ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sun, 30.01.2011, 22:31
زنده باد مصر، زنده باد انقلاب


نوشته: ساطع نورالدین
مترجم: کوثر ال‌علی
به نقل از: "السفیر" چاپ لبنان

آنچه این روزها در مصر بر سر زبانهاست مقایسه بین جنبش مردمی مردم مصر و انقلاب مردم تونس می باشد. سوال اصلی در مورد زمان سفر «حسنی مبارک» دیکتاتور مصر به عربستان سعودی برای انجام مناسک حج!!؟؟ و همراهی با برادر و دیکتاتور مخلوع تونس زین‌العابدین بن علی برای بازی نهایی و گلهایی که در بازی نهایی بین آنها رد و بدل می‌شود.

اما از خیابانهای مصر که در حال حاضر در اشغال جوانان مصری بوده که دانش و تجربه سیاسی خودرا از اینترنت گرفته و نه از رهبران و احزاب و کتاب های ایدئولوژیک و یا حتی تجارب روزانه، فریاد تغییر شنیده می‌شود. تغییری که توده‌ها زمانی طولانی برای رسیدن به آن سپری کرده‌اند وهم اینک بطور مشخص و آشکار از «حسنی مبارک» انتظار دارند یا به سرزمین "رجا"(ارزوها) سفر کند یا "دار فنا"(به خانه ابدی برود).

همینطور در خارج از مصر همگان سعی در قانع نمودن «سید الرئیس» برای برداشتن آخرین گام‌ها در کناره گیری از قدرت دارند پیش از ان که کار از کار بگذرد و رقابت با تونس به جایی برسد که برای او نه دنیایی به ماند و نه آخرت.

تغییر در مصر آغاز شد و این یک حادثه تاریخی در جهان عرب دنیای اسلام و بلکه در تمام دنیا ست. تغییری که به دور خورشید فرهنگ و هویت و آگاهی مردم مصر دور می‌زند و به انتظار خبر قطعی به خاک سپردن «ریاست مادام العمر» و بر چیدن پرچم‌های سوگواری آن است.

بامداد جدیدی برای عرب‌ها آغاز گردیده که پاسخ سوالهای وطن دوستی، ملی‌گرایی، عربیت، فتنه اسراییل و غرب را خواهد داد. سوالهایی که تاکنون جواب آنها نه در شرق و نه در غرب جز در جنگهای داخلی پیدا نمی شد.

تغییر در مصر از تونس پیشی گرفت و دقیق تر آنکه تونسی‌ها از تجربه مصر الهام گرفتند و نه بلعکس. از سالها پیش جبروت «حاکم مصر» از بین رفت و همراه با آن «ابهت» اکثریت حکام عرب منجمله زین العابدین بن علی.

از چند سال پیش مطبوعات الکترونیک دیوارهای سکوت و سانسور را در نوردیده و وب‌نگاران مصری شهرتی جهانی پیدا کردند برای نمونه از چند سال پیش مصری ها شعار «حکومت وراثتی نه» را سر دادند و به همین دلیل عرش بسیاری از حکومت های عربی لرزید و «خلافت» حتی در محافل مذهبی نیز محل بحث و جدل و تردید واقع گردید.

توده های مردم مصر امروز ثمره انچه را که در سالهای قبل کاشتند برداشت می کنند.میوه ای که هنوز نارس است اما سیستم سیاسی امنیتی و اقتصادی حکومت را به لرزه در اورده و انها را به فکر واداشته که بار سفر را از هم اکنون به به سمت جده ببندند!!؟؟ با نکه می دانند ممکن است زمان تغییر را به تاخیر بیندازند اما نمی توانند از ان جلو گیری نمایند.

آنچه مسلم است آرزوی تجدید «ریاست» در پاییز آینده دست نیافتنی و ایده «وراثت» نیز موضوعی متعلق به گذشته است.

توده های مصری امروز با صدای بلند فریاد می زنند وقت تنگ است و خطر حتمی است خطری که با تونس قابل مقایسه نیست. توده های مردم از حسنی مبارک شخصا انتظار دارند و هیچ کس غیر از او نباید به این خواسته تن دردهد و انهم انتقال مسالمت امیز و ارام قدرت و نه انکه مر تکب خطاهای بیشتر گردد که باعث شود او بر پلکان پرواز به جده در پشت سر اتش سوزانی را ترک نماید که اورا از پاسخ گویی وا نرهاند حتی اگر بقیه روزهای عمر خودرا در طواف کعبه بگذراند.