ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Fri, 25.06.2010, 19:04
وضع دردناک پناهندگان ایرانی در مالزی

گزارشی کوتاه از وضع دردناک پناهندگان ایرانی در مالزی

به عنوان یک پناهندۀ سیاسی ایرانی در مالزی این گزارش کوتاه در بارۀ پناهندگان ایرانی به مالزی را از طرف دوستانم می نویسم تا هموطنان و سازمان های حقوق بشر به وضع اسفناک ما رسیدگی کنند:

پس از حوادث کودتای سال گذشته، جوانان و فعالان سیاسی و روزنامه نگاران بسیاری که زیر فشار و تهدید بودند، به مالزی پناهنده شدند. اما رفتار مسئولان در اینجا نه تنها دوستانه نیست، بلکه با انواع توهین های رفتاری و زبانی، همراه است.

گروهی که پس از ماه ها سرگردانی پناهندگی سازمان ملل گرفته‌اند، کوچکترین کمک مالی یا تسهیلات دریافت نمی کنند. کوچک ترین کمک پزشکی و یا امکانات سکونت به پناهندگان ایرانی نمی شود. در میان ما بیماری های پوستی، تنفسی، و ضعف جسمانی ناشی از تغذیۀ ناکافی شایع شده و علاوه بر آن حال روحی بچه ها در این جا به مرز بحرانی رسیده است . ما فقط سعی می کنیم که دوستانی که افکار خودکشی در سر دارند را دلداری بدهیم ولی خطر جدی تر از این هاست. چند ی پیش پلیس مالزی به جوانی افغانی که مهلت اقامتش گذشته بود و کارت شناسایی نداشت، اخطار و تیر اندازی کرد که به مرگ آن جوان انجامید. یکی از پناهندگان ایرانی جلوی ساختمان سازمان ملل اقدام به خودسوزی کرد که او را نجات دادند. بچه ها اغلب در بیغوله ها زندگی می کنند و این شرایط برای دختران بسیار سخت تر است. در حالی که پناهندگان در همۀ کشور ها حداقل از کمک های سازمان ملل برخوردارند، نمی دانیم چرا سازمان ملل پناهندگان سیاسی ایرانی در مالزی را به کل فراموش کرده است.

از آن جا که دولت و پلیس مالزی رابطۀ خوبی با دولت ایران دارد، جان پناهندگان در خطر است. هفتۀ پیش یک جوان ایرانی که از فعالان دانشجویی بوده در خانه‌اش به قتل رسید. پلیس مالزی از جمع شدن ایرانی ها با هم جلوگیری می کند و به همین دلیل از جزئیات این اتفاق ها خبر نداریم. امیدواریم گزارش گران رسمی به این جا بیایند و گزارش های دقیق تهیه کنند.

من خود پنج سال از جوانی ام را در زندان های دهۀ شصت گذرانده ام. پس از بیرون آمدن اجازۀ استخدام نداشتم و بدون بیمه، مزایا و حقوق مناسب به کار روزنامه نگاری و ویرایش مشغول بوده ام. اخیرأ حقوق بازنشستگی پدرم که به من تعلق می گرفت از طرف دولت قطع شده زیرا از پناهندگی من باخبر شده اند. اغلب دوستان در این جا همین وضع را دارند و هیچ منبع درامد یا کمک هزینۀ خانوادگی ندارند. ما حتی دیگر امکان استفاده از اینترنت را به سختی پیدا می کنیم.

از طرف همۀ بچه های ایرانی در این جا از سازمان های حقوق بشر تقاضای کمک های حقوقی، غذایی و بهداشتی داریم. این نامه را از طریق یکی از نویسندگان همکار با ایران امروز که به خوبی از سوابق من آگاهی دارد برای سایت شما می فرستم.


در صورت لزوم با این نشانی تماس بگیرید:

.(JavaScript must be enabled to view this email address)