ايران امروز

خانهٔ آزادی بیان

ویرایش نهایی پیش‌نویس منشور خانهٔ آزادی بیان برای عضویت کلیهٔ کسانی که در یکی از شیوه‌های فرهنگی فعال هستند و اثرهایی تولید کرده‌اند، منتشر می‌شود. فرصت داوطلبان برای عضو شدن و داوطلب انتخاب در هیئت دبیران شدن دورهٔ نخست، از زمان انتشار متن (۱۵ فروردین) تا یکم اردیبهشت است. هم چنین فرصت انتخاب هیئت دبیران (از راه ایمیل) از یکم اردیبهشت تا ۱۵ اردیبهشت خواهد بود.

خانهٔ آزادی بیان (به عنوان یک نهاد ثبت شده و رسمی) با مشخص شدن اعضای هیئت دبیران، فعالیت علنی خود را از ۱۵ اردیبهشت آغاز خواهد کرد.

بدیهی است بر عهدهٔ هیئت دبیران خواهد بود که متن منشور خانهٔ آزادی بیان را به همه‌پرسی بگذارد، اساسنامهٔ آن را تدوین کند و ویژگی‌های لازم برای عضو پیوسته، وابسته و باز، چه گونگی فعالیت، برگزاری جشنواره‌ها، سمینار‌ها، کنفرانس‌ها و تولید‌هایش را مشخص گرداند.

داوطلبان می‌توانند از طریق ایمیل‌های زیر عضویت و داوطلب عضو هیئت دبیران بودن خود را اعلام کنند:
.(JavaScript must be enabled to view this email address) یا .(JavaScript must be enabled to view this email address)
کسانی که تا این تاریخ عضو شده‌اند:

منصور کوشان، فرج سرکوهی، پرتو نوری‌علا، مجید نفیسی، عباس معروفی، اسفندیار منفردزاده، علی نگهبان، بیژن بیجاری، قاضی ربیحاوی، ملیحه تیره‌گل، ناصر غیاثی، خسرو باقرپور، علی زرین، حمیرا طاری، شهلا بهاردوست، حسین رحمت، حسین گیل‌آوایی، عباس شکری، کیامرث باغبانی، محمود کویر، مهری جعفری، مهرانگیز رساپور، سهراب رحیمی، شیما کلباسی، رباب محب، مهناز بدیهیان، فریبا شادکهن، فریده معصومه ابلاغیان، اسماعیل فهیمی، فیروزه خطیبی، ویدا فرهودی، فهمیه فرسایی، هادی ابراهیمی، هادی خوجنیان، فرشید آریان، مجید فلاح‌زاده، مانا آقایی، زینب حسن‌پور، خیراله فرخی، سیاوش اوستا، آذر محلوجیان، بیژن روحانی.

متن منشور خانهٔ آزادی بیان:

خانهٔ آزادی بیان، نهادی است آزاد و مستقل و غیرانتفاعی که با باور به «بیانیهٔ جهانی حقوق بشر» (دی ۱۳۲۷)، «متن ۱۳۴ نویسنده» (مهر ۱۳۷۳) و «منشور کانون نویسندگان ایران» (شهریور ۱۳۷۵) بر اساس اصل‌های زیر آغاز به فعالیت می‌کند:

۱- آزادیِ بیانِ اندیشه و تخیل، به هر شکل و به هر شیوه، بی‌هیچ حصر و استثنا، حق همه‌گان است.

۲- هر شخص حقیقی و هر نهاد حقوقی در بیان حاصل اندیشه، تخیل و احساس خویش در همهٔ عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی، و در هر یک از شکل‌ها و شیوه‌های آفرینش فکری و هنری (گفتار، نوشتار، طراحی، نقاشی، کاریکاتور، گرافیک، مجسمه، معماری، نمایش، فیلم، رقص، موسیقی) آزاد است.

۳- هیچ شخص حقیقی یا نهاد حقوقی رسمی یا نارسمی نمی‌تواند برای چه‌گونگی بیان اندیشه و تخیل، قید‌ها، محدودیت‌ها، روش‌ها یا چارچوب‌هایی تعیین کند.

۴- پاسخ بیان هر گونه اندیشه، تخیل و همهٔ فرآورده‌های فرهنگی، تنها بیان به یکی از شیوه‌های فرهنگی است و هیچ شخص حقیقی یا حقوقی، نهاد رسمی یا نارسمی نمی‌تواند به بهانهٔ انتقاد و توهین به کسان، عقیده‌ها، دین‌ها، قوم‌ها، ملت‌ها و نمادهای آن‌ها، اثر‌ها را سانسور کند، سدی در راه انتشار اثر‌ها ایجاد کند و آفرینشگران و تولیدکنندگان اثر‌ها را بازداشت، شکنجه و زندانی کند.

۵- هر گونه سانسور و سدی در راه انتشار و گسترش آزادی بیان، به هر بهانه‌ای و در هر وضعیتی، مخالف اصل آزادی بیان است و «خانهٔ آزادی بیان» وظیفهٔ خود می‌داند در برابر همهٔ شیوه‌های سانسور بایستد و در راه امحای آن‌ها بکوشد.

۶- «خانهٔ آزادی بیان»، دفاع از همهٔ کسانی را که به اتهام یا به جرم بیان اندیشه‌ و تخیلشان بازداشت یا محکوم شده‌اند، یا با فشارهای گوناگونی چون حذف فرهنگی، محرومیت از کار فرهنگی و برخوردهای خشونت‌آمیز رو به رو گشته‌اند، وظیفهٔ خود می‌داند و در راه آزادی آن‌ها و بیان اندیشه‌ و تخیل و انتشار اثر‌هایشان با روش‌های صلح‌آمیز می‌کوشد.

۷- هر کس و هر نهاد حقیقی یا حقوقی که منشور «خانهٔ آزادی بیان» را باور دارد، صرف نظر از زبان، ملیت، دین، عقیده، جنسیت، می‌تواند به صورت عضو وابسته یا پیوسته یا باز با آن همکاری کند.
۸- «خانهٔ آزادی بیان»، می‌تواند در راه تحقق و گسترش آزادی بیان اندیشه و تخیل و امحای هر گونه سانسوری با هر شخص حقیقی و نهاد حقوقی رسمی یا نارسمیِ باورمند به «بیانیهٔ جهانی حقوق بشر» و آزادیهای دمکراتیک، همکاری‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشته باشد.

۹- «خانهٔ آزادی بیان»، هزینه‌های مادی خود را از راه برگزاری جلسه‌ها، سیمنار‌ها و جشنواره‌های فرهنگی، هنری، سیاسی و به وسیلهٔ تولید و فروش کالاهای فرهنگی (کتاب، مجله، سی دی، فیلم، نقاشی و.. محصول عضو‌ها و همکاران)، و از راه‌هایی که سدی در راه تعالیِ آزادی بیان نباشند، تأمین می‌کند.