ايران امروز

پیام ایران به اوباما بر اساس اعترافات جعلی تلویزیونی

استفاده مقامات اطلاعاتی ایران از زندانهای مخوف برای اقرار‌های جعلی تحت فشار

۱ بهمن ماه ۱۳۸۷- کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز اعلام کرد که ادعای مسئولین وزارت امنیت و اطلاعات ایران مبنی بر کشف گروه پشتیبانی طرح توطئه کودتای سازمان سیا، ابزار تبلیغی در آستانه ریاست جمهوری اوباما است.

هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت :" درشرایطی که دولت اوباما کار خود را تازه شروع کرده، گروههای تندرو در هر دو سو از ادعای طرح فرضی توطئه برای بدست گرفتن ابتکار عمل در روابط پر تنش طولانی مدت ایران و امریکا استفاده می‌کنند."‌

هادی قائمی اضافه کرد: "دستگاه امنیتی ایران مدعی است که این پیامی به دولت جدید اوباماست که وزارت اطلاعات ایران هر گونه طرح توطئه امریکا را کشف خواهد کرد، اما در واقع و در عمل، این حقوق چهار ایرانی است که با این ادعا بطور بی‌رحمانه‌ای نقض شده است. دو تن از ازاین ۴ نفر پزشکان ایرانی متخصص در مبارزه با ایدز هستند که فعالیتهای آنها توجه بین‌المللی به برنامه‌های مبارزه با ایدز در ایران را به خود جلب کرده است."

در روز اول بهمن ماه یک مقام عالیرتبه ضد جاسوسی ایران به خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ایران از جزئیات محاکمه چهار نفر از ایرانیانی خبر داد که دو نفر ازآنها برادران علایی؛ آرش و کامیار هستند و آنها را به عامل امریکا برای براندازی دولت ایران متهم کرد. او تاکید کرد که: "۴ نفر از عوامل این شبکه که با آنها برخورد شده، از سر شبکه‌ها و عوامل اصلی بودند که عامدانه با عناصر اطلاعاتی امریکا در منطقه همکاری داشته و خواسته‌های آنان را مو به مو اجرا می‌کردند."

این مقام امنیتی همچنین اشاره کرد که مستندات این پرونده مبتنی بر اعترافات متهمین است و بزودی از صدا وسیما هم پخش خواهد شد. او همچنین ادعا کرد که کشف این طرح توطئه درسی است برای دولت جدید اوباما برای سیاستگذاری در مورد ایران.

قوه قضائیه نیزحکم ۶ سال زندان برای آرش و ۳ سال برای کامیار؛ دو پزشک برجسته بین المللی در مبارزه با ایدز، را تائید کرده‌اند. مقامات قضایی در مورد دو متهم دیگر این پرونده و حکم زندان آنها هیچ اطلاعاتی ارائه نکرده‌اند.

طبق اطلاعات کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، سیلویا‌ هارتونیان؛ یک زن ۳۳ ساله ایرانی - ارمنی نیز از متهمین این پرونده است. خانم سیلویا برای سازمان بین‌المللی آریکس در حوزه روشهای زایمان در ایران کار می‌کرده است. ماموران امنتیی خانم‌ هارتونیان را حدود ساعت ۶ بعدازظهر روز پنجم مرداد ماه ۱۳۸۷همزمان با آرش علایی بازداشت کردند.

ماموران پس از تفتیش منزل سیلویا، برای بازجویی او را به هتل استقلال تهران بردند و از او در مورد پروژه بهداشتی‌ای که در آن مشغول به کار بود سوال کردند و به او فشار آوردند که اقرار کند که این پروژه یک پوشش برای فعالیتهای سیاسی از طرف دولت امریکا بوده است. مخالفت سیلویا برای چنین اقراری منجر به این شد که دو بازجوی او، که خود را "حاج آقایی" و"آقای دکتر" معرفی می‌کردند، او را به بند ۲۰۹ اوین منتقل کنند.

به گفته یکی از زندانیانی که مدتی با سیلویا در بند ۲۰۹ همبند بوده است، خانم‌ هارتونیان بشدت دچار بیماری هراس از محیط‌های بسته بود. به محض این که در هتل استقلال تهران، سیلویا خبر زندانی شدن قریب الوقوع خود را می‌شنود دچار هراس و اضطراب شدید می‌شود. ماموران بدون توجه به وضعیت سلامتی سیلویا، او را به زندان اوین منتقل می‌کنند و در سلول انفرادی شماره ۲۵ که بی نهایت کوچک و تاریک است نگه می‌دارند. بعد از ۱۰ روز بازداشت در سلول انفرادی، بازجوهای سیلویا از بیماری او سوء استفاده کرده و به او فشار می‌آورند که متن نوشته شده‌ای را بخواند و از آن فیلم ویدئویی تهیه می‌کنند.

طبق گزارشها، خانم‌ هارتونیان اقرار می‌کند که سازمانهای سیا و پنتاگون افرادی را استخدام می‌کنند و یک گروه از متخصصین پزشکی را با مسئولیت دکتر آرش علایی هدایت می‌کنند تا در ایران شورش به راه انداخته و "شکاف میان مردم و دولت را افزایش بدهند."

کمپین بین‌المللی حقوق بشر معتقد است که این فیلم ویدئویی – اعتراف جعلی – تنها سند دادستان علیه برادران علایی، خانم‌ هارتونیان و دیگر متهمی است که از او در این پرونده نام برده نشده است.

مادر برادران علایی در روز دوم بهمن ماه سکوت خود را شکست و با وب سایت روزآنلاین گفت و گو کرد. او گفت که در ملاقات خود در روز سی ام دی ماه متوجه شد که پسرانش از صدور حکم بی‌خبرند. مادر برادران علایی به روز گفت که پسرانش را به مدت شصت و سه روز تمام در انفرادی نگه داشته‌اند و او می‌ترسد که با شکنجه از پسرانش اعتراف بگیرند و از آن فیلم ویدئویی تهیه کنند.

اساس اتهامات برادران علایی شرکت آنها در یک کنفرانس بلند پایه پزشکی است که در تاریخ هشتم و نهم آذرماه ۱۳۸۵ در واشنگتن برگزار شد. بودجه این کنفرانس توسط وزارت امور خارجه امریکا تامین شده بود و موسسه آسپن آن را سازماندهی کرده بود. دهها نفر از متخصصین عالیرتبه علم پزشکی ایرانی نیز به این کنفرانس دعوت شده بودند . "سرطان کودکان و بهداشت کودک" و"بیماریهای عفونی از جمله ایدز و سل" از جمله موضوعات مورد بحث در نشست‌های این کنفرانس بود.

دولت ایران کاملا از برنامه این کنفرانس و نمایندگانی که در آن شرکت می‌کردند مطلع بود و حتی نمایندگی دیپلماتیک ایران در ایالات متحده امریکا؛ دفتر حافظ منافع ایران، هئیت ایرانی شرکت کننده در این کنفرانس را در زمانی که در واشنگتن دی سی بودند به شام دعوت کرد. تمام جزئیات برنامه شرکت هئیت پزشکی و محققین بطور شفاف در اختیار این نمایندگی قرار داده شده بود.

هادی قائمی در مورد این پرونده‌ها گفت: "ظاهرا وزارت اطلاعات برای اینها پاپوش درست کرده است. دولت این متخصصین را به جاسوسی متهم می‌کند در حالی که کاملا از آن مطلع بوده و از فعالیتهای علمی آنها که این اتهامات بر آن اساس تهیه شده، حمایت کرده است."

وزارت اطلاعات و امنیت ایران از متهمین زندانی با اعمال فشار اقرار جعلی گرفته و از آنها فیلم ویدئویی تهیه می‌کند تا از آنها بهره برداری تبلیغی بکند. در موارد مشابهی نیز که قبلا افراد بازداشتی تحت فشار مجبور به اعتراف شده بودند، این اعترافات توسط خود آنها بعدها تکذیب شد. در سال ۲۰۰۴ میلادی، ۴ نفر از وب لاگ نویسان ایرانی در مقابل دوربین تلویزیون اعتراف کرده بودند که جزو شبکه متزلزل سازی پایه‌های دولت بودند. این چهار نفر پس از آزادی، جزئیات شکنجه و بدرفتاری‌ها را علیه خودشان منتشر کردند. در سال ۲۰۰۶ میلادی، مطالبی نیز توسط‌ هاله اسفندیاری و کیان تاجبخش؛ دو متخصص ایرانی – امریکایی نیز از تلویزیون پخش شد که در آنها ادعا شد که "اعتراف" کرده بودند که در راه اندازی "انفلاب مخملین" در ایران نقش داشته‌اند.