iran-emrooz.net | Tue, 26.04.2011, 10:40
اتفاقی غمانگیزتر از رها کردن بیماران در جادهها
عصرایران؛ جعفر محمدی - وکیل المله کیست؟ کسی که به صورت پیش فرض، حق را به موکلانش یعنی ملت میدهد و در مجلس قانونگذاری، در تعامل با دولت از حقوق مردم دفاع میکند.
اما اگر در ماجرایی که سخن از تضییع حقوق شهروندان در میان است، اتهامی متوجه یک نهاد دست چندم دولتی شود و این نماینده مجلس، در قامت وکیل مدافع تمام قد طرف دولتی ظاهر شود، به او چه میتوان گفت؟
به اظهارات رییس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی که خبرگزاری فارس آن را منتشر کرده است دقت کنید؛ تاریخ این سخنان ۴ اردیبشت ۱۳۹۰ است:
«رئیس کمیسیون بهداشت مجلس گفت: هنوز درباره خبر رهاسازی ۲ بیمار از یک بیمارستان در کنار اتوبان اطلاع دقیق نداریم. بعید است واقعیت داشته باشد و بیشتر به نظر میرسد یک جوسازی سازی سیاسی علیه وزارت بهداشت در جریان است.
حسین علی شهریاری افزود: هنوز هیچ اطلاع دقیقی درباره اخباری که از رهاسازی۲ بیمار از یک بیمارستان در کنار اتوبان خبر دادهاند نداریم و بعید میدانم صحت داشته باشد زیرا عقلایی به نظر نمیرسد که یک بیمارستان ۲ بیمار را با لباس بیمارستان در کنار اتوبان رها کنند.
وی ادامه داد: وزارت بهداشت حتی اگر میخواست این بیماران رها کند میتوانست آنها را در خانهشان رها کند یا به بهزیستی تحویل دهد و در هر صورت دلیلی ندارد که بیماران را در کشتزار و کنار اتوبان رها کنند بنابراین صحت این اخبار هنوز قابل تأیید نیست و مجلس این موضوع را پیگیری میکند.
رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس اضافه کرد: گرفتن عکس از ۲ بیمار با لباس بیمارستان هم دلیل قانع کنندهای نیست زیرا تهیه چنین عکسهایی کار سادهای است و هر کسی میتواند این کار را انجام دهد.
شهریاری گفت: به نظر میرسد انتشار این اخبار با این حجم گسترده در رسانههای ارتباط جمعی بیش از آنکه انعکاس واقعیت باشد نشانه اهداف سیاسی عدهای است که درصدد فضاسازی علیه دولت و به خصوص وزارت بهداشت هستند.
وی ادامه داد: متأسفانه مدتی است عدهای با اهداف سیاسی از طریق رسانهها به دنبال خدشه به حوزه سلامت و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هستند و انتشار چنین اخباری یکی از روشهای آنها برای ضربه زدن است.
وی گفت: البته هنوز نمیتوانم به صراحت وقوع چنین خبری را تکذیب کنم و همان طور که وزیر بهداشت دستور پیگیری داده است ما هم در مجلس این موضوع را پیگیری میکنیم و اگر مشخص شود که صحت دارد قانون نحوه برخورد با خاطیان را مشخص کرده است و هیچ خلاء قانونی در این زمینه نداریم، قوه قضاییه هم میتواند این موضوع را پیگیری کند و با خاطیان برخورد کند.»
اما ۲۴ ساعت بعد از این سخنان، بر اثر افشاگریهای رسانهای و پیگیریهای انصافاً قابل تقدیر دادستانی تهران، هم بیمارستان امام خمینی به وقوع این اتفاق غم انگیز اعتراف کرد و هم دادستانی از دستگیری چند نفر از متهمان ماجرا خبر داد؛ ماجرایی که رئیس کمیسیون بهداشت مجلس، روز قبل سعی در توجیهش داشت!
دوباره مرور کنید؛ کسی که در مجلس، ریاست کمیسیون بهداشت را بر عهده دارد و باید بیش از هر نماینده دیگری در این باره آشفته خاطر میشد، ببینید که با چه ادبیاتی سعی در تطهیر مسوولان این بیمارستان دولتی داشت؟
سیاسی کردن موضوع و مظلوم نمایی وزارت بهداشت: بعید است واقعیت داشته باشد و بیشتر به نظر میرسد یک جوسازی سازی سیاسی علیه وزارت بهداشت در جریان است.
توجیهات عجیب برای اینکه ثابت کند چنین امری نمیتواند رخ داده باشد: وزارت بهداشت حتی اگر میخواست این بیماران رها کند میتوانست آنها را در خانهشان رها کند یا به بهزیستی تحویل دهد و در هر صورت دلیلی ندارد که بیماران را در کشتزار و کنار اتوبان رها کنند.
تقلبی جلوه دادن عکسها: گرفتن عکس از ۲ بیمار با لباس بیمارستان هم دلیل قانع کنندهای نیست زیرا تهیه چنین عکسهایی کار سادهای است و هر کسی میتواند این کار را انجام دهد.
متهم کردن رسانهها و «عدهای» که معلوم نیست کیستند: انتشار این اخبار با این حجم گسترده در «رسانههای ارتباط جمعی» بیش از آنکه انعکاس واقعیت باشد نشانه اهداف سیاسی «عدهای» است که درصدد فضاسازی علیه دولت و به خصوص وزارت بهداشت هستند... انتشار چنین اخباری یکی از روشهای آنها برای ضربه زدن است.
باور کنید این اظهارات، آن هم از سوی نماینده مردم در مجلس و کسی که عهده دار پیگیری حقوق مردم در حوزه بهداشت و درمان است، از اصل اتفاق، یعنی رها کردن بیماران در کشتزارهای اطراف تهران غم انگیزتر است، چه آنکه اگر در ماجرای بیمارستان، فقط دو بیمار رها شدهاند، این سخنان پشت آدم را میلرزاند که آیا با وجود چنین نمایندگانی، کل ملت رها شدهاند؟
روز قبل از این سخنان، روابط عمومی بیمارستان، سعی در انکار ماجرا داشت و آن را تکذیب کرد. هر چند آن تکذیبیه دروغین نیز ملال آور بود، ولی به هر حال متهمی داشت در دفاع از خود تقلا میکرد ولی شنیدن سخنانی «غلیظتر از دفاعیات بیمارستان»، از زبان نماینده مردم و از جمله از زبان وکیل همان دو بیمار، چیزی جز تأسفی عمیق و معنی دار در انسان بر نمیانگیزد.
ای کاش این سخنان را نه نماینده مجلس که مثلاً روابط عمومی وزارت بهداشت یا معاون حقوقی وزیر میگفت تا آدمی این قدر نسوزد و آه از نهادش بلند نشود!
آقایان و خانمهای بهارستان نشین! یک یادآوری ساده بد نیست: شما وکیلان ملت هستید، یادتان نرود!