ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sat, 15.06.2013, 21:04
جشن مردمی در سطح کشور

میدان ونک، غرق در شادی. بالن‌های بنفش در قلب تهران بالا و بالاتر می‌روند و با صدای فریاد حاضران گم می‌شوند. کمتر اسم روحانی را می شنوی. بیشتر اسم میرحسین را فریاد می زنند. با اینکه اغلب روبان بنفش بر پیشانی بسته‌اند. می‌گویند امشب مراسم خداحافظی احمدی نژاد است. بعد از اینکه اسم میرحسین را فریاد می‌زنند. احمدی بای بای را تکرار می‌کنند. گویی جمعیت به سال ۸۸ پرت شده‌اند با اندوهی عمیق و کمی تغییر رنگ در روبندها و مچ بندها.

گاه در هیاهوی جمعیت نور فشفشه‌ای جیغ حاضران را بالا می برد. سوپرمارکت نزدیک میدان آب معدنی کم آورده، مردم سمت کیوسک مطبوعاتی هجوم می برند. پسر جوان سوار موتور داد می‌زند آب معدنی دارید؟ و پاسخ ” نه ” می‌شنود. بعد با خنده می گوید آبجو چطور؟ مرد مسنی که همراه خانواده در پیاده رو ایستاده می گوید “رییس جمهور عوض شده مردم فکر می‌کنند نظام عوض شده”.

دختر جوانی که تقریبا مانتوی بلندی پوشیده با ساق‌های عریان خود را به میانه میدان می رساند جایی که قالیباف دیگر نامزد ریاست جمهوری همین یک سال پیش نمای آن را تغییر داد و حال با هویتی دیگر میعادگاه طرفداران رییس جمهور جدید شده. کسی که فقط عکسش را می‌بینی و به جای اسمش اسم دیگری می شنوی.

با ورود ماشین های آب پاش آتش نشانی مردم فکر می کنند پلیس قصد پراکنده کردن آنها را دارد اما چنین خبری نیست. عده‌ای در تاریکی ضلع غربی میدان روی نیمکت نشسته‌اند و فقط نگاه می‌کنند. دوربین ها مدام فلش می زنند. فقط راشا تودی را می‌بینم. بالای ساختمان ضلع جنوب فیلمبرداری تنها بی‌وقفه فیلمبرداری می کند.

دو سه دختر جوان صورت خود را پوشانده و عکس روحانی را در دست گرفته‌اند. همه چشمها خوشحال بنظر می رسند. هرازگاهی از میانه میدان صدای کف و سوت بر می‌خیزد و در حاشیه امتداد می‌یابد. دختر بچه‌ای کلید کوچکی را لای انگشتان باریکش تکان می‌دهد.

در حاشیه اسم غرضی و جلیلی را هم می‌شنوی که دسته‌ای پسران جوان به مزاح می گویند غرضی رای ما را پس بده. جلیلی هسته‌ای برو بخواب خسته‌ای.

زنی مسن از دلهره دیشب دخترش می‌گوید که تا صبح نخوابیده. دیگری از برخورد بد فروشنده‌ای در لندن و آرزو می کند روحانی اعتبار از دست رفته را به ایران برگرداند.

مردم ، اینجا در قلب ونک خواسته‌های متفاوتی دارند نسبت به دیگران که در شهرستان ها اغلب امید بهبود اقتصاد را دارند. همه چیز خوب است. امشب شب روحانی است اما اسم دیگری را می شنوی.....

فیسبوک، نرگس رضایی. 25 خرداد 92.تهران. میدان ونک

 

 


گزارش «کلمه» از جشن شادی مردم

همزمان با اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری، موج شادی مردمی در جای جای تهران و برخی شهرهای کشور راه افتاده و مردم به یکدیگر تبریک می گویند.

به گزارش خبرنگاران کلمه از سطح شهر تهران، در مناطقی مانند میدان ولی عصر، کریم خان، میدان هفت تیر، میدان انقلاب، سعادت آباد، میدان تجریش و بسیاری دیگر از نقاط شهر، مردم در حال جشن و شادی هستند. بسیاری از مردم نمادهای سبز به دست گرفته اند و شعارهایی در حمایت از موسوی، خاتمی، کروبی، هاشمی، خاتمی، عارف و روحانی سر می دهند. همزمان رانندگان ماشین های عبوری در خیابان با زدن بوق ممتد، با اجتماع شادی مردم همراهی می کنند.

از جمله شعارهای مردم که گاهی با درست داشتن عکس های میرحسین موسوی، کروبی، خاتمی و روحانی همراه است می توان به این شعارها اشاره کرد:

گفته بودم  میمیرم، رایمو پس میگیرم
موسوی زنده باد خاتمی پاینده باد
یا حسین، میرحسین
موسوی کجایی بیا قیامت شده
احمدی بای بای
درود بر موسوی

از دیگر نکات قابل توجه در این شادی مردمی، همراهی خوب نیروی انتظامی با مردم است و تاکنون گزارشی از برخورد منفی این نیروها گزارش نشده است.

از کاربران همدل و همراه کلمه درخواست می شود تا آنها نیز مشاهدات خود را در انتهای این خبر، در قالب گزارش، خبر و یا عکس به صورت کامنت برای ما ارسال کنند.

خبر تکمیلی

اخبار خبرنگاران و همراهان کلمه در سطح کشور حاکی است که جشن های خودجوش مردمی، ناشی از حاکمیت اراده ملت در انتخابات ریاست جمهوری، به بسیاری از شهرهای کشور کشیده شده و در تهران نیز لحظه به لظه به ابعاد آن افزوده می شود. اطراف میدان صادقیه به شعاع وسیعی، از فرط حضور ماشین هایی که با خود عکس های موسوی، خاتمی و روحانی را حمل می کنند، ترافیک بسیار سنگین گزارش می شود. مردم در این منطقه با شعارهای “موسوی زنده باد، خاتمی پاینده باد” و “یا حسین، میرحسین” به جشن و شادی مشغولند. در دیگر نقاط شهر تهران و به خصوص میدان ولی عصر نیز همین گونه گزارش می رسد. شعارهایی که در این منطقه سر داده می شود، همه رهگذرها را به تعجب وا داشته است.

خوشبختانه هنوز گزارشی از مانع تراشی انتظامی و پلیسی برای شادی خودجوش مردم گزارشی در دست نیست و مردم نیز در نهایت مدنیت و قانونگرایی، تنها به سر دادن شعارها و به نمایش گذاشتن نمادهای سبز خود مشغولند.