ايران امروز

نخستین سالگرد ۲۲ خرداد درتهران چگونه گذشت

رای ما کجاست: نخستین سالگرد انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری در شهر تهران با حضور چشمگیر نیروهای امنیتی، سپاه پاسداران، بسیج، لباس شخصی و... برگزار شد.

امروز ۲۲ خرداد یک سال پس از انتخابات پرمناقشه ریاست جمهوری فضای شهر تهران کاملا امنیتی بود و کوچک ترین حرکت مردم به شدت سرکوب می شد.

برای برگزاری اولین سالگرد انتخابات از مدت ها پیش از سوی معترضان جنبش سبز برنامه ریزی شده بود و حتی آنها برای برگزاری بهتر این روز، تقاضای مجوز از وزارت کشور کردند تا دوباره در این روز بپرسند "رای شان کجاست". اما مثل همیشه حکومت از دادن مجوز راهپیمایی سکوت و بدون خشونت معترضان خودداری کرد.

پس از آن بود که رهبران جنبش سبز میرحسین موسوی و مهدی کروبی در بیانیه ای مشترک از لغو راهپیمایی این روز برای حفظ جان و مال مردم خبر دادند. با این حال تعدادی از معترضان مثل همیشه با حضور شان در خیابان های شهر نشان دادند که هنوز خواسته های شان را از هر روشی که ممکن باشد دنبال می کنند و همچنان بر مسالمت آمیز بودن روش های شان حتی در خیابان هم اعتقاد دارند.

مانور نیروهای امنیتی در همه شهر
پیاده روها مسدود شدند

به گزارش خبرنگاران سایت "رای ما کجاست" ساعت سه بعدازظهر ۲۲ خرداد نیروهای امنیتی در همه نقاط شهر و نه فقط محل راهپیمایی که از سوی سایت های هوادار جنبش سبز اعلام شده بود (از میدان امام خسین تا میدان آزادی ) حضور داشتند.

میدان ولیعصر یکی از میدان های اصلی شهر تهران مملو از نیروهای گارد ویژه با لباس های خاص نظامی و ماسک های سیاه رنگ مخصوص گاز اشک آور بود. اما این نیروها تنها نیروهای مستقر در این میدان نبودند. تعداد زیادی از نیروهای بسیج سوار بر موتورهایشان در همه جای شهر مانور نظامی می دادند.

فیلم برداری و عکس برداری ممنوع

خبرنگاران رای ما کجاست،همچنان گزارش داده اند که تمام پیاده روهای خیابان ولیعصر در ضلع های مختلف آن به بهانه ساخت و ساز توسط نیروهای امنیتی بسته شده بود تا به این شکل امکان به هم پیوستن جمعیت در پیاده روها وجود نداشته باشد و مردم به خیابان ها کشیده شوند جایی که صدها نیروی پلیس در انتظارشان بود. همچنین خودروهای خالی از جمعیت نظیر مینی بوس ها، اتوبوس های کهنه و قدیمی، ون های گشت ارشاد و نیروی انتظامی برای جدا کردن خیابان از پیاده روها در نقاط مختلف خیابان پارک شده بودند. به نظر می رسید هدف از استقرار این خودروها اجازه ندادن به عابران برای فیلمبرداری و عکاسی از این نیروها و نیز جمعیت زیاد معترضان و درگیری های احتمالی هم هست. آنها با هر روشی سعی می کنند تلفن های همراه معترضان را کنترل کنند. تا مبادا آنها فیلم یا عکسی از صحنه درگیری های پراکنده بردارند. نیروهای امنیتی حتی سرنشینان خودروها را کنترل می کنند تا مبادا آنها بتوانند از صحنه ای فیلم یا عکس تهیه کنند.

جمعیت معترض از این میدان به سمت مسیرهای مشخص راهپیمایی در حرکت بود. جمعیتی که زیر نگاه سنگین لباس شخصی ها که کوچک ترین حرکات شان را کنترل می کرد ؛ به سمت مسیرهای تعیین شده می رفت.

چند زن و مرد که در پیاده رو حرکت می کردند به بقیه هشدار می دادند مراقب حرف هایشان هم باشند چرا که در بین مردم نیروهای امنیتی نفوذ کرده و قصد شناسایی معترضان را دارند. به طوری که آنها تاکید می کردند چند نفر به همین شکل در میدان فلسطین تهران دستگیر شدند.

نیروهای امنیتی بر پشت بام ادارت و مراکز تجاری

اما این همه ماجرا نبود و نیروهای امنیتی حتی بر پشت بام های ادارات و مراکز تجاری که در مسیر قرار داشت نیز حضور داشتند تا کوچک ترین تحرک مردم را از بالای سرشان کنترل کنند. آنها به ویژه به کوچک ترین تماس مردم با تلفن هایشان حساس بودند تا مبادا مردم از غفلت آنها برای فیلم برداری و یا گزارش لحظه به لحظه ی آنچه در خیابان ها می گذرد استفاده کنند. اما با همه تدابیر شدید امنیتی معترضان به خیابان انقلاب می رسند جایی که بیشترین حضور نیروهای امنیتی دیده می شود. پمپ بنزین واقع در این خیابان بسته است و نیروهای یگان ویژه سپاه ان را قرق کرده اند. در همین محدوده چند جوان با خشونت زیاد این نیروها مواجه و بدون اینکه حرکت خاصی کرده باشند دستگیر و به ون های گرم و بدون تهویه در این روز داغ و آفتابی منتقل و ساعت ها در آنجا نگهداری می شوند تا ساعات پایانی اعتراض ها به زندان ها و بازداشتگاهها برده شوند. با این همه جوانانی در بین معترضان دیده می شود که لباس سبز رنگ پوشیده اند و یا نمادهای سبز رنگ این جنبش را به همراه دارند.

دانشگاه تهران در محاصره نیروهای امنیتی

اما سر در دانشگاه تهران کاملا در این روز در محاصره نیروهای نظامی است و کسی جرات نزدیک شدن به آن را ندارد. جایی که درست یک سال قبل مرکز اعتراضات مدنی مردم بود و آنها همه حرکت هایشان را از همین نقطه آغاز می کردند. جمعیت معترض نگاهی به این صحنه می اندازند. چند جوان با دیدن این صحنه فریاد " مرگ بر دیکتاتور" سر می دهند اما خیلی فوری توسط نیروهای نظامی دستگیر می شوند. طبق گزارش ها دانشجویان این دانشگاه و دانشگاه شریف با تجمع های اعتراضی خود داخل دانشگاه و حتی مقابل دانشگاه شریف مردم را همراهی کردند.

گزارش خبرنگاران ما حاکی است که این نیروها حتی اجازه ایستادن و یا نشستن مردم بر پله ها و نیمکت های حاشیه خیابان انقلاب را نمی دهند. در این خیابان حتی اگر آرام حرکت کنی نیروهای نظامی بر سرت فریاد می زنند که چرا آهسته راه می روید حرکت کنید. اگر لحظه ای حرف های این نیروها را جدی نگیری و بر سرعت پاهایت نیفزایی باتوم های آنان هستند که بر پاهایت ضربه می زنند تا زودتر حرکت کنی.

جمعیت معترض به میدان انقلاب می رسد. جایی که بیشترین نیروهای نظامی و موتور سوارها استقرار دارند و با مانورهای قدرت و وحشت نظامی شان، حضورشان را به رخ معترضان می کشند.

تعدای از معترضان در همین فضا به سمت میدان آزادی حرکت می کنند. تعدادی دیگر برای فرار از این فضای به شدت امنیتی به کوچه های فرعی پناه می برند اما کوچه های فرعی نیز چیزی کمتر از این فضا بر آن حاکم نیست.

در یکی از این کوچه های فرعی منتهی به میدان انقلاب ایستگاه مترو قرار دارد. جمعیت زیادی بر سکوهای مترو نشسته اند اما پلیس با خشونت زیاد رو به آنها فریاد می زند که هیچ کس حق نشستن بر این سکوها را ندارد و مردم یا باید سوار مترو شوند و یا کوچه را ترک کنند. جمعیتی که از این رفتار خشن ناراضی اند به سمت ایستگاه مترو می روند و با سر دادن شعار " مرگ بر دیکتاتور" به سمت سالن اصلی مترو روانه می شوند اما پلیس در اینجا نیز معترضان را تعقیب و با ضربه های باتوم ساکت شان می کند.

معترضان در ایستگاه های مختلف از مترو پیاده شده تا به سایر مسیرهای تعیین شده در راهپیمایی بپیوندند اما سایر مسیرها نیز وضعیت مشابهی دارد و شهر امروز در تسخیر کامل نیروهای نظامی است. معترضان در پل کالج، امیر آباد،بلوار کشاورز حرکتهای اعتراضی خود را با روشهای مختلف پی گیری می کنند. آنها با سردادن شعار و ایجاد ترافیک در این مسیرها نیز اعتراض خود را نشان می دهند. دامنه اعتراض ها حتی تا میدان آرژانتین هم کشیده می شود و ماموران امنیتی با شلیک گاز اشک آور مردم را متفرق می کنند معترضان از کنار هم می گذرند و با لبخند و نشان دادن وی یکدیگر را تشویق می کنند.

در آخرین ساعات عصر تعداد موتورسواران که معلوم نیست از کدام ارگان نظامی و انتظامی هستند؛ تعداشان افزایش می یابد و با سر دادن شعارهای " یا الله حزب الله" و گرداندن باتوم ها، پرچم و سایر سلاح های سردشان قدرت نظامی خود را بر مردم بی سلاح و بی دفاع نشان می دهند.

اما معترضان در اولین سالگرد انتخاباتی که در سلامتش تردید کامل دارند؛ با دیدن این چنین فضایی، روحیه خود را از دست نمی دهند. بسیاری از آنها با تمسخر و اشاره به حضور قوی و پررنگ این نیروها که در گوشه و کنار شهر اردو زده اند با سربلندی می گفتند معلوم شد که هنوز جنبش سبز زنده است و انها از قدرت این جنبش می ترسند وگرنه این همه بسیج نیروهای نظامی و امنیتی چه معنایی جز قدرت جنبش سبز دارد؟