ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sat, 18.09.2010, 12:44
نگاهتان را به اعتياد عوض كنيد

ايلنا: ۳۰ـ۳۵ ساله به نظر مى‌رسد، هفت سال است مواد مى‌كشد، آن‌ هم از نوع كراك، چنان به دور خودش پيچيده كه معلوم نيست درد دارد يا مى‌خواهد مقابل دوربين شناسايى نشود، به موهايش چنگ مى‌زند و مى‌گويد: «شش تا بچه دارم .... اون رفيقى كه دم از رفاقت مى‌زده، وقتى هشتت گروى نه‌ات مى‌شه، و مى‌گى هزار تومان مى‌خوام، دارم از خمارى مى‌ميرم، مى‌گه برو بابا جون....»

منصور، دانشجوى رشته متالوژى، تازه دستگير شده و داد و هوار راه انداخته .... گريه مى‌كند، بى‌قرار است، منصور ۱۰ـ۱۲ سال تخريب هروئين داشته .... مى‌خواهد از خودش دفاع كند اما زبانش به حرف‌هاى مستقيم نمى‌چرخد.... منصور همان‌طور كه مى‌گويد،‌ «از آدم زنده توقع دارند.... يا منو بكشيد يا ...» با سر از وسط در شيشه‌اى رد مى‌شود و باز داد مى‌زند «خستم» در نهايت پيراهنش را درمى‌آورد و با تكه‌اى از شيشه‌‌ى شكسته خودزنى مى‌كند....

غرق در خون مى‌شود اما باز مى‌گويد: «كم آوردم، اما زورم به خودم مى‌رسه.... مى‌بينيد؟ زورم به خودم مى‌رسه.... »

تجهيزات استعمال مواد مخدر در كيف دختر دبيرستانى!

به گزارش خبرنگار ايلنا روايت فوق برگرفته از تخيلات نبود... واقعيت‌ها همراه با تصاوير تكان‌دهنده، از زبان مدير موسسه «جوانه‌ى اميد دوباره» در «همايش پيشگيرى از اعتياد» مطرح شده است. محمدرضا حاجيلو مدير اين موسسه در جمع شهروندان يكى از مناطق تهران سخنرانى مى‌كند، به زنانى كه اعتياد همسرانشان را از روى ناآگاهى تاييد مى‌كنند، به پدرانى كه مقابل چشمان كنجكاور فرزندان خود سيگاردود مى‌كنند، به جوانانى كه هنوز نمى‌دانند «شيشه» اعتيادآور است،هشدار مى‌دهد.

او خطاب به حاضران در همايش مى‌گويد: وقتى سال گذشته از زنان در مورد مواد مخدر سئوال مى‌شد، چند نفر به طور محدود در فاصله سنى ۲۵ تا ۴۰ سال اعلام مى‌كردند كه مصرف‌كننده كراك هستند اما در حال حاضر معمولا ۱۴ـ۱۵ نفر در فاصله سنى ۱۶ تا ۲۱ سال از معضل اعتياد خود صحبت مى‌كنند. او ادامه مى‌دهد: سال گذشته زمانى كه قصد سخنرانى در يك دبيرستان دخترانه در مورد اعتياد را داشتم، اعلام مى‌كردند كه «زياد صحبت نكن؛ بچه‌ها كنجكاو مى‌شوند»‌ اما در حال حاضر مدير مدرسه‌اى مى‌خواهد تا آن‌قدر در مورد اعتياد به دانش‌آموزان دروغ بگويم و يا بزرگ‌نمايى كنم تا بچه‌ها بترسند و يك قدمى مواد نروند؛ اما به مدير مدرسه اعلام كردم كه چرا دروغ بگويم؟ راستى مى‌گويم كه از صد دروغ اثرگذارتر باشد!

حاجيلو يادآور مى‌شود: از يك دختر دبيرستانى كه وسايل استعمال مواد مخدر در كيف مدرسه‌اش بود سئوال كردم كه ظاهرا يكى از عزيزانت در خانواده درگير اعتياد است كه اين وسايل را به همراه دارى ،اما اين دختر با كمال خونسردى اعلام كرد كه وسايل را از «مدرسه» و «همكلاسى‌هايش» تهيه كرده است....! ساعت كارم طولانى است؛ ترياك مصرف نكنم؟

مدير موسسه «جوانه اميد دوباره» با بيان اينكه معتادان هميشه دو استدلال قوى در مورد مواد مخدر و گرايش به اعتياد دارند و اعلام مى‌كنند كه يا فكر نمى‌كردند و يا بر اثر يك اشتباه در مسير اعتياد افتاده‌اند، به خانواده‌ها و جوانان تصريح مى‌كند: نگاهتان را به اعتياد عوض كنيد، معتادان امروزى ديگر ظاهر كثيف و نامرتب ندارند، معتاد بايد خوش‌تيپ‌ باشد؛ مواد مخدر جديد به گونه‌اى است كه در ۳ـ۴ سال ابتداى مصرف كسى متوجه نمى‌شود چرا كه وابستگى جسمى ايجاد نكرده و وابستگى روانى به همراه دارد.

او ادامه مى‌دهد: از فردى كه مى‌دانستم كراك مصرف مى‌كند در مورد اعتيادش سئوال پرسيدم و اعلام كرد: كراك كدام است؟ تفننى ترياك مصرف مى‌كنم، اصلا ترياك مال من است، ساعت كارى‌ام طولانى است، چه كار بايد كنم؟

حاجيلو با اعلام اينكه افرادى كه به حشيش اعتياد دارند بر اين باورند كه حشيش اعتيادآور نيست يادآور مى‌شود: اين افراد سخت در اشتباه هستند چرا كه حشيش در ابتداى مصرف وابستگى جسمى ندارد اما به مرور زمان اعتيادش بدتر و شديدتر است.

كودكان مادرزادى ژست سيگار نمى‌گيرند

مدير موسسه «جوانه اميد دوباره» ادامه مى‌دهد: افراد سيگارى كه صاحب فرزند هستند حواسشان را جمع كنند، چرا كه به صورت غيرمستقيم و نا‌آگاهانه به كودكانتان آموزش مى‌دهيد كه سيگار بكشند؛ تصور نكنيد پسربچه‌اى كه چوب كبريت به دست، ژست سيگار مى‌گيرد، به طور اتفاقى اين كار را مى‌كند، مطمئن باشيد كه از پدر يا مادر سيگارى خود ياد گرفته است.

به گزارش خبرنگار ايلنا حاجيلو براى ملموس شدن گفته‌هايش و نشان دادن اينكه افراد درگير اعتياد ابتدا مرحله «انكار» و بعد «ناتوانى» را تجربه مى‌كنند، نماهنگى را پخش مى‌كند و مى‌گويد: معتادان در مرحله «انكار» مواد را به صورت تفريحى مصرف مى‌كنند و فرد در مرحله‌ «ناتوانى»‌ مى‌خواهد ادامه ندهد، اما روح و جسمش درگير مواد شده است.

به گفته اين روان‌شناس، مواد مخدر جديد فرد را تا آخر عمر در مرحله‌ «انكار» نگاه مى‌دارد به طورى‌كه اگر يك هفته شرايط استفاده از مواد آمفتامين‌دار و شيشه براى فرد مهيا نباشد، هفته بعد مواد مصرف مى‌كند و ممكن است تا يك ماه بعد به سراغ مواد نرود اما دو ماه بعد مجدد مواد را تجربه مى‌كند و به اين ترتيب به مرور زمان دفعات مصرف را نزديك مى‌كند؛ وقتى از اين فرد سئوال مى‌شود كه چرا ماهى يك بار مواد مصرف مى‌كنى مى‌گويد: «اين مواد يك كرمى دارد كه باعث مى‌شود شيشه مصرف كنم!»

«به ياد جوانى» جمله‌اى كه روى بازوى يك معتاد نوشته شده!

مدير موسسه «جوانه اميد دوباره» كه براى شهروندان منطقه ۱۴ شهردارى تهران سخن مى‌گويد اين «كرم» را همان وابستگى روانى در افراد وابسته به مواد روان‌گردان مى‌داند و تصريح مى‌كند: فردى كه از مرحله «انكار» به مرحله «ناتوانى» رسيده، غيرمستقيم حرف مى‌زند و توانايى ندارد كه به طور مستقيم به سراغ منظور اصلى‌اش برود.

حاجيلو با ارايه يك نماهنگ و فيلم كوتاه به «منصور» فرد معتادى اشاره مى‌كند كه ۱۰ـ۱۲ سال تخريب هروئين داشته،‌ منصور به مرحله «ناتوانى»‌ رسيده و چون مهارت‌هاى ارتباطى و حرف زدن را نمى‌داند داد و هوار راه انداخته و سعى دارد از خود و اعتيادش دفاع كند.

منصور از سر ناچارى فرياد مى‌زند، با صورت به در شيشه‌اى هجوم مى‌آورد و بعد از اينكه از شيشه‌هاى شكسته رد مى‌شود، پيراهنش را جلوى چشم خانواده، پليس و سايرين درآورده و با تكه‌اى شيشه خودزنى مى‌كند؛ انگار با ديدن خون خود آرام مى‌شود اما هنوز فرياد مى‌زند و مى‌گويد:‌«كم آوردم، خستم، اما زورم به خودم مى‌رسه!»

مدير موسسه «جوانه‌ى اميد دوباره» به واكنش دانش‌آموزانى كه اين فيلم را در مدارس ديده‌اند اشاره مى‌كند و ادامه مى‌دهد: زمانى كه اين نماهنگ در مدارس پخش مى‌شود، دانش‌آموزان قبل از هر چيز از يكديگر سئوال مى‌پرسند كه روى بازوى «منصور»‌چه نوشته، به آنها جواب مى‌دهم كه روى بازوى اين معتاد نوشته «به ياد جوانى»‌ گوهرى كه امثال شما دانش‌آموزان بايد قدر آن را بدانيد اما متاسفانه گاهى ...!

استشمام باك بنزين ماشين پدر از ۷ سالگى!

حاجيلو، روان‌شناس و مشاور ترك اعتياد خطاب به زنان حاضر در اين همايش مى‌گويد: در زمان مشاوره با يك زن كه همسرش معتاد بود، او را از اينكه اعتياد همسرش را تاييد مى‌كند سرزنش كردم اما اين زن دستان پينه بسته‌اش را نشان داد و گفت« زود قضاوت مى‌كنيد، با همين دست‌ها زندگى را يك تنه مى‌چرخانم»؛ به اين زن جوان گفتم،‌ وقتى خرج خانه را از دوست و همسايه مى‌گيرى و طى هفته چند روزى با رها كردن همسرت به خانه مادرت مى‌روى، به اعتياد همسرت كمك مى‌كنى؛ خودت كه مى‌دانى وقتى نيستى، خانه محل امنى براى اعتياد همسرت مى‌شود؟ تو كه مى‌دانى با قرض كردن خرج‌ خانه، خيال همسرت را از مواد و زندگى آسوده مى‌كنى.

به گزارش خبرنگار ايلنا، مدير موسسه «جوانه اميد دوباره» اعتياد را يك پديده چندوجهى دانسته و ادامه مى‌دهد:‌اعتياد يك پديده‌ى زيستى، روانى، اجتماعى و معنوى است و خلاء‌ هر يك از آنها باعث گرايش فرد به سمت مواد مخدر مى‌شود.

حاجيلو در اين ارتباط چند مثال مى‌آورد و مى‌گويد: در اولين جلسه مشاوره به يك پسر جوان كه چند سالى درگير اعتياد بود، قول دادم كه كمكش مى‌كنم، اما اين پسر با كمال تعجب خنديد و گفت: «وقتى هفت ساله بودم،‌باك بنزين ماشين پدرم رو بو مى‌كردم، تو مى‌خواى به من كمك كنى؟» به همين دليل بايد حواسمان به افرادى كه به نوعى ژن اعتياد را حمل مى‌كند باشد چرا كه به طور حتم خطر در كمين اين افراد است.

اعتياد مانند ساير بيمارى‌ها به درمان جواب مى‌دهد

او با اعلام اينكه افرادى كه شخصيت‌هاى لب‌مرزى دارند،‌ گزينه‌هاى خوبى براى اعتياد هستند به يكى از تجربيات كارى خود اشاره كرده و تاكيد مى‌كند: از زنى كه با مواد دستگير شده بود ، سگى به همراه داشت و تمام غذايش را به سگ مى‌داد خواستيم تا براى گرفتن «عكس‌ شناسايى» آماده شود، آماده شدن اين زن بيشتر از ده دقيقه طول كشيد و چون طبق تجربيات قبلى تصور مى‌كرديم كه فرد در حال خودزنى است، ‌بدون هماهنگى داخل اتاق شديم و مشاهده كرديم كه زن در حال آرايش كردن است و تصور مى‌كرده كه قرار است از او عكس يادگارى بگيرم اما به او اعلام كرديم كه اين عكس قرار است همراه با پلاك شناسايى و براى دادگاه انداخته شود تا تكليفت را قاضى روشن كند.

حاجيلو با اشاره به افرادى كه شخصيت لب‌مرزى دارند ادامه مى‌دهد: از اين قبيل افراد سوء‌استفاده‌هاى زيادى مى‌شود چرا كه مستعد هر نوع معضل هستند.

مدير موسسه «جوانه اميد دوباره» مثال‌هاى زيادى در مورد جنبه‌هاى ديگر اعتياد براى شهروندان آورده و تاكيد مى‌كند: تا زمانى كه علت اصلى اعتياد نامشخص باشد نمى‌توان به فرد معتاد كمك كرد اما بدانيد كه اعتياد يك بيمارى است،‌چرا كه مانند ساير بيمارى‌ها به درمان جواب مى‌دهد.

حس رنج اعتياد پدر يا مادر در نقاشى‌هاى كودكانه

به گزارش خبرنگار ايلنا همايش «پيشگيرى از اعتياد»‌ كه در پارك سهند واقع در شهردارى منطقه ۱۴ و با همكارى اين منطقه بر پا شده بود، برنامه‌هاى جانبى ديگرى نيز داشت؛ كودكان با كشيدن نقاشى بر روى پارچه،‌ خالق تصاويرى بودند كه گوياى شخصيت‌شان بود، كودكى يك خرگوش سيگار به دست نقاشى كرد كه سيگارى به دست دارد و سبزه‌هاى اطرافش از دود سيگار سياه شده، كودك ديگر چهره مردى عصبانى را كشيده و انگار سعى داشته معتاد بودن مرد عصبانى و كثيف را در نقاشى ثابت كند.

در حاشيه اين همايش در كنار پلاكاردهايى كه در مورد پيامد مصرف كوكائين،‌ شيشه، هروئين و غيره هشدارهايى داده بودند، غرفه‌اى نيز به منظور آشنايى شهروندان منطقه با انواع مواد مخدر بر پا شده بود و در آن نمونه‌هايى از انواع مواد مخدر از جمله شيشه، ترياك، انواع قرص‌هاى روان‌گردان، اكستازى و .... در معرض ديد قرار گرفت و به اين واسطه به سئوالات مردم نيز پاسخ داده شد.

همچنين مدير موسسه «جوانه‌ى اميد دوباره» پس از اتمام سخنرانى در قالب مشاوره رايگان به سوالات مردم در زمينه‌ى مواد مخدر، شيوه‌هاى فرزند‌پرورى و .... پاسخ داد.

اگر چه ميزبانان اين همايش، از تعدادى از مسئولان نيروى‌انتظامى و ستاد مبارزه با مواد مخدر براى شركت در اين مراسم، دعوت كرده بودند اما هيچ يك از مقامات دولتى دعوت شده در اين همايش مردمى حاضر نشدند.

گزارش: سميه جاهدعطائيان