iran-emrooz.net | Sat, 23.02.2008, 9:07
متن كامل گزارش البرادعی درباره ایران
ایسنا: متن كامل گزارش محمد البرادعی، مدیركل آژانس بین المللی انرژی اتمی به شرح زیر است:
«GOV/٤/٢٠٠٨
٢٢ February ٢٠٠٨
اجرای موافقتنامه پادمان NPT
و مفاد مربوط به قطعنامههای ١٧٣٧ (٢٠٠٦)
و ١٧٤٧ (٢٠٠٧) شورای امنیت
در جمهوری اسلامی ایران
گزارش مدیرکل (آژانس بین المللی انرژی اتمی)
١ . در ١٥ نوامبر ٢٠٠٧، مدیرکل درخصوص اجرای موافقتنامه پادمان NPT و مفاد مربوط به قطعنامههای ١٧٣٧ (٢٠٠٦) و ١٧٤٧ (٢٠٠٧) شورای امنیت سازمان ملل متحد در جمهوری اسلامی ایران گزارش داد. گزارش حاضر به تحولات مربوطه پس از آن تاریخ میپردازد.
٢ . مدیرکل در تاریخ ١١ و ١٢ ژانویه ٢٠٠٨ در تهران با آیت الله خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران، جناب آقای احمدی نژاد رئیس جمهور ایران، و جناب آقای آقازاده معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، جناب آقای متکی وزیر امورخارجه و جناب آقای جلیلی دبیر شورایعالی امنیت ملی ایران ملاقات کرد. هدف از این دیدار مذاکره در خصوص شیوه اجرای تمامی قطعنامههای شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل متحد و همچنین تسریع در اجرای برنامه کار مورد توافق بین ایران و دبیرخانه در تاریخ ٢١ اوت ٢٠٠٧٨ با هدف روش ساختن مسائل باقیمانده اجرای پادمان (ضمیمه سند شماره GOV/٤٨/٢٠٠٧) بود.
٣ . طی این مذاکرات، رهبر ایران اظهار داشت که برنامه هستهای کشور همواره و منحصرا برای مقاصد صلح آمیز بوده و هرگز برنامه ساخت تسلیحات هستهای وجود نداشته است. مقامات ایران با تسریع در اجرای برنامه کار موافقت نمودند.
A. اجرای برنامه عمل درخصوص مسائل باقیمانده
A.1. منبع آلودگی
٤ . آژانس در ١٥ سپتامبر ٢٠٠٧، سوالاتی را دررابطه با منبع آلودگی ذرات اورانیوم یافته شده در برخی تجهیزات در دانشگاه صنعتی، ماهیت تجهیزات، استفاده مورد نظر از تجهیزات و نام و نقش اشخاص و مراجع درگیر شامل مرکز تحقیقات فیزیک (بند ٢٤سند شماره GOV/٥٨/٢٠٠٧) به ایران ارائه داد. این تجهیزات توسط رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک که او نیز یک استاد دانشگاه بود خریداری شده بود. وی همچنین تجهیزات دیگری از قبیل دستگاههای تعادلی، طیف سنج جرمی، آهن ربا و تجهیزات جابجایی فلورین که در فعالیتهای غنی سازی مفید هستند را خریداری کرده یا درصدد خرید آنها بود. (بند ٢٥ سند شماره GOV/٥٨/٢٠٠٧).
٥ . ملاقاتهایی بین آژانس و مقامات ایرانی از تاریخ ١٠ تا ١٢ دسامبر ٢٠٠٧ و ١٥ تا ١٦ دسامبر ٢٠٠٧ در تهران انجام شدکه طی آنها ایران پاسخهایی را به سوالات ارائه داد و آژانس در خصوص مقاصد مورد نظر برای تجهیزات، اشخاص و مراجعی که این اقلام را درخواست کرده بودند، دریافت کنندگان، و نوع استفاده و محل تجهیزات، در گذشته و در حال حاضر درخواست توضیحات بیشتری نمود. آژانس طی یک نامه پیرو به تاریخ ١٨ دسامبر ٢٠٠٧ جزئیات بیشتری را درخصوص تجهیزات به ایران ارائه داد.
٦ . آژانس در نامه مورخ ٣ ژانویه ٢٠٠٨ به ایران یادآوری نمود که ضروری است ایران توضیحاتی بیشتر را ارائه دهد به نوعی که اجازه یک ارزیابی کامل از موضوع آلودگی و تلاشها برای خرید را فراهم نماید.
٧. ایران در نامه مورخ ٨ ژانویه ٢٠٠٨، به سوالات مطرح شده از سوی آژانس مندرج در نامه ٣ ژانویه پاسخ داد.
A.1.1. استفاده از تجهیزات و منبع آلودگی
٨ . براساس (اظهارات) ایران، تجهیزات خلاء در سال ١٩٩٠ توسط رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک به نمایندگی از جانب دانشگاه صنعتی و بدلیل تخصص وی در خرید و ارتباط شغلی با مرکزتحقیقات فیزیک خریداری شد. در نظر بود این تجهیزات در بخش فیزیک دانشگاه صنعتی برای روکش کردن اقلامی نظیر آینههای اپتیکی، لیزرهای اپتیکی، آینه لیزری، لایههای مقاوم برای سلولهای خورشیدی و آینههایی برای استفاده در جراحیهای پزشکی بکار گرفته شود.
٩. ایران اظهار داشت که بمجرد دریافت این تجهیزات در سال ١٩٩١، متوجه گردید که تحویل کامل نبوده و برخی قطعات اشتباه عرضه شده بودند. لذا تجهیزات در انبار دانشگاه گذاشته شدند. ایران همچنین اظهار داشت که از سال ١٩٩٤ بطور متناوب چند فقره نامه اعتراضی به شرکت عرضه کننده فرستاد لکن نتیجهای در بر نداشت.
١٠. بر اساس اظهارات ایران، چند قطعه مجزا از تجهیزات طی دوره زمانی ١٩٩٤ تا ٢٠٠٣ در داخل و خارج دانشگاه در تحقیقات، عملیات و فعالیتهای نگهداری دربر گیرنده شرایط خلاء مورد استفاده قرار گرفتند، لکن بقیه اجزای محموله هرگز مورداستفاده قرار نگرفتند. ایران در توضیح اینکه آلودگی چگونه اتفاق افتاده بود گفت شخصی که درسال ١٩٩٨ در آزمایشگاه واقع در میدان ونک برای سازمان انرژی اتمی ایران (بند٣١ سند شماره GOV/٣٤/٢٠٠٤) آزمایش قطعات مستعمل سانترفیوژهایی که از پاکستان آمده بود را انجام میداد، از بخش خلاء دانشگاه درخواست نمود تا به آنجا رفته و یک پمپ را تعمیر نمایند. ایران اظهار داشت برخی اقلام تجهیزات خلاء یاد شده بالا در این کار تعمیراتی بکار گرفته شدند و زمانی که این اقلام نهایتا به دانشگاه بازگردانده شدند، آلودگی ذرات اورانیوم را منتشر ساختند.
١١. آژانس بمنظور ارزیابی اطلاعات ارائه شده از سوی ایران، با شخص مذکور در آزمایشگاه ونک و تکنسین خلاء از دانشگاه که تعمیرات را انجام داده بود، صحبت کرد. پمپی که با استفاده از تجهیزات مورد نظر تعمیر شده بود نیز به آژانس نشان داده شد. آژانس تحلیل مشروحی را از آثار آلودگی تجهیزات تهیه کرد و آنرا را با نمونههای گرد آوری شده از قطعات سانتریفیوژهایی که درایران از مبداء پاکستان بودند، مقایسه نمود. آژانس نتیجه گرفت که توضیحات و اسناد مثبته ارائه شده ازسوی ایران در خصوص منبع احتمالی آلودگی بوسیله ذرات اورانیوم در دانشگاه، با دادههایی که در حال حاضر در دسترس آژانس قرار گرفته ناهمخوانی ندارد. آژانس در نظر میگیرد این مساله در مقطع کنونی دیگر مساله باقیمانده نیست. آژانس در عین حال طبق رویه و شیوه، بدنبال تقویت یافتههایش و تایید این موضوع بعنوان راستی آزمایی و تکمیل نمودن اظهارات ایران میباشد.
A.1.2. فعالیتهای خرید توسط رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک
١٢. بر اساس اظهارات ایران، هیچ یک از تجهیزات خریداری شده توسط رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک یا آنهایی که در خصوص آنها پرس و جو شده (رجوع به بند ٤) به منظور بکارگیری در فعالیتهای مرتبط با غنی سازی یا تبدیل اورانیوم نبوده، بلکه برای تحقیق و توسعه یا فعالیتهای آموزشی در این زمینهها بوده است. ایران میگوید، خرید یا اقدامات برای خرید نیز توسط رئیس سابق مرکز فیزیک به نمایندگی از جانب دیگر مراجع ایران، طبق توضیحات مشروحه ذیل، انجام شده است.
١٣ . ایران اظهار داشته تجهیزات خلاء خریداری شده توسط رئیس مرکز تحقیقات فیزیک برای مقاصد آموزشی در آزمایشگاه فنون خلاء دانشگاه، بویژه برای استفاده در آزمایشها توسط دانشجویان درمورد تولید لایههای نازک با استفاده از فنون تبخیر و خلاء، روکش کردن با استفاده از سیستم خلاء و نشت یابی در سیستمهای خلاء، درنظرگرفته شده بودند. ایران بمنظور اثبات این اظهارات دستورالعملهای مربوط به آزمایشهای مختلف، مکاتبات داخلی در مورد خرید این تجهیزات و اسناد حمل را ارائه داد. بازرسان آژانس از آزمایشگاه فنون خلاء بازدید کرده و وجود تجهیزات در آنجا را تایید نمودند.
١٤. ایران اظهار داشت چند آهن ربا نیز توسط رئیس مرکز تحقیقات فیزیک به نمایندگی از جانب دپارتمان فیزیک دانشگاه برای مقاصد آموزشی در زمینه «آزمایشهای لنز فاراده» خریداری شده است. ایران بمنظور اثبات این اظهارات تعدادی از اسناد شامل: دستورالعملهای مربوط به آزمایشها، درخواست تامین هزینه که نشان میداد در زمینه درخواست از رئیس مرکز تحقیقات فیزیک برای سفارش و خرید قطعات تصمیمی اتخاذ شده و صورتحساب برای فروش نقدی از جانب عرضه کننده را ارائه داد. ایران اظهار داشت که آهن رباها پس از استفاده دور ریخته شدند.
١٥ . بر اساس اظهارات ایران، رئیس مرکز تحقیقات فیزیک دوبار برای خرید یک دستگاه تعادلی برای دپارتمان مهندسی مکانیک دانشگاه بمنظور برای مقاصد آموزشی از قبیل اندازه گیری لرزش و نیروی موجود در اجزای در حال چرخش بخاطر ایجاد عدم تعادل، اقدام نمود. که یک بار آن موفقیت آمیز بود. بمنظور اثبات اظهارات ایران، لابراتوار روشهای آزمایشی، درخواستها برای خرید و یک نامه در مورد تایید تکمیل خرید به آژانس نشان داده شد. بازرسان آژانس از دپارتمان مهندسی مکانیک بازدید نموده و وجود دستگاه تعادلی را در آنجا تایید نمودند.
١٦. بر اساس اظهارات ایران، رئیس مرکز تحقیقات فیزیک همچنین به نمایندگی از جانب دفتر روابط صنعتی دانشگاه برای خرید ٤٥ سلیندر گاز، هریک محتوی ٢/٢ کیلوگرم فلورین، اقدام نمود. ایران اظهار داشت که تقویت ثبات شیمیایی لولههای پلیمری مقصود مورد نظر برای فلورین بوده است. ایران برای اثبات این اظهارات، درخواست برای خرید فلورین و یک مکاتبه بین رئیس مرکز تحقیقات فیزیک و رئیس دانشگاه در مورد امتناع عرضه کننده پیشنهادی از تحویل کالاها، را ارائه نمود.
١٧. ایران اظهار داشت سازمان انرژی اتمی بعلت تحریمهای بین المللی که به کشور تحمیل شده با مشکلاتی در خرید مواجه گردیده و بهمین دلیل بود که سازمان انرژی اتمی از رئیس دانشگاه درخواست نمود در زمینه خرید یک طیف سنج جرمی UF6 مساعدت نماید. براساس اظهارات ایران، رئیس دانشگاه در سال ١٩٩٨ از رئیس کارگاه آموزشی مکانیک گروه صنعتی شهید همت (SHIG) که متعلق به وزارت سپاه بود درخواست نمود که موضوع خرید را اداره نماید. بر اساس اظهارات ایران، طیف سنج انبوه هرگز تحویل داده نشد. رئیس کارگاه آموزشی مکانیک که متعاقبا پس از تاسیس مرکز تحقیقات فیزیک به عنوان رئیس آن منصوب شد، همان شخصی است که در دیگر خریدهای یادشده بالا درگیر بود.
١٨ . آژانس اطلاعات و اسناد مثبته ارائه شده از سوی ایران همچنین اظهارات رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک به آژانس را مورد ملاحظه قرار داد و نتیجه گرفت که پاسخها با کاربردهائی که برای تجهیزات اظهار شده ناهمخوانی ندارد.
A.2. سند اورانیوم فلزی
١٩. آژانس در تاریخ ٨ نوامبر ٢٠٠٧ یک کپی از سند ١٥ صفحهای که روش تبدیل UF6 به اورانیوم فلزی و ریخته گری اورانیوم غنی شده بصورت نیمکره را تشریح میکرد دریافت نمود. ایران مجددا تاکید کرد که این سند همراه با یک سند سانتریفیوژ P-1 درسال ١٩٨٧ دریافت شده و توسط ایران درخواست نشده بود. آژانس بمنظور درک حیطه کامل و مضمون پیشنهاد مطرح شده از سوی شبکه در سال ١٩٨٧ (بندهای ٢٠ تا ٢٢ گزارش شماره GOV/١٥/٢٠٠٦) هنوز منتظر پاسخی از پاکستان در مورد شرایط تحویل این سند است.
A.3. پلونیوم ٢١٠
٢٠. پلونیوم ٢١٠ بدلیل اینکه نه تنها در کاربریهای غیر نظامی (ازقبیل باتریهای رادیوایزوتوپ) مورد استفاده قرار گیرد بلکه میتواند در ارتباط با بریلیوم برای مقاصد نظامی از قبیل چاشنیهای نوترونی در برخی از مدلهای تسلیحات هستهای نیز استفاده شود، مورد توجه آژانس است. ملاقاتی در تهران بین آژانس و مقامات ایرانی در تاریخ ٢٠ تا ٢١ ژانویه ٢٠٠٨ انجام شد که طی آن ایران به پرسشهای مطروحه از سوی آژانس مندرج در نامه مورخ ١٥ سپتامبر ٢٠٠٧ راجع به تحقیقات پلونیوم ٢١٠ (بند ٢٦ سند شماره GOV/٥٨/٢٠٠٧) پاسخهایی ارائه داد.
٢١ . براساس اظهارات ایران در دهه ١٩٨٠ از دانشمندانی در مرکز تحقیقات هستهای تهران (TNRC) خواسته شد که فعالیتهای تحقیقاتی جدیدی را پیشنهاد نمایند. پروژهای تحت عنوان« تولید ٢١٠Po (پلونیوم ٢١٠) از طریق پرتوافکنی٢٠٩Bi در رآکتورTNRC )مرکز تحقیقات هسته تهران(» پیشنهاد شد و نهایتا توسط کمیته مشورتی علمی به تصویب رسید. این پروژه متشکل از تحقیقات بنیادین با هدف ارتقاء دانش پیرامون این فرآیند بود. بر اساس اظهارات ایران، این پروژه کاربرد فوری خاصی را مد نظر نداشت. در عین حال از استفاده بالقوه در باتریهای رادیوایزوتوپ در صورتیکه استخراج پلونیوم ٢١٠ موفقت آمیز باشد، سخن به میان آمده بود.
٢٢. ایران مجددا تاکید نمود که پروژه بخشی از یک پروژه گسترده تر تحقیق و توسعه نبوده بلکه یک ابتکار فردی توسط مدیر پروژه بود. بر اساس اظهارات ایران، شیمیدانی که روی این پروژه کار میکرد قبل از این که پروسه کامل شیمیایی به انجام برسد، کشور را ترک کرد، پروژه بی نتیجه ماند و نمونههای فاسد بعنوان زباله بدور ریخته شدند. (بند ٣٠ گزارش شماره GOV/١١/٢٠٠٤).
٢٣. ایران برای اثبات اظهارات خود تصاویر دیگری از اوراق و نوشتههایی تحقیقاتی که مبنای درخواست تصویب پروژه بود، را ارائه داد. ایران همچنین تصاویری از طرح پروژه، صورتجلسات و اسناد مصوب از سوی کمیته مشورتی علمی مرکز تحقیقات هستهای ایران و همچنین تصاویری کامل از متن سوابق رآکتور متعلق به کل دورهای که نمونهها در داخل رآکتور وجود داشتند، را ارائه داد.
٢٤. آژانس بر اساس آزمایشها و اطلاعاتی ارائه شده از سوی ایران، نتیجه گرفت که توضیحات در خصوص محتوا و اندازه آزمایشهای پلونیوم ٢١٠ با یافتههای آژانس و اطلاعات در دسترس آن همخوانی دارد. آژانس در نظر میگیرد این مساله در مقطع کنونی دیگر مساله باقیمانده نیست. آژانس در عین حال طبق رویه و شیوه خود، بدنبال تقویت یافتههایش و تایید این موضوع بعنوان بخشی از راستی آزمایی تکمیل نمودن اظهارات ایران میباشد.
A.4. معدن گچین
٢٥. در تاریخ ٢٢ و ٢٣ ژانویه ٢٠٠٨ جلسهای در تهران بین مقامات ایران و اژانس برگزار شد كه در آن ایران پاسخهایی را به سوالات آژانس كه در نامه ١٥ سپتامبر ٢٠٠٧ مطرح شده بود، ارایه داد. با این دیدگاه كه به درك بهتری از ترتیبات پیچیدهای كه ناظر بر مدیریت گذشته و حال معدن اورانیوم گچین و حفاری آن است، نایل شویم.
٢٦- بر اساس اظهارات ایران بهره برداری از معدن اورانیوم گچین علاوه بر فعالیتهای مربوط به پردازش سنگ معدن در كارخانه تغلیظ سنگ اورانیوم گچین (UOC) همواره در مسئولیت سازمان انرژی اتمی ایران بوده و زیر نظر این سازمان باقی خواهد ماند.
٢٧- ایران تاكید نمود كه توسعه ذخایر اورانیوم در ساغند در مركز ایران در سال ١٩٨٩ و با همكاری متخصصان چینی انجام گرفت. با توجه به محصول امید بخش این منطقه، قراردادی برای تجهیز معدن ساغند و طراحی كارخانه سنگ معدن اورانیوم با شركتهای روسی در سال ١٩٩٥ منعقد شد. به دلیل عدم تامین اعتبار كافی در برنامه ٥ ساله دولت برای سازمان انرژی اتمی ایران از ١٩٩٤ تا ١٩٩٨ این سازمان نتوانست در هر دو معدن ساغند و گچین فعالیتهای خود را دنبال كند. با توجه به ذخیره اورانیوم بیشتر در معدن ساغند (حدود ١٠٠٠ تن) نسبت به معدن گچین (حدود ٤٠ تن) تصمیم گرفته شد كه بودجه موجود در ساغند هزینه شود.
٢٨ . بر اساس اظهارات ایران طی سالهای ١٩٩٣-1998 وظایفی همچون آماده سازی گزارشها و مطالعات فنی، و بعضی از آزمایشهای شیمیایی اوره در مركز پژوهش سنگ معدن سازمان انرژی اتمی (OPC) واقع در مرکز تحقیقات هستهای تهران TNRC انجام گرفت. بر روی بعضی از اسناد كاری تمركز صورت گرفته تا تامین بودجه برای معدن گچین در برنامه ٥ ساله ١٩٩٩-2003 را توجیه نماید. این تلاشها موفقیت آمیز بوده و اختصاص بودجه برای اكتشافات بعدی در معدن گچین در برنامه تصویب شده است. تصمیم برای احداث یك كارخانه تغلیظ سنگ اورانیوم (UOC) در گچین تحت عنوان (پروژه ٥/١٥ ) در تاریخ ٢٥ اوت ١٩٩٩ اتخاذ شد.
٢٩ . طی ملاقاتهای ٢٢ و ٢٣ ژانویه ٢٠٠٨ ایران همچنین به آژانس مدارك تكمیلی را در رابطه با بودجه، برنامه پنجساله و قراردادها با طرفهای خارجی ارایه نمود. آژانس به این نتیجه رسید كه این اسناد برای تایید تداوم تمایل و ادامه كار توسط سازمان انرژی اتمی ایران طی دوره ١٩٩٣ تا ١٩٩٩ در معدن گچین كافی است.
٣٠ . در رابطه با چگونگی تشكیل و نقش شركت كیمیا معدن، ایران اعلام نمود كه مركز پردازش اوره (OPC) و كاركنان آن مشاوران و متخصصانی را برای پروژههای مختلف از جمله برای كار در پروژه گچین استخدام كرده بودند. هنگامی كه در سال ١٩٩٩ جهت اكتشاف و بهره برداری از معدن گچین بودجه تصویب شد بعضی از آن مشاوران و متخصصان شركت كیمیا معدن (KM) را تشكیل دادند تا با سازمان انرژی اتمی ایران در مورد كارخانه گچین قرارداد ببندند. اسناد تكمیلی ارایه شده توسط ایران نشان میدهد كه كیمیا معدن به عنوان یك شركت در تاریخ ٤ می٢٠٠٠ به ثبت رسیده است. ایران اعلام نمود كه حدود ٦ نفر از كاركنان اصلی این شركت متشكل از متخصصانی است كه قبلا برای مركز پردازش اوره (OPC) كار میكردهاند. در اوج فعالیت این شركت بیش از ١٠٠ نفر را استخدام نموده بود. علاوه بر كاركنان خود، شركت كیمیا معدن از متخصصانی از دانشگاهها و مقاطعه كاران برای كار بر روی پروژه استنفاده مینمود.
٣١ . بر اساس اظهارات ایران سازمان انرژی اتمی ایران اطلاعات طراحی را به صورت ایده، متشكل از طرحها و گزارشهای فنی، به شركت كیمیا معدن میداده است. وظیفه شركت كیمیا معدن انجام طراحی مفصل، خرید و نصب تجهیزات، و راه اندازی كارخانه تغلیظ سنگ اورانیوم (UOC)گچین بود. این قرارداد با محدودیتهای زمانی مواجه شد، و فشار زمانی موجب اشتباهاتی گشت. هنگامی كه طراحیهای مفصل به اتمام رسید، تغییراتی باید در آن صورت میگرفت كه موجب مشكلات مالی برای شركت كیمیا معدن شد.
٣٢ . ایران اعلام نمود كه شركت كیمیا معدن تنها یك پروژه انجام داده است- پروژهای با سازمان انرژی اتمی ایران برای ساخت كارخانه تغلیظ سنگ اورانیوم (UOC)گچین بر مبنای پایان کار و تحویل پروژه. اگرچه این شركت همچنین در خرید برای سازمان انرژی اتمی ایران به دلیل مشكلات سازمان انرژی اتمی ایران در خرید تجهیزات به دلیل تحریم، (GOV/١٥/٢٠٠٦,para.39) كمك میكرده است. ایران یك سند شامل لیستی از اقلام تهیه شده برای موسسه تبدیل اورانیوم (UCF) ارائه نمود. بر اساس اظهارات ایران به دلیل مشكلات مالی شركت كیمیا معدن این شركت كار بر روی پروژههای گچین را در ژوئن ٢٠٠٣ زمانی كه قرارداد سه ساله اش با سازمان انرژی اتمی تمام شد، متوقف نمود. ایران اعلام کرد شرکت کیمیا معدن در تاریخ ٨ ژوئن منحل شد و سندی تکمیلی را ارائه نمود که از این مدعا حمایت مینمود. بعد از پایان فعالیت کیمیا معدن، بار دیگر مرکز باز فرآوری اوره OPC کار بر روی کارخانه تغلیظ سنگ معدن اورانیوم گچین UOC بعهده گرفت.
٣٣ . ایران اعلام کرد از زمان تاسیس شرکت کیمیا معدن در ماه می٢٠٠٠ این شرکت توانسته بسرعت پیشرفت نماید و تا اواخر دسامبر ٢٠٠٠ ساختارهای اصلی برای کارخانهUOC را ایحاد نماید، زیرا طراحی تئوریک کارخانه توسط OPCانجام شده بود. این طراحی اولیه و دیگر دانش لازم به کیمیا معدن داده شده بود که برای طراحی جزئیات مربوط به تجهیزات فرآوری مورد استفاده قرار گرفت. بنابر این کیمیا معدن به سرعت توانست طراحیها آمده نموده و دستورات خرید صادر نماید. اسناد تائید کننده انجام طراحیهای اولیه توسط سازمان انرژی اتمی ایران از سوی ایران به آژانس ارائه شد.
٣٤ . بیشتر اطلاعات تکمیلی که توسط ایران فراهم شده است در خلال مباحثات قبلی در رابطه با گچین ارائه نشده بود. آژانس به این نتیجه رسیده است که محتوای اطلاعات و توضیحات فراهم شده به وسیله ایران که توسط اسناد حمایت میشود با اطلاعاتی که قبلا در آژانس بوده همخوانی دارد. آژانس این موضوع را دیگر بعنوان موضوع باقیمانده در نظر نمیگیرد. با این وجود آژانس همچنان طبق مقررات و دستورالعملهای خود به تقویت یافتههایش ادامه داده و به بررسی این موضوع به عنوان بخشی از راستی آزمایی کامل بودن اظهارنامههای ایران ادامه میدهد.
A-5. مطالعات اتهامی
٣٥ . آژانس همانطور که توسط شورای امنیت در خواست شده بود بصورت مدوام از ایران خواسته است که به موضوع مطالعات اتهامی در رابطه با تبدیل دی اکسید اورانیوم ((UO2 به تترا فلوراید اورانیوم (UF4) در پروژه نمک سبز، آزمایش با قدرت انفجاری بالا و طراحی وسیله پرتاب موشک (re-entry vehicle) که میتواند ابعاد هستهای نظامی داشته باشد و به نظر میرسد که واجد ارتباطات اداری بوده، با توجه به پیوند احتمالی آنها با مواد هستهای (GOV/٥٨/٢٠٠٧/para/ ٢٨) بپردازد. ایران موافقت نمود بعنوان بخشی از برنامه کار این مطالعات اتهامی را بررسی نماید.
٣٦ . در روزهای ٢٧و ٢٨ فوریه و از ٣ تا ٥ فوریه ایران و آژانس در نشستهایی در تهران بر روی مطالعات اتهامی گفتگو نمودند. در طی این گفتگوها آژانس جزئیات اطلاعات در باره این مطالعات را ارائه نموده و خواستار روشن سازی در باره دیگر مسائلی که طی برنامه اقدام بوجود آمده بود از جمله نقش PHRC و KM و موسسه تحقیقات آموزشی )ٍ(ERI و موسسه فیزیک کاربردی (IAP) شد. (GOV/٨٣/٢٠٠٤.para100-101)
٣٧ . آژانس به ایران اسناد مشخصی را نشان داد که از دیگر کشورها دریافت کرده بود و حاکی از آن بود که مبداء آن ایران است شامل تبدیل طرحهای آزمایشگاهی تبدیل uo2 به Uf4 بود. اسناد نشان میداد که ظرفیت پردازش حدود یک تن در سال میباشد. سند شامل ارتباط بین کارکنان پروژه و سایر شرکتهای خصوصی به منظور کسب ابزار سازی بود. این طرح اولیه علائم شرکت کمیما معدن بر روی آن بود و به (پروژه ٥/١٣) اشاره داشت این اسناد شامل ارتباطات میان و یک شرکت خصوصی دیگر در مورد دستیابی به پروسه ابراز سازی بود. این ارتباطات همچنین اشاره به هدایت پروژه در ارتباط موشک قادر ورود مجدد Missile re-entry vehicle اشاره نموده بود. آژانس همچنین طرحی مبنی بر پروسه تولید ٥٠ تن UF4 سالانه را به ایران ارائه نمود.
٣٨ . ایران اعلام نمود که این اتهامات بی پایه بوده و اطلاعات نشان داده شده توسط آژانس ساختگی میباشد. اگرچه ایران موافقت نمود که اظهاراتش را با جزئیات روشن نماید. در تاریخ ٨ و١٢ فوریه ٢٠٠٨ آژانس مجددا در بصورت مکتوب بر درخواستش از ایران توضیحات بیشتر تاکید نمود. در ١٤ فوریه ٢٠٠٨، ایران پاسخ داد و با تاکید بر اظهارات قبلی خود را اعلام داشت این ارزیابی نهایی اش در این مرحله میباشد. ایران اعلام نمود که تنها سازمانی که درگیر در فعالیتهای مربوط به چرخه سوخت بوده و میباشد سازمان انرژی اتمی ایران بوده و این سازمان با کیمیا معدن جهت ایجاد کارخانه تغلیظ اورانیوم در UOC در گچین قرارداد داشته است و تنها پروژهای بوده که کیمیا معدن در آن درگیر بوده است. از نظر ایران طرح مطالعاتی ساختگی و دارای مبنایی اتهامی است.
٣٩. طی ملاقاتهای ٣ تا ٥ فوریه ٢٠٠٨، آژانس اسناد موجود دیگری را جهت بررسی به ایران ارائه نمود و اطلاعات فنی بیشتری در خصوص موارد زیر ارائه نمود شامل: آزمایش چاشنی انفجاری، ولتاژ بالای تجهیزات شلیک، ساخت سیم رابط چاشنی افنجاری، شلیک همزمان سیم رابط چاشنی انفنجاری چند گانه و شناسایی سازوکارهای آزمایش انفجاری که شامل استفاده از یک میله ٤٠٠ متری و قابلیت شلیک از راه دور از میله با فاصله ١٠ کیلومتر که آژانس معتقد است تمامی آنها مرتبط با تحقیق و توسعه در زمینه تسلیحات هستهای خواهند بود. ایران اظهار داشت که این اسناد ساختگی بوده و اطلاعات مندرج در آن اسناد را میتوان به سهولت در منابع آشکار یافت. آژانس همچنین طی جلسات یاد شده پارامترها و فعالیتهای توسعهای مربوط به موشک شهاب ٣، بویژه جوانب فنی یک وسیله با قابلیت ورود مجدد را توضیح داد و یک تصویر کامپیوتری ارائه شده توسط دیگر کشورهای عضو را که نشاندهنده یک طرح شماتیک از مخروط داخلی وسیله با قابلیت ورود مجدد بود، را در دسترس ایران قرار داد. چنین طرحی از سوی آژانس به این عنوان که به احتمال فراوان دارای قابلیت تامین نیاز یک وسیله هستهای است، ارزیابی شده است. ایران تاکید نمود که برنامه موشکی اش فقط در برگیرنده استفاده کلاهکهای متعارف بوده و همچنین بخشی از برنامههای فضایی کشور میباشد و اینکه طرح شماتیک نشان داده شده از سوی آژانس ساختگی و بی اساس است.
٤٠ . آژانس در خلال ملاقاتهای ٢٧ و ٢٨ ژانویه و ٣ تا ٥ فوریه ٢٠٠٨، از ایران در مورد تعدادی از اقدامات خرید توسط موسسه تحقیقات آموزشی، مرکز تحقیقات فیزیک و موسسه فیزیک کاربردی که میتوانسته است به مطالعات اتهامی بالا ارتباط داشته باشد، درخواست توضیح نمود. این موارد شامل دورههای آموزشی در مورد محاسبات نوترونی، تاثیرات موج انفجار بر فلز، غنی سازی/ جداسازی ایزوتوپی و موشکهای بالستیک بود. تلاشها برای خرید spark gaps، نرم افزارShock Wave چشمههای نوترونی، قطعات فولادی مخصوص، (بند ٣٧ گزارش شماره GOV/١٥/٢٠٠٦ ) و تجهیزات اندازه گیری پرتو شامل طیف سنجهای Bore hole گاما نیز بعمل آمده بود. ایران در پاسخ کتبی خود بتاریخ ٥ فوریه ٢٠٠٨ اظهار داشت در مورد نرم افزار «PAM Shock» «بمنظور مطالعه هواپیماها، تصادف اتومبیلها، کیسه هوا و طراحی کمربند ایمنی» مورد پرس و جو قرار گرفته است. ایران همچنین اظهار داشت دستگاههای نظاره گری تشعشع را که در خصوص آنها استفسار نموده برای مقاصد حفاظت در برابر تشعشع بوده است. پاسخهای ایران در خصوص تلاشها برای کسب دورههای آموزشی محاسبات نوترونی و غنی سازی. جداسازی ایزوتوپی، spark gaps ، چشمههای نوترونی و تجهیزات اندازه گیری پرتو برای طیف سنجهای Bore hole گاما هنوز مورد انتظار است.
٤١ . آژانس طی همان ملاقاتها در مورد نقش مقامات و موسسات خاصی و ارتباط آنها با فعالیتهای هستهای خواستار توضیح شد. از ایران همچنین خواسته شد در باره پروژههایی از قبیل پروژه موسوم به «پروژه ٤» (احتمالا غنی سازی اورانیوم) و فعالیتهای تحقیق و توسعه مرتبط با لیزر توضیح دهد. ایران وجود برخی سازمانها و دفاتر پروژهها که در اسناد مورد اشاره قرار گرفته بودند را رد کرد و تکذیب نمود که سازمانهای دیگر نام برده شده در فعالیتهای هستهای درگیر هستند. ایران همچنین وجود برخی اشخاص که در اسناد از آنان نام برده شده را تکذیب کرده و اظهار داشت ادعاها در خصوص نقش افراد دیگر نام برده شده بی اساس است. پاسخهای ایران به درخواست آژانس در خصوص «پروژه ٤» و فعالیتهای تحقیق و توسعه مرتبط با لیزر همچنان مورد انتظار میباشند.
٤٢ . آژانس در ١٥ فوریه ٢٠٠٨ بمنظور نشان دادن اسناد در خصوص مطالعات اتهامی به ایران، پس از اینکه از سوی کشورهایی که آنها را ارائه داده بودند مجاز به انجام این کار شد پیشنهاد کرد یک ملاقات دیگر برگزار شود. ایران هنوز به پیشنهاد آژانس پاسخ نداده است.
B. فعالیتهای جاری مربوط به غنی سازی
٤٣ . در ١٢ اكتبر ٢٠٠٧ اولین صورت برداری فیزیكی در كارخانه غنی سازی سوخت (FEP) در نطنز به عمل آمد. و توسط آژانس راستی آزمایی شد. از زمان آغاز راه اندازی در فوریه ٢٠٠٧ جمعاً ١٦٧٠ كیلو گرم یو اف ٦ به آبشارها، تزریق شده است. اپراتور از جمله ٧٥ كیلو گرم یو اف ٦ را با اعلام غنی سازی ٣/٨ درصد اورانیوم ٢٣٥ به عنوان محصول ارایه داد. توان عملیاتی این تاسیسات زیر ظرفیت طراحی اعلام شده بود. خارج از منطقه اصلی ١٨ آبشار هیچ سانتریفیوژی نصب نشده بود. كار نصب شامل تجهیزات و لولههای sub-header برای دیگر آبشارها در حال انجام است. از مارس ٢٠٠٧ جمعاَ ٩ بازرسی سرزده در كارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انجام گرفته است. تمام مواد هستهای در كارخانه غنی سازی سوخت تحت كنترل و نظارت آژانس بودهاند.
٤٤ . در ٨ نوامبر ٢٠٠٧ ایران اعلام كرد كه "موافق است كه اطلاعات تعویض نسل جدید مربوط سانتریفیوژها" با آژانس در دسامبر ٢٠٠٧مورد مذاكره قرار گیرد (GOV/٥٨/٢٠٠٧,para.33). در ١٣ ژانویه ٢٠٠٨ مدیر كل و معاون مدیر كل در امور پادمان از آزمایشگاه تحقیق و توسعه سازمان انرژی اتمی ایران در كالای الكتریك دیدن كردند، در آنجا اطلاعاتی در مورد فعالیتهای تحقیق و توسعه كه در آنجا انجام میگیرد به آنها داده شد. این اطلاعات شامل كار بر روی چهار طرح مختلف سانتریفیوژ : دو طرح روتور subcritical، یك روتور bellows و یك سانتریفیوژ پیشرفته تر، بودند. ایران به آژانس اطلاع داد كه این آزمایشگاه تحقیق و توسعه به طراحی اجزای سانتریفیوژ، اندازه گیری تجهیزات. و پمپهای خلاء ، با هدف ایجاد توانمندی كامل تولید سانتریفیوژ بومی در داخل میپردازد.
٤٥ . در ١٥ ژانویه ٢٠٠٨ ایران به آژانس در مورد برنامه نصب اولین نسل جدید سانتریفیوژ subcritical (IR-2)در كارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت (PFEP) اطلاع داد و اطلاعات طراحی مربوطه را ارایه داد. در ٢٩ ژانویه ٢٠٠٨ آژانس تایید كرد كه یك دستگاه آزمایشی IR-2 و یك آبشار ده دستگاه IR-2 در كارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت نصب شده است. ایران گزارش داد كه حدود ٠/٨ كیلوگرم یو اف ٦ به یك دستگاه واحد بین ٢٢ تا ٢٧ ژانویه ٢٠٠٨تزریق شده است. ایران همچنان به آزمایش یك دستگاه سانتریفیوژ پی ١ و یك آبشار ١٠ دستگاهی، یك آبشار ٢٠ دستگاهی و یك آبشار ١٦٤ دستگاهی در كارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت ادامه داده است. بین ٢٣ اكتبر ٢٠٠٧ و ٢١ ژانویه ٢٠٠٨ ایران جمعاً ٨ كیلوگرم یو اف ٦ به یك دستگاه پی ١ و یك آبشار ١٠ دستگاه پی ١ تزریق كرده است، هیچ مواد هستهای را به آبشار ٢٠ دستگاهی و آبشار ١٦٤ دستگاهی تزریق نكرده است. در پایان ژانویه ٢٠٠٨ یك دستگاه سانتریفیوژ پی ١ و آبشار ١٠ دستگاهی، و آبشار ٢٠ دستگاهی برچیده شدند و فضا برای دستگاههای جدید IR2 مورد استفاده قرار گرفت. تمام فعالیتها تحت نظارت و كنترل آژانس صورت گرفتهاند.
٤٦. در ٥ فوریه ٢٠٠٨ معاون مدیر كل در امور پادمان و مدیر عملیاتهای پادمان B از آزمایشگاههای لشگر آباد، كه در آنجا فعالیتهای غنی سازی لیزر در سال ٢٠٠٣ و پیش از آن صورت گرفته بود، دیدن كردند. این آزمایشگاهها اكنون به یك شركت خصوصی تعلق دارند كه به تولید و توسعه تجهیزات لیزری برای اهداف صنعتی میپردازد. تمام تجهیزات سابق لیزر برچیده شده و بخشی از آن در یك سایت انبار شدهاند. مدیریت این شركت اطلاعات تشریحی از فعالیتهای جاری و برنامههای پیش رو شامل برنامههایی برای ساخت و ساز جدید گسترده ارایه داد، و اعلام كرد كه آنها هیچ فعالیت غنی سازی اورانیوم در دست اقدام ندارند و برنامهای هم برای این كار ندارند.
C. فعالیتهای باز فرآوری
٤٧ . آژانس به نظارت بر استفاده و ساخت سلولهای داغ در راكتور تحقیقات تهران، Molybdenum ، تاسیسات تولید رادیو ایزوتوپ زنون و آیودین (تاسیسات تركیبی)، و راكتور تحقیقات هستهای ایران (IR-40)، از طریق بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی ادامه میدهد. هیچ نشانهای گواه بر انجام فعالیتهای باز فر آوری در این تاسیسات وجود نداشته است. علاوه بر آن ایران اعلام كرده است كه هیچ فعالیتهای تحقیق و توسعه مربوط به باز فرآوری در این تاسیسات انجام نگرفته است.
D. پروژههای مربوط به راكتورهای آب سنگین
٤٨ . در ٥ فوریه ٢٠٠٨ آژانس راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در IR-40 انجام داد و اعلام كرد كه ساخت این تاسیسات در حال انجام است. آژانس به نظارت بر ساخت كارخانه تولید آب سنگین با استفاده از تصویربرداری ماهوارهای ادامه میدهد. با توجه به تصاویر به نظر میرسد كه كارخانه در حال فعالیت است.
E. دیگر مسائل اجراء
E.1 . تبدیل اورانیوم
٤٩ . طی تلاش جاری تبدیل در یو سی اف كه از ٣١ مارس ٢٠٠٧ آغاز شده است، حدود ١٢٠ تن اورانیوم به صورت UF6 تا ٢ فوریه ٢٠٠٨ تولید شده است. این میزان كل UF6 تولید شده در یو سی اف از مارس ٢٠٠٤ را به ٣٠٩ تن میرساند، كه تمام آن تحت نظارت و كنترل آژانس میباشند. ایران اعلام كرده است كه هیچ فعالیت تحقیق و توسعه تبدیل اورانیوم به غیر از آنچه كه در اصفهان صورت میگیرد در دست اقدام ندارد.
E.2 . اطلاعات طراحی
٥٠ . در ٣٠ مارس ٢٠٠٧ آژانس از ایران درخواست نمود كه در تصمیم خود مبنی بر تعلیق اجرای كد ٣/١ متن اصلاح شده ترتیبات فرعی تجدید نظر نماید، اما هیچ پیشرفتی در این مورد حاصل نشده است. اگرچه ایران اطلاعات طراحی روزآمد شده را درباره كارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت (PFEP) ارایه داده است.
E.3 . دیگر موارد
٥١ . در ٢٦ نوامبر ٢٠٠٧ آژانس در فدراسیون روسیه سوخت تازه در نظر گرفته شده برای كارخانه تولید برق بوشهر را قبل از ارسال به ایران راستی آزمایی و مهر و موم كرد. تا فوریه ٢٠٠٨ تمام سوخت بسته بندی شده دریافت شد مورد راستی آزمایی قرار گرفت و دوباره در كارخانه تولید برق هستهای بوشهر مهرو موم شد.
F . خلاصه
٥٢ . آژانس توانسته است به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هستهای اعلام شده در ایران ادامه دهد. ایران به آژانس دسترسی به مواد و هستهای اعلام شده را فراهم كرده است و گزارشهای لازم حسابرسی مواد هستهای در ارتباط با مواد و فعالیتهای اعلام شده هستهای را ارایه داده است. ایران همچنین به پرسشها پاسخ داده و توضیحات و تفصیلات در مورد مسائل مطرح شده در چهارچوب برنامه كاری، را به غیر از موضوع مطالعات اتهامی ارایه داده است. ایران دسترسی به اشخاص را در پاسخ به درخواستهای آژانس فراهم كرده است. اگرچه دسترسی مستقیم به افرادی كه گفته میشود در ارتباط با مطالعات اتهامی بودهاند فراهم نشده است، پاسخها به صورت مكتوب به بعضی از پرسشهای آژانس داده شده است.
٥٣ . آژانس توانسته است نتیجه گیری نماید كه پاسخهای ارائه شده توسط ایران بر اساس برنامه كاری، با یافتههای آژانس مطابقت دارند- در موضوع آزمایشهای پلوتونیوم-210 و معدن گچین - یا در تعارض نیستند - در موضوع آلودگی در دانشگاه فنی و فعالیتهای خرید توسط رئیس سابق مركز تحقیقات فیزیك (PHRC) . بنابر این آژانس آن مسائل را دیگر به عنوان موضوعات باقیمانده در این مرحله نمیداند. اگرچه آژانس بر اساس مقررات و رویه اش همچنان برای تایید و تقویت یافتههایش و نیز راستی آزمایی این مسائل به عنوان بخشی از راستی آزمایی كامل بودن اظهارات ایران، ادامه میدهد.
٥٤ . یكی از مسائل عمده باقیمانده مربوط به ماهیت برنامه هستهای ایران موضوع مطالعات اتهامی در مورد پروژه نمك سبز، آزمایش مواد انفجاری قوی، و موشك دارای توان خروج و بازگشت به جو، میباشند. این موضوعی بسیار مهم و مایه نگرانی جدی و اساسی در مورد هرگونه ارزیابی ابعاد احتمالی نظامی برنامه هستهای ایران میباشد. آژانس در ٣ تا ٥ فوریه ٢٠٠٨ توانست تعدادی از اسناد مربوطه را به ایران نشان دهد. و همچنان ادعاهای مطرح شده و توضیحات ارایه شده توسط ایران در پاسخ به این اسناد را مورد بررسی قرار میدهد. ایران ادعا میكند كه این اتهامات بی اساس هستند و اطلاعات جعل شدهاند. همچنین ارزیابی نهایی آژانس نیازمند فهم نقش سند اورانیوم فلزی، و شفافسازیها در مورد فعالیتهای خرید بعضی از نهادهای مرتبط نظامی میباشد كه هنوز توسط ایران ارایه نشده است. اژانس تنها توانست اجازه یابد كه در ١٥ فوریه ٢٠٠٨ بعضی از اسناد بیشتر را به ایران نشان دهد. ایران هنوز به درخواست آژانس در همان روز جهت بررسی این اسناد اضافی در مورد مطالعات اتهامی پاسخ نداده است. بر اساس موارد بالا آژانس هنوز در موقعیتی نیست كه در مورد ماهیت كامل برنامه هستهای ایران تصمیم بگیرد. درعین حال بایستی توجه داشت که آژانس نه استفاده از مواد هستهای را در ارتباط با مطالعات ادعایی کشف نموده و نه اطلاعات معتبری را در این خصوص در اختیار دارد. مدیرکل مصرانه از ایران میخواهد که به صورت فعال با آژانس در بررسی مشروحتر اسناد در دسترس درخصوص مطالعات اتهامی که آژانس مجاز شده است آنها را به ایران نشان دهد، مشارکت نماید.
٥٥ . آژانس اخیرا اطلاعات بیشتری را از ایران دریافت کرده است که مشابه آنهایی است که ایران قبلا در پیروی از پروتکل الحاقی ارائه نموده بود و همچنین اطلاعات طراحی روزآمد. در نتیجه آگاهی آژانس در خصوص برنامه هستهای اظهار شده جاری ایران روشن تر شده است. در عین حال این اطلاعات به صورت موردی ارائه شده و مطابق یک رویه کامل و مستمر نیست. مدیرکل همچنان مصرانه از ایران میخواهد بعنوان یک اقدام اعتماد ساز مهم که توسط شورای حکام درخواست گردیده و به تایید شورای امنیت رسیده، پروتکل الحاقی را در اولین زمان ممکن به اجرا درآورد. مدیرکل همچنین مصرانه از ایران میخواهد متن اصلاح شده ترتیبات فرعی، بخش عمومی، کد ٣/١ در خصوص ارائه سریع اطلاعات طراحی را اجرا نماید. ایران آمادگی خود را برای اجرای مفاد پروتکل الحاقی و متن اصلاح شده ترتیبات فرعی، بخش عمومی، کد ٣/١، را « در صورتی که پرونده از شورای امنیت به آژانس بین المللی انرژی اتمی بازگردد» اظهار داشته است.
٥٦ . ایران برخلاف تصمیمات شورای امنیت با ادامه دادن عملیات PFEP ) کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت ) و FEP ( کارخانه غنی سازی سوخت ) فعالیتهای مرتبط با غنی سازی را بحال تعلیق درنیاورده است. علاوه بر آن ایران، توسعه نسل جدید سانترفیوژها را آغاز کرد. ایران همچنین به ساخت IR-40 (رآکتور آب سنگین ) و عملیاتی ساختن کارخانه تولید آب سنگین ادامه داده است.
٥٧ . ایران در خصوص برنامه جاری خود، همچنان به اعتماد سازی درخصوص گستره و ماهیت آن نیاز دارد. اعتماد به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هستهای ایران مستلزم این است که آژانس قادر شود نه تنها در خصوص مواد هستهای اظهار شده بلکه به همان مرتبه اهمیت، درخصوص فقدان مواد و فعالیتهای اظهار نشده هستهای در ایران تضمینهایی ارائه دهد. باستثنای موضوع مطالعات اتهامی که همچنان بعنوان موضوع باقی مانده خواهد ماند، ایران هیچ اطلاعات منسجمی درخصوص احتمال مواد و فعالیتهای اظهار نشده هستهای در ایران در اختیار ندارد. ایران اگرچه بطور خاص، برخی اطلاعات مشروح بیشتر را درباره فعالیتهای جاری خود ارائه داده است، لکن آژانس در موقعیتی نخواهد بود که قبل از دریافت برخی توضیحات پیرامون ماهیت مطالعات ادعایی، و بدون اجرا شدن پروتکل الحاقی، در جهت ارائه تضمینهای معتبر مبنی بر فقدان مواد و فعالیتهای هستهای اظهار نظر نشده در ایران، پیشرفتی داشته باشد. این امر بویژه با توجه به سالهای متعدد فعالیتهای اظهار نشده در ایران و فقدان اعتماد ناشی از آن، حائز اهمیت ویژه میباشد. بنابر این مدیرکل مصرانه از ایران میخواهد تمامی اقدامات لازم خواسته شده توسط شورای حکام و شورای امنیت بمنظور ایجاد اعتماد به ماهیت برنامه هستهای اش به اجرا درآورد.
٥٨ . مدیرکل به نحو مقتضی به گزارش دهی خود ادامه خواهد داد.»