جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ -
Friday 29 March 2024
|
شیده لالمی روزنامهنگار، دبیر گروه جامعه روزنامه همشهری و دانشجوی دوره دکترای علوم ارتباطات روز گذشته (شنبه ۲۷ دیماه) بر اثرگازگرفتگی جان خود را از دست داد.
شیده لالمی یکی از روزنامهنگاران برجسته حوزه اجتماعی بود. دوستان و همکارانش از او به عنوان روزنامهنگار خلاق با قلمی توانا و نگاهی حساس و دقیق به موضوعات اجتماعی یاد کردهاند.
او کار این در زمینه را از همان سالهای آغاز تحصیل در دانشگاه شروع کرد. در این دوره گزارشهایش در روزنامه ایران منتشر میشد.
بعدها در روزنامه شهروند به عنوان خبرنگار و سپس دبیر سرویس اجتماعی کارهایش بسیار مورد توجه بود. گزارش پربازتاب «گورخوابهای نصیرآباد» در سال ۱۳۹۵ در همین دوره زیر نظر او تهیه شد.
لالمی با خبرگزاری ایرنا نیز همکاری داشت و یکی از موسسان «ایرنا۲۴»، بخش ویدئویی خبرگزاری ایرنا، در سال ۹۷ بود.
در یکسال گذشته سرویس اجتماعی روزنامه همشهری را اداره میکرد. گزارش «سفر به ‘سفید سنگان’ محل زندگی، قتل و دفن رومینا» در همین دوره تهیه و در روزنامه همشهری منتشر شد.
گزارش تحقیقی شیده لالمی درباره عملکرد بسیار بد رسانههای داخل کشور درباره انهدام هواپیمای اوکراینی و اعتراضهای آبان ۹۸ با عنوان «رسانهها در سال ۹۸ صدای مردم نبودند» از کارهای تحقیقی ماندگار در تاریخ روزنامهنگاری ایران است. لالمی این گزارش را به سفارش انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران تهیه کرده بود.
تعدادی از پیامهای همکاران شیده لالمی در توییتر:
زینب حیدری:
من شوکم شیده! خودت زنگ بزن و مثل همیشه تند تند حرف بزن و لیست کارهای امروز و بگو که بذارم تو لیست انتشار..
بعد بیا دوباره قدم قدم و زیرپوستی دیوار بین بچههای بالا و پایین رو برداریم.
نفرین به اون آدمی که نذاشت روز آخر با هم خداحافظی کنیم شیده...
سفرت بخیر
حسن ظهوری:
خبر بسیار ناگواری شنیدم. شیده لالمی دوست و همکار عزیزم درگذشت. علت مرگ او را هنوز نمیدانم ولی خانواده مطبوعات ایران یکی از بهترین خبرنگاران خود را از دست داد. شیده، قلمی توانا و نگاهی دقیق به موضوعات اجتماعی داشت. با او سالها در خبرگزاری میراث فرهنگی همکار بودم.
یادش گرامی
علی شاکر:
ای وای
شیده لالمی دوست، همکلاس و همکارم، فوت شد.
تا همین یکی دو روز پیش سر یه کتاب با هم مشغول کار بودیم
ای وای
ای وای
مصطفی شوقی:
قلبم درد گرفت...لعنت بهت مرگ... یکی بیاد بگه دروغه... یکی دیگر از روزنامهنگاران خوب و موفق ایران را از دست دادیم... مرگ بر تو مرگ... تف تو روت...
همیشه عجله داشت و باسرعت می رفت... حتی جواب سلام رو هم تند می داد... کاش
درگذشت خانم لالمی را به خانواده و دوستانش و جامعهٔ روزنامهنگاران ایران تسلیت میگوییم.
روحش شاد و یادش گرامی
احسان مازندرانی:
از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش
فریبا پژوه:
شیده لالمی با آن قلم پر توان، با آن چشمهای زمردین، با همه آرزوهای بلندش به دیار باقی شتافت.
آخرین بار که دیدمت با هم رفتیم توچال پیاده روی. چای و آش رشته گرفتیم و از هر درس سخنی...
یادت سبز شیده
شهرام زعفرانلو:
شیده لالمی مجری پژوهش بیاعتباری و بی آبرویی رسانهها ــ روزنامهها درگذشت.
روحش شاد
بهروز شجاعی:
در جریان سقوط هواپیما رسانهها گفتند اعتبار از دست دادند اما طبق پژوهش شیده لالمی و همکارانش برای انجمن صنفی روزنامهنگاران «سهم مردم از حوادث آبان و گرانی بنزین در رسانهها تنها ۹ درصد، حمایت از حاکمیت ۲۶ درصد و انتقاد از دولت ۲۳درصد بود.»
سهم ۹ درصدی مردم یعنی پایان اعتبار رسانه
فرزانه ابراهیمزاده:
قرار بود شنبه بهت زنگ بزنم شماره چند نفر را بدم، فراموش کردم.
سمین مهاجرانی:
گزارش-پژوهش شیده لالمی بر عملکرد بد رسانهها در فجایع انهدام هواپیمای اوکراینی و آبان ۹۸، از سطور ماندگار تاریخ ژورنالیسم ایران است. از معدود خبرنگارانی که از خویش برون آمد و کاری کرد.
سفر بخیر...
صدرا محقق:
چه خبر تلخ و غمانگیزی، شیده لالمی از خبرنگاران اجتماعی واقعاً خوب و کار درست با نگاهی دقیق به مسائل جامعه بود. رسانههای ایران یک روزنامهنگار بیحاشیه و حرفهای را از دست داد. تسلیت به خانواده و دوستان ایشون و همه همکاران خبرنگار.
محمد کرباسی:
روزهای تلخ این سال تمام نمیشود. سومین همکار روزنامهنگارمان را هم در این سال از دست دادیم.
تحریریه همشهری در خبر فوت ناگهانی شیده لالمی شوکه است. چه به روزمان آمده؟
شراره عزیزی:
چهار سال در دانشگاه تهران همکلاس بودیم. رشته روزنامهنگاری، همان سالها نامزد شیده که او هم همکلاسمان بود بر اثر گازگرفتگی از میان ما رفت، حالا بعد از حدود بیست سال شیده لالمی هم با گازگرفتگی چشم از جهان فرو بست. چقدر تلخ است. تلخ
مینو مومنی:
حرف مشترک من و شیده لالمی وقتی بهم میرسیدیم عشق به گربهها
نمیخوام باور کنم نیست. لعنت به داغی که یکی بعد از دیگری میاد بدون اینکه اون خالق نگاهی به تحمل شونهها داشته باشه که زیر این همه داغ دی ماه به زمین چسبیده
نسرین وزیری:
روزنامهنگاری تحقیقی، ژانر فراموش شدهای است که شیده لالمی با کارهای نابش؛ بش جون داد؛ قبل از او ژیلا بنییعقوب چنین مینوشت و بعد از او ...
مرگش باور کردنی نیست؛ شیده از جنس زندگی بود؛ خود زندگی بود؛ آگاه، جسور، منتقد، خوش قلم،کمتر فارغالتحصیل روزنامهنگاری به گردش میرسید.
ترانه بنییعقوب:
شیده لالمی قطعا بهترین بود نه فقط تو کارش که تو همه چیز من که باور نمی کنم رفته نه الان نه هیچوقت دیگه.
سبحان حسنوند:
شیده دوست و همکار مهربان از بین ما رفت...
شیده لالمی عاشقانه کارش را دوست داشت و همیشه در مورد خبر و روزنامهنگاری با اشتیاق حرف میزد... واقعا برای همه شوک تلخی است...
یادش گرامی...
ساسان آقایی:
چه زود داریم پرپر میشویم؛ شیده لالمی را با پژوهشش دربارهی سکوت زشت رسانهها دربارهی آبان۹۸ به یاد میآورم: چهقدر همه چیز تلخ شده!
ابراهیم مهتری:
امسال خبر مرگ کم نشنیدیم. آدمهایی که هر کدام به تنهایی مصداق اون شعر رودکیاند: ”از شمار دو چشم یک تن کم / وز شمار خرد هزاران بیش”.
اما خبر درگذشت شیده لالمی، این روزنامهنگار خلاق تالم و تاثر بسیار داشت. حسرت بماند برای ما که انسانی شرف و قلمی توانا را از دست دادیم.
حسن نمکدوست، روزنامهنگار و استاد علوم ارتباطات:
شیده لالمی عزیز، روزنامهنگار توانا، اجتماعینویس چیرهدست، همکار متعهد، انسان مهربان و دلسوز، ما را گذاشت و رفت.
تسلیت به همگی و افسوس برای همهمان.
یاد و خاطرهاش همیشه و همیشه گرامی.
هادی حیدری:
هنوز دستانم میلرزند از خبری که شنیدم. از حجم غمی که بر سرم آوار شد.
شیده لالمی، دوست و همکار روزنامهنگارم که پُر بود از روح زندگی، پشتکار، خلاقیت، دانش و مهربانی، ما را برای همیشه تنها گذاشت.
من از روزهای آغازین سال نود و سه با او در روزنامه شهروند همکار شدم و هرگز یادم نمیرود از آدمهایی بود که با خونگرمی، حضورم را در روزنامه استقبال کرد و سبب شد زودتر با تحریریه جُفتوجور شوم.
ما روزهای همکاری درخشانی در کنار او و سایر دوستان و همکارانم در شهروند داشتیم. وظیفهشناس بود و کاربلد. خوشقلب و خالی از کینهورزی بود.
شیده، دیروز بر اثر گازگرفتگی، درگذشت؛ مرگی که هرگز نمیخواهم درباره او، باور کنم.
خوشا به حالش که انبوهی از خاطرات خوب و کمنظیر برایمان به یادگار گذاشت.
دیدار به قیامت.
فرامرز سیدآقایی:
نشد یک روز بیغم سر کنیم. یک روز پرکار و خیلی سخت از شورای شهر بیرون زدم. با یکی از خبرنگاران روزنامه شرق قرار داشت و آمده بود خیابان بهشت. اولین بار بود که از نزدیک میدیدمش. خبرنگار شرق بهم معرفیش کرد. فوری گفتم: “از نظر من شما شیردختر خبرنگارایی. گزارشهاتون رو خوندهم، صراحت و شجاعتتون رو تو چند مصاحبه از نزدیک دیدهم اما نمیدونستم خانم لالمی شمایید”...
دختر محترم، روزنامهنگار صریح، دلسوز طبیعت و حیات وحش، خیرخواه مردم و دارای عزت نفس... شیده لالمی
ای اشک لعنتی! صبر کن، بگذار بنویسم. او روزنامهنگار حقگو بود. ما جماعتی یتیم و بیباعثوبانی هستیم. کسی یادی از ما نمیکند مگر چند روزی وقت مرگ. هریک از ما که پرواز میکند، یک امروز و فردا چندجمله دربارهمان نوشته میشود و... فراموش میشویم.
ای مرگ لعنتی! لحظهای درنگ کن. تو که هستی که ناگهان چنگالت را دراز میکنی، نسنجیده و نفهمیده از وسط تحریریه روزنامه شکارت را برمیداری و میبری؟ چرا بهترین آدمها را کوتاهعمر میپسندی و دستچین میکنی؟ او روزنامهنگار دردمند بود. مگر چند روزنامهنگار داریم که شهامت فریادزدن حق مردم را دارند؟ مرگ لعنتی! لحظهای درنگ کن.
مجله «زنان امروز»:
خبر درگذشت شیده لالمی مارا سخت غمگین کرد. او روزنامهنگاری بود فعال، با دستاوردهایی گسترده. او زنی خوشرو، پرشور و استوار بود. «زنان امروز» سابقه همکاری کوتاه مدتی را با او داشت و خاطرهی حضورش درد رفتن او را برایمان دو چندان میکند. از دست رفتن شیده لالمی را به خانواده، همکارانش و جامعهی مطبوعات ایران تسلیت میگوییم.
ژیلا بنییعقوب:
شیده! چطور میشه از نبودنت نوشت دختر ؟ نبودن به تو نمییاد اصلا، فقط بودن به تو مییاد
خبر رفتن شیده لالمی روزنامه نگار کم نظیر تحقیقی در حوزه اجتماعی، امروز بر سرمان آوار شد.
شیده جان! دختر کار بلد و با دانش، گزارش تحقیقیات در باره حوادث آبان ماه نود و هشت تا ابد در ذهنمان میماند که برایش تیتر زدی: ایران لرزید اما رسانه نه! همچنان که دهها گزارش دیگرت و آن مجله خوب زنان و زندگیات از یادمان نمیرود.
عباس عبدی:
خبر درگذشت خانم شیده لالمی همه همکاران و دوستدارانشان را شوکه کرده است. نمیدانم چه واکنشی نشان دهم.
عباس عبدی پژوهشگر اجتماعی با غم این جمله را گفت و در تماس خبرنگار رکنا اضافه کرد: من به لحاظ همکاری در روزنامه شهروند با ایشان آشنایی داشتم. اما مهمتر از آن در پژوهش مربوط به نحوه انعکاس اخبار سقوط هواپیما و حوادث مرتبط با آبان در مطبوعات بود، با ایشان همکاری داشتم و کمکی کردیم و تحقیق بسیار خوبی را انجام دادند. این پژوهش در نشست سالانه انجمن صنفی مطرح شد. فکر می کنم این پژوهش مشابه ندارد. تحقیقی است که در این قضیه منفرد است. ارزیابی خوبی درخصوص مطبوعات داخلی و رسانههای داخلی انجام دادند.
بسیار همکار متینی بودند. به معنای دقیق در کارشان متعهد و بدون مساله و بدون حاشیه بودند. هنوز نمیدانیم چرا این اتفاق تاسف بار رخ داد.
گزارش «روزآروز» درباره کارنامه «شیده لالمی»:
پایان تلخ برای روزنامهنگار و تلخی بیپایان برای روزنامهنگاری
شیده لالمی، روزنامهنگار، در تهران درگذشت.
شیده لالمی را با گزارشهای تحقیقی و توصیفی اجتماعیاش درباره بخشهای محذوف جامعه میشناسیم.
او حرفه روزنامهنگاریش را در همان سالهای اول تحصیل در دانشگاه شروع کرد. به سرعت توانست بهعنوان یکی از گزارشگران درجه اول گروه گزارش روزنامه ایران در دوران اصلاحات بنویسد.
بعد از آن یکی از اعضای اولیه خبرگزاری تخصصی میراث شد که کارش پوشش اخبار حوزه میراث فرهنگی بود.
یکی از نقاط درخشان کارنامه او فعالیت در روزنامه شهروند، در مقام خبرنگار و بعد دبیر سرویس اجتماعی بود. گزارش پدیده گورخوابی در قبرستانهای تهران در همین گروه اجتماعی تهیه شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت. سوژه گزارش را شیده انتخاب کرده بود و اصطلاح گورخواب هم او ابداع کرده بود.
لالمی یکی از موسسان ایرنا۲۴ – بخش ویدئویی خبرگزاری ایرنا- در سال ۹۷ بود و در این مجموعه، نقش دبیر تحریریه را داشت.
لالمی دانشجوی دکتری ارتباطات بود و در یکسال اخیر سرویس اجتماعی روزنامه همشهری را اداره میکرد.
لالمی در روزنامهنگاری تحقیقی هم کارهای جدی کرده بود، از جمله گزارشی که سال گذشته به سفارش انجمن صنفی روزنامهنگاران درباره کارنامه روزنامهها و خبرگزاریهای کشور درباره بازتاب اعتراضهای آبان ۹۸ نوشت که توجه بسیاری برانگیخت.
نامگذاری سالن اجتماعات انجمن صنفی روزنامه نگاران به نام شیده لالمی
عصر روز یکشنبه ۲۸ دیماه ۱۳۹۹ با حضور جمعی از دوستان شیده لالمی، مراسم یاد بود این روزنامهنگار در محل انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران برگزار شد. در این مراسم عباس عبدی رییس انجمن با گرامیداشت یاد شیده لالمی، از او بهعنوان روزنامهنگاری محقق یاد کرد و کار های او را ستود.
عبدی با اشاره به کار تحقیقاتی لالمی درباره تحلیل محتوای رسانههای ایران در وقایع آبان ماه که به سفارش انجمن تهیه شده بود، این کار را از نمونههای برجسته کارهای لالمی برشمرد. کامبیز نوروزی نایبرییس، شهریار شمس مستوفی دبیر انجمن و افشین امیرشاهی، حسن نمکدوست، لیلی فرهادپور، ایمان پاکنهاد، نرگس جودکی، حمیدرضا اسلامی راد، مینا شهنی و گروهی از همکاران و دوستان شیده لالمی هم در این مراسم به یادِ همکارشان سخن گفتند.
در ادامه این مراسم مقرر شد سالن اجتماعات انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران به نام شیده لالمی نامگذاری شود.
همچنین فردا ساعت ۱۰/۳۰ صبح بر سر مزار این روزنامهنگار درگذشته واقع در قطعه۳۲۶ ردیف ۲۴۳ شماره ۵۵ گرد هم میآییم تا بار دیگر یاد این روزنامهنگار شهیر را گرامی داریم.
چند تا از گزارشهای خواندنی شیده لالمی در روزنامه شهروند:
نان را از هر طرف که بخوانی نان نیست
http://shahrvand-newspaper.ir/news:nomobile/main/15947/
چاقوکُشی
http://shahrvand-newspaper.ir/News:NoMobile/Main/119331/
ایستا، روستای بیزمان
http://shahrvand-newspaper.ir/news:nomobile/main/74392/
آبفروشان کوچک گورستان
http://shahrvand-newspaper.ir/news:nomobile/main/110722/
| |||||||
ايران امروز
(نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میشوند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024
|