یک روزنامه نگار و تحلیلگر اقتصادی با اشاره به اینکه رییس جمهوری تنها درصد اندکی از واقعیت کشور را در گزارش صد روزه مطرح کرد، گفت: درخواست احمدی نژاد برای مناظره با رییس جمهوری در ادامه جنجالهای ۸ سال گذشته وی صورت میگیرد.
سعید لیلاز روز سه شنبه در گفتوگو با ایرنا، گفت: احمدینژاد بعد از یک استراحت کوتاه تصمیم دارد همان سیاستی را که در ده سال گذشته یعنی هشت سال ریاست جمهوری و دو سال شهرداری، در پیش گرفته بود ادامه دهد و کشور را تحت تاثیر اظهار نظرها و مواضعش قرار دهد.
وی افزود: از آنجا که کشور نیاز به آرامش دارد فکر نمیکنم که اجابت کردن این درخواست درست باشد، درباره عملکرد احمدینژاد و آنچه از سال ۸۴ تا ۹۲ بر اقتصاد ایران گذشت، به حد کافی آمار و ارقام رسمی وجود دارد و مردم هم غیر این ارقام با پوست و گوشت و خون خود احساس میکنند که چه اتفاقی افتاده است.
این فعال اقتصادی ادامه داد: در صد روزی که از پایان دولت احمدینژاد گذشته، گشایشی در عرصههای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و امید و نگاه به آینده که در کشور به وجود آمده، نشان دهنده عملکرد آن دوران است.
وی گفت: پیشنهاد میکنم اگر احمدینژاد و دوستانش حرفی برای گفتن دارند خوب است این را در قالب گزارش عملکرد، مقالات و مصاحبههایی که انجام میدهد مطرح کنند، نیاز نیست که مناظره برگزار کنیم و کشور را به روال اداره کردن هشت سال گذشته برگردانیم.
وی افزود: این یک طرز اداره کردن کشور در شرایطی است که مدیرش ناتوان است، یعنی تزریق رادیکالیسم از طرف حاکم و رییس دولت، این چیزی است که در کوبا و ونزوئلا و ایران دیدیم، در کشورهایی که قادر به کنترل اقتصادی نیستند، ولی دائما تشنج میآفرینند که این یک روش کاملا کهنه است که هیچ ضرورتی ندارد که آقای روحانی وارد این بازی تبلیغاتی، سیاسی و رسانهای شود.
لیلاز گفت: اگر حرفی برای گفتن وجود دارد، احمدینژاد و همفکران او و مدیران سابق که فکر میکنند در آن دوران اتفاقات خجستهای افتاده، بنویسند و اجازه دهند دیگران داوری کنند.
این روزنامه نگار ادامه داد: شما وقتی میخواهید بگویید در صد روز گذشته چه کار کردم باید بگویید از کجا شروع کردم و برای اینکه بگوید از کجا شروع کردم باید بگوید در چه وضعیتی کشور تحویل گرفته شده است.
وی گفت: آقای روحانی درصد اندکی از واقعیات کشور را بیان کرد و مردم میدانند چه خبر است.
این تحلیلگر اقتصادی ادامه داد: این پرسش بزرگ برای ملت ایران است که باید پاسخ داده شود که طلاییترین دوران برای توسعه همه جانبه کشور که هم حاکمیت یک دست بود و هم ایران به نقطه اوج درآمدهای ارزی رسید و هم با پایههای مادی و انسانی و تکنولوژی بسیار مناسب دولت تحویل احمدینژاد شد، چه اتفاقی افتاد که به اینجا رسیدیم، این سوالی است که باید حالا، حالاها در مورد آن صحبت شود.
وی گفت: به نظر من پرونده عملکرد ۸۴ تا ۹۲ در حوزه سیاسی و اقتصادی باید باز شود نه اینکه بسته شود، بلکه باید بفهمیم ۶۰۰ یا ۷۰۰ میلیارد دلار درآمد ارزی کشور در این دوره کجا رفت و چه شد که حاصلش شد ویرانی، تورم و بیکاری.
لیلاز ادامه داد: در قرآن به روشنی آمده که شیطان به فقر و فحشا وعده میدهد و خدا به عدل و احسان، کدام شیطان بر کشور یا مقدرات ما حاکم شد که فقر و فحشا را روی کار آورد.
وی گفت: طبق آمار بانک مرکزی در پایان سال ۹۲، قدرت خرید طبقه کارگر بین ۳۵ تا ۴۰ درصد کمتر از پایان سال ۸۹ است، چه اتفاقی افتاد که پرسروصداترین دولت تاریخ ایران در زمینه عدالت اجتماعی چنین عملکردی را به جای گذاشت؟
لیلاز افزود: به هر حال این از نظر علمی و تاریخ علم اقتصاد هم جالب است چه آقای روحانی سکوت کند یا نکند، چه به ما اجازه دهند حرف بزنیم یا نزنیم؟ تاریخ باید به این پاسخ دهد که چه اتفاقی افتاد که ما با ۱۳۰ یا ۱۴۰ میلیارد دلار در طول دولت خاتمی، به رشد اقتصادی متوسط ۵/۵ تا ۶ درصد رسیدیم ولی با ۳ تا چهار برابر شدن درآمد ارزی در دولت احمدینژاد متوسط رشد اقتصادی ایران به ۱. ۴ درصد رسید.
وی ادامه داد: ما در ۸ سالی که گذشت ۶ سال را در رکود اقتصادی به سر بردیم و فقط یکسال و سه ماه از این ۶ سال را در دوران تحریم بود و بحران اقتصادی ایران از اواخر سال ۸۶ و اوایل ۸۷ شروع شد، یک نفر به ما جواب بدهد چه اتفاقی افتاد؟
لیلاز گفت: آقای روحانی حتی جواب این سوال را نداد، بلکه گفت در چه موقعیتی دولت را تحویل گرفته است؟ این نه تنها حق آقای روحانی بود، بلکه وظیفه او بود و اگر آقای روحانی صحبت نمیکرد، به آرایی که از ملت گرفته بود، خیانت کرده بود.
در پی ارائه گزارش «حسن روحانی» رییس جمهوری از عملکرد ۱۰۰ روزه دولت خود، «محمود احمدینژاد» رییس جمهوری سابق روز سه شنبه ۱۲ آذرماه با ارسال نامهای، روحانی را به مناظره دعوت کرد.