ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Sun, 17.08.2008, 20:59
حضور فعالان سیاسی در منزل عمادالدین باقی

حضور فعالان سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در منزل عمادالدین باقی
در پی انتقال وی به بند ۲۰۹ زندان اوین


جمعی از فعالان سیاسی و فرهنگی، روزنامه‌نگاران و دانشجویان روز یكشنبه به مناسبت نیمه شعبان با حضور در منزل «عمادالدین باقی» رییس زندانی انجمن دفاع از حقوق زندانیان، نسبت به وضعیت این زندانی و سایر زندانیان ابراز نگرانی كردند و آزادی سریع آنها را خواستار شدند.

در این نشست كه به ابتكار كمیسیون حقوق بشر جبهه مشاركت و با دعوت كمیته پیگیری بازداشت‌های خودسرانه برگزار شد، ابتدا «فاطمه كمالی احمدسرایی» همسر باقی با تشكر از برگزاری این نشست و ابراز همراهی و همنوایی حاضران با باقی، گزارشی از آخرین وضعیت وی ارائه كرد.

همسر باقی با بیان اینكه «از نوزدهم مردادماه هیچ خبری از باقی نداریم»، گفت كه وی در آخرین تماس خود با منزل، از وضعیت نامساعد جسمی و ناراحتی قالبی خود خبر داده و گفته كه طبق نظر پزشكان، سریعا باید به بیمارستان منتقل شود؛ با این حال، ایشان خبر داد كه در حال انتقال به بند 209 زندان اوین است كه این مسأله برای خود ایشان و ما، بسیار تعجب‌آور و در عین حال، نگران‌كننده است. وی با اشاره به پیگیری و تماس خانواده و وكلای باقی با مسؤولان قضایی گفت: پرسش ما در این تماس‌ها آن بود كه چرا ایشان، در شرایطی‌‌كه حدود 50 روز به پایان دوره بازداشتشان مانده، به بندی دیگر، آن هم بند 209 منتقل می‌شود تا حالت ایزوله پیدا كند؟ متأسفانه مسوولان قضایی هیچ پاسخی به این پرسش نداده‌اند و به همین دلیل هم، ما معتقدیم كه آنها در شكنجه روحی- روانی باقی و خانواده وی سهیم هستند.

كمالی احمدسرایی همچنین از تهیه جدولی خبر داد كه در آن، نموداری از روند بازجویی و بازداشت باقی از سال 79 تاكنون تهیه شده و آماده انتشار است و در آن، «شكنجه سیستماتیك» باقی و خانواده‌اش به روشنی نمایش داده شده است.

همسر باقی با بیان اینكه «سابقه ندارد كسی به خاطر فعالیت حقوق بشری اینقدر صدمه ببیند»، بار دیگر پرسید: چطور آقای باقی را درحالیكه وضع جسمانی نامساعدی دارد، به بند دیگری منتقل می‌كنند؟ آن هم، در حالی‌كه مسؤولان زندان، داروهای ایشان را كه ما برای تحویل برده بودیم، قبول نكرده‌اند. براستی، اگر اتفاقی برای باقی بیفتد آیا مسؤولان قضایی می‌توانند شانه از بار مسؤولیت خالی كنند؟

نگرانی از وضعیت زندانیان سیاسی

«آذر منصوری» معاون سیاسی دبیركل جبهه مشاركت، نیز در ادامه این نشست هدف كمیسیون حقوق بشر این حزب از برگزاری چنین نشستی را نگرانی از وضعیت زندانیان سیاسی و به‌ویژه باقی و طرح اعتراض فعالان سیاسی و فرهنگی به چنین رفتارهایی عنوان كرد.

منصوری نیز با انتقاد از انتقال باقی به بند ۲۰۹ زندان اوین گفت: نگرانی وقتی بیشتر می‌شود كه به تاریخچه‌ای كه بند ۲۰۹ پیدا كرده و سابقه‌ای كه از برخوردهای غیرقانونی با فعالان سیاسی در این بند وجود دارد، توجه كنیم.

معاون سیاسی دبیركل جبهه مشاركت با هشدار نسبت به «تلاش‌هایی كه برای احیای رفتارهای سابق در قبال مخالفان سیاسی در حال انجام است»، گفت: برخورد با امثال آقای باقی و كسانی كه وجودشان مظهر افتخار كشور است، حكایت بر شاخه نشستن و بن بریدن است. چرا كه اقدامات افرادی چون باقی، كاملا در چارچوب قانون و در جهت بهبود وضعیت كشور بوده است.

وی با بیان اینكه «این برخوردها و بازداشت‌ها خللی در تصمیم و عزم موجود در میان نیروهای سیاسی و فرهنگی كشور برای تداوم فعالیت خود ایجاد نمی‌كند»، تأكید كرد: هرچه بیشتر بازداشت كنند، فشارها و اعتراض گروه‌هایی كه دغدغه كشور را دارند بیشتر می‌شود و البته تجربه نشان داده كه تداوم این اعتراضات، در بهبود وضعیت دوستان زندانی تاثیرگذار خواهد بود.

معاون سیاسی دبیركل جبهه مشاركت همچنین با ابراز خوشنودی از آزادی «بهاره هدایت» و «محمد هاشمی» دو عضو شورای مركزی دفتر تحكیم وحدت و نیز «احسان منصوری»، «مجید توكلی» و «احمد قصابان» دانشجویان دانشگاه امیركبیر در روزهای اخیر، گفت: در دیداری كه با خانواده منصوری در ورامین داشتم، آنها تأكید داشتند كه برگزاری چنین نشست‌هایی اثرات ملموسی در بهبود وضعیت زندانیان داشته است.

منصوری در پایان تأكید كرد: مجموعه جریانات سیاسی مدافع دموكراسی و حقوق بشر باید به برگزاری چنین نشست‌های مشتركی ادامه دهند؛ چون هم منجر به بهبود وضعیت دوستان زندانی می‌شود و هم حق این نیروها بعنوان كسانی است كه دلسوزی‌شان برای كشور بسیار بیشتر از كسانی است كه سكان اداره كشور را در دست دارند، ولی در حق مملكت بیگانه‌وار عمل می‌كنند.

قدرت عرصه عمومی

«كیوان صمیمی» عضو كمیته پیگیری بازداشت‌های خودسرانه نیز با اشاره به اقدامات این كمیته درباره فعالان سیاسی بازداشت‌شده، گفت: تجربه فعالیت‌های ما نشان داده كه هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت زندانیان و حل مشكل آنها، مؤثرتر از استفاده از قدرت عرصه عمومی و جمع شدن معترضان نیست.

مدیرمسؤول نشریه توقیف‌شده «نامه» با بیان اینكه «در این سال‌ها به عینه ثابت شده كه هرچه فشار افكار عمومی و فعالان سیاسی و مدنی بیشتر شود، در هر چه زودتر حل شدن مسئله فرد زندانی تاثیر بیشتری دارد»، افزود: ما باید هر كدام از خودمان شرمنده باشیم كه بسیار كم برای زندانیان عزیزمان وقت می‌گذاریم و هزینه می‌كنیم و خیلی محافظه‌كار شده‌ایم و تا اتفاق مهمی نیفتد، به خودمان نمی‌آییم و متوجه نیستیم كه با دست خودمان داریم طرف مقابل را در انجام اقداماتش، ثابت‌قدم‌تر می‌كنیم.

این فعال سیاسی خطاب به حاضران تأكید كرد: مطمئن باشید كه اگر از لاك خود بیرون بیاییم و هزینه‌های بیشتر بدهیم و اقدامات مشترك و جمعی داشته باشیم، هم هزینه حركت را برای جمع خود پایین می‌آوریم و هم برای دوستان دربند وضعیت بهتری خواهند داشت.

راهبرد «النصر بالرعب»

دكتر «ابراهیم یزدی» دبیركل نهضت آزادی ایران، دیگر سخنران این نشست بود كه در ابتدای سخنانش گفت: سیاست جریان راست افراطی حاكم بر اساس نظریه‌ای است با عنوان «النصر بالرعب»؛ یعنی پیروزی از طریق ایجاد ترس و وحشت در دل مخالفان.

وی با بیان اینكه «پاشنه آشیل و چشم اسفندیار این سیاست آن است كه نیروهای سیاسی مخالف ترسی از خود نشان ندهند»، افزود: گاه احساس غرور می‌كنم كه نسل جوانی از مبارزان به وجود آمده كه پیامشان به حاكمان این است كه از ابزار زور و زندان شما ترسی نداریم.

دبیركل نهضت آزادی تأكید كرد: برگزاری چنین نشست‌ها و تجمعاتی هم نشانگر نترسیدن از اقدامات جریان حاكم است. ما با حضور در اینجا به حاكمان می‌گوییم كه اگر از نظر شما باقی مجرم است، ما هم در جرم او شریك هستیم و اگر قرار است او در زندان باشد، ما هم آماده‌ایم كه زندان برویم. همانطور كه حتی شاید زمانی لازم باشد همگی نامه‌ای امضا كنیم و در آن رسما به دادگاه انقلاب بگوییم باید ما را هم همچون باقی به زندان ببرید.

یزدی ادامه داد: راهبرد «النصر بالرعب» جریان حاكم تا جایی ادامه می‌یابد كه عاملان آن بفهمند هزینه رفتارشان بیش از فایده آن است و از این‌رو، ما باید هزینه این رفتارها را افزایش دهیم.

دبیركل نهضت آزادی ایران در ادامه با اشاره به اتفاقات اخیر كشور گفت: زمانی مرحوم مدرس می‌گفت «سیاست ما عین دیانت ما و دیانت ما عین سیاست ماست»؛ حال آقایانی كه به اسم دین حاكم شده‌اند، در عمل می‌گویند «دیانت ما تابع سیاست ماست.»

وی توضیح داد: آقایان امروز برای حضور در قدرت، علنا دروغ می‌گویند، مدرك جعل می‌كنند و بعد هم می‌گویند به مدرك تحصیلی می‌گویند «كاغذ پاره» و باز هم خود را حكومت عدل علی(ع) می‌دانند. براستی كه به تعبیر علی (ع)، وقتی چنین تیپ آدم‌هایی بر سر كار باشند، زندان مقدس‌ترین مكان است.

یزدی با اشاره به اینكه «مبارزه با چنین جریاناتی همچنان باید ادامه داشته باشد»، گفت: در این راه خستگی و یأس مظهر كفر است. ما راه طولانی آمده‌ایم و راهی طولانی‌تر در پیش داریم كه ادامه آن جز با سر پرشور و عشق ممكن نیست. امیدواریم پایمردی‌ها به جایی برسند كه به دلیل بی‌فایده بودن این راه، آن را كنار بگذارند.

دبیركل نهضت آزادی ایران در پایان برای باقی و خانواده‌اش آرزوی صبر و مقاومت كرد و گفت: امیدواریم بار دیگر كه به خانه باقی می‌آییم، چشممان به روی او روشن شود.

می‌خواهند همدلی و همكاری نیروها از بین برود

دكتر «حبیب‌الله پیمان» دبیركل جنبش مسلمانان مبارز نیز در ادامه این نشست با اشاره به اینكه «هدف جریان حاكم از چنین فشارهایی آن است كه همدلی و همكاری نیروها از بین برود»، گفت: ما باید توجه كنیم كه پرداختن این هزینه‌ها، نتیجه طبیعی نبرد موجود میان دو منطق و دو رویه موجود در كشور است.

وی هشدار داد: اگر غیر از این تحلیل دیگری داشته باشیم، ممكن است دچار اشتباه تحلیلی شویم و زندان رفتن‌ها و هزینه پرداختن‌ها را بی‌نتیجه بدانیم. كمااینكه انبوه مردمان عادی چنین تحلیلی دارند و با وجود همه هزینه‌های سنگین اقتصادی و سیاسی كه تحمل می‌كنند، از ورود به عرصه و مقابله با جریان حاكم خودداری می‌كنند؛ چرا كه می‌بینند علیرغم همه این ظلم‌هایی كه حاكمان می‌كنند، همچنان بر مصدر كار هستند.

این چهره شناخته‌شده جریان نواندیشی دینی چنین نگاهی را «تابع منطق نزدیك‌بینی» خواند و توضیح داد: برخلاف نگاه‌های سنتی كه بحث آخرت را صرفا به دنیای دیگر حواله می‌دهند، از نگاهی نواندیشانه به دین، بحث دنیا و آخرت یك اتفاق روزمره در زندگی ماست.

وی افزود: نگاه دنیا‌گرایانه، نگاهی نزدیك‌بین است و نگاه آخرت‌گرا به آینده و ختم كار نگاه دارد. سركوب مخالفان و فشار برای منفعل ساختن آنها هم، ناشی از نگاه مقطعی و روزمره به جهان و از جمله عرصه سیاست است و عاملان آن، آثار بعدی و نهایی رفتار خود را نمی‌بینند؛ چراكه دوراندیشی لازم در عرصه سیاست را ندارند.

پیمان با انتقاد از وجود چنین نگاهی در میان حاكمان گفت: برخی از این آقایان كه باسابقه‌تر هستند و پیش از انقلاب در زندان‌ها و در نتیجه همنشینی با نواندیشان دینی بحث سنت‌های الهی و حاكم بودن آن بر زندگی انسان‌ها را شنیده بودند، در آن زمان این بحث را تأیید می‌كردند؛ اما ظاهرا همان آقایان حال كه حاكم شده‌اند، خود را مبرا از این سنت‌ها و حتی خود را معیار حق و ایجادگر سنت می‌دانند!

دبیركل جنبش مسلمانان مبارز تأكید كرد: زندان و فشارها كوتاه است اما سنت الهی فراتر از اینهاست. اگر به حركت جامعه ایران و اتفاقاتی كه در زیر پوست جامعه می‌گذرد دقت كنیم، آن را امیدواركننده می‌بینیم و درمی‌یابیم كه ما نباید نگاه كوتاه‌مدت داشته باشیم.

این فعال ملی- مذهبی در عین‌حال از اینكه «به دلیل رسوخ فرهنگ حوزه حكومت در جامعه، جامعه ایران كه همواره در طول تاریخ دفاعی مبتنی بر تعامل، گفت‌وگو و همكاری را از خود بروز داده، به دفاع فردی و خشونت‌بار تغییر كرده»، ابراز نگرانی كرد.

وی توضیح داد: در طول تاریخ، نوع رفتار مردم ایران مبتنی بر تولید بیشتر، تلاش و همكاری جمعی بیشتر و متكی بر عرفان و اخلاق بوده، اما در دهه‌های اخیر به شدت این نوع دفاع پس‌زده شده و شاهد جامعه‌ای اتمیزه شده هستیم كه هركس تنها به دنبال دفاع از خود است.

دبیركل جنبش مسلمانان مبارز تأكید كرد: ما باید این نوع دفاع تاریخی در جامعه ایران را احیا كنیم و نگذاریم فرد همه‌چیز خود را از دولت بخواهد و شرف و عزت خود را بدهد تا دولت به شكلی قطره‌چكانی، لقمه‌ای نان به او بدهد، اگر فرهنگ غنی ایرانی احیا شود، افراد به خود متكی خواهند شد نه اینكه همه چیز را از دولت بخواهند و همه چیز خود را هم در این جهت، بدهند.

پیمان با یادآوری داستان كشتی نوح گفت: كشتی نوح همین وضع را داشت؛ او در شرایطی كه توفان بحران اجتماعی می‌رفت تا شرف و عزت كل افراد جامعه را از بین ببرد، به مردمان گفت باید با هم همبسته شویم و به ایمان متكی شویم، تا از دریای بحران بگذریم.

وی با اشاره به سرباز كردن شكاف‌ها در میان جریان حاكم گفت: حتی اگر در نتیجه این شكاف‌ها فضایی باز شود و بار دیگر امكان و فرصتی برای حاكمیت مردم فراهم شود، در حالتی كه جامعه اتمیزه و فاقد همكاری و تعامل لازم باشد، باز خشونت سر بر می‌آورد و فرصت از دست می‌رود.

دبیركل جنبش مسلمانان مبارز در پایان سخنانش با ابراز خشنودی از آزادی دو عضو ارشد دفتر تحكیم وحدت و حضور آنها در این نشست گفت: دو دانشجویی كه آزاد شده‌اند، برای جامعه امید آوردند؛ چون نشانه‌های روشنی از نتیجه‌بخش بودن ایمان و صبر را نشان دادند.

نشانه‌های شكست راهبرد «النصر بالرعب»

«مهدی عربشاهی» عضو شورای مركزی دفتر تحكیم وحدت نیز با ابراز خشنودی از برگزاری این نشست، در ابتدای جلسه از جبهه مشاركت به دلیل برگزاری چنین برنامه‌هایی و از جمله برنامه‌ای كه در دوران بازداشت دانشجویان و اعضای دفتر تحكیم در دفتر مركزی این حزب برگزار شد، تشكر كرد.

وی در ادامه با اشاره به اظهارات دبیركل نهضت آزادی در این نشست كه سیاست جریان حاكم را «النصر بالرعب» دانسته و خواستار به شكست كشانیدن آن شده بود، گفت: نشانه‌های شكست این سیاست در شرایط فعلی هم آشكار است. چنانكه در همین جلسه می‌بینیم دو دوست ما (خانم هدایت و آقای هاشمی) كه كمتر از ۲۴ ساعت قبل در زندان اوین به سر می‌بردند، الان و بعد از آزادی در این جمع حاضر شده‌اند.

عربشاهی تأكید كرد: كمتر كسی در میان فعالان سیاسی و دانشجویی است كه در حال حاضر، از ابزار رنگ و رو رفته و زنگ‌زده حاكمان یعنی زندان بترسد و به‌ویژه در میان دانشجویان، بسیاری آماده به میدان آمدن و هزینه پرداختن هستند.

وی با ابراز خوشنودی از آزادی دو عضو ارشد دفتر تحكیم وحدت و نیز دانشجویان دانشگاه امیركبیر در هفته جاری، در عین‌حال از پرونده‌سازی‌های تازه خبر داد و گفت: مهمترین اتفاق در زنجان رخ داده كه شاهد وارونه شدن ماجرای دانشگاه و عورض شدن جای متهم و شاكی و بازداشت اعضای انجمن اسلامی هستیم.

این فعال دانشجویی هم در پایان سخنانش بر مقاومت و ایستادگی و پرداخت هزینه‌ در شرایط كنونی تأكید و ابراز اطمینان كرد كه برگزاری چنین نشست‌هایی برای زندانیان و خانواده آنها دلگرم‌كننده خواهد بود.

زندان رفتن‌ها بی‌حاصل نبوده است

دكتر «محسن كدیور» رییس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات هم در ابتدای این نشست با تبریك نیمه شعبان گفت: ظاهرا سنتی كه در این سال‌ها باب شده، آن است كه اعیاد مذهبی را به جای شادی در مساجد، در منزل دوستان زندانی و در جمع خانواده آنها بگذرانیم كه با توجه به شرایط موجود هم، كار درست همین است.

وی افزود: امروز نیمه شعبان است و در فرهنگ شیعی، نام امام دوازدهم با عدالت عجین است. از طرفی، اكنون در جامعه ما حكومت و دولتی حاكم است كه بیش از همه سنگ مهدویت را به سینه می‌زند. اما آیا براستی رویه‌های موجود در جهت تحقق عدالت است؟ من فكر می‌كنم دست‌كم در حوزه حقوق شهروندی كسی نباشد كه معتقد باشد با حضور این آقایان، معیارهای عدالت در جامعه ما بالا رفته است.

این روشنفكر دینی با اشاره به اینكه «فعالیت اصلی باقی در حوزه حقوق بشر و انعكاس صدای زندانیان گمنام بود»، گفت: باقی می‌گفت كه ما به دنبال دادرسی عادلانه و برگزاری محاكمات با حضور هیات‌منصفه و اعاده حق داشتن وكیل برای همه متهمان و تامین حداقل حقوق زندانی متهم مثل امكان مطالعه كتاب و روزنامه هستیم؛ امروز می‌بینیم كه نه تنها این حداقل حقوق در مورد باقی رعایت نشده، بلكه وی در شرایط سلامت جسمانی به زندان رفته ولی در حال حاضر با مشكلات مختلف و از جمله كسالت قلبی مواجه است. در این شرایط، انتظار خانواده و دوستان باقی این است كه حداقل ضوابط بهداشتی و درمانی درباره باقی رعایت شود.

كدیور با طرح این پرسش كه «آیا افكار عمومی جامعه ما حرف حكومت را قبول دارد یا نه؟»، گفت: وقتی می‌بینیم افرادی چون باقی در جامعه محترم هستند، این نشان می‌دهد زندان رفتن‌ها بی‌حاصل نبوده است.

این روحانی نواندیش با انتقاد از حكومت به دلیل معرفی خود بعنوان معیار حكومت علوی پرسید: آیا تأكید حضرت علی (ع) در زمان حكومت بر اعتكاف و مستحبات بود یا حقوق مردم؟ آیا خود را موظف به پاسخگویی به مردم نمی‌دانست؟ پس چرا امروز به جای مستحبات، به واجبات و حق‌الناس كه از حق‌الله مهم‌تر است، پرداخته نمی‌شود؟

رییس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات با تأكید بر اینكه «امروز زندانیان سیاسی مفتخر هستند كه در رعایت ضوابط دینی نسبت به حكومت پایبندتر بوده‌اند»، گفت: امروز كوس فساد و رسوایی مقامات دولت، وزرا، وكلا و سرداران به زمین خورده است. امروز چنان مجلس ضعیفی تشكیل شده كه با اشاره رهبران به كسی رأی اعتماد می‌دهد كه رسوایی او آشكار است و با این وجود، از حق خود دفاع نمی‌كند. براستی چه زمان در طول تاریخ ایران، دولتی چنین آشكارا دروغ می‌گفته و پاسخگو نبوده است؟

كدیور در پایان با اشاره به نزدیك بودن ماه رمضان، ابراز امیدواری كرد كه باقی و سایر زندانیان این ماه مبارك را در كنار خانواده خود باشند.

آیا به اندازه كافی از ظرفیت‌های موجود استفاده می‌كنیم؟

«رضا علیجانی» فعال ملی- مذهبی هم با ابراز خوشحالی از آزادی دو عضو شورای مركزی دفتر تحكیم وحدت، گفت كه حضور آنها در چنین نشستی توهم بودن كارآمدی ابزار زندان برای حاكمان را نشان می‌دهد.

سردبیر نشریه توقیف‌شده «ایران فردا» در ادامه با اشاره به اینكه «نیمه شعبان در بین ایرانیان بعنوان روز انتظار مطرح است و انتظار به دو شكل فعال و منفعلانه امكان دارد»، گفت: برخورد ما با پدیده زندان هم می‌تواند منفعلانه یا فعال باشد.

وی توضیح داد: اقداماتی چون جمع شدن افراد و فعالان مختلف در دفاع از حقوق زندانیان اقدامی خوب و فایده‌بخش است. چنانكه امروز می‌توانیم بگوییم ابزار زندان كند شده اما پرسش آن است كه آیا به اندازه كافی از ظرفیت‌های موجود استفاده می‌كنیم؟

علیجانی افزود: ما وقتی با پدیده زندان و زندانی مواجه می‌شویم، یك احساس عاطفی به وجود می‌آید كه حسی مثبت است و باعث می‌شود به‌رغم تفاوت در عقاید و مشی سیاسی جمع شویم و به دفاع از حقوق مثلا «عمادالدین باقی» بپردازم. سؤال من آن است كه آیا می‌توان گامی پیش رفت و به جای باقی، این حس را نسبت به پدیده بزرگ‌تری (همچون «ایران») هم داشته باشیم؟ آیا می‌شود حتی در قبال اقدامات سیاسی همچون انتخابات هم به نقاط مشترك برسیم؟

وی با بیان اینكه در جهت تحقق این وضعیت، باید روند «وحدت در عین كثرت» را تقویت كنیم، گفت: ما در حوزه مسایل عاطفی، وحدت را تقویت می‌كنیم و در مواقع جدی‌تر، به كثرت بیشتر بها می‌دهیم. آرزوی ما این است كه روزی به این نقطه برسیم و در مباحث غیرعاطفی هم به «وحدت درعین كثرت» دست یابیم.

علیجانی تأكید كرد: آقای باقی مظهر همین مساله بود و به‌رغم هویت مذهبی خود، فارغ از عقیده و ایدئولوژی و اتهام زندانی از او دفاع می‌كرد.

این فعال ملی – مذهبی در ادامه با اشاره به حوادث دانشگاه زنجان گفت: كالبدشكافی این ماجرا نشان می‌دهد ما با چه جریان بی‌پرنسیبی مواجه هستیم؛ این ماجرا نمادی از اتفاقی است كه در كل جامعه در حال وقوع است. یعنی كسانی كه امر به معروف می‌كنند و خطایی را آشكار می‌كنند، متهم محسوب می‌شوند. در مقابل، متهمان و مجرمان تبرئه می‌شوند و حتی علیه آمران به معروف و روشنگران ماجرا طرح شكایت می‌كنند.
علیجانی افزود: چنین ماجرایی نشانه روشن بودن هویت دو طرف و آشكار بودن صف‌بندی‌هاست. شاید در دهه ۶۰ برخی زندانیان در مورد درستی عقاید خود دچار تردید می‌شدند، اما الان كه صف بندی‌ها روشن شده، نه تنها زندانیان تردیدی در درستی عقاید خود ندارند، بلكه افرادی چون باقی و قابل نمونه‌های رفتاری هستند كه به ما الگو می‌دهند تا وحدت در عین كثرت را از حوزه عواطف تعمیم دهیم و در مورد ایران و منافع ملی كشور به وحدت برسیم.

باقی گناهی جز مطالبه حاكمیت قانون ندارد

«فریده غیرت» عضو هیأت مدیره انجمن دفاع از حقوق زندانیان، نیز در ادامه این نشست به تحلیل ابعاد حقوقی پرونده باقی پرداخت و گفت: آنچه در این چند سال برای آقای باقی پیش آوردند، شاید در طول تاریخ حقوقی ما و نظام قضایی آشفته ما هم بی‌سابقه باشد. مروری بر سیر برخورد قضایی با آقای باقی نشان می‌دهد كه بارها برای او پرونده در پرونده تشكیل دادند و قبل از اتمام یك محكومیت، محكومیتی دیگر برایش در نظر گرفتند. حال هم كه او را به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل كرده‌اند؛ این، همان بندی است كه باقی به دلیل كمبود اكسیژن دچار حملات قلبی شد و در همان وضعیت هم با صدای ضجه و فریاد یك دانشجو، شكنجه می‌شد.

این وكیل دادگستری در ادامه گفت: آقایان فهمید‌ه‌اند به هیچ شكل نمی‌توانند باقی را زندانی كنند و حتی اگر جسم او ناسالم شود، با اندیشه‌اش نمی‌توانند كاری كنند. به همین دلیل و در شرایطی كه در پرونده اخیر برای ایشان حكم برائت صادر شد، دادستان درخواست تجدیدنظر كرده و حتی شنیده‌ایم پروند‌ه دیگری برایش تشكیل شده است.

غیرت تأكید كرد: همه این برخوردها در شرایطی با باقی انجام می‌شود كه او گناهی جز دفاع از حقوق زندانیان و مطالبه حاكمیت قانون ندارد. فلسفه تشكیل انجمن دفاع از حقوق زندانیان هم این بود كه زندانی با هر اتهام و جرمی حتی زندانیان مواد مخدر و قاتلان از حقوق خود بهره‌مند شوند.

باید متشكل شویم

«علیرضا علوی‌تبار» روزنامه‌نگار و فعال سیاسی هم در این نشست با اشاره به نیمه شعبان گفت: در چنین روزی، امروز دینداران انتظار دارند حقیقت و عدالت گره بخورد و از این گره خوردن روزگار نویی آغاز شود. ما هم آقای باقی را كسی می‌شناسیم كه همواره به دنبال عدالت و حقیقت بوده است.

وی با انتقاد از برخوردهای انجام‌شده با باقی گفت: ظاهرا هر چه قدرت در ایران شخصی‌تر می‌شود، برخورد با زندانیان هم شخصی‌تر می‌شود. چنانكه به نظر می‌رسد برخوردها با باقی نوعی انتقام‌گیری شخصی است.

علوی‌تبار در تحلیل ریشه چنین برخوردهایی گفت: ما در تحلیل‌های خود، نباید قاعده مدیریتی تناسب اختیار و مسؤولیت را فراموش كنیم. از این زاویه، مسؤولیت مستقیم اقدامات دستگاه قضایی با مقام رهبری است؛ چراكه كنترل این دستگاه بر عهده رهبری است. اگر عدالتی از سوی دستگاه قضا جاری می‌شود، افتخارش برای ایشان است و اگر ظلمی می‌شود، باز هم مسؤولیت آن متوجه مقام رهبری است و ایشان باید در دنیا و آخرت پاسخگوی این اقدامات باشد.

وی با تأكید بر اینكه «قدرت را با كاغذ و نصیحت نمی‌توان كنترل كرد»، گفت: وقتی قدرت مطلقه می‌شود، ظلم طبیعی‌ترین نتیجه آن است. از این‌رو، برای مقابله با قدرت مطلقه چاره‌ای نداریم جز آنكه قدرت همسنگ آن را ایجاد كنیم و برای ایجاد چنین قدرتی، باید متشكل شویم و رسانه‌های خود را داشته باشیم. در حالیكه الان قدرت همسنگ و مانعی مقابل قدرت وجود ندارد.

این روزنامه‌نگار افزود: اگر عیبی متوجه ما باشد، به دلیل آن است كه هیچ تلاشی برای ایجاد قدرت همسنگ نمی‌كنیم. باید تنزه‌طلبی را كنار بگذاریم، تشكل سازمان دهیم و تشكل‌های موجود را تكمیل كنیم.

علوی‌تبار با اشاره به تأسیس انجمن دفاع از حقوق زندانیان توسط باقی گفت: نهادی كه باقی شكل داد، الگویی برای ماست. او به جای حرفهای بزرگ گامی به پیش نهاد. ما هم امیدوارم چون او باشیم و به زودی چشممان به آزادی او و سایر دوستان روشن شود.

حاکمیت به خود اعتماد ندارند

«سیامك طاهری» عضو كانون نویسندگان ایران هم در این نشست با اشاره به اظهارات برخی سخنرانان این نشست كه گفته بودند حكومت در قبال این دستگیری‌هایی كه انجام داده، نتوانسته اعتماد مردم را جلب كند، گفت: قبل از جلب اعتماد مردم، حكومت باید بتواند اعتماد خود را به این اقدامات نشان دهد؛ در حالیكه می‌بینیم وقتی ظلمی می‌‌شود، افشاگران ظلم را بازداشت می‌كنند و این، نشان می‌دهد به خود اعتماد ندارند.

وی افزود: حكومت اگر به اقدامات خود در قبال مخالفان سیاسی اعتماد داشت، با آنها همان‌طور برخورد می‌كرد كه با مجرمان عادی عمل می‌شود. مگر حكومت از انتشار اخبار مربوط به محكومیت و اعدام افرادی چون بیجه می‌ترسد؟ مگر آنها را براحتی در ملاءعام اعدام نمی‌كند؟ اما چرا درمورد زندانیان سیاسی پنهان‌كاری می‌كنند و حتی از مصاحبه‌ خانواده‌ها وحشت دارند؟

طاهری نیز با تأیید سخنان علوی‌تبار مبنی بر اینكه «تنها راه مقابله با قدرت باید تشكل‌یابی و همبستگی نیروهاست»، گفت: ما باید بتوانیم به‌رغم اعتقادات مختلف خود، با هم متحد عمل كنیم.

وی همچنین با اشاره به رخدادهای اخیر و اظهارات رحیم‌مشایی، معاون رییس‌جمهور، گفت: مطمئن باشید هر چیزی كه الان جرم محسوب می‌شود اگر قدرت آقایان اقتضا كند، خودشان مرتكب آن خواهند شد؛ همانطور كه زمانی سخن گفتن از مذاكره با آمریكا جرم بود، ولی امروز نه تنها با آمریكا مذاكره می‌كنند، بلكه از دوستی با اسرائیل سخن می‌گویند.

كردان باید برود

«سیدمصطفی تاج‌زاده» عضو شورای مركزی جبهه مشاركت هم با تأكید بر ضرورت گردهمایی جریانات مختلف در دفاع از حقوق زندانیان، گفت: نگاهی به تركیب دوستانی كه دربند هستند، نشان می‌دهد اقتدارگرایان بیشترین حساسیت را نسبت به كسانی دارند كه منشاء اثر هستند و به دنبال ایجاد نهادهای مدنی می‌روند.

وی با تأكید بر اینكه «جریان حاكم انجام هر حركتی را اجازه می‌دهد جز نهادسازی»، گفت: بازداشت آقایان قابل، باقی، اسانلو و اعضای دفتر تحكیم وحدت به همین دلیل صورت گرفته است. آقای باقی انجمن دفاع از زندانیان را بنا گذاشت، آقای هادی قابل تنها روحانی عضو شورای مركزی جبهه مشاركت است، آقای اسانلو و اعضای دفترتحكیم هم توانسته بودند میان كارگران و درون دانشگاه حركت‌هایی ایجاد كنند.

تاج‌زاده در ادامه از «سه سعید» یاد كرد كه به سه شكل مختلف در برابر جریان اصلاحات دموكراسی‌خواه ایستادند.

وی توضیح داد: با حضور و تلاش‌های آقای خاتمی، توانستیم سعید امامی بعنوان نماد جریان «قتل‌عام درمانی» شكست دهیم و بعید است دوباره پروژه قتل‌های زنجیره‌ای راه بیفتد. بعد در جریان ترور آقای حجاریان، با انصار حزب‌الله مواجه شدیم كه شاخه نظامی آن سعید عسگر بود و با ایستادگی مردم، آن هم بی‌نتیجه ماند. با این حال، هنوز سعید سومی مانده كه همان «سعید مرتضوی» است و هنوز نتوانسته‌ایم بر او پیروز شویم. وقتی بر این سعید پیروز می‌شویم كه قانون بر دستگاه قضایی حاكم شود.

عضو شورای مركزی جبهه مشاركت گفت: ما وقتی می‌توانیم بر سعید مرتضوی پیروز شویم كه از خود همبستگی نشان دهیم و افكارعمومی را فعال كنیم. اگر مرتضوی فعالان تشكل‌ها را بازداشت می‌كند، ما باید با فعالیت خود باید این حركت را خنثی كنیم.

تاج‌زاده در ادامه با بیان اینكه «باقی اكنون نماد دو فاجعه است؛ یكی بازداشت ایشان و دیگری، رشد فساد حكومتی.»

وی توضیح داد: سلامتی یك نظام سیاسی را هم در راس و هرم قدرت می‌توان دید و هم در زندان. هرچه رأس یك نظام سالم باشد، احتمال آنكه زندانیان مجرم باشند و برخورد با آنها مورد تأیید افكارعمومی قرار گیرد، بیشتر است. اما هرچه زندانیان محبوب‌تر باشند، این نشانه‌ای از رشد فساد در رأس حكومت خواهد بود.

تاج‌زاده در این زمینه به مقایسه محبوبیت باقی با سابقه «علی كردان» و قرار گرفتن وی در مصدر وزارت كشور پرداخت و گفت: آقای كردان، آنچه خوبان همه دارند را یكجا دارد. در مورد مسائل مالی، طبق تحقیق و تفحص مجلس ششم از صدا و سیما ایشان بعنوان مدیرمالی وقت این سازمان، مسؤول ۵۲۵ میلیارد تومانی است كه معلوم نیست به كجا رفته. ایشان با چنین سابقه مالی، قبل از حضور در وزارت كشور قائم‌مقام وزیر نفت بود و قرار بود قرار بود ایشان با همكاری «صادق محصولی» مافیای نفت را مهار كند و به قول احمدی‌نژاد، اینها دست‌های پاكی بودند كه قرار بود با فساد اقتصادی مبارزه كنند. آقای كردان همان كسی است كه در سال ۷۶ مخارج مالی پروژه عصر عاشورا را تأمین كرد و بودجه تكثیر و توزیع صدها هزار نوار و CD علیه آقای خاتمی را تأمین كرد. در مورد مسائل اخلاقی ایشان هم، مسایلی وجود دارد كه من وارد آن نمی‌شوم و به‌نظرم، صرف مراجعه به مشروح مذاكرات جلسه رأی اعتماد كردان در همین مجلس فرمایشی كافی باشد. از لحاظ سیاسی هم، شعار كردان این است كه نظام ما ولایی است و در آن رأی مردم معنی ندارد. مهم‌تر از همه این موارد، مدرك دكترای ایشان كه معلوم شده جاعل بزرگی است و وقتی از او پرسیده‌اند، گفته لاریجانی در جریان بوده است. بدین ترتیب، اعتراف كرد كه دروغ گفته است و بعد هم، ابعاد آن آشكارتر شد.

معاون سابق وزیر كشور با اشاره به اینكه «انتخابات دوره دهم ریاست‌جمهوری را قرار است چنین كسی پاسداری كند»، گفت: در این میان، شاهدیم كه رییس دولت هم در واكنش به مدرك جعلی كردان می‌گوید این «كاغذپاره‌ها» اعتباری ندارد. ایشان قبلا هم قطعنامه‌های شورای امنیت را «كاغذ پاره» خوانده بود و بعید نیست كه سال آینده هم، رأی مردم را «كاغذپاره» بخواند و تحت عنوان «خدمت به مردم» رأی آنها را كنار بگذارد.

تاج‌زاده سپرده شدن مسؤولیت برگزاری انتخابات به چهره‌ای چون كردان را «گروگان گرفتن نهاد انتخابات» نامید و گفت: این حركت نشان می‌دهد اقتدارگرایان نه تنها افراد و فعالان سیاسی كه می‌خواهند نهادهای دموكراتیك را به گروگان بگیرند. كمااینكه مطبوعات را به گروگان گرفتند و حال به دنبال گروگان گرفتن انتخابات هستند.

عضو شورای مركزی جبهه مشاركت در ادامه به حاضران در این نشست گفت: ما باید از این فرصت‌ها و نشست‌ها استفاده كنیم و علاوه بر آزادی قابل، باقی، اسانلو و دانشجویان، تكلیف خود را با كسانی كه با شعارهای احیای انقلاب بر سر كار آمده‌اند، اما آرمان‌های انقلاب را از میان برده‌اند، روشن كنیم.

تاج‌زاده در پایان سخنان خود با تأكید بر اینكه «كردان باید برود»، گفت: طرح مطالبات مشخص، حداقلی و ایستادگی بر آن، گامی به پیش جهت خروج از وضعیت فعلی خواهد بود.