ايران امروز

نامه‌ى “ضد جنگ واعتراض به نقض حقوق بشر”

نامه "ضد جنگ واعتراض به نقض حقوق بشر" ۳۰۰ تن از روشنفكران جهان، توسط اكبر گنجى تقديم سازمان ملل شد.

روز سه‌شنبه ۱۸سپتامبر، طى ديدارى با آقاى لين پسكو معاون سياسى دبيركل سازمان ملل متحد، در مقر آن سازمان در شهر نيويورك، اكبر گنجى "نامه‌ى ضد جنگ" ۳۰۰ تن از روشنفكران نامدار جهان به دبير كل سازمان ملل را تقديم وى كرد. روشنفكران نامدار جهان طى اين نامه هر گونه حمله نظامى به ايران، به هر بهانه‌اى را رد كرده و خواهان توجه به نقض گسترده و سيستماتيك حقوق بشر در ايران شده‌اند. در اين نامه ضمن اشاره به سركوب روشنفكران، دانشجويان،روزنامه نگاران، معلمان،كارگران و زنان ، از دبير كل سازمان ملل درخواست شده براى آزادى كليه زندانيان سياسى – عقيدتى ايران اقدام نمايد.

نامه‌ى به دبير كل سازمان ملل، نامه‌ى جامعه مدنى جهانى است كه از يك سو رژيم حاكم بر ايران را به دليل خودكامگى و سركوبگرى ، و از سوى ديگر سياست‌هاى نظامى گرايانه و مداخله جويانه ‌ى دولت آمريكا را محكوم كرده‌اند. به غير از روشنفكران نامدار جهان، چندين روشنفكر نامدار جهان اسلام نيز اين نامه را امضاء كرده‌اند. (متن كامل نام به همراه كليه‌ى امضأ‌ها، طى روزهاى آينده منتشر خواهد شد).
گنجى در ادامه اين ديدار نكات زير را با معاون سياسى دبير كل سازمان ملل در ميان نهاد:

- اعدام‌هاى گسترده طى ماه‌هاى گذشته در ايران:اعدام علنى متهمان در ميادين شهر بخش ديگرى از خشونت‌هاى علنى رژيم به منظور ايجاد رعب و وحشت است. ما نه تنها با اعدام در ملاء عام مخالف هستيم، بلكه اسا ساً با مجازات اعدام هم مخالف هستيم.

- يكى ديگر از مشكلات اساسى مخالفان ، بازداشت‌هاى غير قانونى، حبس در سلولهاى انفرادى و فشارهاى جسمى و روانى جهت اقرار به جرائم ناكرده و توبه نامه نويسى است. مخالفان را پس از حبس طولانى در سلول انفرادى ، در تلويزيون به نمايش مى‌گذارند تا به همكارى با شبكه‌هاى جاسوسى غرب اعتراف نمايند.هرگونه مخالفت ، براندازى نرم و انقلاب مخملى جلوه داده مى‌شود. شرايط زندانيان شهرستانى (خصوصاً اقليت‌هاى قومى و مذهبى) به مراتب بدتر و سخت تر از زندانيان مركز است.

- ايران بزرگترين كشور خاورميانه در زندانى كردن روزنامه نگاران است. از اول ژانويه سال جارى تاكنون ۱۳ نشريه را توقيف كرده‌اند. نشريات مستقل توقيف و بقيه نشريات از ترس توقيف به شدت گرفتار خودسانسورى شده‌اند.

- به خانواده‌ى هزاران زندانى اعدام شده‌ى تابستان ۱۳۶۷ اجازه نمى‌دهند تا بر سر مزار فرزندانشان حاضر شوند.

- تعداد زيادى از مخالفان در دادگاه‌هاى غير علنى به حبس‌هاى سنگين محكوم شده‌اند. صدور احكام قطعى يكى از راه‌هاى خاموش كردن مخالفان است. برخى ديگر از مخالفان را ممنوع الخروج كرده‌اند.
- زنان كه از تبعيض و نابرابرى و آپارتايد جنسى در رنج اند، با تصويب قوانين جديد، وضعيت دشوارترى پيدا خواهند كرد.

- اقليت‌هاى قومى، مذهبى و جنسى به شدت سركوب و از حقوق شهروندى محرم گرديده‌اند.
- دانشجويان منتقد از ادامه تحصيل محروم ، زندانى و شكنجه مى‌شوند. تعدادى از دانشجويان در شرايط بسيار دشوار در بازداشت به سر مى‌برند. پاكسازى دانشگاهها از دگرانديشان ودگرباشان همچنان به شدت دنبال مى‌شود.

- هيچ دولتى به هيچ بهانه‌اى حق ندارد ايران را مورد تهاجم نظامى قرار دهد. جامعه جهانى بايد توجه خود را به نقض حقوق بشر در ايران معطوف نمايد. مسأله‌ى اصلى ، گذار ايران به دموكراسى و رعايت حقوق بشر است ، نه غنى سازى اورانيوم . دولت ايران و دولت آمريكا ، هر دو مسئله‌ى هسته‌اى را در اولويت قرار داده‌اند ، چون دولت آمريكا بر اين گمان است كه فقط از اين طريق مى‌تواند اجماع جهانى عليه ايران تشكيل دهد، زمامداران حاكم بر ايران هم بر اين گمانند كه فقط از طريق حق مسلم هسته‌اى مى‌توانند مردم را پشت خود گرد آورند، اما طرح مسئله نقض حقوق بشر به زيان اين دو دولت است. دولت ايران دولتى است كه ادامه حياتش در بحران و بحران آفرينى است، ازينرو به سرعت كشور را به سوى فاجعه پيش مى‌برند.

پس از سخنان گنجى، آقاى پسكو، معاون سياسى دبير كل سازمان ملل ، ضمن ابراز همدردى ، اعلام كرد كه دبير كل سازمان ملل حتماً اين مسائل را پيگيرى خواهند كرد. وى افزود كه مى‌پذيرد كه سازمان ملل بايد توجه بيشترى نسبت به نقض حقوق بشر در ايران داشته باشد ، ولى در شرايط فعلى جامعه جهانى نگران مسئله هسته‌اى ايران است. آقاى پسكو تاكيد كرد كه ما هم مخالف حمله نظامى به هر كشورى هستيم و از هيچ كوششى براى جلوگيرى از حمله نظامى دريغ نخواهيم كرد. معاون سازمان ملل افزود قبل از سفر خانم آربور به ايران من با او گفت و گو كردم ، او گفت به دنبال راهى است كه وضعيت حقوق بشر در ايران بهبود يابد.