ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Wed, 16.05.2012, 8:45
کارلوس فوئنتس، نویسنده برجسته مکزیکی درگذشت

دویچه وله: کارلوس فوئنتس، نویسنده مشهور مکزیکی، سه‌شنبه در بیمارستانی در مکزیکوسیتی در سن ۸۳ سالگی درگذشت. او خالق آثاری چون "گرینگوی پیر" و مرگ آرتیمو کروز" بود. آثار زیادی از او نیز به فارسی ترجمه شده است.

کارلوس فوئنتس، نویسنده صاحب‌نام مکزیکی، روز سه‌شنبه (۱۵ مه) در سن ۸۳ سالگی در مکزیکوسیتی درگذشت. مرگ او توسط جولیو اورتگا، نویسنده زندگی‌نامه فوئنتس و استاد مطالعات اسپانیایی دانشگاه برآون، جایی که فوئنتس خود نیز سال‌ها در آن تدریس می‌کرد، تایید شده است.

فوئنتس بر اثر مشکلات قلبی در بیمارستان جان سپرد. به گزارش خبرگزاری آسوشیتد پرس پزشک معالج فوئنتس اعلام کرد که وی دچار خونریزی داخلی شده بوده است.

این نویسنده‌ی مکزیکی آثار مختلفی از جمله نمایشنامه، داستان کوتاه و رمان در کارنامه ادبی خود دارد، اما شهرت خود را بیش از همه مدیون دو رمان "گرینگوی پیر" و "مرگ آرتیمو کروز" است. از میان آثار وی که به فارسی ترجمه شده می‌توان به رمان‌های "آئورا"، "مرگ آرتمیو کروز"، "گرینگوی پیر"، "سر هیدار"،‌ "پوست انداختن"، "اینس" و "خویشاوندان دور" اشاره کرد.

بیست‌و چهارمین و آخرین رمان او "سرنوشت و اشتیاق" نیز نظر منتقدان و خوانندگان را جلب کرده و نیویورک تایمز نام این اثر را در کنار نام "جنگ و صلح" لئو تولستوی آورده بود با تاکید بر این‌که اثر نویسنده مکزیکی تقلید جنگ و صلح نیست.

فوئنتس تا روز مرگ در حال قلم زدن بوده است. آخرین نوشته‌ای او مقاله‌ای تحلیلی درباره تغییر قدرت در فرانسه بود که روز سه‌شنبه (۱۵ مه) در روزنامه مکزیکی رفورما منتشر شد.

فوئنتس همیشه از نوشتن لذت می‌برد و بیان می‌کرد، حتی وقتی در رختخواب است دعا می‌کند که زودتر صبح شود تا بتواند نگارش را از سر گیرد. او می‌گفت: «رمز خوشبختی این است که کاری را انجام دهی که از آن لذت ببری». وی جوایز بسیاری را در طول عمر ادبی خود دریافت کرد که جایزه سروانتس در سال ۱۹۸۷ یکی از آن‌ها بود.

کارلوس فوئنتس در لایه‌لایه آثار خود به بازگویی تاریخ مکزیک در آمیزش با تم‌های عشق، مرگ و خاطره پرداخته است. گفته می‌شود که وی مکزیک را در آثار خود خلق کرده است؛ درست مانند دوستش گابریل گارسیا مارکز که با رئالیسم جادویی خود، محلی مانند «ماکوندو» را آفرید.

فوئنتس در ۱۱ نوامبر ۱۹۲۸ در پاناما متولد شد. پدر وی دیپلمات بود و از همین رو وی سنین خردسالی خود را در کشورهای مختلف آمریکای جنوبی گذراند. خانواده او از سال ۱۹۳۶ برای چهار سال در واشنگتن مقیم شد که این امر تسلط فوئنتس به زبان انگلیسی را در پی داشت. وی ۱۶ ساله بود که سرانجام همراه با خانواده‌اش به مکزیک بازگشت.

وارث انقلاب، پایبند به اصول عدالت

فوئنتس یکی از نویسنده‌های جنبش ادبی معروف به "بوم" است که در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی با توجه و استقبال گسترده اروپا از آثار نویسنده‌های آمریکای لاتین شناخته می‌شود. نام او در ادبیات اسپانیایی‌زبان در کنار دیگر نویسنده‌های بزرگ نظیر گابریل گارسیا مارکز، ماریو بارگاس یوسا و خولیو کورتاسار قرار دارد.

رمان "گرینگوی پیر" همچنین نخستین رمان یک نویسنده مکزیکی بود که توانست در آمریکای شمالی به پرفروش‌ترین‌ها راه یابد. این رمان درباره انقلاب مکزیک بود و در سال ۱۹۸۵ در آمریکای شمالی مورد استقبال عمومی قرار گرفت.

دست‌مایه اصلی نگارش "گرینگوی پیر" سرنوشت نامعلوم امبروز بی‌یرس، نویسنده سرشناس آمریکایی، بود که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی با کتاب‌ها و مقالات خود جنجال‌های فراوانی در آمریکا به پا کرده بود. بی‌یرس در سال ۱۹۱۳ در ۷۱ سالگی به سرزمین مکزیک رفت تا به انقلاب بپیوندد و پس از آن کسی از سرنوشت وی با خبر نشد. در سال ۱۹۸۹ از رمان "گرینگوی پیر" فیلمی به همین نام با بازیگری جین فوندا و گریگوری پک ساخته شد.

فوئنتس که در آثار خود به مکزیک می‌پرداخت، معتقد بود آهنگ زندگی اکثر مکزیکی‌ها با مشکلات، خشونت و نارضایتی دائمی از وضعیت خود آمیخته است و او خواهان دمیدن قدرتی تازه در این آوای نحیف است.

کارلوس فونتس معتقد بود: «ما باید به فرهنگ خود، تاریخ، سنت و حتی دلتنگی‌های خود ارزش بگذاریم و همزمان مبارزه برای برقراری عدالت و آزادی را فراموش نکنیم... ما وارثان انقلابیم و شاید این وظیفه‌ی نسل ما بوده که اصول عدالت، برابری و دموکراسی را در عمل پیاده کند.»

فوئنتس نه فقط در رمان‌های خود که در زندگی سیاسی‌اش نیز به همین اصول پایبندی نشان می‌داد. وی در سال ۱۹۷۵ سفیر مکزیک در فرانسه شد، اما دو سال پس از آن در اعتراض به انتخاب گوستاو دیاز اورداز به عنوان سفیر مکزیک در اسپانیا از سمت خود استعفا داد. علت استعفای فوئنتس این بود که در زمان ریاست جمهوری دیاز اورداز در سال ۱۹۶۸ ارتش به روی دانشجویان معترض در مکزیکو سیتی آتش گشوده بود.