فاطمه کروبی٬ در نامهای خطاب به حسن روحانی٬ رییس جمهور اسلامی ایران٬ از وی خواسته تا در راستای سوگند آغازین خود به قانون اساسی و پاسداری از اصول آن، مبنای حقوقی رفتارهای صورت گرفته با این همسرش را از مقامات مسئول جویا شود.
به گزارش سحام٬ همسر مهدی کروبی با اشاره به هزارمین روز حبس و حصر آقای کروبی میگوید: «آیت الله کروبی علیرغم ادعای حکومت در مکانی بدون دسترسی به نور و هوای آزاد محصور شده و وضعیت جسمیشان به گواه پزشک دستگاه امنیتی بخاطر محرومیت از نور و هوای آزاد به شدت آسیب دیده است.»
اکنون نزدیک به ۱۰۰۰ روز از حبس و حصر مهدی کروبی٬ میرحسین موسوی و زهرا رهنورد سپری شده است.
این نماینده سابق مجلس در نامه خود به حس روحانی ضمن تاکید دوباره بر وضعیت روحی خوب مهدی کروبی و تاکید بر تداوم عقیده و مسیری که انتخاب کرده٬ میافزاید: «اینجانب قصد باز کردن فجایع و رفتارهای نامشروع و غیر قانونی ماموران حکومت در ۴ سال گذشته را ندارم اما مگر میتوان فراموش کرد که آقایان بنام حفظ و بقای حکومت در این سالها چه کردند؟»
به گزارش سحام٬ متن کامل این نامه بدین شرح است:
باسمه تعالی
برادر گرامی حجت اسلام و المسلمین جناب آقای دکتر روحانی
ریاست محترم جمهور
سلام علیکم
در ابتدا لازم میدانم به این نکته اشاره کنم که نگارش این نامه صرفا بدان جهت است که جنابعالی در مناظره انتخاباتی فرمودید:» من سرهنگ نیستم، حقوق دانم» و ریاست شما در قوه مجریه و شورای عالی امنیت ملی با رای و نظر مردمی بوده که در ۴ سال گذشته حقوق بنیادین آنان از سوی حاکمیت نقض و پایمال شده است. خدا را شاکرم که سیاست مبتنی بر داغ و درفش نتوانست مردم فهیممان را از پیگیری حقوقشان مایوس نماید و آنان در خرداد ماه امسال بار دیگر با رایشان خواستار تغییر در سیاستهای داخلی و بین المللی شدند. اما ظاهرا جمعی موثر در درون حاکمیت نه تنها هنوز حاضر به درک پیام مردم نیستند٬ بلکه تلاش میکنند با ایجاد بحران، شور و نشاط بوجود آمده در آحاد جامعه را به یاس و ناامیدی تبدیل کنند. بدنبال اظهار نظر وزیر محترم دادگستری و سخنگوی محترم دولت مبنی بر بررسی پرونده حصر توسط شورای عالی امنیت ملی، پنج روز پیش دادستان کل کشور٬ همان که حرف اول و آخر دستگاه قضا را میزند؛ در باب حبس و حصر غیر قانونی مدعی شدند:
«اتفاق خاصی نیفتاده و پرونده به جایی محول نشده، در جریان فتنه ۸۸ ظلم بزرگی به مردم و نظام وارد شد … آنهایی که در مظان اتهام قرار دارند باید نسبت به جبران ظلمی که به نظام و مردم کردهاند اقدام کنند و ضمن توبه خسارتهایی را که زدهاند را تامین کنند …»
نماینده تحمیلی، آقای سالک نیز همزمان در همان روز در سخنانی مدعی شدند:
«اولین مطالبه مردم، محاکمه و رسیدگی به وضعیت سران فتنه ۸۸ است که آقایان موسوی و کروبی در راس آن هستند، این جوسازی را که برخیها میکنند که منجر به آزادی آنها در عید غدیر بشود ملت ایران نخواهد پذیرفت، زیرا برخی از آنها محارب هستند و طبق حکم قضایی باید به اعدام محکوم شوند.»
در این ارتباط لازم است به اطلاع برسانم که در آستانه هزار مین روز بلاتکلیفی، حبس، حصر و بازداشت غیر قانونی همسرم٬ همان که تا چندی پیش از قدما و بنیانگذاران نظام نامیده میشد، و امروز در مکانی به اصطلاح امن زندانیست٬ هستیم. نگاهی گذرا به تاریخ این سرزمین گواه حصر خانگی بزرگ مردانی در دوران قاجار، پهلوی و متاسفانه جمهوری اسلامی است٬ اما بر خلاف همهٔ موارد در ادوار مختلف، اعمال مجازات همسرم متفاوت بوده و بدون شک میتوان آن را استثنائی در تاریخ ایران نامید. آیت الله کروبی علیرغم ادعای حکومت در مکانی بدون دسترسی به نور و هوای آزاد محصور شده و وضعیت جسمیشان به گواه پزشک دستگاه امنیتی بخاطر محرومیت از نور و هوای آزاد به شدت آسیب دیده است. ایشان بارها خواستار انتقال به زندان اوین شدند و در مقابل این پرسش امنیتیها که چرا اینقدر بر انتقال به اوین اصرار دارید، چنین گفتند:
«اگر من را به اوین انتقال دهید حکومت مجبور به طی کردن مراحل قانونی خواهد شد و زمینه محاکمهام را فراهم خواهد ساخت، من حرفهای بسیاری دارم، مردم باید بدانند بعد از ارتحال امام چه اتفاقهایی افتاد و چرا به اینجا رسیدیم، محاکمهام کنید تا معلوم شود چه کسی از محاکمه هراس دارد و ضرر میکند، در دادگاه علنی سخنام را خواهم گفت و هر حکمی برایم صادر شود نسبت به آن اعتراض هم نخواهم کرد، داور اصلی خداست و او بهترین حکم کنندگان است.»
ایشان همچنین تاکید کردند: «آنگاه مردم آزاده کشورمان که اکثریت جامعه را تشکیل میدهند خود تشخیص میدهند چه کسی به مردم و نظام ظلم کرده و چه کسی خدمت.» اگر بنا بر تداوم رفتارهای غیر قانونی است، به جای رجز خوانی٬ زمینه دادرسی علنی را فراهم سازند تا جناب دادستان کیفر خواست حکومت را ارائه و آقای کروبی با بهره گیری از ادله و شواهد، از اتهامات وارده دفاع کند.
ریاست محترم شورای عالی امنیت ملی
جنابعالی میدانید که اعمال مجازات باید مبنای قانونی داشته باشد، آیا پرونده مورد نظر حکومت علیه آقای کروبی در محکمهایی صالح مورد رسیدگی قرار گرفته؟ و آیا حکمی از محکمهای صالح علیهشان صادر شده؟ پر واضح است که به لحاظ شکلی هیچ یک از مراحل قانونی طی نگردیده و اعمال مجازات فعلی مغایر اصل قانونی بودن جرم و مجازات است. همانطور که بارها گفتهام ایشان با همان نشاطی که در سال ۱۳۴۱ و در اوج جوانی پا به عرصه سیاست و مبارزه گذاشت در این سالها و در راستای عهد خود با مردم و شهدا پا به عرصه گذاشته و اعمال فشار و سختی اگرچه جسم او را به شدت ضعیف و آسیب پذیر کرده اما کوچکترین خللی در ارادهاش ایجاد نکرده و قطعا نخواهد کرد. اما آیا شایسته یک حکومت است که به بدیهیترین اصول حقوقی پایبند نباشد؟ شاید مناسب باشد جنابعالی در راستای سوگندتان به قانون اساسی و پاسداری از اصول آن، مبنای حقوقی این رفتارها را از مقامات مسئول جویا شوید.
آقای رئیس جمهور
اینجانب قصد باز کردن فجایع و رفتارهای نامشروع و غیر قانونی ماموران حکومت در ۴ سال گذشته را ندارم اما مگر میتوان فراموش کرد که آقایان بنام حفظ و بقای حکومت در این سالها چه کردند؟ همانطور که میدانید غروب دوشنبه برابر با دوم اسفندماه ۱۳۸۹، همزمان با میلاد رسول رحمت (ص) بیش از شصت نیروی امنیتی به منزل یورش آوردند و در این یورش بدیهیترین مسائل انسانی و شرعی را در تفتیش رعایت نکردند و بر خلاف ساواک که تنها بدنبال اسناد مهم و معتبر بود، به استثنای اثاثیه هر آنچه در منزل بود با خود بردند. با تصرف اموال سایر شرکاء، آپارتمان را به زندانی تبدیل کردند که قانون گذار و مجریاش زندانبانانی بودند که نه از شرع چیزی میفهمیدند و نه از قانون. آنان با تصرف مجتمع مسکونی، اموال سایر شرکاء را ضبط و آنان را از اعمال حقوق مالکانه و انتفاع از ملک خود محروم کردند و خود به جای مالکان از اموال مورد تصرف منتفع شدند. این تصرف خلاف شرع و قانون موجب برخورد و تهدید به اعتصاب غذای نامحدود همسرم گردید. ایشان با صراحت گفتند:
«آماده انتقال به هر مکانی از جمله زندان اوین هستم اما نمیتوانم تصرف نامشروع و غیر قانونی اموال سایر شرکاء را تحمل کنم، اگر تا اول ماه مبارک رمضان به مکانی دیگر منتقل نگردم روزه خود را جز با جرعهای آب باز نخواهم کرد و در اعتراض به نادیده گرفتن احکام مسلم شرعی دست به اعتصاب غذا نامحدود میزنم.»
همین تهدید که میتوانست رسوایی بزرگی برای حکومت رقم زند موجب عقب نشینی غاصبان شد؛ عقب نشینی که آن را در حبس ۱۰۰ روزه ایشان در آپارتمانی یک خوابه در ۷ تیر به همراه ۱۰ مامور امنیتی بدون دسترسی به نور و هوای آزاد تلافی کردند. این در حالی بود که خانه ایی در جماران تهیه شد تا ادامه حبس بلامدت مطابق ادعای حکومت در منزل مسکونیمان ادامه یابد و واژه «حبس خانگی» حکومت هم معنا و مفهوم یابد. اما چنین نشد و آقایان خود خانه امنی را در نظر گرفتند و بخشی از هزینه بازداشت غیرقانونی را از اینجانب با عنوان «اجاره» ستاندند. در این مدت تمامی امور از جمله حقوق اولیه یک زندانی در اختیار زندانبان قرار داده شد و قریب ۲ سال بدیهیترین حقوق یک زندانی نادیده گرفته شد. تنها در یک مورد میتوانم به ۴ ماه ممنوع الملاقات بودن ایشان اشاره کنم. شاید روزی همسرم خود با ذکر جزئیات به این مهم که بخشی از تاریخ این سرزمین و انقلاب است و حق مردم در دانستن ابعاد آن است، بپردازد. اما اجازه میخواهم به این واقعیت اشاره کنم که ما در این دوران سختیهایی را تحمل کردیم که در ۱۵ سال مبارزه با رژیم ستم شاهی تجربه نکرده بودیم. در این ایام از هتاکی و تهمت رسانههای رسمی گرفته تا توسل به اراذل و اوباش در جهت تخریب و توهین، از ترور نافرجام در قزوین گرفته تا حمله وحشیانه به بیت مرجع گرانقدر آیت الله صانعی بخاطر میزبانی از همسرم، از ضرب و جرح شدید این انقلابی دوران ستم شاهی در روز ۲۲ بهمن توسط چکمه پوشان حکومت گرفته تا سازماندهی اوباش بنام «امت انقلابی و خود جوش» در جهت حمله و تخریب منزل در شبهای مقدس رمضان و لیالی قدر، از تلاش برای فروپاشی خانواده گرفته تا تسری دامنه آزار و اذیت به نوههای خردسال، از ربودن و شکنجه وحشیانه فرزندم علی توسط نیروی انتظامی تا اهانتهای کم نظیر سارقان نام بسیج به وی در بیت الله، از انداختن بمب صوتی به درون منزل گرفته تا عقده گشاییهای ۵ شب متوالی اوباش و آزار همسایگان تحت رهبری دستگاه امنیتی، از تصرف غیر قانونی اموال غیر گرفته تا سرقت چک و پول توسط ماموران امنیتی.
در پایان لازم میدانم توصیه ایشان را به شما یادآور شوم،» قدر مردم و حمایت آنان را بدانید، حال که خداوند عنایتی کرده از آرایشان پاسداری کنید، سعی کنید حقوق ملت- اصول مندرج در فصل سوم قانون اساسی اجرایی شود زیرا در روش سیستمی که به شرع، قانون و حقوق بشر پایبند نیست و استبداد و دیکتاتوری در ساختاراش نهادینه شده، صدای مردم بینام و نشان به جایی نمیرسد.»
توفیق و سلامت شما را از درگاه احدیت مسئلت مینمایم.
فاطمه کروبی
۲۷ مهرماه ۱۳۹۲