iran-emrooz.net | Sun, 05.06.2011, 11:42
چهار زندانی سیاسی: شرایط زندان ظالمانه است
چهار زندانی اعتصاب کننده غذا در بیانیه‌ای با اعلام پایان دادن به اعتصاب غذای خود تصریح کرده‌اند که این حق را برای خویش محفوظ می‌دانیم که حتی از درون زندان برای رسیدن به جامعه‌ای آزاد، دموکراتیک و منطبق با قوانین حقوق بشر همراه با ملت ایران به اعتراضهای خود ادامه دهیم.
به گزارش جرس در این بیانیه که به امضای رسول بداقی، کیوان صمیمی، عیسی سحرخیز و مهدی محمودیان رسیده، از مجامع بین المللی درخواست کمک شده و آمده است: همانگونه که پیش از این اعلام داشته‌ایم، وضعیت سیاسی حاکم بر کشور و شرایط ظالمانه حاکم بر محاکم قضایی و فرایندهای بازجویی و محدودیتهای زندانهای ایران به نقطه‌ای رسیده است که بر جامعه بین المللی بویژه دبیرکل سازمان ملل واجب است تا هرچه زود‌تر نماینده‌ای برای رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران تعیین کرده و به ایران اعزام نماید تا از طریق گفتگو با نمایندگان دگراندیشان سیاسی و اعتقادی و همچنین بازدید از زندان‌ها و گفتگو با خانواده‌های ستمدیدگان در سالهای گذشته، بویژه جانباختگان حوادث اخیر گزارشی تهیه کرده و آنرا به نهادهای بین المللی اعلام نماید.
متن کامل این بیانیه که در اختیار جرس قرار گرفت به شرح زیر است:
اعتصاب غذا اگر چه از منظر حقوق بشر کاری نادرست تلقی نمی‌شود، اما اگر برای انسان چاره‌ای دیگر وجود داشته باشد لازم نیست تا فریاد تظلم خواهی و ظلم ستیزی خویش را با صدمه وارد کردن به جسم و جان خویش به گوش مردم برساند.
ما لازم دانستیم تا در شرایط کنونی برخی از هموطنان خود که شاید اطلاع درستی از واقعیت برخی وقایع رخداده در کشور ندارند را با ناعادلانه و فرمایشی بودن نظام قضایی کشور و وضعیت بسیار اسفناک و غیرانسانی موجود در زندان‌ها و مهم‌تر از آن استبداد و ظلم فراگیر حاکم بر کشور و همه مردم بخصوص بر دگراندیشان و منتقدان حکومت مطلع سازیم. همچنین به گوش آزادیخواهان دنیا برسانیم که آنچه اکنون بر ایران و ایرانی می‌رود و آنچه بنام عدل و اسلام در قالب جمهوری اسلامی بر کشور ایران حاکم است چیزی جز نادیده گرفتن کرامت انسانی و تحقیر ملت از طریق نقض آشکار حقوق بشر و بی‌توجهی به قانون اساسی و حقوق شهروندی نیست.
قصد آن داشتیم که همگان بدانند آنچه بر مردم آزادیخواه ایران به ویژه فعالان سیاسی-اجتماعی از جمله زندانیان سیاسی، عقیدتی و صنفی و خانواده‌های آن‌ها در جریان دستگیری و بازجویی و برگزاری دادگاههای فرمایشی، صدور احکام ناعادلانه و غیر قانونی و شرایط غیر انسانی حاکم بر زندان‌ها رفته است چیزی جز ظلم و دروغ و افترا نبوده است. اما حاکمیت مستبد و گریزان از قانون آنچنان راههای ارتباطی با مردم را بر ما بست که چاره‌ای برای ما باقی نگذاشت جز آنکه فریاد ظلم ستیزی خود را از این طریق اعلام نماییم که علاوه بر فشار‌ها و آسیبهای جسمی برای خودمان پیامدهای روحی-روانی ناگواری بر خانواده‌هایمان نیز بدنبال داشت.
اکنون پس از گذشت یک ماه و نیم از اعتصاب غذای خود (۱۶ روز ناپیوسته در اردیبهشت و ۱۵ روز پیوسته در خرداد) به احترام درخواست مردم عزیز و آزادیخواه و شخصیتهای حقیقی و حقوقی سیاسی و فرهنگی از جمله جناب آقای سید محمد خاتمی و برخی از آیات عظام، نهادهای حقوق بشری، سایتهای خبری و از همه مهم‌تر دوستان و خانواده‌های زجر کشیده خود در آستانه فرا رسیدن سالگرد بیداری و خیزش مردمی در قالب جنبش سبز ایرانیان با گرامیداشت یاد و خاطره شهدا، مجروحان و همه اسرای دربند جنبش سبز، اعلام می‌داریم که از روز دوشنبه ۱۶/۳/۱۳۹۰ به اعتصاب غذای خود پایان می‌دهیم و امید آن داریم که توانسته باشیم از این طریق صدای استبداد ستیزی، آزادیخواهی، دموکراسی خواهی، حقوق بشرخواهی و همچنین ظلم ستیزی ملت ایران را به گوش آزادیخواهان سراسر دنیا رسانده باشیم.
درست است که ما اعتصاب غذای خود را می‌شکنیم اما این حق را برای خویش محفوظ می‌دانیم که حتی از درون زندان برای رسیدن به جامعه‌ای آزاد، دموکراتیک و منطبق با قوانین حقوق بشر همراه با ملت ایران به اعتراضهای خود ادامه دهیم.
همانگونه که پیش از این اعلام داشته‌ایم، وضعیت سیاسی حاکم بر کشور و شرایط ظالمانه حاکم بر محاکم قضایی و فرایندهای بازجویی و محدودیتهای زندانهای ایران به نقطه‌ای رسیده است که بر جامعه بین المللی بویژه دبیرکل سازمان ملل واجب است تا هرچه زود‌تر نماینده‌ای برای رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران تعیین کرده و به ایران اعزام نماید تا از طریق گفتگو با نمایندگان دگراندیشان سیاسی و اعتقادی و همچنین بازدید از زندان‌ها و گفتگو با خانواده‌های ستمدیدگان در سالهای گذشته، بویژه جانباختگان حوادث اخیر گزارشی تهیه کرده و آنرا به نهادهای بین المللی اعلام نماید.
در پایان توجه حاکمان کشور را به تحولات سیاسی حاکم بر منطقه جلب می‌کنیم و امیدواریم پیش از آنکه هزینه‌های سیاسی سنگین تری بر ملت و حتی هیئت حاکمه وارد گردد در برابر خواسته‌های مشروع و قانونی مردم دست از لجاجت برداشته و به فرمان عقل و خرد گوش بسپارند و زمینه اصلاح جامعه را آنگونه که مردم می‌خواهند فراهم نمایند.
بدیهی است که برای تحقق این موضوع انجام موارد زیر ضروریست که اگر هر چه زود‌تر محقق نشوند معلوم نیست که دیگر فردا فرصتی برای حاکمان وجود داشته باشد.
۱-مطبوعات آزاد و مستقل با هر گرایش سیاسی و فکری بایستی اجازه یابند آزادانه فعالیت کنند و همچنین رسانه‌های توقیف شده فعالیت خود را آغاز کرده و روزنامه نگاران کار خود را از سر گیرند.
۲-احزاب سیاسی و تشکلهای اجتماعی و نهادهای اعتقادی و صنفی مستقل از حکومت و آزادانه اجازه فعالیت پیدا کنند.
۳-برگزاری تجمعات و گردهمایی‌های مسالمت آمیز بدون هیچ قید و شرطی همانگونه که در قانون اساسی آمده است آزاد گردد و مردم و گروه‌ها از این حق قانونی خویش محروم نگردند.
۴-امکان برگزاری انتخابات آزاد، مستقل و سالم برای برگزیدن نمایندگان مجلس، شوراهای شهر و روستا و ریاست جمهوری زیر نظر نهادهای نظارتی غیرحکومتی فراهم آید و پیش از هر چیز قانون غیر مشروع نظارت استصوابی ملغی اعلام گردد.
بدینوسیله اغلام می‌داریم تا رسیدن به خواسته‌های به حق و قانونی ملت از پای نخواهیم نشست و خسته نخواهیم شد.
رسول بداقی، کیوان صمیمی، عیسی سحرخیز و مهدی محمودیان
شنبه ۱۴/۳/۱۳۹۰ زندان رجایی شهر کرج