ايران امروز

عمادالدین باقی آزاد شد

دوره زندان یك ساله عمادالدین باقی رسما پایان یافت. باقی از فعالان سرشناس حقوق بشر در ایران و پژوهشگر ونویسنده‌ای است كه ۲۷ كتاب و مجموعه مقاله در كارنامه ۳۰ ساله نویسندگی اش دارد و برخی كتاب های او به زبان عربی ترجمه و در كشورهای عربی منتشر شده یا در دست انتشار هستند.او بیش از ۲۵ سال است برای مطبوعات قلم زده و سردبیری برخی نشریات را نیز برعهده داشته است و در سال جاری به عنوان روزنامه‌نگار بین‌المللی سال ۲۰۰۸ از سوی بنیاد مطبوعات بریتانیا برگزیده شد و پیش از آن نیز دو جایزه بین المللی حقوق بشر را دریافت كرده بود.

باقی كه نزدیك به ۳ سال زندان بخاطر مقالاتی در مطبوعات اصلاح طلب درباره موضوع اعدام و قصاص و قتل های زنجیره‌ای را در سابقه خود داشت مجددا در ۲۲ مهر ماه سال گذشته در جریان بازپرسی از پرونده انجمن دفاع از حقوق زندانیان- كه باقی موسس و رئیس سابق آن بود- ناگهان با اجرای حكم قبلی یك سال حبس درمورد برخی از مقالاتش در مطبوعات در سال ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ بازداشت و روانه یكی از سلول های بازداشتگاه ۲۰۹ امنیتی وزارت اطلاعات شد. وی به نگهداری‌اش در ایزوله كامل اعتراض كرد و به دلیل دو حمله پی در پی در سلول به بیمارستان و از آنجا به بند عمومی منتقل شد سپس به وی مرخصی استعلاجی داده شد.

در همین دوره مرخصی استعلاجی اما باقی ۵ باربرای پرونده های مختلف به دادگاه رفت و دوباره به زندان بازگشت. در دوماه پایانی حبس خود علیرغم نظر پزشكان مبنی بر دور نگهداشتن وی از محیط استرس و همچنین در حالی كه بهداری زندان در حال اعزام وی به بیمارستان قلب بود ناگهان برای دومین بار به یكی از سلول های بسته بازداشتگاه ۲۰۹ منتقل شد كه اعتراضاتی را در داخل و خارج برانگیخت.

انتشار نامه همسر او خطاب به رئیس قوه قضاییه كه در آن به ۲۴ مورد محدودیت های ایجاد شده علیه باقی در سالهای اخیر اشاره كرده بود انعكاس وسیعی یافت. یكی از موارد ۲۴ گانه مورد اشاره ۵۵ بار رفتن باقی به دادگاه بود كه در صورت افزودن تعداد محاكمات و احضارهای خانواده او و بازجویی های داخل زندان به ۷۷ مورد می رسد. در دور جدید انتقال به ۲۰۹ به دلیل اینكه قانون حقوق شهروندی زدن چشم بند را ممنوع كرده است و در نتیجه امتناع باقی از زدن چشم بند ، به مدت ۴ روز امكان خروج از سلول برای استفاده از دستشویی به او داده نشد و دچار مشكلاتی از ناحیه كلیه و مثانه گردید.

در مدت ۲۰ روز نگهداری در آنجا و در شرایطی كه به دلیل محدودیت های ناشی از نزدن چشم بند ناچار از امساك در غذا خوردن بود و دو بار دچار حمله شد مجددا به بند عمومی انتقال یافت. این بار به دلیل حاد شدن مشكل دیسك كمر درد عصب سیاتیك در بند عمومی تحت فیزیوتراپی قرار گرفت و در حالی كه 3 هفته با پایان حبس او باقیمانده بود به مرخصی ده روزه اعزام شد ولی با پیگیری های انجام شده ،این مرخصی تا ۱۷ مهركه طبق تقویم زندان زمان پایان حبس او بود تمدید گردید.

از ۳ هفته پیش كه باقی به مرخصی آمد به توصیه پزشكان در حال استراحت مطلق در خانه بود به نحوی كه چون به دلیل فاصله مهره های ستون فقرات و فشار دیسك كمر قادر به نشستن نبود و باید به صورت خوابیده یا ایستاده در زمانی محدود دفاع می كرد دادگاه او در ۱۴ مهر با ارائه گواهی پزشكی مستند به عكس های MRI به تاخیر افتاد.

باقی دو دادگاه دیگر در پیش دارد كه یكی از آنها مربوط به پرونده سه سال زندان برای او و همسر و دخترش است كه دادگاه تجدید نظر آنها را تبرئه كرد و سخنگوی قوه قضاییه این رأی را قطعی اعلام كرده بود اما با اعمال ماده ۱۸ توسط برخی دیگر از مقامات قضایی ، این پرونده به شعبه همعرض برای محاكمه مجدد فرستاده شده است.

پرونده دیگر مربوط به فعالیت های انجمن دفاع از حقوق زندانیان است كه نخستین جلسه محاكمه آن در خرداد ماه سال جاری در ایام مرخصی درمانی او برگزار گردید و جلسه بعدی در اواخر آبان ماه خواهد بود.