دکتر مصطفی اقلیما
رییس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران
روزنامه اعتماد
اتفاقی که این هفته در صفحه فوتبالیست مطرح آرژانتین و همین‌طور مجری مراسم قرعه‌کشی در فضای مجازی افتاد بار دیگر بحث ناهنجاری‌های اجتماعی در جامعه ایران در رسانه‌ها مطرح شد و همچنین باعث شد که این موضوع سوژه اکثر رسانه‌های دنیا شود و خیلی‌ها به این نتیجه برسند که ناهنجاری‌های اجتماعی در جامعه ایران در حال گسترش است.
طبیعتا وقتی جوان ایرانی نتواند حرف‌هایش را بدون هیچ ترس و واهمه‌یی بزند، روی می‌آورد به فضای مجازی و در آنجا حرف خود را با دیگران مطرح می‌کند. فقط هم در ایران به این شکل نیست بلکه در همه کشورهای دنیا این موضوع وجود دارد. هنگامی که فضای حرف زدن به مردم داده نمی‌شود، خوب آنها هم به فضاهای دیگری روی می‌آورند. در جامعه ایران هم چون فضایی برای گفتن حرف‌ها وجود ندارد مردم به فضای مجازی که این روزها در اختیار همه است، روی آورده‌اند.
مردم حق دارند که عصبانی شوند و این عصبانیت را نشان دهند اما معقول و صحیح.
از این جهت هم می‌شود به این موضوع نگاه کرد که چون مردم تفریح دیگری ندارند همین باعث می‌شود که مردم ایران ۱۰ برابر مردم دیگر کشورهای دنیا به یکدیگر پیامک بدهند.
از طرفی در کشوری که مردم خواسته‌ها و مطالباتی دارند اما قانون در آن کشور نمی‌تواند به‌درستی کار خود را انجام دهد خوب طبیعی است که مردم راه‌های دیگری برای احقاق حقوق خود و به دست آوردن مطالبات‌شان در پیش می‌گیرند و همین باعث می‌شود که مردم به افرادی چون زورگیر و افرادی که چک نقد می‌کنند روی بیاورند و به آنها برای اجرای قانون متوسل شوند و همین یکی از نقطه‌های اتفاق افتادن ناهنجاری و هرج و مرج در جامعه است.
امروز چیزی که مردم در دست دارند فضای مجازی است. مردم جرات حضور در این فضای مجازی را به خود داده‌اند و خیلی راحت و بدون هیچ ترسی مسائل و موضوعات زیادی را به بحث و گفت‌وگو می‌گذارند. چرا؟ چون در دنیای واقعی امکان حضور ندارند، چون می‌دانند حرف‌شان به جایی نخواهد رسید، و خیلی دلایل دیگر و این دلایل باعث می‌شود که به فضای مجازی روی بیاورند.
وقتی می‌بینیم در فضای مجازی بحث خیلی شدیدی پیش آمده است و افراد در حال استفاده از کلمات رکیک هستند، باید عامل این موضوع را شناسایی کنیم که چه عوامل و موضوعاتی باعث شده است این اتفاق بیفتد. یکی از مهم‌ترین این عوامل فشاری است که در جامعه به این فرد وارد شده است و فرد به خود این حق را می‌دهد که این تحت فشار بودن را در جایی خالی کند، حال یا در کانون خانواده یا در فضای مجازی.
من معتقدم افرادی که در صفحه فوتبالیست مطرح جهان حضور پیدا کردند و از کلمات ناشایستی استفاده کردند بیشترشان ابراز حق‌خواهی کردند و این رفتارشان عقده‌گشایی نبود چرا که فکر می‌کردند این شخص به ایران و فوتبال ایران توهین کرده است. به نظرم، مردم به روش کار اعتراض کردند و نه آقای مسی. مردم وقتی می‌خواهند حرفی را بزنند باید اجازه داده شود که آن حرف گفته شود، چرا که اگر حرف‌ها در دل مردم انبار شود اصلا خوب نیست و تبعات سنگینی دارد.
فردی که در جامعه زور ندارد خوب طبیعی است که روی می‌آورد به فحش دادن و همچنین در جامعه ایران این قبیل کارها شده است یک روش انتقاد که مردم هم به صورت عرف قبول کرده‌اند و نخستین بار هم نبوده است که چنین اتفاقی افتاده و تا وقتی که علت‌ها و معلول‌های این موضوع مورد بررسی قرار نگیرد به نظرم آخرین بار هم نخواهد بود.