iran-emrooz.net | Sat, 05.02.2011, 9:59
بهار عربی به اردن نیز رسیده است
ایران امروز: خیزش مردم در کشورهای خاورمیانه به اردن نیز رسیده است: در چندین شهر اردن مردم دست به تظاهرات زده و خواستار آزادی بیشتر، رفاه بیشتر و پایان دادن به فساد شده‌اند. آنها خواهان دولت تازه هستند. مردم شعار می‌دهند: مرگ بر دولت، زنده باد پادشاه!
محمد صنید در چهارراهی در مرکز شهر «ابرید» واقع در شمال امان، پایتخت کشور، ایستاده و پلاکاردی در دست که دارد که روی آن نوشته شده: «ما تغییر می‌خواهیم». او می‌گوید برکناری نخست‌وزیر تصمیم مناسبی بود، اما کافی نیست.
در شهر ابرید تاکنون تظاهرات ضد دولتی سابقه نداشت، اما اوضاع اکنون در حال تغییر است. محمد صنید همراه با ۲۰ کنشگر دیگر به ابرید رفته‌اند تا بهار عربی را به این شهر نیز منتقل کنند. آنها در اتوبوس نخست سرود انترناسیوال را به زبان عربی خواندند و سپس شعار دادند: «پول‌های ما کجاست؟ ما پول‌هایی را که شما از ما گرفته‌اید پس می‌خواهیم».
«جاعین» اتحادیه‌ای متشکل از معلمان، کارگران، نظامیان بازنشسته، دانشجویان و فعالین چپ است. اعضای این تشکل از آغاز سال جاری میلادی علیه دولت و سیاست خصوصی‌سازی آن اعتراض می‌کنند. آنها زیاد نیستند، چند صد نفر یا حداکثر چند هزار نفر، اما برای نخستین بار است که نیرویی مخالف در درون جامعه شکل می‌گیرد که بر علیه وضعیت کشور دست به اعتراض می‌زنند.
نیروی جدید معترض با احزاب سنتی بی‌خاصیت اردن نسبتی ندارند، احزابی که به پادشاهی اردن «نشان دموکراتیک»! اعطا می‌کنند. آنها همچنین هیچ نسبتی با گروه اسلام‌گرای اخوان‌المسلمین ندارند. یکی از اعضای این گروه می‌گوید، اخوان‌المسلمین خیلی تقلا کرد که بر این نیروی جدید سوار شود و آن را در تسلط خود بگیرد، اما موفقیتی بدست نیاورده است، زیرا مردم خواهان حقوق مدنی و سیاسی هستند، نه اسلامیزه‌کردن کشور.
به گفته این عضو اتحادیه جاعین، در ۱۵ سال اخیر حکومت اردن بخش‌های عمومی را خصوصی و کشور را مدرنیزه کرده است، اما از اصلاحات اجتماعی و سیاسی خبری نیست. بسیاری شغل خود را از دست داده‌اند و فقط لایه‌‌ی کوچکی که با حکومت در ارتباطند و فعالیت اقتصادی می‌کنند، ثروتمند شده‌اند. از این‌رو آنها خواهان مبارزه علیه فساد، اجاره‌بهای مناسب، دستمزد بالا، آزادی‌های بیشتر و مشارکت سیاسی در سرنوشت کشور هستند.
معترضان همچنین خواهان تغییر در قانون اساسی برای محدود کردن اختیارات پادشاه هستند. آنها می‌گویند، ما می‌خواهیم نخست‌وزیر کشور را خودمان انتخاب کنیم. اما آنها برای سلامتی عبدالله دوم پادشاه اردن نیز شعار می‌دهند. در اردن می‌توان با همه چیز مخالفت کرد به غیر از پادشاه. نیروی مخالف جدید خود نیز مایل نیست علیه پادشاه اقدامی کند، زیرا آنها در جامعه‌ی تقسیم شده به اردنی‌ها و فلسطینی‌ها، پادشاه را ضامن ثبات کشورشان می‌دانند.
تظاهرات محدود اعضای اتحادیه «جاعین» در شهر ابرید، بدون مشکل خاصی برگزار می‌شود. رهگذران با دیدن آنها توفقی می‌کنند، عکسی از آنها می‌گیرند و البته از حضور و تظاهرات آنها تعجب می‌کنند. زیرا چنین حرکات و تظاهرات ناگهانی در این شهر سابقه نداشته است.
پلیس هم با آنها کاری ندارد. نفرات محدود پلیس در اطراف آنها ایستاده و کوشش می‌کنند راه را بر رفت‌وآمد خودروها بازکنند. فقط چند نفر از ماموران امنیتی خود را داخل معترضان می‌کنند و می‌خواهند بدانند آنها چه کسانی هستند!
محمد صنید می‌گوید، پلیس از حمله به معترضان می‌ترسد. آنها نمی‌خواهند کاری کنند که تظاهرات گسترش پیدا کند. محمد صنید، ۳۴ ساله، رهبر اتحادیه روزمزدبگیران و چهره‌ای شناخته‌شده در اردن است. روزمزدبگیران فاقد کار و قرارداد شغلی ثابت هستند.
اردن کشور پلیسی مانند مصر و یا با حاکمیت غوطه‌ور در فساد و دزدی مانند تونس نیست. اما نسیم آزادی‌خواهی و مطالبه‌ی یک زندگی بهتر در این کشور نیز وزیدن آغاز کرده است. در اردن اغلب روزنامه‌نگاران دچار خودسانسوری هستند. بسیاری از آنها هنوز نمی‌توانند علنا از دولت انتقاد کنند. نرخ بیکاری در میان جوانان ۱۴ درصد اعلام شده، اما رقم واقعی دو برابر این میزان است. یک چهارم جمعیت فقیر هستند و درآمد یک معلم حداکثر ۴۰۰ یورو در ماه است.
به محض شروع جنش ضد رژیم در تونس و سرایت آن به مصر، پادشاه اردن دولت این کشور vh منحل کرد و «معروف البخیت»، با مأموریت «اصلاحات واقعی سیاسی» دولت جدید تشکیل داد. اصلاحات در اردن بنا بر ادعای پادشاه این کشور «زندگی بهتر» را برای مردم این کشور تضمین خواهد کرد.
منبع گزارش: اشپیگل آنلاین، دویچه وله