iran-emrooz.net | Mon, 10.03.2008, 21:34
نمايش انتخابات
بيستم اسفند ۱۳۸۶
از انتخابات در کشورهای آزاد جهان بعنوان اهرمی بنيادين در نيل به حاکميت ملت نام برده میشود، بديگر سخن اعتبار هر همه پرسی به ميزان مشارکت و نقش آزادانه ی مردم در آن سنجيده میشود، از نگاه ديگر اعتبار بين المللی هر نظام نيز به ميزان تحقق حاکميت ملت و نقش مردم در اداره جامعه ارزيابی ميشود.
درست از اين زواياست که از انتخابات يا همه پرسی در نظامهای پارلمانی بعنوان مهمترين اهرم اداره ی ملت بدور از کردارهای خشن و خشونت آميز ياد میشود. بنيادی ترين ويژگی سامانهای مردمسالار را داشتن مجلسی ملی و نمايندگانی آگاه، کارآمد تشکيل میدهد. برپايی چنين مجلس پر توان، کثرت گرا میتواند خواستههای ملت و حقوق ملی را در تمامی ميدانهای ملی و بين المللی نمايندگی و تضمين کند، چنين پارلمانی اساسی ترين شرطهای حاکميت دموکراسی است.
در کشورهای غير دموکراسی يا مدعی دموکراسی چون باور به مشارکت واقعی مردم نهادينه نشده و مردم تنها بصورت کميتی عددی برای تأييد صوری عملکردها و چهره مردمی دادن به رفتارها به ميدان آورده ميشوند ناچار از زور به عنوان ابزار اداره جامعه استفاده میشود، در پارهای از اين کشورها با تمهيداتی در مسير گزينش مستقيم مردم سد ايجاد کرده و به آن ظاهر قانونی هم داده می شود و انتخابات را از فلسفه وجودی آن کاملاً تهی و کشور را به کژ راهه میبرند، اين رفتارها باعث میشود، انتخاب کنندگان از انتخاب فرد دلخواهشان محروم شده و مردم مجاز نباشند آزادانه نامزدهای خود را برگزينند، بلکه از ميان چند نفر که حاکميت پس از عبور از صافیهايی نظير شورای نگهبان (نهاد نظارتی) با آنها موافقت کرده است و مجبور به انتخابند.
هستند بسيار که شايستگی و لياقت مديريت جامعه را دارا میباشند، ولی نهادی که مسئول نظارت بر جريان انتخابات است، مانع اين امر میشود آنهم با دلايلی که تنها برای خود و در ساختار خود ساخته و تفسير کرده قابل دفاع است، نه ساختار دموکراسیهای جهان، در کشور ما شهروندان را دو درجه کردهاند "خودی و غير خودی " و برای غير خودی هيچ حقی قائل نيستند اين اعمال مخاطره آميز بوده و به يگانگی ملی صدمه زده و ميزند. نتيجه آن اينست که روز به روز دامنه انتخاب شوندگان کم و کمتر شده به تبع آن از تعداد انتخاب کنندگان نيز کاسته میشود، بطوريکه در تهران 12 ميليونی در انتخابات شورای شهر تنها در صد کمی از حائزين شرايط در انتخابات شرکت جستند.اساسا منتخبين چنين روندی چگونه ميتوانند با چنين پشتوانهای در راستای منافع جمع حرکت کند و مدافع منافع جمع باشد، جز اينکه در بهترين شرايط از منافع انتخاب کنندگان خود حمايت خواهند کرد، حاکميت چون با بی تفاوتی يا مخالفتهای مردم روبرو میشود، ناچار از کاربرد ابزار زور است و اينگونه است که زور بعنوان راه حل نهايی مطرح خواهد شد. ادامه اين روش واکنشهای بی شماری را بدنبال خواهد داشت که نتيجه آن بی تفاوتی بيشتر و سپس بريدن مردم از دستگاه حاکمه است و.....
در جامعههايی که به رغم ادعای دموکراسی کار بدستانش توجهی به خواست و نياز ملت ندارند، پديده ی اپوزيسيون نيز به رسميت شناخته نمیشود و در نتيجه در چنين تفکری اساسا اجازه مشارکت در پستهای تصميم گيری را تنها حق افراد و گروههای خودی میدانند و هيچگونه حقی در اين زمينهها برای غير خودیها قائل نيستند، جز نمايش رأی دادن. با اين ترتيب تمام قدرت در دستان شماری اندک بصورت گردشی خواهد چرخيد و جامعه در راستای دو قطبی شدن سرعت خواهد گرفت و، عدالت اجتماعی، امنيت ملی، ثبات سياسی توازن معقول اقتصادی، رفع تبعيضهای قومی و جنسيتی و آزاديهای فردی و همگانی به زير پرسش مي روند. آنگاه حکومتی که به هر وسيله و هر دليلی خود را از ملت و خواستههايش جدا کرد، برای حفظ خويش ناگزير به بحران سازی و دشمن افزايی روی میآورد.
امروز ميهن ما با شرايطی روبروست که حاکی از نابسامانی و ناکارآمدی و نا هماهنگی در بخشهای گوناگون و سياستگزاریها در اداره امور داخلی و خارجی است. به باور ما راه برون رفت از معضلات پيش روی، باور راستين و تکيه بر نيروی لايزال ملت است تا سرزمين مان، ملت شريفمان و آينده جوانانمان در جهانی که گرداگردمان متجاوزان در کمينند، به منبع الهام تمامی رهبران بزرگ که ملتهايشان بودند روی آورند، نه با رفتارهای خشن و ممنوعيتها، نه با ايجاد سد و مانع کردنها، نه با خشونت، اين دور بايد پايان يابد.
برای الهام گرفتن از ملت بايد زمينههای گزينش راستين نمايندگانش را در انتخابی سالم فراهم آورد.آزادی گفتار و نوشتار برای همه تضمين شود، زندان سياسی و عقيدتی نداشته باشيم، هموطنان کوچ کرده به هر دليل به ديار بيگانه اجازه بازگشت يابند، در غير اينصورت مجلس را نميتوان خانه ملت دانست و ميزان رأی ملت نخواهد بود و در اين صورت حاکميت ملی، استقلال، منافع ملی، رشد و توسعه، عدالت همگانی و حقوق قومها، زنان و کودکان در جامعه از ديدگاهی خاص و تنگ نظرانه مد نظر قرار خواهد گرفت.
آيا بدون رعايت حقوق شهروندان بنيانهای حاکميت ملت سست، نخواهد شد؟ آيا توجه نمیکنند اتخاذ تصميمات جناحی و رفتار "سکتاريستی " حکومتگران، اصل جمهوريت را بی رنگ و بی رنگ تر کرده است ؟ آيا تنها با دادن شعار آزادی میتوان به ندای شهيدان پاسخ درست داد که خواستی جز سربلندی ميهن و ملت، استقلال و آزادی و عدالت همگانی نداشتند.بايد متوجه بود که اگر ميزان رأی ملت نشد، جامعه زمينه ساز رشد خودکامگی وظهور خودکامگان میشود و به دوران ملوک الطوايفی و خان و خانی برگشت خواهد کرد و از حاکميت ملی و استقلال جز نامی نخواهد ماند.
امروز پرسش بزرگ اينست آيا تغييری در اين روابط ايجاد شده است که بايد انتظار موفقيت از منتخب مردم و يا از مجلسی که با اين محدوديت ايجاد شده است داشته باشيم؟ به باور ما تا مردم نتوانند بدور از بند و بست و محدوديتها و اعمال نفوذهای خلاف اراده ملی و بدور از پالايش و تصفيه، نامزدهای برگزيدهی راستين خود را انتخاب کنند، نه مجلس و نه دولت دارای اختياری حتی در حد همين قانون اساسی فعلی هم نخواهند بود...
اکنون که به شيوههای گوناگون مجال ورود به برگزيدگان واقعی ملت داده نشده است، مجلس را ديگر نمیتوان خانه ملت ناميد و شرکت در چنين انتخاباتی نه تنها بی فايده بلکه به مسخره گرفتن ملت ايران است.
اديب برومند ـ مهندس عباس اميرانتظام ـ دکتر سعيد آلآقا ـ مهندس فريدون آقاسی ـ خانم دکتر لقا اردلان ـ بانو فرشيد افشارـ دکترداود هرميداس باوند ـ مهندس مرتضی بديعی ـ دکتر جهانشاه برومند ـ دکتر بهروز برومند ـ تيرداد بنکدارـ خانم گيتی پورفاضل ـ سرهنگ بازنشسته نصرالله توکلی ـ بيژن جانفشان ـ عيسی خان حاتمی ـ مهندس اسماعيل حاج قاسمعلی ـ دکتر علی حاج قاسمعلی-مهندس حميدرضا خادم ـ دکتر پرويز دبيری ـ جمال درودی ـ آرش رحمانی ـ حسين راضی ـ دکتر علی رشيدی ـ مهندس اشکان رضوی ـ غلامرضا رحيم ـ مهندس کورش زعيم ـ مهندس محمود زنديان ـ خسرو سيف ـ دکتر خسرو سعيدی ـ رشيد مظفری سردشتی ـ مهندس حسين شاه اويسی ـ حسن شهيدی ـ حسين شاه حسينی ـ دکترعباسعلی صحافيان ـ مهندس مجيد ضيايی- پيمان عارف - مهندس حسين عزت زاده ـ محمود گرکين ـ علی اصغر فنی پور ـ دکتر محسن فرشاد ـ سرلشکر بازنشسته ناصر فربد ـ حسن قديانی ـ دکترباقر قديری اصلی ـ هرمز مميزی ـ منوچهر ملک قاسمی ـ دکتر مهدی مويدزاده ـ دکتر حسين موسويان ـ فرزين مخبر ـ دکتر محمد ملکی ـ مهندس محمدرضا مسيبيان ـ مهندس علیاکبر معين فرـ خانم سيمين مخبرـ خانم پريچهر مبشری ـ دکترعلیاکبر نقی پور ـ ابوالفضل نيمآوری ـ مهندس بهرام نمازی - مهندس حبيب يکيتا.