.