ايران امروز

برای نشست ملی صلح پیش‌نویس تهیه می‌شود

چهارمین نشست از سلسله نشست‌های "هم اندیشی کمیته موقت ملی صلح با گروه‌های مختلف اجتماعی ایران" روز دوشنبه دوازدهم آذرماه ۱۳۸۶ با حضور فعالان حوزه‌های زنان و محیط زیست برگزار شد.

اهمیت نقش مردم برای هر حرکت اجتماعی و در نتیجه ضرورت آگاه سازی آنان از موضوعاتی است که همواره در هر پروژه اجتماعی بر آن تأکید می‌شود. براین اساس این سلسله نشست‌ها که در آستانه برگزاری "نشست ملی صلح" تشکیل می‌شود، تلاش می‌کند تا با هم‌اندیشی همه نیروهایی که در ایران فعال هستند راهکارهایی برای مخالفت جدی با جنگ و ایجاد زمینه برای ایجاد صلحی پایدار بیابد.

راه حل چیست؟ چه کنیم؟ پیام چگونه به لایه‌های مختلف اجتماعی منتقل شود؟ عمده سؤال‌هایی بود که نمایندگان "کمیته موقت ملی صلح" در نشست‌های هم اندیشی گذشته با گروه‌های مختلف اجتماعی در میان گذاشتند تا از این رهگذر ایده‌ای مؤثرتر بیابند. براین اساس آنان این بار نیز این سؤال‌ها را مطرح کردند تا فعالان حوزه‌های زنان و محیط زیست پاسخ‌های خود را بگویند. زیرا "نقش و توان نهاد‌های مدنی برای تأثیرگذاری برافکار عمومی و بر روی لایه‌ها و طبقات تحصیل کرده و همچنین تأثیر بر بافت قدرت، غیر قابل انکار است."

به گزارش روابط عمومی کانون مدافعان حقوق بشر، ضرورت ورود همه جریان‌ها در پروسه صلح خواهی نکته دیگری بود که در این نشست بر آن تأکید شد چرا که "شورای ملی صلح یک سازمان سیاسی نیست بلکه می‌خواهد جنبش صلح خواهی را تقویت کند." اما آنان به این دلیل که ابعاد اثرات بروز جنگ برای زنان بیشتر قابل لمس است، به اینکه زنان می‌توانند در این قضیه پیشتاز شده و با احساس زنانه این خطر را به جامعه وارد کنند، اشاره کردند.

نمایندگان کمیته موقت ملی صلح همچنین در این نشست لازم دیدند تا در خصوص وظایف این کمیته توضیحاتی را به حاضران ارائه دهند. آنان با این توصیه که نباید شتابزده عمل کرد، وظیفه کمیته موقت را انجام نظرسنجی و فراهم کردن شرائط برگزاری نشست ملی صلح عنوان کردند. بنابراین اعلام کردند که در صدد تهیه پیش نویس برای نشست ملی صلح هستند.

همچنین در این نشست، شرکت کنندگان بر این نکته تأکید کردند که فعالان جنبش‌های محیط زیستی و زنان به دلیل نفوذ کلام شان مهم ترین نیروهایی هستند که می‌توانند به برقراری صلح کمک کنند.

بنابراین فعالان حوزه‌های زنان و محیط زیست شرکت کننده در نشست هم اندیشی با "کمیته موقت ملی صلح" خواستار استفاده از تخصص‌های مختلف و در ادامه تجزیه و تحلیل علمی و اجتماعی مسائل برای رسیدن به یک نتیجه واحد شدند.

ارائه تعریف دقیق از واژه دلسوزی به عنوان معیاری برای افراد و گروه‌هایی که قرار است در نشست ملی صلح شرکت کنند، موضوعی بود که به آن اشاره شد. چرا که مشکل اساسی در این است که "وقتی مسأله جنگ به ایران رسیده است، ضد جنگ شده ایم. بنابراین همیشه باید موضع ضد جنگ و حمایت از جنبش‌های صلح را اتخاذ کرد. به عنوان نمونه باید در زمان حمله امریکا به عراق موضع ضد جنگ اتخاذ می‌شد."

انجام کار جهشی خواسته دیگر شرکت کنندگان در نشست بود. چرا که برای تأثیرگذاری باید عملی انجام داد تا در میان مردم تأثیرگذار باشد. اما در کنار این مسأله با انجام هرگونه کار تند ورادیکال مخالفت شد. "بنابراین باید هر فردی با تخصص مربوطه خود ریشه نگرانی‌هایش را به جامعه منتقل کند."

"تشکیل شبکه اجتماعی" راه حل دیگری بود که به آن اشاره شد. لذا سازوکارهایی که بتواند این شبکه اجتماعی را بوجود آورد، مهم تشخیص داده شد.

اما مهم ترین نکته‌ای که در این نشست در کنار موضوع‌هایی مانند "ضرورت ایجاد حساسیت عمومی" و "تمرکز بر روی درد مشترک" بر آن تأکید می‌شد، آگاهی بخشی به جامعه بود. بر اساس این دیدگاه، نگاه نباید خطی باشد و اینکه نیازی به این نیست همه با یک مدل کارکنند. چرا که از هر گروه یک انتظار وجود دارد. بنابراین بر توافق بر سر حداقل‌ها برای ماندگاری و حفظ جمع و ضرورت مرحله بندی کردن کارها تأکید شد.

کمیته موقت ملی صلح تا کنون سه نشست هم اندیشی با نمایندگان دانشجویان، روزنامه نگاران و کارگران تشکیل داده است. در این سلسله نشست‌ها در خصوص ضرورت طرح بحث مقابله با خطرهای تهدید کننده صلح در ایران و ارتباط آن با شعار "جنگ نه، صلح و حقوق بشر آری" گفت و گو شده است.

شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل در بیست و هشتم آبان ماه ۱۳۸۶ در فراخوانی پیشنهاد تشکیل "شورای ملی صلح" را ارائه داد که به دنبال آن "کمیته موقت ملی صلح" کار خود را آغاز کرد.