ايران امروز

نامه وزیران خارجه ۱+۵ و متن بسته پیشنهادی

ایسنا: متن نامه وزیران خارجه كشورهای ۱+۵ به وزیر خارجه جمهوری اسلامی

وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی ایران

ایران یكی از كهن‌ترین تمدن‌های جهان است. مردمان آن به دلایل موجهی نسبت به تاریخ، فرهنگ و میراث خود احساس غرور می‌كنند. ایران در چهار راهی جغرافیایی قرار داشته و از منابع گسترده‌ی طبیعی و امكانات بالقوه‌ی اقتصادی برخوردار است كه مردم آن باید به طور كامل از آن‌ها بهره‌مند شوند.

اما در سال‌های اخیر، روابط ایران با جامعه‌ی جهانی به دلیل عدم اعتماد به برنامه‌ی هسته‌ای ایران در سایه‌ی تنش و بدبینی فزاینده قرار گرفته است. ما از كوشش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در پرداختن به این مساله پشتیبانی نموده‌ایم، اما آژانس در گزارش‌های پی در پی خود به این نتیجه رسیده است كه نمی‌تواند تضمین‌های معتبری درباره‌ی نبود مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارایه نماید. دو سال پیش، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی موضوع را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع نمود، كه تا به حال با صدور چهار قطع‌نامه ایران را به انجام تعهداتش فراخوانده است.

ما، وزرای خارجه‌ی چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریكا كه در این ماموریت به نماینده‌ی عالی سیاست خارجه‌ و امنیت اتحادیه‌ی اروپا پیوسته‌ایم، متقاعد شده‌ایم كه امكان تغییر وضعیت فعلی امور ممكن است.

در ژوئن ۲۰۰۶ (خرداد ۱۳۸۵)، ما پیشنهادهای بلندپروازانه‌ای را با هدف مذاكراتی همه‌جانبه ارایه نمودیم. ما به ایران پیشنهاد همكاری در برنامه‌ای مدرن برای انرژی هسته‌ای با تضمین تامین سوخت دادیم. همچنین، آمادگی داشتیم مسایل سیاسی و اقتصادی و نیز امنیت در منطقه را به گفت و گو بگذاریم. این پیشنهادها به دقت بررسی و به منظور پرداختن به منافع ضروری و مهم ایران و جامعه‌ی بین‌المللی طراحی شده بودند.

امروز ما، با توجه به مفاد قطع‌نامه‌ی ۱۸۰۳، بار دیگر پیشنهادهای خود را به پیوست‌نامه‌ی حاضر و به منظور پرداختن سازنده به این نگرانی‌ها و منافع مهم ارایه می‌دهیم.

البته، ایران آزاد است تا پیشنهادهای خود را ارایه كند. مذاكرات رسمی را می‌توان به محض توقف فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری از سوی ایران از سر گرفت. علاقمندیم تصریح نماییم كه ما حق ایران را، تحت پیمان‌های بین‌المللی كه این كشور امضا نموده و پذیرفته است، به رسمیت می‌شناسیم. ما كاملا اهمیت تضمین تامین سوخت برای استفاده‌ی غیرنظامی را درك می‌كنیم و از تاسیسات بوشهر حمایت كرده‌ایم. اما، هر حقی مسوولیتی را هم به همراه دارد، به ویژه در زمینه‌ی ایجاد بازگرداندن اعتماد جامعه‌ی بین‌الملل نسبت به برنامه‌ی هسته‌ای ایران. ما آماده‌ایم تا با ایران برای یافتن راهی برای پرداختن به نیازهای ایران و نگرانی‌های جامعه‌ی بین‌المللی همكاری نماییم و تكرار می‌كنیم هرگاه اعتماد جامعه‌ی بین‌الملل نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه‌ی هسته‌ای شما دوباره ایجاد گردد، با ایران همانند دولت‌های فاقد سلاح هسته‌ای كه عضو پیمان منع سلاح‌های هسته‌ای هستند رفتار خواهد شد.

از شما می‌خواهیم نامه‌ی حاضر و پیشنهادهای ما را با دقت بررسی نمایید. امیدواریم به زودی بتوانیم پاسخی از شما درباره‌ی آن دریافت كنیم. پیشنهادهای ما فرصت‌های قابل توجهی برای منافع سیاسی، امنیتی و اقتصادی ایران و منطقه فراهم می‌آورند. این، گزینشی مقتدرانه برای ایران است. ما امیدواریم پاسخ شما مثبت باشد؛ چنین پاسخی سبب افزایش ثبات و پیشبرد بهروزی برای ملت‌های همه‌ی ماست.

متن بسته پیشنهادی ۱+۵:

زمینه‌های ممكن برای همكاری با ایران

به منظور دستیابی به راه‌حلی جامع، درازمدت و مناسب برای مسئله هسته‌ای ایران كه با قطعنامه‌های مربوط سازمان ملل متحد سازگار باشد در تكمیل پیشنهاد ارائه شده به ایران در ژوئن ۲۰۰۶ (تیرماه ۱۳۸۵) كه هنوز به قوت خود باقی است، موارد زیر به عنوان سرفصل‌های مذاكره مابین كشورهای چین، فرانسه، آلمان، ایران، روسیه و بریتانیا و ایالات متحده آمریكا، به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپا، پیشنهاد می‌شود تا زمانی كه ایران به شكل تصدیق پذیر تمام فعالیتهای مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری خود را ذیل (Op19 (a و Op15 قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت سازمان ملل به حالت تعلیق درآورد. در راستای این مذاكرات همچنین از ایران انتظار داریم كه درخواست‌های شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را اجابت كند. در مقابل چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا، ایالات متحده آمریكا و نماینده عالی اتحادیه اروپا اعلام آمادگی می‌كنند:
- حق ایران را برای توسعه پژوهش، تولید و كاربرد انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای مطابق با تعهدات پیمان منع گسترش سلاحهای هسته‌ای را به رسمیت بشناسند.
- به محض ایجاد اطمینان از ماهیت كاملاً صلح‌آمیز برنامه‌ هسته‌ای ایران، با آن‌ همان رفتاری را داشته باشند كه با برنامه هر كشور فاقد سلاح‌های هسته‌ای در چارچوب NPT (دارند).

انرژی هسته‌ای

- تأكید دوباره بر حق ایران نسبت به انرژی هسته‌ای برای مقاصد صرفاً صلح‌آمیز مطابق با تعهدات این كشور در چارچوب پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای.
- تأمین كمك‌های مالی و تكنولوژیك لازم جهت استفاده صلح‌آمیز ایران از انرژی هسته‌ای و حمایت نسبت به از سرگیری پروژه‌های همكاری فنی در ایران توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی.
- حمایت از ساخت نیروگاه‌های آب سبك منطبق با آخرین فن‌آوری روز.
- حمایت از تحقیق و توسعه در انرژی هسته‌ای به موازات بازیابی تدریجی اعتماد بین‌‌المللی.
- تأمین تضمین‌های الزام‌آور حقوقی عرضه سوخت هسته‌ای.
- همكاری در جهت مدیریت سوخت مصرف شده و پسماند رادیو اكتیو.

سیاسی

- بهبود روابط شش كشور و اتحادیه اروپا با ایران و ایجاد اعتماد متقابل.
- تشویق تماس و گفت‌وگوی مستقیم با ایران.
- پشتیبانی از ایران در جهت ایفای نقشی مهم و سازنده در امور بین‌الملل.
- ارتقای سطح گفت‌وگو و همكاری در حوزه‌های منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و موضوعات مربوط به امنیت و ثبات منطقه‌ای.
- كار با ایران و دیگر كشورهای منطقه در جهت ارتقای ترتیبات اعتمادسازی و امنیت منطقه‌ای.
- ایجاد مكانیزم‌های مناسب مشاوره و همكاری.
- حمایت از برگزاری یك كنفرانس درباره مسائل امنیت منطقه‌ای.
- تاكید دوباره بر اینكه حل مساله هسته‌ای ایران به تلاش‌های منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و تحقق هدف خاورمیانه عاری از سلاح‌های كشتار جمعی شامل سامانه‌های ‌آنها كمك خواهد كرد.
- تأكید دوباره بر تعهد در چارچوب منشور سازمان ملل كه در روابط بین‌المللی خود از تهدید یا استفاده از زور نسبت به تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر كشور یا هر رفتار دیگری كه مطابق با منشور سازمان ملل نباشد، اجتناب ورزند.
- همكاری در مورد افغانستان شامل همكاری جدی‌تر در مبارزه با قاچاق مواد مخدر، حمایت از برنامه‌های بازگشت آواره‌های افغان به افغانستان، همكاری در بازسازی افغانستان و همكاری در تأمین امنیت مرزهای ایران و افغانستان.

اقتصادی

- گام‌هایی در جهت عادی‌سازی روابط اقتصادی و بازرگانی از قبیل تسهیل دسترسی ایران به اقتصاد، بازارها و سرمایه‌ بین‌المللی از طریق حمایت عملی در جهت الحاق كامل ایران به ساختارهای بین‌المللی شامل سازمان تجارت جهانی، و ایجاد چارچوبی برای سرمایه‌گذاری مستقیم و نیز تجارت بیشتر با ایران.

مشاركت در حوزه انرژی

- گام‌هایی در جهت عادی‌سازی همكاری با ایران در حوزه انرژی: ایجاد یك مشاركت درازمدت و وسیع الطیف استراتژیك بین ایران و اتحادیه اروپا و دیگر طرف‌های علاقه‌مند با كاربردها و تدابیر عینی و عملی.

كشاورزی

- حمایت از توسعه كشاورزی در ایران.
- تسهیل خودكفایی كامل ایران در غذا از طریق همكاری در فن‌آوری مدرن.

محیط زیست، زیرساخت‌ها

- پروژه‌های غیر نظامی در حوزه حفاظت از محیط زیست، زیرساخت‌ها، علم و فن‌آوری و hi-tech:
- توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل شامل كوریدورهای حمل‌ونقل بین‌المللی.
- حمایت از نوین سازی زیرساخت‌های مخابراتی ایران شامل امكان لغو محدودیت‌های تجاری مرتبط.

هواپیمایی غیر نظامی

- همكاری در هواپیمایی غیر نظامی شامل امكان لغو محدودیت‌های صادراتی سازندگان هواپیما به ایران:
- قادر سازی ایران به نوسازی ناوگان هواپیمایی غیر نظامی خود،
- كمك به ایران در جهت حصول اطمینان از اینكه هواپیماهای ایرانی مطابق با استانداردهای ایمنی بین‌المللی هستند.

مسائل اقتصادی، اجتماعی و توسعه انسانی / بشر دوستانه

- در اختیار گذاشتن، در صورت نیاز، كمك به نیازهای توسعه اقتصادی و اجتماعی و بشردوستانه.
- همكاری/ حمایت فنی در حوزه‌های آموزشی مفید برای ایران:
- حمایت از ایرانیان برای شركت در دوره‌های آموزشی یا كسب مدارج علمی در حوزه‌هایی مانند مهندسی عمران، كشاورزی و مطالعات زیست‌ محیطی.
- حمایت از برنامه‌های مشترك بین‌ مؤسسات آموزش عالی مانند بهداشت عمومی، معیشت روستایی، پروژه‌های مشترك علمی، مدیریت عمومی، تاریخ و فلسفه.
- همكاری در حوزه تواناییهای پاسخ مؤثر به حوادث غیر مترقبه (مانند زلزله‌نگاری، پژوهش زمین‌لرزه، مدیریت بحران و غیره)

مكانیزم اجرا

- تشكیل گروه‌های ناظر مشترك در جهت اجرای یك موافقتنامه آتی.