ايران امروز

سايه روشن زندگی نانسی پلوسی

روزنامه كارگزاران / عليرضا كيوانی‌نژاد

«امشب ما تاريخ را از نو ساختيم. كمی حوصله كنيد، پيشرفت می كنيم». اين جمله را رئيس كميسيون دموكرات های كنگره آمريكا در گفت وگو با بی.بی.سی اعلام كرد. كسی كه اسم حقيقی‌اش، «نانسی دالساندرا» است اما او را با كنيه «نانسی پلوسی» می شناسند. پلوسی، متولد ٢٦ مارس ١٩٤٠ در بالتيمور ايالت مريلند است. او از سال ٢٠٠٢ تاكنون اين سمت را در اختيار دارد. او نخستين زن تاريخ سياسی آمريكاست كه توانسته رياست اين حزب پرطرفدار را از آن خود كند. او فرزند توماس دالساندرا جی آر، است كه در سال های ١٩٤٧ـ١٩٣٩ جزو نمايندگان مشهور كنگره آمريكا بود. البته اين را هم اضافه كنيم كه پدرش از ١٩٤٧ تا ١٩٥٩ شهردار بالتيمور بود.

برادرش هم ـ توماس.جی. دالساندرای سوم ـ از ١٩٦٧ تا ١٩٧١ شهردار همين شهر ايالت مريلند بود. نانسی، توانست خود را به عنوان جايگزين «سالا برتون» معرفی كند كه دموكرات‌ها، پس از مرگش، خلا او را حس می‌كردند. وی پيش از تصدی اين پست مهم، به مدت يك سال طراح تئوری‌های دموكرات‌ها بود و از سال گذشته ميلادی به اين سو، توانست خود را در هيات سخنگوی حزب در كنگره آمريكا مطرح كند.

فعاليت‌های پلوسی
كمتر سياستمدار زنی را می‌توان در ايالات متحده يافت كه مورد حمايت گروه‌ها و تشكل‌های سياسی باشد. نانسی پلوسی اما در اين زمينه يك استثنا محسوب می‌شود چرا كه تشكل‌های كارگری، فعالان محيط زيست، انجمن‌های فعال در زمينه سلامتی انسان و غيره، طی چند سال اخير از او و حزب متبوعش دفاع كردند. اگرچه می‌توان حركت‌های پلوسی را در دو گروه فرآيند و پيامد مورد ارزيابی قرار داد، اما آنچه اهميت دارد، پيامد حركت‌های شطرنج گونه اوست نه فرآيندی كه طی كرد.

پيامد تئوری‌ها او و حاميانش را می‌توان در برجسته شدن نام سناتور هيلاری كلينتون جست وجو كرد. گزينه‌ای كه گفته می‌شود اگر اتفاق خاصی در دقيقه نود روی ندهد، بايد او را كانديدای اصلی دموكرات‌ها در انتخابات آتی آمريكا دانست. پلوسی گام‌های متعددی در راستای خوشنام كردن دموكرات‌ها برداشت كه از آن ميان می‌توان به سرمايه گذاری در زمينه پروژه های تحقيقاتی برای يافتن راه حل مبارزه با بيماری های لاعلاج چون ايدز، اشاره كرد. موسسه تحقيقاتی پلوسی هم اكنون با انرژی بيشتری در اين زمينه به فعاليت خود ادامه می دهد.

ديگر فعاليت پرسروصدای پلوسی به تلاش برای بهتر شدن اوضاع بيمه شهروندان آمريكايی برمی گردد. تعدادی از سياستمداران و منتقدان سياسی فعاليت‌های او را به «موسيقی بی كلام» تشبيه می‌كنند كه در هر سرزمينی استفاده می‌شود چرا كه كلامی ندارد و نيازی نيست به ترجمه واژه‌ها. او در زمينه بهبود شرايط بيمه به گسترش چند شركت بيمه گذار نيز كمك كرد تا ثابت كند، دموكرات‌ها از هدف گذاری قدرتمندی در انتخابات برخوردارند.

وی بارها و بارها در سخنرانی‌هايش اعلام كرده با مانيفست بوش برای حضور سربازان آمريكايی در عراق مخالف است و از اين رو ممكن است وی از حالا يكی از برگ‌های برنده را برای حزب متبوعش به دست آورده باشد. پلوسی از ١٩٨٧ به عنوان نماينده چند كلان شهر به كنگره آمريكا راه پيدا كرد.

با توجه به پيشينه سياسی خانوادگی‌اش از سوی كنگره نشين‌های آمريكا بارها و بارها مورد حمايت قرار گرفت تا اينكه سه شنبه هفته جاری در پی پيروزی دموكرات‌ها در انتخابات ميان دوره‌ای كنگره اين كشور ـ دموكرات ها ٥٢ درصد و جمهوريخواهان ٣٩ درصد آرا را به دست آوردند ـ او اعلام كرد، امشب تاريخ را از نو ساختيم. او را يكی از فعالان صلح معرفی می كنند چرا كه در سخنرانی هايش در آمريكا و كشورهای ديگر، بارها با توليد سلاح در راستای جنگ افروزی مخالفت كرده است. پس از حملات يازدهم سپتامبر او رهبری و هدايت نيروی فدرال آمريكا را در بخش تحقيق و پژوهش برعهده داشت. اگرچه اين تحقيقات در فايل محرمانه سازمان ضدجاسوسی آمريكا (CIA) طبقه بندی شد اما پلوسی از آن به عنوان سكوی پرتاب خودش استفاده كرد.

از فعاليت های بشردوستانه او نيز می توان به سفرهايش به چند كشور آسيايی در راستای احقاق حقوق شهروندی و حقوق بشر چينی ها نام برد. او در گفت وگو با شبكه «ان.بی.سی» اعلام كرد؛ «اگرچه آمريكا و چين می توانند شركای خوبی برای هم باشند اما وضعيت حقوق بشر در اين كشور، چندان كه بايد و شايد مناسب نيست». پلوسی از ١٩٨٩ عضو عالی رتبه كميسيون بين الملل فعاليت‌های اقتصادی آمريكا و يكی از مجريان سياست‌های پولی بانك جهانی است. پيشنهادهای او برای گسترش اقتصاد جهانی و همين طور جهانی‌سازی در آمريكا و جامعه بين‌الملل به «لوايح اصلاحی پلوسی» معروف هستند. وی به تازگی رياست كميته بررسی روابط اقتصادی آمريكا و چين را نيز از آن خود كرده است.

سايه روشن زندگی پلوسی
نانسی پلوسی تحصيلات خود را در كالج واشنگتن دسی به سال ١٩٦٢ به پايان رساند. او و همسرش پل پلوسی، ساكن سانفرانسيسكو هستند و پنج فرزند دارند به نام‌های نانسی كورين، كريستين، ژاكلين، پل و الكساندرا. در سانفرانسيسكو او را يك سياستمدار ليبرال می شناسند چرا كه خطابه هايش بی‌شباهت به ليبرال‌ها نيست. به عنوان مثال اين جمله او را مرور كنيد؛ «امروز در سراسر آمريكا، از هر گروه و نژاد، از شمال و جنوب، شرق و غرب، دموكرات و جمهوريخواه و مستقل، همه و همه برای زندگی بهتر رای می دهند. اين آرای مردم است كه تاريخ را می‌سازد. رای مردم تغيير كابينه را رقم می‌زند و تغيير كابينه يعنی دگرگونی كشور...» يا ديگر جمله‌اش كه می گويد؛ «آقای رئيس جمهور با شما هستيم. ما به مديريت جديدی در جنگ عراق نياز داريم. بهتر است شما هم بيايد و با ما همكفری كنيد تا راه بهتری پيدا كنيم».