ايران امروز

مراسم پاسداشت عمادالدین باقی

گزارش سخنرانیهای انجام شده
در مراسم پاسداشت عمادالدین باقی
در دفتر انجمن صنفی روزنامه نگاران

جمعه، 25 آبان 1386


ادوارنیوز:جمعی از شخصیت های مطبوعاتی، فرهنگی و سیاسی و فعالان جامعه مدنی روز پنجشنبه در "انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران" گرد هم آمدند تا در پاسداشت آزادی بیان از خدمات عمادالدین باقی یکی از شخصیت های فرهنگی و حامی خانواده مطبوعات، فعال حقوق بشر و مبلغ اندیشه و آزادی قدردانی کنند.

یاد زندانیان سیاسی و عقیدتی و تأمین حقوق اساسی آنان بر اساس قانون اساسی و مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر مهم ترین موضوعاتی بود که در این نشست و به دنبال فراخوان جمعی از روزنامه نگاران و خبرنگاران رسانه های جمعی همچنین ۵۴ فعال فرهنگی و سیاسی بر آن تأکید می شد، چرا که به گفته سعید مدنی مجری مراسم، "باقی حافظ حقوق شهروندی بود."

بر این اساس مهندس عزت‌الله سحابی مدیر مسئول نشریه توقیف شده "ایران فردا" به عنوان اولین سخنران به جایگاه دعوت شد.

سحابی در ابتدا با طرح این موضوع که "کمتر کسی را به اندازه عمادالدین باقی دلسوز و فعال دیده‌ام"، گفت که اگر نظام و دستگاهی چنین فردی و چنین فعالیت‌هایی را نتواند تحمل کند باید به عاقبت این نظام نگران باشیم.

او در ادامه شرائط کشور را از نظر داخلی و خارجی بسیار حساس خواند ، به گونه ای که در لبه پرتگاه قرار دارد.

پس از سحابی نوبت به صالح نیکبخت وکیل عمادالدین باقی رسید تا در خصوص چرایی بازداشت موکلش سخن بگوید. بر این اساس او از به جریان افتادن مجدد برخی از پرونده های گذشته برای باقی پس از آزادی از زندان در سال81 سخن گفت.

این وکیل دادگستری با بیان اینکه " فعالیت های باقی به طور عمده در چارچوب کار مطبوعاتی بوده است"، به تشریح سیر پرونده مطبوعاتی او در دادگاه انقلاب پرداخت و گفت، ازآنجا که اجازه حضور وکیل در جلسه دادگاه داده نشد، آقای باقی نیز در این دادگاه از خود دفاع نکرد. نیکبخت در ادامه به صدور رأی یک سال زندان برای باقی توسط همین دادگاه اشاره کرد. اما او به نکته دیگری نیز اشاره کرد و آن این بود که حکم به تعلیق در آمده بود. آن چنان که دادستان تهران نیز قولی داده بود. اما به این قول عمل نشد.

محمد سیف زاده عضو کانون مدافعان حقوق بشر و نماینده این نهاد حقوق بشری سخنران بعدی این مراسم بود.

سخن او با این تأکید آغاز شد. "محاکمات سیاسی و مطبوعاتی صرفاٌ و انحصاراٌ باید در دادگاه کیفری استان و با حضور هیأت منصفه و بصورت علنی برگزار شود." سیف زاده در ادامه گفت: مطلقاٌ نمی شود محاکم سیاسی و مطبوعاتی را در دادگاه های غیر دادگستری و بدون هیأت منصفه و بصورت غیر علنی برگزار کرد.

این وکیل دادگستری آنگاه از طرف کانون مدافعان حقوق بشرگفت: "بر این اساس که اتهام باقی مطبوعاتی است، احکامی که برای او صادر شده، غیر قانونی است."

حسن عباسیان سخنران بعدی این مراسم بود. او که به نمایندگی از طرف جمعیت عرب زبان مقیم تهران سخن
می گفت، فعالیت ها و اقدامات باقی که منحصر به شهر تهران نبود را شرح داد. منظور او از اقدامات، تلاش های باقی در خصوص زندانیان عرب زبان و اعدام ها در خوزستان بود که باقی بر محاکمه عادلانه برای این افراد تأکید داشت.

منصور اسالو و ابراهیم مددی دو فعال کارگری، هوشنگ مظاهری نویسنده، روناک صفارزاده و هانا عبدی دو فعال حقوق زنان در سنندج، سعید متین پور و دیگر فعالان دفاع از حقوق اقوام در زنجان از افرادی بودند که در این نشست نسبت به وضعیت آنان در زندان ابراز نگرانی شد.

بر این اساس فریبز رئیس‌دانا که سخنران بعدی این نشست بود بر این نکته اشاره کرد که "در زندان های ما برخی به دلیل دفاع از محرومان و تلاش برای دموکراسی زندانی هستند و برخی به دلیل فقر و محرومیت".

این اقتصاددان نیز در سخنانش وضعیت کشور را بحرانی ارزیابی کرد و گفت: " دستگیری کسانی مثل باقی، بگیر و ببندها در دانشگاه ها و در زندان نگه داشتن کارگران مبارز، پاداش و چراغ سبز بسیار گرانقدر به ارتش آمریکا است که پرداخت می شود.
بر این اساس او گفت: نجات باقی تقویت بنییه داخلی و ممانعت از تعرض بیگانگان است.

بهاره هدایت عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت سخنران بعدی این نشست بود تا او نیز مانند دیگر سخنرانان نشست پاسداشت یکی از مدافعان حقوق بشر، بر لزوم رعایت حقوق بشر تأکید کند، لذا از دوستان دربندش یاد کرد. صدور حکم محکومیت برای مجید توکلی ، احمد قصابان و احسان منصوری سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر، ادامه بازداشت علی عزیزی و علی نیکونسبتی دو عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و پدرام رفعتی فعال دانشجویی.

او در ادامه خواسته دانشجویان را چنین بیان کرد: از جامعه مدنی انتظار داریم گذشته از جهت گیری های سیاسی و از خواستگاه حقوق بشری از حقوق حداقلی دانشجویان حمایت کنند.

علی اکبر معین فر ازچهره های ملی ایران دیگر سخنران این نشت بود. او شخصیت باقی را اینگونه تشریح کرد، شخصیتی که به دربندان بدون در نظر گرفتن دیدگاه سیاسی یاری می رساند. او در ادامه نتیجه گرفت که کار باقی غیر سیاسی و منحصراٌ حقوق بشری بوده است.

"عمادالدین باقی جرمش چه بود؟" این سؤالی بود که حسن یوسفی اشکوری نائب رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات به عنوان سخنران بعدی این نشست مطرح کرد. او با اشاره به اصل تفکیک قوا، سالم ترین دستگاه هر نظام سیاسی را دستگاه قضایی عنوان کرد و گفت الان از دستگاه قضایی به کجا می توان شکایت کرد.

یوسفی اشکوری در ادامه گفت: هر تحرکی که بخواهد جلوی بی قانونی ها را بگیرد، تحمل نمی شود.

او همچنین در سخنان خود به لغو امتیاز فصلنامه "مدرسه" که یک نشریه تئوریک بود اعتراض کرد واینگونه عمل کردن را مصداق اعدام یک مجموعه فرهنگی بدون آنکه دادگاهی برای آن تشکیل شده باشد؛ دانست.

با پایان یافتن سخنان حسن یوسفی اشکوری نوبت به قرائت بیانیه انجمن ایرانیان طلوع فردا رسید و پس از آن علی مزروعی رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران با طرح این پرسش که "اگر امثال باقی با آن ویژگی هایی که دارند تحمل نمی شوند پس چه کسانی تحمل می شوند؟" سخنان خود را ادامه داد..

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران در پایان سخنان خود گفت که روزنامه نگاران از 180 سال پیش تا کنون همیشه بیشترین هزینه را پرداخت کرده و بیشترین زندانی را داده اند و در آینده هم می پردازند.

اینگونه بود که بیش از 160 روزنامه نگار و خبرنگار رسانه های جمعی در فراخوان خود برای این نشست به صدور حکم زندان برای سه روزنامه نگار گیلانی به نام های بابک مهدیزاده، آرش بهمنی و کوهزاد اسماعیلی اعتراض ونسبت به وضعیت سه فعال مطبوعاتی در کردستان به نام های آکو کردنسب، اجلال قوامی و محمد صدیق کبودوند اعلام نگرانی کردند.

ابراهیم یزدی دبیر کل نهضت آزادی ایران سخنران دیگر این نشست بود که پشت تریبون قرار گرفت و سخنان خود را با اشاره به این سخنان رئیس جمهور که "ایران آزادترین کشور دنیاست" آغاز کرد.

بر این اساس او گفت: هیچ دولتی در دنیا آزادی دولتمردان ما را ندارند. هر کاری که بخواهند انجام می دهند. هرکس را بخواهند به زندان می اندازند. هر حسینیه و مسجدی را خراب می کنند.

بر این اساس یزدی گفت: آزادی دولت لجام گسیخته است. بجای آنکه به درد معلمان برسند آنها را به زندان می اندازند. روزنامه نگاران و دانشجویان نیز همینطور.

او گفت: زنان ما را به چه جرمی می گیرند؟ کارگر اعتصابی را که به زندان نمی فرستند. این ساده ترین کار است.

او گفت: داعیه حکومت از جانب خدا و امام زمان را دارند، به مادر ستم دیده بنی یعقوب چه جواب می دهند؟ یزدی در ادامه با بیان اینکه با این آزادی بی بند و بار حاکمیت، همه شان مسئول هستند، گفت: هیچ کدام نمی توانند بگویند خبر نداشته اند، همه شان باید جوابگو باشند.

او در ادامه بر آزادی بدون قید و شرط زندانیان در شرایط خطیر کنونی تأکید کرد و طرح این موضوع که عفو عمومی داده شود را رد کرد وگفت: اگر قرار است کسی تقاضای عفو کند آنها هستند که باید بعد از رفع مشکل درخواست عفو کنند.
یزدی افزود: درهای زندان را باز کنید و به ملت برگردید.

پس از ابراهیم یزدی نوبت به عبدالله مومنی سخنگوی ادوار تحکیم وحدت رسید تا از دغدغه های حقوق بشری خود و سازمان مطبوع خود بگوید. اعتراض به بازداشت سهراب رزاقی استاد دانشگاه در کنار یاد زندانیانی همچون درخشندی از جمله مواردی بود که مومنی به آن اشاره کرد.

اینچنین بود که او در سخنان خود راهکاری را به فعالان سیاسی برای همکاری و شناخت از یکدیگر ارائه کرد. او گفت: میزان اعتقاد به حقوق بشر به عنوان معیار قرار گیرد. هرکس به آن توجه کند معتدل است و هرکس به آن توجه نکند از دایره اعتدل خارج است.

فریده غیرت وکیل دادگستری و عضو انجمن حمایت از حقوق زندانیان سخنران دیگر این مراسم بود که بر ادامه فعالیت این انجمن تأکید کرد و گفت: مقامات متوجه باشند که اگر اتهامی در رابطه با انجمن متوجه باقی است، همه اعضای هیأت مدیره یک مسئولیت مشترک دارند.

این نشست با سخنان هاشم آقاجری استاد دانشگاه ادامه یافت. او با طرح این پرسش که کدام حاکمیت در دنیا اینقدر شکاف های بالقوه موجود مانند شکاف های مذهبی را خود فعال می کند، گفت: این رفتار با معیار قانون، اخلاق و حتی عقل مصلحت اندیش قابل توضیح نیست.

او در ادامه با بیان اینکه خطر جدی است و بر سر دوراهی سرنوشت جنگ و صلح قرار داریم، گفت: آیا این بگیر و ببندها شما را در مقابل دشمن خارجی قوی می کند؟ آقاجری سپس گفت: اگر به فکر منافع ملی این سرزمین هستید با احترام به قانون وحدت ایجاد کنید.

او با بیان اینکه شرط لازم هرگونه اصلاحی همبستگی و وحدت همه نیروها حول محور حقوق بشر و دموکراسی و یا یکی از این دو است، گفت: فقط قدرت ملت و طرفداران حقوق انسان ها در مقابل زور موثر و کار ساز است.

پایان بخش این نشست سخنان مریم باقی دختر عمادالدین باقی بود. او ابتدا از حاضران به خاطر پذیرش فراخوان روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و فرهنگی برای شرکت در این مراسم تشکر کرد. او گفت که پدرش خود را زندانی قلم، فعالیت های مطبوعاتی و حقوق بشری می‌داند، بر این اساس با افتخار آماده دفاع در یک دادگاه علنی و صالح است. مریم باقی همچنین گفت که پدرش به اتهام نوشتن مقالاتی که خواب عده‌ای را برهم زده به زندان افتاده است. این روزنامه نگار به فشارهایی که بر مطبوعات وارد می شود تا اخبار مربوط به وضعیت باقی را منتشر نکنند، اشاره کرد و گفت برگزاری این جلسه نشان می دهد که یاد باقی، باقی است.