شرق / سحر آزاد
حسین علیزاده هنوز به تغییرات در حوزه فرهنگی و به‌خصوص روزهای خوب برای موسیقی امیدوار است. او اعتقاد دارد در دیدار اخیر رییس‌جمهور و هنرمندان، سرفصل‌هایی مطرح شد که مایه امیدواری است اما باید عملی شود تا مثل دوره‌های قبل مانند موضوع انشا باقی نماند.
این آهنگساز و نوازنده آمده بود تا به بهانه انتشار جدیدترین آلبوم خود با عنوان «ملکه» در نشست خبری‌ای که صبح دیروز، ۲۳ دی در انجمن موسیقی برگزار شد، صحبت کند اما صحبت‌ها در این حد باقی نماند و او در فضایی که به گپ‌وگفتی با خبرنگاران تبدیل شد، درمورد مسایل مختلف موسیقی سخن گفت.
یکی از سوالات خبرنگاران درباره دیدار اخیر رییس‌جمهور با هنرمندان بود که علیزاده در تحلیل این دیدار گفت: «صحبت‌های رییس‌جمهور را مستقیم نشنیدم و از طریق رسانه‌ها پیگیری کردم اما فکر می‌کنم رسانه‌ها خیلی روی این صحبت‌ها متمرکز نشدند. ما یک موضوع انشا داریم که سالیان سال آن را می‌خوانیم. مردم به رییس‌جمهور رای دادند همانطور که همیشه در آرزوی روزهای بهتر رای می‌دهند و البته خوشحال شدیم که آقای روحانی برسر کار آمد اما بعضی اوقات آنقدر رفتارها با ما موسیقیدان‌ها بد بوده است که وقتی انشای خوبی خوانده می‌شود، همه به وجد می‌آیند اما این دلیل نمی‌شود اگر انشای خوبی خوانده شد، ذوق‌زده شویم.»
او افزود: «البته آمدن آقای روحانی و بعد از آن آقای مرادخانی خبر خوبی بود اما بعد از آن اتفاق دیگری نیفتاد. الان هم که پیروز ارجمند به‌عنوان مدیر دفتر موسیقی شده است و مسوولیت سنگینی دارد تا موسیقیدان‌ها را امیدوار کند و آنها بتوانند آثار خوبی تولید کنند. به‌نظرم سرعت اتفاق‌ها کند است.»
این موسیقیدان با اشاره به کمبود بودجه از سوی نهادهای دولتی اظهار کرد: «مدتی از انتخابات گذشته اما می‌گویند بودجه کم است. اگر بنا به فعل‌وانفعالات سیاسی و اقتصادی باشد، پس اهالی موسیقی باید صبر کنند تا مشکل بودجه حل شود.»
خالق «نینوا» همچنین در پاسخ به خبرنگار دیگری که درباره تعطیلی ارکسترهای سمفونیک و ملی از او پرسید، عنوان کرد: «تمام ارکسترها در تمام کشور از یک سازمان و اصول تشکیل شده‌اند. ارکسترهای ما به دلیل اینکه سازماندهی محکمی ندارند، دستخوش روزمرگی می‌شوند. ما از سلطنت به جمهوری تبدیل شده‌ایم و هر چهارسال یک‌بار مسوولان عوض می‌شوند اما سوال من این است که آیا یک مسوول نمی‌تواند بیشتر از چهارسال بر سمت خود باقی بماند؟ همین مساله باعث شده است با تغییر دولت‌ها مسوولان هم عوض شوند و تصمیم‌ها قائم به شخص باشد.»
او ادامه داد: «ارکستر سمفونیک در منطقه، یکی از قدیمی‌ترین‌هاست. ۸۰ سال عمر برای این ارکستر، کم نیست. بودجه ارکسترها حتی در شرایط جنگی نباید قطع شود و ارکسترها در تمام دنیا یک موضوع ملی هستند و نباید تحت‌تاثیر شرایط و سلیقه‌های شخصی قرار گیرند.»
علیزاده درباره تشکیل موسسه ارکستر ایران در زمان معاون هنری سابق گفت: «این موسسه عنوانی بود برای اینکه بگویند ارکسترها را منحل نکرده‌اند و سیاستی برای منحل‌کردن ارکستر موسیقی ملی و ارکستر سمفونیک تهران بود که در دوران شاه‌آبادی به اجرا درآمد و توهین بزرگی به جامعه موسیقی بود. حتی این درک وجود نداشت که اگر این تصمیم گرفته می‌شود باید به شورای ارکسترها گفته شود و در نهایت از این کارها اینطور نتیجه گرفته می‌شود که ارکسترها نباید صرفا دولتی باشند.»
بخش دیگری از صحبت‌های علیزاده درباره موسیقی فیلم‌هایی بود که ساخته است. این موضوع نیز یکی از دلایل برگزاری این نشست بود و این نوازنده تار و سه‌تار گفت که بازاری‌نبودن اثر و محتوای فیلم‌هایی که به فرهنگ ایرانی اهمیت می‌دهند، از جمله عوامل تاثیرگذار او برای ساخت موسیقی فیلم است.
او با اشاره به اینکه آلبوم جدید او شامل موسیقی فیلم‌های «ملکه»، «آسمان زرد کم‌عمق» و مستند «ایلین» است، درباره فیلم ملکه عنوان کرد: «این فیلم درمورد جنگ است اما ملکه ابعاد دیگری از جنگ را مطرح می‌کند و در این فیلم، انسان مهم‌تر از دشمن می‌شود و نمی‌توان آن را فیلم جنگی دانست چون حس انسانی سرباز، به او می‌گوید که همیشه نباید کشت. موضوع اصلی فیلم در این‌باره بود و فکر می‌کنم به‌همین‌دلیل هم موفق نبود.»
او با یادی از مرحوم ابوالقاسم حسینی، تهیه‌کننده فیلم ملکه، از تولید موسیقی فیلم‌های کردی نیز گفت: «کردها به من لطف زیادی دارند. من برای فیلم‌های کردی‌ای مثل «زمانی برای مستی اسب‌ها» و «لاک‌پشت‌ها پرواز نمی‌کنند» موسیقی ساخته‌ام. وقتی این فیلم‌ها به من پیشنهاد شد، برایم عجیب بود چون تجربه‌اش را نداشتم و همین باعث شد در ساخت این موسیقی ریشه‌ای‌تر با موسیقی کردی برخورد کرده و از موسیقی اسطوره‌ای کردستان نیز استفاده کنم.»
بخش پایانی این نشست هم به صحبت‌های جدید پیروز ارجمند، مدیر دفتر مرکز موسیقی اختصاص داشت که علیزاده در واکنش به این موضوع گفت: «به نظر من آنچه مانع انجام فعالیت‌های خوب در عرصه موسیقی می‌شود ناآگاهی در ارگان‌های دولتی نسبت به این حوزه است. مسوولان در ارگان‌های دولتی در حل مسایل هسته‌ای توانمند هستند به همین دلیل فکر نمی‌کنم که حل مسایل موسیقایی سخت‌تر از اینها باشد. ننگ است که یک استاد موسیقی پس از ۵۰ سال فعالیت، همچنان دغدغه مالی دارد.»
او ادامه داد: «بعد از گذشت بیش از ۳۰ سال از انقلاب، شک به اهالی هنر درست نیست. مجوز، یک چیز عجیب است یعنی بعد از این‌همه‌سال که مجوز اعمال شده است، چه تاثیری روی کیفیت موسیقی ما گذاشته است و آیا کسی که ۵۰ سال موسیقی کار کرده، با گذشت این‌همه سال می‌تواند کار بدی ارایه کند؟ نفس قضیه غلط است. اگر قرار است تنها عده‌ای مثل ما مجوز نگیرند، من ترجیح می‌دهم نگرفتن مجوز اعمال نشود.»
علیزاده همچنین با بیان اینکه ندادن مجوز برای یک آلبوم بر اساس ضابطه انجام نمی‌شود، اظهار کرد: «الان بعد از گذشت بیش از ۳۰ سال ضعف ارگان‌های فرهنگی است که باید کنترل کنند و هنوز جامعه هنری خود را نشناخته‌اند.»