ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sun, 28.11.2010, 10:43
فراخوان جمعی از فعالین دانشجویی به مناسبت ۱۶ آذر


يكشنبه ۷ آذر ۱۳۸۹

جمعی از فعالین دانشجویی فراخوانی را به منظور برگزاری مراسم روز دانشجو صادر کرده اند.

به گزارش دانشجونیوز این دانشجویان در فراخوان خود ضمن تاکید بر اهمیت برگزاری مراسمات اعتراضی در این روز آورده‌اند: «برما دانشجویان آزادی خواه است که در روز ۱۶ آذر سکوت نکنیم و به انحا مختلف اعتراض خود را به استبداد نشان دهیم. بر مبارزین دانشجویی است که با توجه شرایط دانشگاه محل تحصیل خود برنامه های مستقل اعتراضی برگزار کنند. در حال حاضر تجویز یک شکل از حرکت های اعتراضی برای دانشگاه های مختلف با شرایط متفاوت نمی تواند نتیجه یکسانی داشته باشد. فعالین دانشجویی در دانشگاه محل تحصیل خود می بایست با در نظرگرفتن امکانات و محدودیت ها، ایده های جدید برای گرامی داشت روز دانشجو بپرورانند. برپایی تجمع و تحصن اعتراضی موثرترین راه برای تزریق روحیه مبارزه طلبی به شریان جنبش دانشجویی است. در صورت عدم امکان برگزاری تجمع، حرکات اعتراضی همه گیرتر و کم هزینه تر چون تعطیلی کلاس های درس و حتی تعطیلی دانشگاه و نیز شعار نویسی و پخش شب نامه های اعتراضی می تواند توسط فعالین دانشجویی در دانشگاه ها مورد توجه قرار گیرد.»

مشروح فراخوان به شرح زیر است.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم / موجیم که آسودگی ما عدم ماست

سالی دیگر شد و ۱۶ آذر دگری در راه است. روزی که بی شک در اذهان ایرانیان یادآور شجاعت، آزادگی و ایثار در راه آرمان های ملی یعنی حاکمیت مردم و عدالت است. نیم قرن پیش ۳ آذر اهورایی به دست چکمه پوشان حکومت پهلوی و در دامان مقدس دانشگاه به خاک و خون نشستند و با شهادت خویش جوانه های آزادی خواهی و حق طلبی را تا ابد در دل و جان دانشجویان این سرزمین کاشتند. سالها از آن واقعه غم انگیزگذشت، و 3 آذر اهورایی نماد به حق ایستادگی در مبارزات دانشجویان شدند. نمادهایی که بی شک در استمرار جنبش دانشجویی نقش بسزایی داشته و خواهد داشت. جنبش دانشجویی که در برهه های حساس و سرنوشت ساز میهن همواره نقش مهم خود را ایفا کرده و خواهد کرد. انقلاب ۵۷، ۲ خرداد ۱۳۷۶، اعتراضات ۱۸ تیر ماه ۱۳۷۸ و در نهایت انتخابات سال گدشته بی شک هریک نقاط عطفی در تاریخ این مرز و بوم پر گهر ایجاد کرده اند.

اما افسوس که این مبارزات مستمر تاکنون هدف غایی خود که همانا مردم سالاری و آزادی است را به دست نیاورده.

همواره دانشگاه، این محل پروراننده نورانیت و آگاهی، مورد تهاجم و تاخت و تاز شب پرستان بوده است. درپی انتخابات سال گذشته فجایع و مظالمی در حق جامعه دانشگاهی روا داشته شده که به جرات می توان گفت در تاریخ ایران بی سابقه بوده است. اگر کودتا گران در سال ۱۳۳۲ سه دانشجوی آزاده این مملکت را در دانشگاه تهران کشتند، نزدیک به نیم قرن بعد در همان دانشگاه فجایعی به مراتب دهشتناکتر از اسلاف خود در دانشگاه ها خلق کردند.

هنوز هم زخم ددمنشی شان در حمله به کوی دانشگاه تهران، دانشگاه شیراز، دانشگاه اصفهان، دانشگاه آزاد مشهد و ... جان و روح مان را می آزارد.

با این خیال باطل که روح آزادگی در دانشگاه ها خشک خواهد شد، ده هاتن از جوانان و دانشجویان را در مقابل دانشگاه به گلوله بستند، صدها دانشجو را راهی زندان کردند و شکنجه گران را مزد مزید دادند تا اعتراف ناروا و مضحک اخذ کنند، هزاران دانشجو از تحصیل در دانشگاه محروم شدند تا فرمایش پیامبر اسلام(ص) که گفتند "طلب العلم فریضة علی كل مسلم" در نظام جمهوری اسلامی به معنای کامل خویش تحقق یابد. اما ما با وجود این همه بدکاریها تاکنون ایستادگی کرده ایم. از این پس نیزخواهیم ایستاد.

و اما اکنون خطابمان با شما دانشجویان آگاه و مبارزین خستگی ناپذیر ره مقدس آزادی است.

ای مدافعین ارزش های انسانی و ای پاسداران خرد انسانی،

ما جمعی از فعالین دانشجویی دانشگاه های تهران از همرزمان خود در دانشگاه های مختلف در سراسر کشور می خواهیم تا حداکثر توان خود را برای پاسداشت خون شهدای جنبش سبز و رهانیدن اسرای دربند به کار گیرید و با تمام قوا برای برگزاری مراسم روز ۱۶ آذر به پیش روید.

هرجند که برخوردهای ددمنشانه با فعالین دانشجویی در یک سال گذشته کمر جنبش دانشجویی را خم کرده است اما تنه این درخت سرو سربلند مستحکم تر از آن است تا با تیغ به کندی گراییده سرکوب منقطع شود. این درخت تنومند و پرغرور ریشه در خاک آزادگی و انسانیت دارد. تا زمانی که انسانیت در این مملکت زنده است، جنبش دانشجویی منتقد استبداد و بیداد، جاری و ساری خواهد بود.

برما دانشجویان آزادی خواه است که در روز ۱۶ آذر سکوت نکنیم و به انحا مختلف اعتراض خود را به استبداد نشان دهیم. بر مبارزین دانشجویی است که با توجه شرایط دانشگاه محل تحصیل خود برنامه های مستقل اعتراضی برگزار کنند. در حال حاضر تجویز یک شکل از حرکت های اعتراضی برای دانشگاه های مختلف با شرایط متفاوت نمی تواند نتیجه یکسانی داشته باشد. فعالین دانشجویی در دانشگاه محل تحصیل خود می بایست با در نظرگرفتن امکانات و محدودیت ها، ایده های جدید برای گرامی داشت روز دانشجو بپرورانند. برپایی تجمع و تحصن اعتراضی موثرترین راه برای تزریق روحیه مبارزه طلبی به شریان جنبش دانشجویی است. در صورت عدم امکان برگزاری تجمع، حرکات اعتراضی همه گیرتر و کم هزینه تر چون تعطیلی کلاس های درس و حتی تعطیلی دانشگاه و نیز شعار نویسی و پخش شب نامه های اعتراضی می تواند توسط فعالین دانشجویی در دانشگاه ها مورد توجه قرار گیرد.

در آخر می خواهیم بر اهمیت انجام حرکات اعتراضی مجددا تاکید کنیم که در درجه نخست می تواند نشاط و روحیه مبارزه را بعد از دوره ای طولانی از سرکوب به دانشگاه بازگرداند. همچنین دانشجویان باید به خاطر داشته باشند که در صورت عقب نشینی در هر مرحله، دشمن با گستاخی بیشتری به پیش خواهد آمد.

جمعی از فعالین دانشجویی دانشگاه های تهران