ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Mon, 14.06.2010, 10:40
گزارشی از فقر و فاجعه در پایتخت ام‌القرا

ایسنا:
مـسـوولان بـبـیـنـنـد - كــارتــن خــوابــی در پــایــتــخــت

از عبور هر روزه مردم از كنار كارتن‌خواب‌ها و خرابه‌خواب‌ها شروع می‌كنیم، اما قطعا با ماجرای پاسخ‌های تكراری مسوولان گزارشمان تمام نمی‌شود و تنها چون بیش از این كاری از دستمان برنمی‌آید به نمایش عكس‌ها و تصاویر و روایتی تلخ از آن‌ها قناعت می‌كنیم.

این سرنوشت بی‌حاصل پیگیری یك سوژه درمیان غفلت كسانی است كه به نظر می‌رسد توجه و حساسیتشان نسبت به این موضوع، دركنار كارتن‌خواب‌ها در گوشه‌ای از همین خیابان‌ها به خواب رفته.

به گزارش خبرنگار «شهری» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نكته جالب در مورد كارتن خواب‌ها و متكدیان بی‌سرپناه تهران - و البته سایر شهرها- این است كه مسوولان مرتبط اهتمام جدی دارند كه این پدیده زشت و نامیمون را از شهر حذف كنند، اما ما هم هنوز نمی‌دانیم چرا سر و صورت متكدیان و كارتن‌خواب‌های كودك و بزرگسال شهر ما به تمام درهایی كه گویا مسوولان باز می‌كنند، می‌خورد و به جای قبلی‌شان برمی‌گردند! و انگار خیابان‌های تهران علاوه بر جاذبه مالی برای افراد بیكار، آب و هوای خوبی هم دارد و مخصوصا در تابستان به هر خانه و كاشانه‌ای می‌ارزد!

در تابستان هم كه هوای تهران برای ماندن در فضای باز مساعد می‌شود، كارگران شهرستانی و فصلی و افغان‌های كارگر و یا مردان و زنان مسافری كه ترجیح می‌دهند پولی برای سرپناه ندهند و همان كنار خیابان شب را بگذرانند، دیگر زحمت رفتن تا همان دو یا سه مركز شبانه‌روزی نگهداری شهرداری را هم به خودشان نمی‌دهند و كنار و كنج خیابان، مخروبه‌های همیشه پا برجای شهرمان،، زیر پل‌ها، در پارك‌ها، دستشویی‌های پارك‌ها و غیره و یا مغازه‌های مخروبه‌ای كه شهرداری مدت‌هاست تملكشان كرده و حالا خرابه‌ای مهیا برای انواع جرم است، شب را صبح می‌كنند.

«محمد» ـ 26 ساله ـ كه نمی‌گویم از كدام شهرستان است، مشخص است كه هنوز تلاش زیادی برای تمیز نگه‌داشتن لباس‌هایش دارد و دلش نمی‌خواهد كارتن‌خواب به حساب بیاید اما در هر صورت خیابان خوابی با تمیزی و لباس روشن جور در نمی‌آید.

او می‌گوید: «پول مسافر‌خانه و اتاق برای ما كه كارگر روزانه‌ایم و هر روز هم كار نداریم زیاد است، اگر آشنایی باشد به خانه آن‌ها می‌رویم و اگر نبود جای دنجی پیدا می‌كنیم و می‌خوابیم!»

‌«محمد» هنوز معتاد نشده اما می‌گوید كه این عاقبت برای گوشه خیابان زندگی كردن ناگزیر است و تقریبا نمی‌شود از آن فرار كرد، مگر این كه كار را رها كرده و به شهرشان برگردد!

«محمد»، تجربه در كارتن خوابیدن را از میدان امام حسین(ع) تهران شروع كرده و اگرچه مدت زیادی از خیابان خوابی او نمی‌گذرد اما در پاسخ به سوال ما در مورد وضعیت خود از نگاه مردم و شرایط خاص كارتن‌خواب‌های دائمی در خیابان می‌گوید نگران چند ماه دیگر است كه هوا سرد می‌شود.

هر سال در پاییز و شروع فصل سرما آمارها از گرمخانه‌ها و تعداد متكدیان و كارتن‌خواب‌ها اعلام می‌شود، اما گویی این آمارها درباره شهر دیگری است، چرا كه چشم‌های مردم، متكدیان و كارتن‌خواب‌ها را پشت چراغ‌های قرمز و زیر پل‌ها و كنار پارك‌ها و خرابه‌ها و كنار خیابان‌ها می‌بینند، و این درحالی است كه گوش‌هایشان همچنان اخبار رضایت بخش می‌شنود!

و البته خوبی تهران ما به همین چیزهاست، هیچ كارتن خوابی بدون گوشه امن نمی‌ماند و هیچ مسافری وسط راه و در خیابان نمی‌ماند!

نكته جالب در این میان، آمارها و اخباری است كه در نهایت اطمینان از سوی سازمان‌ها و ارگان‌های مسوول اعلام می‌شود، درحالی كه دیگر حتی خود رسانه‌ها هم از این اخبار خسته شده‌اند و از پوشش مجدد آن‌ها هیچ استقبالی نمی‌كنند.

به گزارش ایسنا، متاسفانه هیچ گاه آمار مشخصی حتی از تعداد كارتن‌خواب‌ها در زمستان كه تعدادشان كم می‌شود، توسط مراجع مسوول اعلام نمی‌شود، چه برسد به فصل تابستان كه تعداد آن‌ها با كارگران فصلی زیادتر و چند برابر می‌شود و در این میان متاسفانه اتفاقی كه می‌افتد، بی‌تفاوتی نسبت به این معضلات است كه به راحتی هر روز در انبوه مشكلات و مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... از كنار این پدیده عبور می‌كنند و در حال حاضر دیگر كارتن‌خوابی با همه رفتارهای همراه آن از جمله مصرف مواد در گوشه خیابان و پارك و غیره تبدیل به بخشی از نمای شهر ما شده است.

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، برخلاف اخبار اعلام شده در مورد جمع‌آوری كارتن خواب‌ها و ساماندهی آن‌ها از چند محدوده خاص نظیر میدان امام حسین (ع)، میدان آزادی، میدان شوش، ترمینال غرب و جنوب و برخی پارك‌های اطراف آن‌ها و غیره فقط در چند ساعت انتهای شب و ساعات اولیه روز به شكل مستند این پدیده زشت و نگران كننده را نشان می‌دهد.

متاسفانه، این مناظر در لایه‌های پنهان جامعه نیستند و به راحتی و با عبوری پیاده و یا سوار بر اتوبوس همه مردم هر روزه این مناظر گاه دردناك را می‌بینند. در این میان تنها چشمان «مسوولان مربوطه» است كه ظاهرا متوجه نقطه نامعلوم دیگری است.

این خبر« انتهای پیام» ندارد، لطفا عكس‌هایی كه در پایین همین مطلب لینك شده است را ببینید.