ايران امروز

سنگسار را علنا و رسما لغو کنید!

نامه سرگشاده
کمیسیون حقیقت یاب مجازات سنگسار در ایران
به‌ هاشمی شاهرودی:

اعضای كمیسیون حقیقت یاب احكام سنگساردر ایران مركب از خانمها "فریده غیرت، مرضیه مرتاضی لنگرودی، رزا قره چانلوو آقای عیسی سحرخیز" با انتشار بیانیه‌ای ، خواستار لغو رسمی و علنی سنگسار در ایران شدند.

متن این نامه سرگشاده به شرح زیر است:

به نام خدا

آیت الله سید محمود شاهرودی
ریاست محترم قوه قضائیه

با اهدا سلام،

"کمیسیون حقیقت یاب احکام سنگسار در ایران" وظیفه خود می‌داند که بابت اقدام به موقع و سریع جنابعالی در جلوگیری از احکام سنگسار خانم "مکرمه ابراهیمی" و فرد دیگری که قرار بود روز پنجشنبه سی ویکم خرداد ماه 1386در شهرستان تاکستان استان قزوین اعدام شوند، تشکر کند.

با این وجود، این نگرانی کماکان به قوه خود باقی خواهد بود که احکام افراد فوق الذکر و یا دیگر افراد شناخته شده یا ناشناس به گونه‌ای دیگر به مرحله اجرا گذارده شده و موجبات "وهن اسلام" و "محکومیت ایران در مراجع بین المللی" را فراهم آورد.

"کمیسیون حقیقت یاب " ضرورت می‌داند چند سوال اساسی را با شما مطرح نماید تا شاید روشن شدن آنها مانع اجرای احکام مشابه غیرمترقبه و یا مخفیانه در آینده شود.

1- آیا ایران بر اساس کنوانسیون‌های بین المللی پذیرفته شده توسط جمهوری اسلامی اذعان دارد که سنگسار یکی از مصادیق شکنجه است و باید از جانب تمام کشورهای متعهد به این کنوانسیون ملغی گردد؟ در این شرایط چرا نهادهای قضائی زیر مجموعه شما به خود حق می‌دهند که به نقض قوانین، مقررات و بخشنامه‌های کشور و به ویژه قوه قضائیه بپردازند و گاهی اوقات با علم به غیرقانونی بودن اقدام‌های خود، درصدد اجرای مخفیانه و غیررسمی آنها بپردازند؟

2- اذعان دارید که از نظر تعدادی از مراجع شیعه در شرایط کنونی اجرای حکم سنگسار می‌تواند موجبات وهن اسلام را فراهم آورد و لذا توقف آن همانگونه که آیت الله خمینی دستور آن را صادر کرده بود و جنابعالی نیز بر این نظر تاکید داشته اید، امری ضروری است. با وجود چنین اجتهادهایی در بالاترین سطوح صاحبنظران مذهبی، چگونه است که قضات و محاکم قضایی ایران کماکان بر صدور اجرای حکم سنگسار تاکید دارند؟

3- آقای حسن قاسمی رئیس کل دادگستری استان قزوین یکی از دلایل جلوگیری از حکم سنگسار افراد مذکور را بخشنامه اجرائی ابلاغ شده از جانب جنابعالی در خصوص سنگسار ذکر کرده است، آیا از نظر شما مانع و محدودیتی برای انتشار علنی این بخشنامه وجود دارد؟ آیا جنابعالی نگران این موضوع نیستید که در شرایطی چون عدم حضور شما در منصب ریاست قوه قضائیه و یا نادیده گرفته شدن بخشنامه صادره وضعیت به حالت گذشته بازگردد؟ در این صورت چرا در فرصتی که باقی است اقدام‌های لازم را برای تبدیل این بخشنامه به "قانون" به عمل نمی‌آورید؟

در پایان، امیدواریم که با مساعی و تلاش‌های جنابعالی و لغو رسمی و علنی حکم سنگسار شرایطی فراهم آید که در آینده نام ایران جزو ناقضان حقوق بشر قرار نگرفته و قربانیان سنگسار چون خانم مکرمه ابراهیمی با شنیدن تصمیم مقام‌های قضائی برای تدارک اجرای احکامشان تحت فشارهای روحی و روانی مضاعف ناشی از این حکم قرار نگیرند.

با احترام قراوان
کمیسیون حقیقت یاب احکام سنگسار در ایران
30/3/1386




بیانیه فعالان كمپین "قانون بی سنگسار"
درباره توقف اجرای حكم سنگسار در تاكستان:

خطر همچنان محكومان به سنگسار را تهدید می‌كند

تلاش‌های فعالان حقوق زنان، کنشگران حقوق بشر، مطبوعات و رسانه‌های اینترنتی و شهروندان ایرانی در سراسر جهان و به ویژه مردم هوشیار استان قزوین و شهرستان تاکستان، و نیز پی گیری فعالان كمپین "قانون بی سنگسار"، كارزار گسترده‌ای را در عرض 24 ساعت در جهت جلوگیری از اجرای حكم دو محکوم به سنگسار در تاکستان به راه انداخت که موجب شد موقتا اجرای این حكم با اعلام رسمی رییس دادگستری استان قزوین متوقف شود. اما آیا می‌توان تا غیر قانونی اعلام نشدن مجازات سنگسار ، از اجرا نشدن سنگسار اطمینان داشت؟!

بر غم همه اعتراضهایی كه فعالان حقوق زنان و فعالان حقوق بشر در ایران و جهان علیه مجازات سنگسار انجام داده‌اند و برخلاف بخش نامه لازم الاجرای رئیس قوه قضائیه ایران در سال 1381، مبنی بر تبدیل حكم سنگسار به سایر مجازات‌ها ، روند صدور احكام سنگسار و اجرای آن در دو سال گذشته بر اساس سلیقه قضات محلی ، سیر صعودی داشته است.

حكومت جمهوری اسلامی ایران با امضای كنوانسیون بین المللی حقوق سیاسی و مدنی ملزم است به رعایت ماده 6 این كنوانسیون كه تصریح می‌كند "هیچ كس نباید در معرض شكنجه یا رفتار تحقیر آمیز و مجازات غیر انسانی و ترذیلی قرار بگیرد."

این در حالی است كه نه تنها دو حكم سنگسار در اردیبهشت ماه سال 1385 در شهر مشهد به اجرا درآمده، كه در چند روز گذشته نیز خبر تدارك اجرای حكم سنگسار دو فرد در تاكستان قزوین، فعالان حقوق زنان، مجامع حقوق بشری و نیز رسانه‌ها را به تكاپو برای توقف اجرای این حكم ، واداشته است.

اگرچه اعلام رسمی خبر توقف اجرای این حكم توسط رئیس كل دادگستری استان قزوین، با تاكید بر بخشنامه یاد شده رئیس قوه قضائیه، حكایت از نجات احتمالی این دو فرد از اجرای حكم سنگسار دارد، اما دلیلی بر لغو حكم ایشان و سندی بر عدم اجرای احكام مشابه در دیگر نقاط كشورمان نیست. با وجود حداقل یك بار اجرای این حكم، در سال گذشته، چه تضمینی وجود دارد كه بخش نامه اجرایی رئیس قوه قضائیه ، همچنان پنهان از دیدگان و دیده بانان حقوق انسانی و افكار عمومی نقض نشود؟

ضمن اینكه هم اكنون نیز ، تحقیقات كمپین "قانون بی سنگسار" نشان از انتظار اجرای حكم سنگسار برای حداقل هشت نفر از محكومان سنگسار را داشته و در حال حاضر نیز نگرانی شدید مجازات قریب الوقوع زنی به نام كبرا نجار نیز وجود دارد . این در حالی است كه سومین توبه نامه نامبرده نیز توسط كمیسیون عفو و بخشودگی قوه قضائیه رد شده و در آستانه خطر اجرای حكم قرار دارد.

از سویی، در همین یك سال گذشته زمزمه‌هایی نیز شنیده شده كه در برخی موارد مجازات اعدام، جایگزین مجازات سنگسار شده است. این نیز خلاف قانون مجازات اسلامی و نیز خلاف ماده 6 كنوانسیون بین المللی حقوق سیاسی و مدنی است كه مصرانه حكم اعدام را در كشورهایی كه این حكم لغو نشده، تنها برای "جدی ترین جنایات" مجاز می‌داند.

دستور توقف عجولانه اجرای حكم سنگسار در مورد اخیر تاكستان، درست 24 ساعت قبل از زمان اعلام شده ی اجرا، توسط مقام‌های قضایی ذیربط ، نشان می‌دهد كه اراده ی قضایی برای لغو مجازات سنگسار ، به صورت موردی وجود دارد اما معلوم نیست درصورت عدم اعلام این خبر توسط فعالان اجتماعی، چه سرنوشتی در روز موعود – پنج شنبه 31 خرداد- منتظر دو هموطن تاكستانی بود!

فعالان كمپین "قانون بی سنگسار" با ابراز نگرانی از وجود خطری كه همواره محكومان به سنگسار را تهدید می‌كند، خواستار وارد شدن این اراده به مصوبات قانونی و حقوقی كه ضمانت اجرایی و پاسخگویی مقامهای مسوول را دارند، هستند.