ايران امروز

در دفاع از مطالبات دموکراتیک مردم سوریه

نامه جمعی از فعالان مدنی و حقوق بشری ایرانی در دفاع از مطالبات دموکراتیک مردم سوریه

این روز‌ها خاور میانه تصویری متضاد و دو گانه را بازتاب می‌دهد. از یک طرف بپا خواستن مردم کشور‌های سوریه، بحرین، یمن، اردن و لیبی برای استیفای حقوق پایمال شده مایه مباهات است که با الهام گرفتن از پیروزی نهضت‌های ضد خودکامگی مصر و تونس و درس گرفتن از تجارب تاریخی مبارزات دموکراسی خواهانه در دنیا و منطقه، ندای تغییر برای رعایت کرامت انسانی، آزادی و عدالت را طنین انداز کرده‌اند. مبارزات آن‌ها تجلی این واقعیت خدشه ناپذیر است که قرن بیست و یکم عصر زوال حکومت‌های دیکتاتوری در هر شکل و قامتی است.

اما بعد دیگر، تصویر سیاه اقتدار گرایان و حکومت‌های مستبدی است که برای دوام قدرت از هیچ زشتی و تبهکاری فرو گذار نیستند. هزاران شهروند غیر نظامی که به اعتراض مسالمت آمیز دست زده بودند را کشته‌اند. صد‌ها نفر دیگر مفقود شده‌اند. جمع زیادی در کنج زندان‌ها با شکنجه و شرایط مشقت بار زندان دست و پنجه نرم می‌کنند و هزاران نفر نیز از برخورد‌های خشن نیروهای حکومتی زخمی شده‌اند.

بعد از لیبی که دیکتاتوری پریشان حال با سوء استفاده از پیوند‌های قبیله‌ای در حال سرکوب عریان و قلع وقمع مردم معترض هست، سوریه دیگر کشور ی است که حکومت آن مرتبه بالایی از خشونت و قساوت را برای خاموش کردن شعله اعتراضات مسالمت آمیز بکار گرفته است. از روزی که ده‌ها نوجوان خرد سال در شهر درعا قربانی خشونت نفرت انگیز نیروهای امنیتی سوری شدند تا کنون بیش از هفتصد شهروند غیر نظامی سوریه جان باخته‌اند و هزاران نفر نیز یا زخمی شده‌اند و یا از سرنوشت آن‌ها خبری نیست. رژیم بعثی حاکم در سوریه با استفاده از روش‌های پیچیده وشگرد‌های امنیتی و سیاسی توانسته است مانع از شکل گیری حساسیت زیاد جامعه حهانی شود.

اما دراین میان همکاری و پشتیبانی حکومت‌های مستبد از یکدیگر واقعیتی تلخ ورنج آور است. برخی از اسناد و مدارک معتبر حکایت از همکاری حکومت جمهوری اسلامی با دولت سوریه در سرکوب خونین و بی‌رحمانه معترضان دارد. این همکاری د رقالب ارسال تجهیزات و سخت افزار ضد شورش چون باتوم برقی و گاز اشک آور و...، آموزش سرکوب اعتراضات شهری و فیلترینگ اینترنت و روش‌های گسیختن ارتباطات شبکه‌های اجتماعی انجام می‌شود.

ما امضا کنندگان این نامه شدیدا اقدامات مداخله آمیز حکومت ایران در همکاری با اقدامات ناقض حقوق بشر حکومت تمامیت خواه بشار اسد را محکوم می‌کنیم و همبستگی خود را با خواست‌های دموکراتیک و آزادی خواهانه مردم سوریه اعلام می‌کنیم.

همراهی با تقویت خشونت و برخورد‌های آزادی ستیزانه در سوریه علی رغم اینکه با مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصول جهان شمول «زیست انسانی» در تعارض است با منافع ملی ایران نیز سازگار نیست. به باور ما هرنوع مداخله خارجی که بخواهد جلوی تحقق مطالبات ملتی که به اجبار در نبود فضای باز سیاسی به خیابان‌ها آمده‌اند، را بگیرد مطرود و در خور نکوهش است.

مراودات خاص جمهوری اسلامی ایران با حکومت سرکوبگر سوریه و تجاوز اشغالگرانه عربستان سعودی به بحرین و مشارکت در سرکوب خونین اعتراضات مسالمت آمیز مردم این کشور دو نمونه متفاوت اقدام‌های منفی خارجی است که حقوق انسانی و بنیادی شهروندان را بازیچه مقاصد و اهداف سیاسی گذرای حاکمیت‌ها کرده‌اند.
تن‌ها و تنها خواست مردم ملل منطقه بدون دخالت نیروهای خارجی باید تعیین کننده آینده این کشور‌ها باشد.

تلاش‌های ویژه جمهوری اسلامی در هدایت مسیر تغییرات در کشور‌های عربی به سمت بیراهه بنیاد گرایی اسلامی با دنباله روی از دستورات رهبری جمهوری اسلامی تحت عنوان مغشوش «بیداری اسلامی» بیراهه‌ای است که می‌کوشد به جای آلترناتیو «خاور میانه دموکراتیک» در برابر خاور میانه متشکل از انواع و اقسام نظام‌های سیاسی استبدادی، سلطانی و تمامیت خواه، استبداد مذهبی و قدرت طلبی در پوشش دین سالاری را گسترش دهد.

از این رو شایسته است تا جامعه جهانی با اجتناب از استاندارد‌های دوگانه ورفتار تبعیض آمیز با استفاده از قوانین و ظرفیت‌های بین المللی به راهکار‌هایی بیندیشد تا خشونت‌های دولتی علیه مردم معترض بی‌سلاح هر چه سریع‌تر متوقف شود و رمینه برای اعمال حق حاکمیت ملی مردم منطقه مساعد گردد. اسن امر نیازمند مشروعیت زدایی از هر حکومتی است که برای جلوگیری از اعتراضات بی‌خشونت متوسل به شلیک گلوله و ریختن خون افراد بیگناه شود. در این راستا دولت‌های قدرتمند دنیا باید از دخالت دادن منافع اقتصادی و مناسبات خاص سیاسی خود پرهیز کنند.

نیروهای مدافع دموکراسی تکثر گرا و مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر در ایران اشتراکات زیادی با مردم سوریه دارند چرا که هر دو تحت ظلم و ستم حکومت‌هایی هستند که روابط نزدیک با هم داشته و پیوندی استراتژیک با یکدیگر برقرار کرده‌اند. گذار موفقیت آمیز به دموکراسی در ایران و سوریه پایدار‌ترین و سازنده‌ترین روابط را بین دو ملت برقرار می‌کند.

ما معتقدیم تجربه منفی جمهوری اسلامی در ایران پس از انقلاب و مسیری که کشور‌های پیشرفته در دهه‌های اخیر پیموده‌اند ضرورت توجه به دمکراسی و پرهیز از حکومت ایدئولوژیک را گوشزد می‌سازد. این نوع حکومت به طور نسبی قابلیت بیشتری برای پیشرفت کشور‌ها، برابری فرصت‌ها، رعایت کرامت انسانی و توسعه صلح و آزادی را دارد.

در پایان با محکومیت مجدد مشارکت حکومت ایران در سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز مردم سوریه اعلام می‌کنیم که این اقدامات نا‌موجه هیچ ارتباطی با مردم ایران ندارد. ملت ایران به عنوان ملتی که قدیمی‌ترین تلاش برای شکل گیری در منطقه را در کارنامه خود دارد، از تحقق آزادی و دمکراسی در هر کدام از کشور‌های منطقه استقبال می‌نماید.

اسامی امضا کنندگان:
رامین احمدی، اردوان ارشاد، هوشنگ اسدی، صادق اسکندری، مرتضی اصلاحچی، امیر حسین اعتمادی، بیژن افتخاری، علی افشاری، جواد امان، نوشابه امیری، مهدی امینی، فرشید آذرنیوش، رحیم باجغلی، احمد باطبی، حسین باقر‌زاده، فرزانه بذرپور، مهران براتی، مهرزاد بروجردی، رویا برومند، آرش بهمنی، صدیقه بیگدلی، امیر بیگلری، حمید پرچم، رضا پیرزاده، نیره توحیدی، مهدی جامی، رضا جعفریان، پویا جهاندار، آرام حسامی، ستاره حسن‌پور، بیژن حکمت، عباس حکیم‌زاده، مصطفی خسروی، فریبا داوودی مهاجر، نیما راشدان، احمد رافت، محمد رضا رحیمی راد، سهراب رزاقی، امیر رشیدی، رحیم رشیدی، علیرضا رئیسی، محسن سازگارا، تارا سپهری فر، منصور سحرخیز، نسیم سرابندی، حسن سربخشیان، سلمان سیما، رحیم شامبیاتی، صادق شجاعی، محمد رضاشکوهی فرد، محمد صادقی، کوروش صحتی، احمد صدری، محمود صدری، سیاوش صفوی، اسفندیار طبری، حمید رضا ظریفی نیا، شهره عاصمی، غلام عباسی، مزدک عبدی‌پور، اکبر عطری، فرزانه عظیمی، کاظم علمداری، حسین علوی، طیبه علیرضایی، فرزاد عنایتی، منصور فرهنگ، ناصح فریدی، فیروزه فولادی، سعید قاسمی‌نژاد، حسین قاضیان، هادی قائمی، مسعود قریشی، امیر حسین گنجبخش، پویان مجد آبادی، مجید محمدی، فرشاد محمدی، پویان محمودیان، پرویز مختاری، مهرداد مشایخی، نریمان مصطفوی، مجید مصطفوی، مریم معمار صادقی، امید معماریان، پیمان ملاذ، مرتضی ملک محمدی، علی مهتدی، علی اکبر مهدی، بهناز مهرانی، سراج الدین میر دامادی، یاسر میر دامادی، امیر حسین میرابیان، حسن نایب هاشم، بورگان نظامی نرج آباد، علی نظری، رسول نفیسی، شروین نکوئی، مهدی نوربخش، محمد رضا نیک فر، رحیم همتی، مجتبی واحدی، فرزین وحدت، پروانه وحید منش، سجاد ویس مرادی، رضا یونسی