ايران امروز

واکنش‌ها به بیانیه ۱۷ میرحسین موسوی در داخل کشور

بیانیه ۱۷ میرحسین موسوی از نظر بسیاری از تحلیل‌گران بیانیه‌ای متفاوت از سایر بیانیه‌های اوست، زیرا در آن به طرح راهکار می‌پردازد و جناح مقابل را در اجبار قرار می‌دهد که به این راهکارها واکنش نشان دهد. این که بیانیه‌ روزنه‌ای برای مذاکره می‌گشاید و در عین حال صفوف پراکنده و نامنسجم جناح مقابل را با آشفتگی‌ها و چنددستگی‌های جدیدی روبرو می‌کند از دیگر نکاتی است که در تحلیل‌ها از بیانیه هفدهم عنوان می‌شوند.

ظرف ۳۶ ساعتی که از انتشار بیانیه ۱۷ میرحسین موسوی می‌گذرد، واکنش‌های متفاوتی در جناح‌های مختلف نسبت به آن بروز کرده است. در زیر شماری از این واکنش‌ها را می‌خوانید:


عباس عبدی: موسوی توپ را به زمین طرف مقابل انداخت
عباس عبدی، معتقد است: بیانیه هفدهم موسوی، بمب خبری آخرین روز هفته بود، بمبی که نه تنها عرصه داخلی را تحت تاثیر قرار داد، بلکه خبر نخست اکثریت رسانه‌های غربی در روز آغازین سال نو میلادی شد.
این روزنامه نگار که در انتخابات گذشته از مشاوران مهدی کروبی، دبیرکل حزب اعتماد ملی و از نامزدهای معترض به نتیجه انتخابات بود، در گفتگو با فرارو تاکید کرد که موسوی گام مناسبی در روی آوردن به مذاکره برداشته است.
عباس عبدي، تحلیل گر اصلاح طلب افزود: به طور کلی آقای موسوی کار خوبی انجام دادند و توپ را در زمین طرف مقابل انداختند.
وی در مورد تحلیل‌هایی که بیانیه موسوی را عقب‌نشینی می‌دانند اظهار داشت: استفاده از کلمه عقب نشینی، استفاده بیجا و نامناسبی است
این روزنامه‌نگار سرشناس دهه هفتاد، سپس به بیان انتقادات خود از بیانیه هفدهم موسوی پرداخت و گفت: البته به آن جمله آخر که این مسائل احتیاج به گفتگو و مذاکره ندارد، انتقاد دارم؛ چرا که سیاستمدار همیشه باید آمادگی گفت‌وگو و مذاکره داشته باشد.
وی سازش را حسن هر سیاستمداری دانست.
عبدی با رد این تحلیل که معنای بند آخر بیانیه موسوی، مذاکره؛ اما در برابر چشم مردم است؛ ادامه داد: برای مذاکره، پشت و پیش چشم مردم اهمیت ندارد؛ مهم این است که وضع زندگی مردم و اوضاع جامعه خوب شود؛ شکل کار اصلا مهم نیست.
وی با مردود دانستن این نظر که رویکرد موسوی تغییر سطح چانه‌زنی سیاسی و آشکار ساختن مذاکرات پنهان است؛ گفت: متاسفانه ایشان اهل مذاکره نبودند و اساساً یکی از ایرادهای من به ایشان همین است که ایشان همیشه باید باب مذاکره را باز می‌گذاشت، بلکه زمینه را خودش فراهم می‌کرد.
از نظر این فعال سیاسی فراهم کردن زمینه مذاکره؛ انتقال بازی به طرف مقابل است؛ در حالی که به باور وی هنوز عموماً همه ایرانی‌ها سیاستمدار ایدئولوژیک هستند و درک سیاستمدار به مثابه کسی که کارش سازش و تفاهم است، به وجود نیامده است.

وی در تبیین نظر خویش ادامه داد: مردم هم هنوز در این فضا سیر می‌کنند که سازش و تفاهم، زشت است و فکر می کنند سیاستمدار مرغی است که یک پا دارد.
عبدی این مسائل را ایرادات جامعه ایران دانست و تحلیل خود را چنین پایان داد که: «هم در جناح مقابل این مسئله وجود دارد و هم در این جناح. ولی جناح اصلاح‌طلب باید این تابوها را بشکند.


واکنش حامیان تندرو دولت

مهمترین واکنش در میان حامیان تندرو دولت احمدی‌نژاد از سوی کیهان بود .این روزنامه بیانیه موسوی را بیانیه عمر سعد خواند . کیهان از جمله نوشت| «این عنصر بازی خورده و آلت دست آمریكا و انگلیس و اسرائیل (میرحسین موسوی)، در پایان بیانیه خود و در ادامه تبعیت از خط استكباری -اظهارات اخیر اوباما- مدعی شد. «تا وجود یك بحران جدی در كشور به رسمیت شناخته نشود، راهی برای خروج از مشكلات پیدا نخواهد شد». البته وجود بحران یك واقعیت است اما برای فتنه گران به بن بست رسیده نه ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی. 13 میلیون رأی در انتخابات 22 خرداد كجا و باقی ماندن چند صد- یا حداكثر چند هزار- نفر ضد انقلاب و اوباش سازمان دهی شده در كنار این مهره ورشكسته آمریكا كجا؟
موسوی در حالی كه در معرض محاكمه و مجازات قرار دارد و فشار توده ملت برای مأاخذه وی به خاطر خیانت ها و جنایات انجام شده رو به گسترش است، شیوه فرار به جلو را پیشه كرد و خواستار آزادی برخی عناصر اصلی و بازداشت شده فتنه گردید».

حمید رسایی نماینده افراطی مجلس و حامی احمدی نژاد با تاکید بر مواضع سابق خود موسوی را با رجوی و بنی صدر مقایسه کرد و گفت :پیش از اين دلسوزان نظام تاکيد داشتند چهره واقعي موسوي و تقابل او با دين و نظام اسلامي و همچنين همسويي او با دشمنان قسم خورده امام و انقلاب براي عموم مردم روشن است که بيانيه اخير وي هم اين موضوع را اثبات کرد، بنابراين ديگر براي کساني که به امام و انقلاب علاقه دارند، جاي ترديدي باقي نمانده است که موسوي، خاتمي، کروبي و برخي فرزندان هاشمي در خدمت اهداف دشمنان امام، انقلاب و مردم هستند که اگر مسئولان به وظيفه خود عمل نکنند، مردم انقلابي به بند ميم وصيت نامه حضرت امام عمل خواهند کرد.

احمد خاتمی خطیب جمعه تهران در این باره گفت: آقاي موسوي در بيانيه شماره 17 خود اشتباهات و خطاها و گفتار نادرست گذشته خود را تكرار كردند.

سعد الله زارعي کارشناس مسايل سياسي و از حامیان تندرو دولت با تاکيد براينکه بيانيه توجيه کننده فشارهاي نارواي بين المللي برملت ايران است، به "ایرنا" گفت: فشارهاي بين المللي بدنبال تضميني در داخل است که بيانيه موسوي تضمين کننده اين فشارهاست.

زارعی این بیانیه را در راستای قطعنامه های بین المللی تحلیل کرد و استدلالش را این گونه بیان کرد: زماني که عليه کشورمان قطعنامه صادر مي کنند، بايد اثرگذاري داخلي آن توسط برخي جريان ها تضمين شود که بيانيه موسوي در واقع تضمين داخلي فشار بين المللي به حساب مي آيد؛ اين اقدام بسياروقيحانه و ضد ملي است که نمونه آن در طول تاريخ ايران، توسط چهره هاي وابسته به آمريکا و انگليس که بعدها پرونده آنها از جاسوسخانه ها بيرون آمده، سابقه دارد.

واکنش اصول‌گرایان معتدل

اولین واکنش مثبت احتیاط‌آمیز در جناح اصولگرا از آن محسن رضایی بود که با نوشتن نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای، مواضع موسوی را «عقب‌نشینی» از انکار دولت احمدی‌نژاد توصیف کرد و از رهبر جمهوری اسلامی خواست که زمینه‌های وحدت در میان جناح‌های مختلف حکومت را فراهم کند.

نامه رضایی بلافاصله با واکنش تند حامیان افراطی دولت روبرو شد. روح‌الله حسینیان، همراه و یار سعید امامی و رئیس فراکسیون طیف تندرو نمایندگان حامی دولت در مجلس، گفت که نامه رضایی و موسوی از یک جا الهام گرفته‌اند.


در همین حال، عماد افروغ, پژوهشگر سیاسی و از اصول‌گرایان اعتدالی، صدور بیانیه موسوی را "به فال نیک" گرفت و نوشت : در این بیانیه به صراحت از قدرت های بیگانه مستکبر( آمریکا و انگلیس)، افراد بدنام، جریان های منحوس از جمله منافقین ابراز انزجار شده و بر هویت اسلامی- ملی و مخالفت با سلطه بیگانگان و وفاداری به قانون اساسی تصریح شده است و ضمن نقد نحوه پوشش تلوزیونی مواضع و حوادث پس از انتخابات، امتیاز خواهی های بین المللی و ایجاد بازار مکاره برای کالا های بیگانه در کشور بر تفسیر رحمانی از اسلام، دولت مسئولیت پذیر، قانونمند، صادق، رئوف و حقوق به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی تاکید شده است.

پارسینه، سایت نزدیک به محمدباقر قالیباف، شهردار تهران:
"تلاش برای نرمش بدون سازش" با پیشنهاد "عدم کفایت سیاسی دولت"

بیانیه هفدمین میرحسین موسوی ، نامزد معترض انتخابات دهم ریاست جمهوری را که به مناسبت حوادث عاشورای تهران صادر شد را می توان در یک کلمه"نرمش بدون سازش" از سوی میرحسین توصیف کرد.

موسوی سعی می کند با به رخ کشیدن این نکته که "بدون اطلاعیه وبیانیه" هم "مردمی خداجوی به صحنه آمدند و نشان دادند که شبکه های وسیع اجتماعی و مدنی که در طول انتخابات و بعد از آن به صورت خود جوش شکل گرفته است"، به "هواداران نظریه دستگیری فوری موسوی-کروبی" بگوید دستگیری او، کروبی و حتی خاتمی فایده ای برای برای فرونشاندن فتنه بعد از انتخابات خرداد 1388 ندارد.

برخلاف بیانیه های سابق، میرحسین از موضوع "تقلب در انتخابات ریاست جمهوری" سخن نمی گوید، بلکه آشفتگی ها و بحران های امشکلات بر زمین مانده اقتصادی و معیشتی کشور که به دلیل ضعف مفرط دولت روزبروز وخیم‌تر می شود را به رخ مخاطبان خود در نظام می کشد.

موسوی در این بیانیه، نوک حمله خود را متوجه "صداوسیما" کرده است، میرحسین در این بیانیه، دو بار به صراحت، صدا و سیما را با صفت "بی عقل" معرفی می کند، صداوسیمایی که از نظر موسوی مهمترین عامل "به رسمیت نشناختن بحران جدی در کشور است" و تا وجود یک بحران جدی در کشور به رسمیت شناخته نشود، راهی برای خروج از مشکلات و مسائل پیدا نخواهد شد.

موسوی برای اولین بار پیشنهاد "آشتی ملی" را می دهد اما بسیار دقت می کند این پیشنهاد آشتی جویانه از نظر هوادارانش، "سازش" تلقی نشود.

موسوی در این باره تصریح می کند:"راه آرام کردن این رودخانه بزرگ و روشن ساختن و زلال کردن آب آن در یک اقدام سریع و عاجل امکان پذیر نیست. اندیشیدن باین گونه راه حلها که عده‌ای توبه کنند و عده‌ای معامله کنند و بده و بستانی صورت گیرد تا این مشکل بزرگ حل شود عملا به بیراهه رفتن است"

به گزارش پارسینه، به نظر می رسد اصلی ترین فراز بیانیه موسوی در اولین گزینه پیشنهادی اش برای رفع بحران موجود نهفته باشد، میرحسین موسوی تلویحا ایده "عدم کفایت سیاسی دولت احمدی نژاد" را به عنوان اولین و مهمترین گزینه پیشنهادی خود برای حل بحران فعلی پیشنهاد می کند.

آن جایی که می نویسد : "اعلام مسئولیت پذیری مستقیم دولت در مقابل ملت و مجلس و قوه قضائیه به نوعی که از دولت حمایت‌های غیرمعمول در مقابل کاستی‌ها و ضعف‌هایش نشود و دولت مستقیما پاسخگوی مشکلاتی باشد که برای کشور ایجاد کرده است،به یقین اگر دولت کارآمد و محق باشد خواهد توانست جواب مردم و مجلس را بدهد و اگر بی کفایت و ناکارآمد بود مجلس و قوه قضائیه در چهارچوب قانون اساسی با او برخورد خواهند کرد." معنی این "مسئولیت پذیری و پاسخگویی در برابر مشکلات ایجاد شده" در مقابل مجلس و قوه قضاییه،بعید است مصداقی جز "تصویب عدم کفایت سیاسی در مجلس شورای اسلامی" باشد.

جالب این است که موسوی برای ترغیب تصمیم گیران نظام به عملی شدن این ایده، صرفا این پیشنهاد را "دلسوزانه و حکیمانه" مطرح می کند و برای آسان شدن تحقق ایده عدم کفایت سیاسی دولت احمدی نژاد، اجرای آن را بدون نیاز به توافق نامه و مذاکره و دادوستد سیاسی و ..می داند.

موسوی در این باره نوشته است:همه این پیشنهادات بدون نیاز به توافق نامه و مذاکره و داد و ستدهای سیاسی و از موضع حکمت و تدبیر و خیرخواهی می‌تواند اجرایی شود.

سایر پیشنهادات موسوی همچون آزادی زندانیان سیاسی و اصلاح سازوکارها و قوانین انتخاباتی و رفع محدودیت رسانه ها و...عملا تکرار راه حل های هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه 26 تیر 1388 است و چیزی افزون بر آنها ندارد، نکته دیگر این است که میرحسین بعد از هفت ماه به این نتیجه رسید که "فهرست پیشنهادات خود برای آشتی ملی" را عرضه کند، ولی هاشمی رفسنجانی در اولین تریبون عمومی که بعد از انتخابات پرچالش ریاست جمهوری یافت، پیشنهادات خود را مطرح کرد.

پارسینه در انتهای تحلیل خودپیش‌بینی کرده است که بیانیه میرحسین موسوی سرآغاز شکاف درجنبش سبز باشد.

این در حالی است که بیانیه‌ها و اظهارنظرهای نمایندگان مختلف طیف های متفاوت جنش سبز از بیانیه موسوی استقبال کرده‌اند و ان را در راستای تثبیت رهبری وی بر این جنبش ارزیابی کرده‌اند..