ايران امروز

شبهای انتخاباتی تهران

متعاقب مناظره میر حسین موسوی و محمود احمدی‌نژاد بازار مبارزه انتخاباتی کاندیداها و طرفداران آنان در خیابان‌های تهران به اوج خود رسیده. روال در این چند شب چنین بوده که در اکثر مناطق شهر بعد از فرارسیدن تاریکی مردم به خیابانها و میادین اصلی شهر می‌آیند و در حمایت از نامزد مورد علاقه خود به هر وسیله ممکن روی می‌آورند. البته توضیح چند نکته ضروری به نظر می‌رسد:

اولا آنکه در تمام این مدت چند شب که بنده در نقاط مختلف شاهد قضایا بوده‌ام از نظر کمیت در رده نخست طرفداران مهندس موسوی قرار دارند آن هم با اختلاف بسیار زیاد، در مرحله دوم دوستداران احمدی نژاد و تعداد اندکی هم از شیخ اصلاحات حمایت می‌کردند و آقای رضایی هم تقریبا بدون حامی بودند.

فاصله حامیان آقای موسوی با آقای احمدی نژاد همانگونه که در بالا رفت بسیار زیاد است مثلا شاید یک به بیست. البته مشخص است که طرفداران آقای موسوی از مردم عادی و بدون هیچگونه سازمان یافتگی هستند و خودانگیختگی در آنان بارز است، اما طرفداران آقای احمدی‌نژاد متشکل و سازمان یافته‌اند و بوضوح عیان است که حتی دارای فرمانده میدانی هستند همه تقریبا از نظر پوشش و آرایش متحدالشکل‌اند با شمایلی که حالا دیگر بعد از سه دهه همه متوجه می‌شوند که بسیجی هستند و البته خودشان هم اصراری بر انکار این موضوع ندارند.

مورد دیگر عکس‌العمل نیروی انتظامی می‌باشد، که ظاهرا بنا را بر حفظ نظم و عدم مداخله گذارده، در همه جا نیروی انتظامی حضوردارد اما دخالتی له یا علیه یک طرف نمی‌کند و فقط بعنوان نیروی حائل در نقاط تماس دو گروه قراردارد که مانع درگیری شود.

مرکز تراکم جمعیت در سراسر خیابان ولیعصر از ۴ راه انقلاب تا تجریش می‌باشد که تقریبا در طول این مسافت چندین کیلومتری تمام میادین و خیابانهای موازی و متقاطع با ولیعصر مملو از جمعیت است البته این بدان معنا نیست که در جاهای دیگر شهر خبری نیست بلکه قلب اصلی وقایع محدوده‌ای است که عنوان شد.

و اما گزارش مشاهدات:

همانگونه که می‌دانید لگوی آقای موسوی رنگ سبز می‌باشد و طرفداران با هر وسیله سبزی اعلام حمایت از ایشان می‌کنند. از جمله پارچه‌های سبزی که به شکل دستبند، شال گردن، روسری، کراوات، هدبند و حتی مانتوی سبز خانمها می‌باشد و لگوی آقای احمدی نژاد هم پرچم ایران است.

طرفداران مهندس موسوی همه جا عکس‌های او و رنگ سبز را به همراه خود دارند و با کف زدن، هورا کشیدن، آواز و سرود خواندن، رقص و پایکوبی و بخصوص شعاردادن غوغا می‌کنند.

شعارها را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: اول شعارهایی در جهت اثبات و حمایت از ایشان همچون "یک یا حسین تا میر حسین" و یا "موسوی دوستت داریم" و دوم شعارهایی در نفی رقیب که از قضا اکثر شعارها از نوع دوم هستند. همچون: "دیکتاتور کوتوله نمی‌خوایم نمی‌خوایم"، "یه هفته دو هفته احمدی حموم نرفته"، "نصر من الله و فتح قریب - مرگ بر این دولت مردم فریب"، "احمدی بای بای – احمدی بای بای"، " احمدی کم میاره رهبری رو میاره"، "دکتر برو دکتر" (۱)، "اگر تقلب نشه موسوی اول میشه"، "اگر تقلب بشه ولوله بر پا میشه"

و طرفداران آقای احمدی نژاد هم شعار می‌دهند "یک یا علی تا احمدی" و در پلاکاردهایی که در دست دارند نوشته‌اند "دزدگیر ۸۸" (۲)، "چیز، چیز شد" (۳) و غیره.

البه طرفین و بخصوص طرفداران موسوی از هیچ ابتکاری فروگذار نیستند. مثلا تاجی سبز از برگهای چنار درست می‌کنند و بر سر می‌گذارند و یا چراغ‌هایی سبز و چشمک زن با باتری به مثابه شاخ بر سر می‌زنند یا در جهت تحقیر کاندید رقیب پاکتهای پفک چی توز (۴) را بر سر چوب زده و جای پوستر احمدی‌نژاد در منظر مخاطب قرار می‌دهند.

در هر صورت شرایط عجیب و بانشاط و غیرقابل باوری شبها در تهران و احتمالا شهرهای بزرگ در جریان است تا نهایتا به چه بیانجامد!!

رضا محمدی
--------------
۱. آقای احمدی‌نژاد خیلی اصرار دارند که دکتر احمدی نژاد عنوان شوند و به این تیتر بسیار مفتخرند به همین دلیل است که به دکترای دیگران از جمله خانم رهنورد و آقای خاتمی ایراد شک می‌.کنند. به هرحال در شعار یادشده منظور از دکتر اول همین عنوانی است که قند در دل ایشان آب می‌کند و دکتر دوم به معنای پزشک و ترجیحا روان پزشک استُ.
۲. منظور به اصطلاح افشاگری‌های آقای احمدی نژاد است که به زعم خودشان دزدها را معرفی کرده‌اند.
۳. اشاره به تکیه کلام مهندس موسوی است که مابین صحبتهایش دائما تکرار میکند "چیز" و البته در حین مناظره و حملات عجیب احمدی نژاد به ایشان تعداد چیزها زیادتر شد.

۴. مقصود عکس میمونی است که روی پاکت محصولات مارک چی توز می‌باشد.