iran-emrooz.net | Wed, 03.01.2007, 21:19
بايد موضوع در همين جا متوقف شود
تهران- خبرگزاری كار ايران
عضو سابق تيم مذاكره كننده هستهای ايران گفت: با غيرمشروع و غيرقانونی دانستن قطعنامه شورای امنيت سازمان ملل متحد مشكلی از پرونده هستهای حل نمیشود.
به گزارش خبرنگار" ايلنا" سيدحسين موسويان در كنفرانسی خبری كه در خبرگزاری مهر برگزار شد، با اشاره به صدور قطعنامه ١٧٣٧پس از قطعنامه ١٦٩٦ گفت: با قطعنامه قبلی پرونده ايران وارد فصل هفتم منشور شد كه شامل موضوعات مربوط به تهديد صلح و امنيت جهانی است.
وی، با بيان اين كه فصل هفتم منشور چهار ماده دارد، گفت: ماده ٣٩ مادهای است كه شورای امنيت تهديد را تشخيص میدهد. در ماده ٤٠ شورای امنيت هر اقدام لازمی برای جلوگيری از وخامت اوضاع انجام میدهد. ماده ٤١ به تحريمهای سياسی، اقتصادی و ماده ٤٢ به اعمال زور و به كارگيری نيروی نظامی میپردازد.
موسويان، با اشاره به اعمال مواد ٣٩ و ٤٠ قطعنامه ١٦٩٦ گفت: شورای امنيت تشخيص داد كه فعاليتهای هستهای و موشكی ايران به عنوان تهديد صلح و امنيت جهانی است و برای جلوگيری از وخامت اوضاع تعليق همه فعاليتها را تصويب كرد و خواستار شد.
وی، با بيان اين كه در قطعنامه ١٧٣٧ نيز ماده ٤١ درباره ايران اعمال شده است، گفت: پس از اعمال مواد ٣٩ و ٤٠ شورای امنيت وارد ماده ٤١ شد كه میتواند تا مرز تحريمهای كامل اقتصادی و قطع روابط ديپلماتيك پيش رود اما شورای امنيت از تحريم فعاليتهای هستهای و موشكی آغازكرده است.
معاون پژوهشهای روابط بينالملل مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام ادامه داد: از نظر حقوق بينالملل تصميمات شورای امنيت در قالب فصل هفتم منشور لازمالاجراست، بنابراين تعليق فعاليتهای هستهای ايران در دو قطعنامه ١٦٩٦ و ١٧٣٧ از نظر مقررات بينالمللی لازمالاجراست.
وی، با اشاره به خواستههای قطعنامه ١٦٩٦ گفت: در قسمت اول قطعنامه ١٧٣٧ اجرای كامل قطعنامه ١٦٩٦ از ايران خواسته شده است و در قسمت دوم اين قطعنامه از ايران موارد ديگری درخواست میكند كه ابعاد تعليق را نه تنها الزامی كرده بلكه درخواست میكند كه ابعادتعليق را نه تنها الزامی كرده بلكه نسبت به قطعنامههای شورای حكام گسترش يافته است.
دو نوع تحريم
موسويان، با بيان اين كه قطعنامه اخير دو نوع تحريم را بيان كرده است، گفت: اين تحريمها به دو صورت اجباری و اختياری است كه هر نوع همكاری با ايران در زمينه غنی سازی، بازفرآوری، آب سنگين و برنامه های موشكی تحريم شده است. در اين قطعنامه گفته نمیشود كالاهای مربوط به اين زمينهها بلكه گفته میشود كالاها و فناوریهايی كه میتواند به اين موضوعات كمك كند كه بسيار گستردهتر است.
وی با اشاره به ذكر سند S/٨١٤/٢٠٠٦ در قطعنامه گفت: اين سند يك سند ١٢٠ صفحهای است كه ٧٠ صفحه اول آن به ليست تحريمهای اجباری و ٥٠ صفحه دوم آن به ليست تحريمهای اختياری مربوط است.
موسويان، با بيان اينكه سند S/٨١٥/٢٠٠٦ يك سند ٦٠ صفحهای است كه مربوط به اقلام و فناوریهای كمك كننده به صنايع موشكی است، گفت: اين دو سند اسنادی است كه جزو زوايای پنهان قطعنامه است و كمتر مورد توجه قرار گرفته است.
وی با اشاره به استثنائات قطعنامه گفت: مسائل مربوط به نيروگاه بوشهر و نوعی هواپيمای بدون سرنشين جزو استثنائات است.
كميته تحريم
عضو سابق تيم مذاكره كننده هستهای، با بيان اين كه اشاره قطعنامه به كميته تحريم به عنوان نهادی برای تعيين ميزان تحريم ايران است، گفت: اين كميته نهاد و مرجعی برای رسيدگی و پيگيری تحريم است كه از اختيارات شورای امنيت برخوردار است و میتواند ليست را به تشخيص خود افزايش دهد.
موسويان، با اشاره به بندهای ديگر قطعنامه گفت: كميته تحريم میتواند ليست اموال و دارايیهای افراد و شركتهايی كه نام آنها در قطعنامه آمده است را افزايش دهد.
وی، يكی ديگر از نكات پنهان قطعنامه را ذكر اين نكته دانست كه اين تحريمها میتواند در مورد افرادی به برنامه هستهای و موشكی ايران مربوطند، كمك كردند يا حمايت كردند گسترش يابد، گفت: دامنه گسترش اين تحريمها اگر همه آحاد ملت را در بر نگيرد، همه مسوولان را میتواند در برگيرد.
معاون پژوهشهای روابط بينالملل مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام، با اشاره به بند آموزشهای مرتبط با فعاليتهای هستهای و موشكی اتباع ايرانی در سراسر دنيا گفت: اين بند اثر اجرايی گستردهای نسبت به تحصيل دانشجويان ما در سراسر دنيا دارد.
موسويان، با بيان اين كه كميته تحريم موظف است از همه كشورها در مورد اجرای تحريمات گزارش بگيرد، گفت: تمام كشورهای دنيا بايد اقدامات موثری كه در مورد اعمال تحريمها انجام دادهاند، به كميته تحريم گزارش دهند.
وی، با بيان اين كه ديگر وظيفه كميته تحريم بررسی درخواست كشورها در مورد صنايع و مواد غيرمربوط به مسائل موشكی و هستهای ايران است، گفت: كميته تحريم در واقع مكانيزمی برای افزايش تحريمها بدون تصويب شورای امنيت است.
اين عضو سابق تيم مذاكره كننده هستهای ايران، با بيان اين كه در اين قطعنامه آژانس كمك فنی به ايران ندارد و موظف است فعاليت های خود را در زمينه اعمال تحريمها بر ايران گزارش دهد، گفت: يكی از موارد پنهان اين قطعنامه اين است كه اگر ايران همه فعاليتهای هستهای خود را تعليق كند و همه قطعنامههای مرتبط با مساله هستهای را نيز بپذيرد، باز هم تحريم كمكهای فنی آژانس و آموزش اتباع ايرانی به صورت تعليق در نمیآيد.
وی تصريح كرد: اگر ايران كليه فعاليتهای غنیسازی، فرآوری و فعاليتهای مرتبط با آب سنگين را تعليق كند، شورای امنيت نيز تحريمها را به صورت تعليق در میآورد، نه اين كه موضوع از دستور كار شورای امنيت خارج شود.
قطعنامه جديدی در آينده صادر خواهد شد
موسويان، با بيان اين كه آژانس بايد تاييد كند كه كليه مصوبات شورایحكام از سوی ايران اجرا شده است، گفت: يكی از شيطنتهای ديگر اين قطعنامه اين است كه در آن ذكر شده است كه ايران بايد تمام قطعنامههای مرتبط با موضوع را تصويب و اجرا كند كه اين می تواند همه قطعنامههای مربوط به سلاحهای كشتارجمعی را در برگيرد. تشخيص اين موضوع نيز بر عهده شورای امنيت است.
وی با تاكيد بر اين كه ورود به ماده ٤٢ شورای امنيت يعنی اقدام نظامی برضد ايران نياز به تصويب قطعنامه دارد، گفت: اين بند برای جلوگيری از سوءاستفاده آمريكا در اقدام نظامی عليه ايران است، بنابراين طبق روال شورای امنيت در اسفند يا فروردين ماه بررسی برای قطعنامه ديگری آغاز میشود و احتمالا قطعنامه جديدی ظرف ٤ ,٥ ماه آينده صادر خواهد شد.
معاون پژوهشهای روابط بينالملل مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام با اشاره به تغييرات متن قطعنامه تصويب شده نسبت به پيشنويس آن گفت: در مجموع نمیتوان گفت كه متن نهايی قطعنامه از پيش نويس آن بدتر است، بعضی از بندهای متن نهايی نرمتر شده، برخی حذف شده اما بعضی بندها اضافه شده يا شديدتر شده است.
مدل عراق
موسويان با اشاره به استثنا كردن كمكهای دارويی، غذايی و كشاورزی از تحريمها گفت: گنجاندن اين بخش در قطعنامه نوعی شيطنت است كه مدل عراق را به ذهن متبادر میكند اما واقعيت اين است كه اين قطعنامه با مدل عراق بسيار متفاوت است و به هيچ وجه وارد ماده ٤٢ منشور نشده است. ضمن اين كه ورود شورای امنيت به اين ماده كار چندان سادهای نيست.
وی، درباره مشكلات فنی و حقوقی قطعنامه كفت: اين كه ما بگوييم اين قطعنامه غيرمشروع و غيرقانونی است مشكلی از پرونده هستهای حل نمیكند، زيرا طبق منشور سازمان ملل متحد مصوبات شورای امنيت حتی از تعهدات دولتها در قبال كنوانسيونهای بينالمللی فراتر است و همه اعضای سازمان ملل متحد ملزم به اجرای اين مصوبات هستند. بنابراين اگر ما بگوييم طبق ماده ٤ ان پی تی استفاده از فناوری صلحآميز هستهای حق مسلم ماست، بايد اين را در نظر داشته باشيم كه طبق مصوبه شورای امنيت بايد فعاليتهای خود را تعليق كنيم و مصوبه شورای امنيت به مواد ان پی تی تفوق دارد. ايران نيز به منشور سازمان ملل متحد متعهد است و تا وقتی عضو اين سازمان است، نمیتواند مفاد منشور را نقض كند.
قطعنامه شورای امنيت قانون است
اين عضو سابق مذاكره كننده هستهای ايران، با بيان اين كه از نظر مسوولان ايرانی و همه آحاد ملت قطعنامه شورای امنيت غيرعادلانه، غيرقانونی و بدون مبنای حقوقی و با انگيزههای سياسی صادر شده است، گفت: پرونده ايران مستوجب اين نيست كه به عنوان تهديدی برای صلح و امنيت بينالمللی بررسی شود. ما حتی بعد از آغاز به كار تاسيسات اصفهان و تحقيقات و توسعه در تاسيسات نطنز اقدامی در جهت انحراف به سوی ساخت سلاح هستهای نداشتهايم و آژانس نيز اين را تاييد كرده است. بنابراين مطرح شدن اين پرونده به عنوان تهديد صلح و امنيت بين المللی مفهومی ندارد و شك نداريم تصويب چنين قطعنامهای مقابله با توان هستهای ايران است.
وی افزود: اما بايد اين موضوع را نيز در نظر داشته باشيم كه از نظر جامعه بينالمللی قطعنامه شورای امنيت قانون است و اعضای شورای امنيت موظف به اجرای آن هستند. بالاترين مرجع تصميمگير در دنيا شورای امنيت است و نمیتوان عليه مصوبات اين شورا به هيچ مرجعی شكايت كرد. ما بايد فهم درستی از مقررات بين المللی داشته باشيم و صرفا گفتن اين كه اين قطعنامه غيرقانونی و غيرحقوقی است، مشكلی را حل نمیكند. ما مواضع داخلی خود را داريم اما بايد مقررات بينالمللی را نيز درك كنيم.
ما چارهای جز مذاكره نداريم
موسويان، درباره نوع مواجهه با اين قطعنامه گفت: دنيا بايد استنباط كند كه ملت، دولت، مجلس و همه جناحهای سياسی در ايران اجماع دارند و اين وحدت واقعی است. اگر كوچكترين احساسی درباره اختلافنظر، تفرقه و دوگانگی وجود داشته باشد، به روند حل و فصل اين پرونده ضرر میزند. ضمن اين كه ما بايد واقعيت حقوقی و قانونی پرونده از نظر جامعه جهانی را به صورت صحيح بشناسيم و خود را با گفتن اين كه اين قطعنامه مشروع و قانونی نيست، گمراه نكنيم.
وی، با بيان اين كه تنها راه حل اين پرونده ديپلماسی است، گفت: پرونده هستهای نبايد تا اينجا كشيده میشد، اين اشتباه بزرگ روسيه, چين و اروپا بود كه حاضر به ارجاع پرونده به شورای امنيت و اعمال فصل هفتم منشور شدند. زيرا تا اينجا آمريكا برای تصويب خواستههای خود به آنها احتياج داشت اما از اين به بعد آنها بايد برای خارجكردن پرونده از دستور كار شورای امنيت به آمريكا محتاج باشند.
معاون پژوهشهای روابط بينالملل مركز تحقياقت استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام تصريح كرد: اين كه آنها قطعنامههای پياپی بدهند و ما نيز پياپی آن را رد كنيم، راه حل درستی نيست. اين كار مسير را بحرانیتر میكند، بنابراين بايد تدبيری انديشيد كه موضوع در همين جا متوقف شود و مذاكرات به هر شكل ممكن آغاز شود، زيرا ما چارهای جز مذاكره نداريم.
پروندهای كه به شورای امنيت میرود به راحتی بيرون نمیآيد
وی با بيان اين كه برای ما هيچ چيزی بالاتر از به رسميت شناختن حق ايران در مورد غنیسازی نيست، گفت: ما بايد تلاش كنيم تا غرب حق ايران، اجرای حق ايران و عدم تبعيض در اجرای اين حق را به رسميت بشناسد. مساله اصلی اين است و در قسمتهای ديگر میتوان برای اعتمادسازی انعطاف داشت.
موسويان، با اشاره به اين كه اين سه مورد در موافقتنامه كاری ذكر شده بود و طرفهای اروپايی نيز آن را پذيرفتند، گفت: اين حقوق بايد اولويت اول ما باشد و از تعليق مهمتر است. پذيرش تعليق يا عدم تعليق برعهده مسوولان هستهای است اما هم اكنون اتفاقی در شورای امنيت در حال رخ دادن است كه تعليق داوطلبانه غيرحقوقی و غير الزامآور را تبديل به تعليق الزامی كرده است و بدون توجه به حق ايران در ماده ٤ ان پی تی، تنها به اجرای مواد ١ و ٢ اشاره دارد. بايد جلوی اين كار را گرفت و غرب وادار كرد تا حقوق ايران را به رسميت شناسد.
وی با تاكيد بر اين كه وقتی پروندهای به شورای امنيت میرود به راحتی بيرون نمیآيد، گفت: تاريخ شورای امنيت نشان میدهد پرونده كشورهايی كه به اين شورا رفته است، چندان سربلند بيرون نيامدهاند. البته اين مسير به نفع كشورهای ١+٥ نيز نيست بلكه مسير ديپلماسی به نفع هر دو طرف است. ضمن اين كه خروج پرونده از دستور كار شورای امنيت زمانبر است و اگر يك كشور مخالفت كند، پرونده در دستور كار شورای امنيت میماند.
احتمال گسترش ابعاد تحريم
عضو سابق تيم مذاكره كننده هستهای ادامه داد: نكته فوقالعاده مهمی در آخرين پيشنهاد كشورهای١+٥ بود. آنها سه شرط را برای ايران اعلام كرده بودند؛ يكی اين كه آژانس اعلام كند همه مسائل حلوفصل شده است، ديگر اين كه آژانس اعلام كند هيچ ماده اعلام نشدهای در ايران وجود ندارد كه اين كار در مورد ژاپن ٢٥ سال به طول انجاميد و سوم اين كه اعتماد جامعه بينالمللی حاصل شود كه اين اعتماد تنها مربوط به مسائل هستهای نيست. اين سه شرط هم اكنون در قطعنامه شورای امنيت نيز به نوعی لحاظ شده است كه خود به نوعی مكانيزم ذهنی مرور تعليق است.
وی، با تاكيد بر اين كه بايد بپذيريم اين مساله زمانبر است و با شتابزدگی و عجله و بیتحملی قابل حل نيست، گفت: احتمال گسترش ابعاد تحريم در قطعنامههای بعدی شورای امنيت وجود دارد و ممكن است همانگونه كه مسائل موشكی را كه هيچ ارتباطی به مسائل هستهای ندارد در قطعنامه فعلی وارد كردهاند، در قطعنامه بعدی خود به مسائل مربوط به تروريسم هستهای متوسل شود اما كشورهای ١+٥ بايد بدانند كه گسترش دامنه موضوعات هيچ كمكی به حلوفصل موضوع نمیكند بلكه باعث دشوار شدن رسيدن به راه حل میشود.
روسيه و چين اروپا و آمريكا را انتخاب میكنند
موسويان، با بيان اين كه پيشرفتهای ايران در زمينه كشاورزی و يا راه اندازی نيروگاه بوشهر تاثيری بر گسترش تحريمها ندارد، گفت: روسيه و چين در ماههای اخير اشتباه استراتژيكی داشته و ريش خود را به دست آمريكا دادهاند كه اين برای دو قدرت جهانی يك شكست است. آنها با اين كار نقش خود را در حل و فصل پرونده هستهای ايران ضعيف و نقش آمريكا را تقويت كردهاند. روسيه و چين اگر تن به تشديد تحريمها دهند، باز همان اشتباه را تكرار میكنند.
وی تصريح كرد: اگرقرار باشد روسيه و چين، ميان ايران و غرب يكی را انتخاب كنند، منافع حياتی آنها ايجاب میكند كه اروپا و آمريكا را انتخاب كنند. ما بايد از ابتدا به اين موضوع توجه كنيم. ما بايد وضع قدرتها را در نظام جهانی بدانيم و منافع آنها را بشناسيم. رابطه با ايران برای چين و روسيه فوقالعاده مهم است اما در نقطه انتخاب آنها آمريكا را انتخاب میكنند. بنابراين نبايد مسير را در جهتی برد كه آنها مجبور به انتخاب شوند.
معاون پژوهشهای روابط بينالملل مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام، درباره مقايسه اين نگاه با نگاه اوليه به اروپا گفت: ما در همان زمان هم میدانستيم كه قدرت آمريكا در معادلات جهانی بيش از ماست و اروپايیها اين را اذعان داشتند هر توافقی كه بين ما و اروپا صورت میگرفت، آنها بايد موافقت واشنگتن را میگرفتند.
وی تصريح كرد: بهترين كار شروع مذاكره با اروپا بود و به گونهای كه در موازات آن با غيرمتعهدها چين و روسيه نيز كار كنيم.
اين قطعنامه مهم است و اثر منفی نيز دارد
موسويان در پاسخ به سوال خبرنگار" ايلنا" مبنی بر اين كه در اظهارات اخير مسوولان ايرانی عدم اجماع احساس میشود، به گونهای كه عدهای از بزرگان نظام معتقدند صدور قطعنامه تحريم خطرناك است اما مسوولان دولت اعتقاد دارند كه اين قطعنامه چندان مهم نيست. اين عدم اجماع را چگونه ارزيابی میكنيد؟ گفت: هيچ كس در كشور از صدور قطعنامه خوشحال نيست. تمام بزرگان نظام معتقدند كه اين گونه قطعنامهها نمیتواند ايران را از حق خود در دستيابی به انرژی هستهای محروم كند. اما اين واقعيت نيز وجود دارد كه اين قطعنامه مهم است و اثر منفی نيز دارد اما همه بر اين نكته اجماع دارند كه ما در مقابل اثرات منفی قطعنامه میايستيم.
وی درباره تفاوتهای دولتهای هشتم و نهم در سياستهای هستهای گفت: دولت هشتم و نهم تعيين كننده سياستهای هستهای نبودهاند بلكه مرجع تعيين سياستهای اصلی هستهای شورايی است كه همه سران نظام در آن حضور دارند. اگر ايران در مقطعی سياستهای هستهای خود را تغيير داده است، بنا به مصلحت انديشیهای همه بزرگان نظام است و نبايد آن را مربوط به يك فرد يا گروه دانست. در مقطعی نظام تصميم به تغيير سياستهای هستهای گرفت، زيرا احساس كرد كه اروپا اين برداشت را دارد كه تعليق را دايم میكند و به خاطر اين نگرانی بازی را به هم زديم تا نشان دهيم تعليق را تنها برای اعتمادسازی پذيرفتيم كه به هيچ وجه نبايد آنرا دايمی دانست.
موسويان، با بيان اين كه هر كدام از دو رويكرد تجربه شده مضار و منافعی دارد، گفت: هر دو رويكرد نقاط مثبتی دارد و طرفداران خاص خود را نيز دارد اما نظام در هرمقطعی كه رويكردی را كه بيشتر به مصلحت است، اتخاذ میكند. رويكرد اخير هم تصميم درستی بوده است تا كشور در يك نقطه بتواند هر دو رويكرد را ارزيابی كند.
وی، با بيان اين كه اروپايیها هيچ گاه نگفتند اگر يك روز تعليق كنيم همه چيز حل میشود، گفت: دليل اصلی ايران در رد پروتكل شبههای بود كه غرب در مورد حق ايران ايجاد كرده بود. در آن زمان كه تنشها افزايش يافت، غربیها نيز اشتباه بزرگی كردند و تلاش نكردند تا اين شبهه ايران را رفع كنند كه آنها حق، اجرای حق و عدم تبعيض در اجرای حق ايران را به رسميت بشناسند. بنابراين ايران اين شبهه را داشت كه آنها تلاش میكنند از مكانيزم ابزارهای اعتمادساز برای از بين بردن حق ايران استفاده كنند اما بعيد میدانم كه اگر نظام به اين نتيجه برسد كه اروپايیها واقعا حق ايران را به رسميت شناختهاند، باز هم به اين روند ادامه دهند.
وی، با اشاره به درخواست اوليه آژانس برای تعليق فعاليتهای هستهای ظرف ٥٠ روز گفت: نظام در آن زمان توانست با يكسال مذاكره تعليق را از حالت الزامآور خارج كند كه اين دستاورد بزرگی برای ايران بود. ما هيچ گاه پيشنهاد نكرديم كه خودمان تعليق را میپذيريم. تعليق مصوب شورای حكام بود و ما به عنوان عضو آژانس موظف به اجرای مصوبات شورای حكام هستيم.
موسويان، همچنين به پيشنهاد اروپا در تابستان ٢٠٠٥ و در پايان دوره رياستجمهوری خاتمی اشاره كرد و گفت: در آن زمان اروپايیها برای اولين بار پس از انقلاب پذيرفتند كه ايران نيروگاه هستهای داشته باشد و در زمينه تامين سوخت به ما كمك كنند اما در عين حال برای اين كار شرط تعليق و مرور تعليق پس از ١٠ سال را گذاشتند كه مصوبه شورای حكام آژانس بود. آنها در آن زمان گفتند كه اين پيش نويس پيشنهادات اوليه است و میتوانيم در باره آن مذاكره كنيم.
وی، در باره تبعات سياسی و اقتصادی قطعنامه درداخل كشور گفت: مطمئنا قطعنامه شورای امنيت تبعات مثبت ندارد. اين كه مسوولين بگويند قطعنامه برای ما مهم نيست به معنای آن نيست كه قطعنامه اثرات منفی ندارد بلكه روح حرف وی اين است كه ما تسليم اثرات منفی اين قطعنامه نمیشويم و به راه خود ادامه میدهيم و نظام به خاطر منافع هستهای اين اثرات منفی را پذيرفته است.
خروج از ان پی تی تبعات موضوع را تشديد میكند
معاون پژوهشهای روابط بينالملل مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام، درباره مذاكره ايران و آمريكا برای حل مسائل هستهای گفت: فكر نمیكنم مذاكرات هستهای با آمريكا مثبت باشد، زيرا مسائل ايران و آمريكا و بیاعتمادی بين دو كشور بسيار گستردهتر از اين موضوعات است. خصومتهای آمريكا و ايران بسيار وسيع است. ما حتی در مورد اين كه برای مذاكره با آمريكا در مورد عراق چراغ سبز نشان داديم نيز اشتباه كرديم، زيرا باعث شد آنها فكر كنند كه اين موضوع به مساله هستهای ما ربط دارد، ما هيچ گاه نبايد اجازه دهيم كه امريكا چنين تفكری داشته باشد.
وی تصريح كرد: طرف هستهای ايران نيز صرفا آمريكا نيست بلكه هنوز هم همه كشورهای ١+٥ هستند، بنابراين بايد با اروپا و روسيه و چين و همه كشورهای غيرمتعهد كار كرد.
موسويان، با بيان اين كه ديپلماسی با اين گونه قطعنامهها به بن بست نمیرسد، گفت: آمريكا نمیتواند در مقابل همه كشورهای جهان بايستد و حرف خود را بزند.
وی، درباره ارزيابی خود از خروج از ان پی تی گفت: خروج از ان پی تی تبعات موضوع را تشديد میكند و به آمريكا و اسرائيل قدرت مانور بيشتری میدهد. اين كه كره شمالی از ان پی تی خارج شد، به اين دليل بود كه آنها بمب هستهای داشتند و میخواستند اين راه را ادامه دهند اما فتوای رهبری مبنی بر حرام بودن هرگونه سلاح كشتارجمعی را داريم كه از هر كنوانسيون بينالمللی برای ما مهمتر است، بنابراين دليلی ندارد رفتاری كنيم كه دنيا تصور كند ايران به سوی ساخت بمب حركت میكند.