ايران امروز

تحریم بی سر و صدای فروش بنزین به ایران

رادیو فردا: روزنامه فایننشیال تایمز گزارش داده است در سایه تحریم‌های احتمالی علیه ایران و به احتمال زیاد فعالیت پشت پرده واشینگتن، بزرگترین شرکت‌‌های نفتی، بی‌سر وصدا صادرات بنزین به ایران را قطع کرده‌اند.

به نوشته فایننشیال تایمز سه شرکت بزرگ ویتول، گلنکور و ترافیگورا که در مجموع نصف بنزین وارداتی ایران را تامین می‌کردند، به علت افزایش ریسک سیاسی، از فروش بنزین به ایران خودداری کرده‌اند.

فروش بنزین به ایران از سوی شرکت‌های غیرامریکایی منع قانونی ندارد، چراکه تحریم صادرات بنزین هنوز در تحریم‌های ایران گنجانده نشده است، با این حال فایننشیال تایمز می‌نویسد این شرکت‌ها درباره اینکه چرا صادرات خود به ایران را قطع کرده‌اند، حاضر به ارائه توضیح نشده‌اند.

خودداری سه ‌شر کت عمده ویتول، ترافیگورا و گلنکور از فروش بنزین به ایران در حالی صورت می‌گیرد که مجلس نمایندگان و سنای آمریکا هر کدام طرحی را برای تحریم بنزین به ایران به تصویب رسانده‌اند و در عین حال شرکت‌های بیمه، مانند «لوید لندن» نیز از بیمه این نوع محموله‌ها به ایران خودداری ورزیده‌اند.

به نوشته فایننشیال تایمز، تصمیم شرکت ویتول برای قطع صادرات به ایران از این رو حائز اهمیت است که این شرکت بزرگترین معامله‌کننده نفت در جهان است.

یک مدیر شرکت ویتول، که فایننشیال تایمز نامی از آن نبرده، به این روزنامه گفته است که ویتول از آغاز سال ۲۰۱۰ تصمیم گرفت در مناقصه‌های ایران شرکت نکند.

همچنین یک مدیر شرکت سوییسی ترافیگورا که در کار معامله نفت و فلز است به فایننشیال تایمز گفته است که این شرکت سه ماه پیش فروش بنزین به ایران را قطع کرد.

فایننشیال تایمز می‌افزاید شرکت گلنکور نیز پس از سه دهه تجارت با ایران در سال ۲۰۰۹ معاملات خود با ایران را قطع کرد.

روزنامه فایننشیال تایمز می‌نویسد به رغم تصمیم شرکت‌های ویتول، گلنکور و ترافیگورا برای قطع صادرات بنزین به ایران، تهران به طور کامل از واردات این کالا محروم نمی‌شود چراکه ایران شرکت‌های کوچک نفتی مستقر در دوبی و شرکت‌های چینی را برای تامین نیاز خود جایگزین کرده است.

شرکت توتال فرانسه، لوک‌اویل روسیه، پتروناس مالزی و رویال داچ شل در سال ۲۰۰۹ بخشی از نیاز بنزین ایران را تامین کردند؛ شرکت ژن‌هوآ متعلق به چین نیز از سال ۲۰۰۹ اقدام به صادرات بنزین به ایران کرده است که هم‌اکنون تا یک‌سوم بنزین وارداتی ایران را تامین می‌کند. اما این بنزین، بنزینی بی کیفیت است که مشکلات جانبی زیادی را به اقتصاد کشور تحمیل خواهد کرد.