ايران امروز

وال‌استریت ژورنال: تنها راه، تحریم نفتی ایران است

به گزارش وبسایت «دیپلماسی ایرانی»، روزنامه وال استریت ژورنال در تازه ترین نگاه به پرونده هسته‌ای ایران راهکاری جدید را برای تحت فشار قرار دادن ایران ارائه داده و می‌نویسد که تنها راه تحت فشار قرار دادن ایران آن هم از کانال انرژی است.

این روزنامه در ادامه این مطلب می نویسد: بانک مرکزی هندوستان هفته گذشته اعلام کرد که ایران حق ندارد از این پس از اتحادیه نقل و انتقال های بانکی آسیایی برای پرداخت و دریافت وجه نقد استفاده کند. هدف از این حرکت هم ناگفته پیداست: ایران باید برنامه هسته‌ای خود را کنار بگذارد.

اعلب تحلیل‌گران براین نظرند این تصمیم هند زیر فشار آمریکا اتخاذ شده است. این امر به معنای آن است که واشنگتن عزم خود را جزم کرده است تا به نوعی نفت ایران را هم وارد دایره تحریم کند.

پیش از این هم تندروهای آمریکایی به باراک اوباما هشدار داده بودند که تنها راه برای تحت فشار قرار دادن واقعی ایران تحریم نفتی این کشور است. در شرایطی که نفت ایران هم مورد تحریم قرار گیرد باید این مورد را هم به موارد تحریم یکجانبه ایران از سوی کنگره ایالات متحده و اتحادیه اروپا اضافه کرد. در این صورت، بانک‌های بین المللی هم که به تحریم های امریکا و اروپا ملحق نشوند بی شک جریمه های نقدی سنگینی را متحمل خواهند شد. تمامی بانک های بین المللی از رقم جریمه دو میلیارد دلاری در صورت عدم تبعیت از امریکا در تحریم ایران اگاهی کامل دارند. زمانی که تجارت با ایران از سوی امریکا ممنوع اعلام می شود، تمامی بانک ها چاره ای جز تبعیت نخواهند داشت.

این روزنامه در ادامه می نویسد: ایرانی این روزها به شدت نگران تعمیم تحریم ها به مواد نفتی خود هستند. فروش نفت خام در حقیقت اصلی ترین موتور محرک اقتصاد ایران است. هشتاد درصد از درآمد صادراتی ایران از طرق فروش نفت خام است. این فروش ۲۴ درصد از تولید ناخالص ملی ایران را هم شامل می شود. ایران از تصمیم هندوستان در خصوص ممنوع کردن نقل و انتقال های بانکی ایران به شدت عصبانی شده است.

در سال های اخیر امریکا به شدت از افزایش همکاری میان اتحادیه نقل و انتقال های بانکی آسیایی با ایران برآشفته بود. این اتحادیه کار خود را در سال ۱۹۷۴ و زیر نظر سازمان ملل در ایران آغاز کرد. مسئولیت محوله بر این اتحادیه هم ایجاد سهولت دریافت و پرداخت میان کشورهای آسیایی و عضو بود. ایران، هند، بنگلادش، نپال، پاکستان، سریلانکا، مالدیو و برمه از اعضای این اتحادیه هستند.

ایران از طریق این اتحادیه می تواند کالاهای مد نظر خود را خریداری کرده و البته با واحد رایج خود یعنی ریال پرداخت کند. این پول ابتدا از طریق بانک مرکزی ایران به دیگر بانک های کشورهای عضو ارسال می شود و در نهایت زمانی که به حساب اتحادیه واریز می شود تشخیص منبع اصلی آن کار آسانی نخواهد بود. ایران می تواند از این بانک برای معامله با شرکت های امریکایی هم استفاده کند. بر همین اساس هر کشور دیگری در منطقه هم می تواند نفت ایران را خریداری کرده و از همین کانال بدون جلب توجه غربی ها، وجه آن را در اختیار دولت ایران قرار دهد.

بسیاری از تحلیل گران اعتقاد دارند که حرکت هند در تحریم بانکی ایران در این مرحله در حقیقت آغاز بازی بزرگتر است. اروپایی‌ها از قریب به چهار ماه پیش تاکنون هرگونه سرمایه گذاری شرکت‌های خود در بخش نفت و گاز ایران را محدود کرده‌اند. این حرکت منجر به کاهش تولید نفتی ایران در دراز مدت خواهد شد.

وال استریت در ادامه می نویسد: در حال حاضر نفس اقتصادی ایران در زمینه نفت و انرژی به شماره افتاده است. باراک اوباما در قامت چهل و چهارمین رئیس جمهوری ایالات متحده با یک یا دو حرکت دیگر می تواند ایران را در بعد اقتصادی‌اش کیش و مات کند.

- در این پروسه تمام شرکت‌های نفتی باید ازهرگونه معامله با ایران چه در اروپا، امریکا یا آسیا بر حذر داشته شوند.

- در همین مرحله نقشه تجاری ایران در حوزه نفت هم باید به دقت بررسی شود تا زنجیره‌های مخفی تجارت با ایران در حوزه نفت و انرژی در سطح بین‌المللی شناسایی شود.

- قطعنامه ۱۹۲۹ در شورای امنیت علیه ایران به تصویب رسیده اما در این قطعنامه به دلیل تلاش امریکا برای جلب رضایت چین و روسیه، بخش انرژی ایران چندان هدف قرار نگرفته است. این بار باید باز هم پرونده ایران روی میز شورای امنیت قرار گیرد و البته شرکت‌های بین‌المللی از هرگونه معامله با ایران در حوزه نفت و انرژی منع کامل شوند.

- اروپا و امریکا باید تمامی شرکت‌های کشتیرانی، بیمه و مالی را از همکاری با نقل و انتقال های نفتی ایران منع کنند. بر این اساس صادرات نفت ایران عملا غیرممکن خواهد شد. در شرایطی که هزینه خرید نفت ایران برای مشتری های بین المللی بالا رود قطعا آنها راه دیگری برای خود می یابند.

- واشنگتن می تواند حضور شرکت‌های معامله کننده با ایران در قراردادهای نفتی خود را به حالت تعلیق کامل در آورد. با این حرکت کشورها در مقام انتخاب میان ایران یا غرب قرار می گیرند و انتظار می‌رود که گزینه دوم انتخاب همگان باشد.

- این حرکت‌ها می‌تواند مانع از ادامه صادرات روزانه دو و نیم میلیون بشکه نفت ایران شود. این میزان در حقیقت دو نیم درصد نیاز روزانه جهان به نفت است. البته با این حرکت احتمالا قیمت نفت هم سیر صعودی خود را طی می کند. در این فضا امریکا می تواند دیگر متحدان خود در منطقه را که در تولید نفت هم ید طولايی دارند به کار گیرد تا بدین ترتیب قیمت نفت را کنترل کند.