ايران امروز

نامه سرگشاده هوشنگ امیراحمدی به باراک اوباما

توضیح: اصل این نامه سرگشاده به انگلیسی است و این ترجمه برای استفاده هموطنان ایرانی عرضه شده است.

رییس جمهور باراك حسین اوباما
كاخ سفید
واشینگتن،دی. سی.

آقای رییس جمهور عزیز،

این نامه را برایتان می‏نویسم تا توجه‏شما را به مصیبتی جلب كنم كه به دلیل سوانح هوایی به سر مردم ایران و سفركنندگان به ایران می‌آید. هم چنین با در نظر داشتن شعارهایتان، یعنی شعار "تغییر" و "امید" این نامه را نوشتم كه از شما بخواهم تا با لغو كردن تحریم فروش هواپیماهای غیر نظامی ساخت آمریكا و قطعات یدكی آنها به ایران به جلوگیری از این فجایع كمك كنید.

آقای رییس جمهور، هنگامی كه به این درخواست رسیدگی می‏كنید توجه داشته باشید كه شمار فزاینده‏ای از اتباع ایرانی‏تبار و غیر ایرانی‏تبار آمریكا نیز به ایران سفر می‏كنند و خودشان و عزیزان‏شان در ایران ناچارند با هواپیماهای ایران پرواز كنند كه بسیار بدون ایمنی هستند. آقای رییس جمهور، طبق قانون اساسی امریکا، حفاظت از جان این شهروندان از جمله اصلی‏ترین وظایف شما است.

آقای رییس جمهور، هر دو طرف منازعات پس از انتخابات ایران و به ویژه آنهایی كه در خیابان‏های ایران برای حقوق شهروندی‏شان به مبارزه برخاسته اند از حركت انسان‏دوستانه‏تان قدردانی بسیاری خواهند كرد. از یاد نبرید كه چه بسا ممكن بود جان‏باختگان قدیس‏گونه‏ی این مبارزه و آن‏هایی كه به زندان افتاده‏اند نیز سرنشین آن هواپیماهایی باشند كه دچار سانحه شدند!

از سال 1990 بیش از 200 سانحه‏ی هواپیمایی در ایران رخ داده است و ایران از این لحاظ در میان تمام كشورهای جهان بدترین وضعیت را دارد. از این سوانح، حدود 70 سانحه به تنهایی بیش از 2000 كشته به جا گذاشته و 6 سانحه جزو"100 بدترین فاجعه‏ی هواپیمایی" جهان از دهه‏ی 1980 به بعد ثبت شده‏اند. این سوانح برای هواپیماهای ساخت ایالات متحده، روسیه و اروپای غربی رخ داده است.

تازه‏ترین مصیبت در 24 ژوییه 2009 رخ داد كه یك هواپیمای ایلوشین ساخت روسیه در فرودگاهی داخلی دچار سانحه شد و بیش از 20 نفر جان باختند. در حالی كه فقط 10 روز قبل از آن، در 15 ژوییه، نیز یك هواپیمای جت مسافربری ایران كه از نوع توپولف ساخت روسیه بود دچار سانحه شده بود و تمام 168 سرنشین آن كشته شده بودند. این هواپیما از تهران عازم ایروان بود و اعضای تیم ملی نوجوانان جودوی ایران هم كه برای انجام مسابقاتی به ارمنستان میرفتند جزو سرنشینان آن بودند.

آقای رییس جمهور، به این آمار هشداردهنده هم توجه داشته باشید كه تصادفات هواپیمایی ایران از دهه‏ی 1980 پنج برابر شده است و تنها از سال 2001 پانزده سانحه‏ی بزرگ هواپیمایی در این كشور گزارش شده است. از این هواپیماها هفت هواپیما از نوع جت بویینگ و سی-130 ساخت آمریكا بودند كه طبق تحقیقات ایمن‏ترین هواپیماهای موجود هستند. اما همین هواپیماها به علت "ایرادهای مكانیكی" بارها دچار سانحه شده‏اند.

شماری از سوانح یا سقوط هواپیماهای آمریكایی ایران از سال 1980 به بعد كه باعث شد تا نزدیك به 1000 نفر از ایرانیان جان خود را از دست بدهند به قرار زیر است:

بویینگ 737، سقوط در سال 2008، تلفات جانی 70 نفر
سی- 130، سقوط در سال 2005، تلفات جانی 94 نفر
بویینگ 707، سقوط در سال 2005، تلفات جانی "چندین" نفر
سی- 130، سقوط در سال 2003، تلفات جانی 110 نفر
سی- 130، سقوط در سال 1999، تلفات جانی 130 نفر
بویینگ 727، سقوط در سال 1996، تلفات جانی 4 نفر
سی- 130، سقوط در سال 1996، تلفات جانی 86 نفر
سی- 130، سقوط در سال 1994، تلفات جانی 12 نفر
سی- 130، سقوط در سال 1986، تلفات جانی 98 نفر
سی- 130، سقوط در سال 1981، تلفات جانی 80 نفر
بویینگ 727، سقوط در سال 1980، تلفات جانی 128 نفر

به علاوه، آمریكا نیز در سال 1988 یك فروند هواپیمای مسافربری ایرباس 1-300 ایران را بر فراز خلیج فارس با موشك سرنگون كرد كه تمام 290 سرنشین آن كشته شدند. همین جا این را هم اضافه کنم که سی-130 هواپیمای مسافر بری و باربری نظامی است اما در جمهوری اسلامی از آن برای خدمات مسافر بری غیر نظامی هم استفاده زیادی میشود. مثلا، هواپیمای سی-130 که در سال 2005 سقوط کرد، از 116 سرنشینی که کشته شدند، 68 نفر خبرنگار بودند.

آقای رییس جمهور، این وقایع غمبار تا حد زیادی به علت آن بوده است كه ایران به خاطر قرار داشتن در شرایط تحریم نمی‏توانسته است هواپیمای نو خریداری كند یا برای هواپیماهای قدیمی خود كه ساخت آمریكا هستند (مثل جت‏های بویینگ و سی-130 لاكهید-مارتین) و اروپا –آمریكا (ایرباس) قطعات یدكی خریداری كند. چون ایران دستش از بازار هواپیماهای غیرنظامی غرب كوتاه است، هواپیماهای قدیمی و بدون ایمنی روسی را خریداری یا اجاره می‏کند.

شركت هواپیمایی ایران در سال 2008-2009 پروازهای خود را با 11 هواپیمای جت بویینگ، 12 ایرباس و 16 هواپیمای ساخت روسیه انجام ‌داده است. بسیاری از این هواپیماها خیلی قدیمی هستند و وضعیت نگه‌داری‌شان به علت فقدان قطعات یدكی و انجام تعمیرات ناقص توسط تكنیسین‌های فاقد صلاحیت، نامطلوب است. هواپیماهای آمریكایی ایران از جمله قدیمی‌ترین هواپیماهای این كشور هستند و به علت تحریم‌هایی كه ایالات متحده علیه ایران وضع كرده است وضعیت نگه‌داری‌شان بد است و ایمنی‌شان از همه كم‌ترمیباشد.

ایران كه دستش از بازارهای آمریكا و ایالات متحده كوتاه بوده است برای تامین قطعات و خدمات به سراغ بازار سیاه نیز رفته است كه آكنده از تقلب‏كاری است. دولت ایران در اغلب موارد نیز ناچار بوده است قطعات هواپیماهای "از كار افتاده" را در هواپیماهای نیازمند "تعمیر" به كار گیرد. این هواپیماهای تعمیر شده به پرواز كه درمی‌آیند خدمه "دست به دعا برمی‌دارند كه سالم به زمین بنشینند".

از آن جا كه ایران از لحاظ جغرافیایی سرزمینی ناهموار و بزرگ است و سامانه‌ی ترابری زمینی آن توسعه یافته نیست (حمل ونقل آبی در داخل این كشور وجود ندارد)، مردم ایران به گونه‌ای فزاینده به ترابری هوایی متكی هستند. بنابراین، تعجبی ندارد که مردم ایران با اینكه از خطرات واقعی سفر با این هواپیماهای بدون ایمنی آگاه هستند، همچنان به پرواز با آن‌ها تن می‌دهند. چاره دیگری ندارند. در واقع، دشمنی ایالات متحده و ایران به بهای جان مردم ایران تمام می‌شود.

آقای رییس جمهور، بابت وضعیت اسفبار ایمنی هوایی در ایران چه كسی مقصر است؟ دولت ایران و هوادارنش ایالات متحده را مقصر می‌خوانند و دولت ایالات متحده و مخالفان حكومت ایران نیز گناه را به گردن دولت ایران می‌اندازند. بدیهی است که دولت ایران تعهد مستقیم دارد كه ایمنی شهروندان خود را تامین كند و بیش از همه مسئول است.

ایرانیان نیز می‌دانند این نشانه‌ی تزویر تهران است كه از یك طرف واشنگتن را بابت ایمن نبودن هواپیماهای ایران مقصر می‌خواند و از طرف دیگر از سیاست‌ها و اقدامات ضدآمریكایی خود دست برنمی‌دارد. به علاوه، شعار رسمی و جنجالی "مرگ بر آمریكا" نیز دست ایالات متحده را برای لغو تحریم‌ها یا انجام اقدامات جدی بشردوستانه چندان باز نگذاشته است. تعجبی ندارد كه مردم ایران از عادی‌سازی روابط ایران و آمریكا پشتیبانی می‌كنند.

با این همه، آقای رییس جمهور، ایالات متحده نیز باید بپذیرد بابت ایمنی نداشتن هواپیماهای غیرنظامی ساخت آمریكا كه باعث كشته شدن مردم ایران می‌شوند تاحدی مسئول هست. درست است كه دولت شما بابت ایمنی شهروندان ایرانی مسئولیتی ندارد اما طبق قوانین، مقررات و معیارهایسازمان هواپیمایی بین‌المللی ایمنی مسافران اولویت درجه یك تمام دولت‌ها است و فرقی نمی‌كند شهروند چه كشوری باشند.

تحریم فروش هواپیماهای غیرنظامی و قطعات‌شان به ایران كه توسط آمریكا اعمال شده است به ویژه از این منظر اخلاقی و قانونی توجیه ‌ناپذیر است كه شمار فزاینده‌ای از شهروندان ایالات متحده در حال سفر به ایران هستند و با این هواپیماها سفر می‌كنند. با توجه به ركود اقتصادی ژرفی كه ایالات متحده با آن دست به گریبان است و محتاج تقویت تجارت بین‌المللی است این خط مشی اعمال تحریم از لحاظ تجاری نیز معقول نیست.

تحریم فروش هواپیماهای غیرنظامی و قطعات‌شان به ایران دیپلماسی مردمی (عمومی) آمریكا در قبال مردم ایران را نیز تضعیف می‌كند. دولت ایالات متحده به درستی از دولت ایران به خاطر نقض حقوق انسانی مردم ایران كه شامل ایمنی آن‌ها نیز می‌شود انتقاد می‌كند. ولی تحریم‌های آمریكا نیز به خاطر آن كه جان مردم ایران را به خطر می‌اندازد حقوق انسانی‌شان را نقض می‌كند.

مخالفان عادی‌سازی روابط ایالات متحده و ایران نیز بابت مصیبت‌های هواپیمایی ایران مسئول هستند. برخی با این استدلال كه ایران قطعات و هواپیماها را برای مصارف نظامی به كار می‌گیرد مخالفت‌شان را توجیه می‌كنند. برخی هم ادعا می‌كنند هر گونه آسان‌گیری ایالات متحده در قبال ایران باعث می‌شود تا بخت واداشتن حكومت اسلامی ایران به رعایت دمكراسی و حقوق بشر كاهش یابد.

آقای رییس جمهور، اگر ما می‌توانیم كشورها را به رعایت حدود غنی‌سازی اورانیوم وادار كنیم بنابراین بررسی محل كاربرد هواپیماها و قطعات فروخته شده به ایران نیز كار آسانی خواهد بود. مخالفت از منظر دمكراسی و حقوق بشر نیز موجه نیست. حرف اصلی این گروه این است كه هرگونه آسان‌گیری ایالات متحده در قبال ایران به حكومت آن مشروعیت می‌دهد و خودكامگی‌اش را تقویت می كند.

این استدلال در اساس ضدآمریكایی است. تجربه‌ی تاریخی نشان‌گر آن است كه رابطه داشتن با ایالات متحده باعث تضعیف خودكامگان می‌شود و فقدان چنین روابطی باعث تقویت‌شان می‌شود. در واقع در هیچ كشوری در نبود روابط دیپلماتیك با ایالات متحده دمكراسی برقرار نشده است. بنابراین، چنین رابطه‌ای پیش‌شرط تغییرات معطوف به دمكراسی است اما كافی نیست.

به جای انگشت اتهام به سوی این یا آن بازیگر نشانه‌ گرفتن باید راهكاری فوری یافت. آقای رییس جمهور، با هر روشی كه مناسب می‌دانید با حكومت ایران رفتار كنید ولی كاری نكنید كه مردم ایران بهای خط‌مشی شما در قبال ایران را با جان خود بپردازند. جلوگیری از فروش هواپیماهای غیرنظامی و قطعات‌شان نه سیاست خارجی و اقتصادی خوبی است و نه دیپلماسی عمومی و حقوق بشری مناسبی است.

قطعات هواپیما را مولفه‌ای از برنامه‌ی تشویقی در مذاكرات هسته‌‌ای با ایران در نظر گرفتن نیز به همان اندازه غیرقابل قبول است. این رهیافت كه یك بار توسط اتحادیه‌ی اروپا به كار گرفته شد این پیام وحشتناك را برای مردم ایران دارد كه تنها در صورتی كه دولت‌تان از برنامه‌های غنی‌سازی دست بردارد به ایمنی‌تان اهمیت می‌دهیم. وگرنه باید بهای ناسازگاری‌های تهران را با جان‌تان بپردازید.

آقای رییس جمهور ، مردم ایران شایستگی آن را دارند كه ایالات متحده خط‌مشی بهتری در قبال آن‌ها در پیش گیرد زیرا جزو اقلیت هوادار آمریكا در خاورمیانه‌ی بزرگ هستند و با فاصله گرفتن از اسلام افراطی به اصلاحات سیاسی روی آورده‌اند. مردم ایران همچنین جزو اقلیتی در خاورمیانه‌ی بزرگ هستند كه تروریسم را محكوم می‌كنند و خود از قربانیان آن هستند.

بعلاوه، مردم ایران جزو اقلیتی در خاورمیانه‌ی بزرگ هستند كه با كاربرد نظامی فناوری هسته‌ای مخالف‌اند و خواستار منطقه‌ای عاری از جنگ‌افزارهای هسته‌ای هستند. این مردم همچنین جزو اقلیتی در خاورمیانه‌ی بزرگ هستند كه قربانی جنگ بوده‌اند و خواستار زندگی در صلح هستند. و بلاخره، مردم ایران جزو اقلیتی در خاورمیانه‌ی بزرگ هستند كه برای تحقق دمكراسی و مقابله با نقض حقوق بشر به مبارزه برخاسته اند.

آقای رییس جمهور، خلاصه بگویم: مردم ایران جزو اقلیتی در خاورمیانه‌ی بزرگ هستند كه در مورد جدی‌ترین نگرانی‌های‌تان در این منطقه با شما همداستان هستند. بنابراین، خواهش می‌كنم گوش نسپارید به كسانی كه اهمیت نمی‌دهند مردم ایران بهای تحریم فروش هواپیماهای آمریكایی و قطعات‌شان را دارند با جان خود می‌پردازند یا به كسانی كه به شما می‌گویند فروش هواپیماهای آمریكایی و قطعات‌شان به معنای خشنود كردن حاكمان تهران است و به تروریسم و گسترش جنگ‌افزارهای هسته‌ای دامن می‌زند.

همچنین گوش نسپارید به كسانی كه می‌گویند فروش قطعات یدكی به ایران باعث افزایش سركوب‌گری دولت و نقض حقوق بشر می‌شود، یا سد راه جنبش اصلاحات و باعث تقویت افراط‌گرایی اسلامی می‌شود. در خاتمه، خواهش می‌كنم گوش نسپارید به كسانی كه می‌گویند فروش قطعات یدكی به ایران بر عمر حكومت اسلامی می‌افزاید یا به عدم ثبات منطقه‌ای دامن می‌زند. این استدلال ها درست نیستند.

آقای رییس جمهور، فروتنانه بر این باورم كه باید به ندای 70 میلیون مردم ایران گوش بسپارید كه ایمنی‌شان به خطر افتاده است. مردم ایران هواپیما و قطعات یدكی می‌خواهند و اگر شما خواست‌شان را تامین نكنید در صداقت‌‌تان كه می‌گویید در مبارزه‏شان برای حقوق بشر همراه‌شان هستید به دیده‌ی شك نگاه خواهند كرد. همچنین خواهش می‌كنم توجه داشته باشید كه جان مردم ایران به خطر افتاده است نه حاكمان ایران.

آقای رییس جمهور زمان آن فرارسیده است که همان گونه كه رییس جمهور جورج دبلیو بوش طی زمین‌لرزه‌ی فجیع و ویران‌گر شهر تاریخی بم عمل كرد كاری بشردوستانه انجام دهید. اگر بگذارید كه ایران اجازه داشته باشد هواپیماهای آمریكایی و قطعات‌شان را خریداری كند مردم ایران و جامعه‌ی قوی یك میلیون نفری آمریكاییان ایرانی‌تبار وام‌دار حسن‌نیت شما خواهند بود. این اقدام با شعارهای‌تان یعنی شعار "امید" و "تغییر" ‌نیز همخوانی دارد.

با احترام،

هوشنگ امیر احمدی، پی اچ دی

استاد دانشگاه راتگرز
رییس شورای آمریكاییان و ایرانیان
تلفن همراه: 609.509.2999
تلفن منزل: 609.497.4749
دورنگار شخصی: 609.279.9889
پست الكترونیكی: .(JavaScript must be enabled to view this email address)
وب‌گاه: http://www.amirahmadi.com

رونوشت:

خانم هیلاری ر. کلینتون، وزیر امور خارجه
آقای رابرت م. گیتز، وزیر دفاع
ژنرال جیمز ل. جونز، مشاور امنیت ملی
سناتور جان ف کری، رئیس کمیته روابط خارجی سنا
نماینده هوارد د. برمن، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس