رومینا تازه‌ترین قربانی قتل‌های ناموسی در ایران است. او ۱۳ سال داشت و اهل روستای حویق تالش در گیلان بود. روز اول خرداد ۹۹، رومینا بابت عشق به بهمن خاوری، مرد هم‌شهری‌اش و فرار با او، به‌دست پدرش به‌قتل رسیده است. رضا اشرفی، پدر این دختر، فرزندش را در خواب پس‌از این‌که نتوانسته خفه‌اش کند، با داس سر بریده است.

بهمن خاوری، مرد ۲۸ ساله‌ای که گفته می‌شود رومینا با او فرار کرده ‌بوده، به پایگاه خبری “روز نو” گفته عاشق رومینا بوده و یک‌بار با واسطه او را خواستگاری کرده ولی پدر رومینا چون آن ‌دو از یک مذهب نبوده‌اند، با این وصلت مخالفت کرده است:

«چند سالی بود که عاشق هم بودیم و بالاخره تصمیم گرفتم تا یک نفر را بفرستم و او را از پدرش خواستگاری کنم. اما از آنجایی که مذهب ما یکی نبود، مخالفت کردند. به همین خاطر هم دختر به من گفت که پدرم رضایت نمی‌دهد و باید فراری‌اش بدهم. همین شد که باهم فرار کردیم و پنج روزی ناپدید شدیم. بعد از این ماجرا بود که پدرش در پاسگاه حویق از من به جرم آدم‌ربایی شکایت کرد... موقع بازجویی من گفتم که آن دختر را دوست دارم و اجباری در کار نبوده و دختر هم در بازجویی این حرف‌ها را تایید کرد. یک شب در بازداشتگاه ماندم، اما در نهایت تبرئه شدم.»

اما اسفندیار اشرفی، عموی قربانی و برادر قاتل گفته که رومینا اغفال شده بود: «بعد از این موضوع ما خواستیم که بیایند و خواستگاری کنند اما خانواده پسر گفتند نه او اشتباه کرده است. حتی عاقد آمد عقدشان کند اما پسر قصدش چیز دیگری بود.»

عموی رومینا، با اشاره به عکس او در اینستاگرام بهمن پرسیده است: «اصلا کدام مردی وقتی بخواهد با یک دختر ازدواج کند، عکسش را در اینستاگرام می‌گذارد؟ کدام مردی عکس ناموسش را در دنیا پخش می‌کند؟»

بنابر نوشته رسانه‌ها رومینا چون روحیه‌ پدرش را می‌شناخته اصرار داشته که قاضی او را به خانواده‌اش ندهند اما قاضی، این دختر را به پدرش بازمی‌گرداند. پدر رومینا نیز از نبود مادرش در خانه، بهره می‌گیرد و می‌کوشد او را در خواب خفه کند اما چون نتوانسته با داس، سر از بدنش جدا کرده و جنایت‌اش را در کوی ‌و برزن فریاد می‌زند و پلیس بازداشت‌اش می‌کند.

قانون راه قتل دختران و زنان را باز گذاشته است

در پی واکنش‌های گسترده در شبکه‌های اجتماعی و فشار افکار عمومی به قوه قضاییه، قاتل بازداشت شده است. کاظم رزمی، بخشدار حویق شهرستان تالش به رسانه‌ها گفته است: یکی از اهالی این بخش به اتهام قتل دخترش دستگیر شده‌ است و جزئیات این پرونده بعد از طی مراحل قانونی و حقوقی به مردم اطلاع‌رسانی می‌شود.

خبرگزاری «رکنا» خبر داده که معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهوری ایران در حوزه زنان و خانواده با صدور دستور ویژه خواستار رسیدگی به چرونده جنایت در تالش شد، اما ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ مجلس ایران می‌گوید: «پدر يا جد پدری که فرزند خود را بکشد قصاص نمی‌شود و به پرداخت ديه به ورثه مقتول و تعزير محکوم خواهد شد.»

سارا باقری وکیل دادگستری، نایب رئیس انجمن حقوق کودکان و نوجوانان و فعال این حوزه، به وبسایت “روز نو” گفته چون قاتل، خودش ولی دم است، حکم قصاص مشمول او نخواهد شد و تصمیم در باره چند و چون حبس و دیه نیز بر عهده قاضی پرونده خواهد بود: «دیه هم ابتدا به مادر، سپس به خواهر و برادر تعلق می‌گیرد.»

این حقوقدان، فاجعه اخیر را ملغمه‌ای از آسیب‌های اجتماعی می‌داند و تاکید می‌کند که فرار دختران از خانه در روستاها به وفور دیده می‌شود: «...به محض این که ما از این موضوع‌ها حرف می‌زنیم به سیاه‌نمایی متهم می‌شویم، حال آن که این پرونده به خوبی نشان می‌‌دهد که اوضاع خوب نیست و لازم است تصاویری که نشان داده می‌شود، برگرفته از حقیقت و بطن واقعی آن مکان‌های جغرافیایی باشد. »

شهیندخت ملاوردی، معاون پیشین رییس‌جمهور ایران در امور زنان و خانواده و دبیر کل جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان در این کشور در حساب توئیتر خود نوشت: «رومینا نه اولین قربانی قتل‌های ناموسی است و نه آخرین آن؛ تا زمانی که قانون، رویه قضایی و فرهنگ حاکم و مسلط بر جوامع محلی و جهانی بازدارندگی لازم را نداشته و با تشویق و ترویج آن در خدمت این جنایت بشری باشند!»

زنان و دختران زیادی در ایران قربانی قتل‌های ناموسی شده‌اند و رومینای ۱۳ ساله آخرین تازه‌ترین آنهاست. هدیه کیمیایی، خبرنگار حوزه آسیب‌های اجتماعی نوشته است: «آذر ماه پارسال در بویر احمد برادر زینب ۱۴ ساله او را با کتک کشت، چون از پسری خوشش می‌آمد. چند ماه پیش پدر سیما ۲۰ ساله او را در غرب تهران کشت و گفت: او دوست پسر گرفته بود، دستهایم را دور گردنش آنقدر فشار دادم تا مرد. هنوز یک سال از قتل دو دختر ۱۶ و ۲۷ ساله آبادانی به دست عمویشان نمی‌گذرد. جان زنان و دختران ایرانی به دست قانون‌هایی است که راه را برای قتل‌شان باز گذاشته، آن هم وقتی که معاون زنان رئیس جمهورش با خونسردی می‌گوید: خشونت خانگی در ایران چندان حاد نیست.»

ژیلا بنی‌یعقوب روزنامه‌نگار در توییتر درباره حادثه مشابهی که برای زن جوانی به نام «گلبهار» رخ داده نوشته است: «پانزده - شانزده سال پیش ماجرای مشابه رومینا برای دختری به نام گلبهار در چهارمحال و بختیاری اتفاق افتاد، گزارش مفصلی از ماجرا نوشتم، به همراه  یکی از خبرنگاران جدی این حوزه یعنی خانم عذرا فراهانی تا مدتها از مراجع مختلف پیگیر پرونده بودیم، پرونده‌ای که به راحتی مختومه شد. برادر، عمو و پسر عموهای گلبهار، او را در آتش سوزاندند. اول می‌خواستند با طناب دارش بزنند اما هر بار از دستشان فرار می‌کرد. بار آخر برادرش در یک لحظه مقدار زیادی بنزین رویش ریخت و یکی از پسر عموهایش فوری کبریت را کشید… روز بعد هم نوزاد را با خوراندن سم کشتند... آیا همچنان در برهمان پاشنه می‌چرخد و در نهایت پرونده رومینا هم مثل پرونده گلبهار بدون نتیجه مشخص مختومه می شود؟ چند گلبهار و رومینا در این سالها در خانه پدری قربانی شده‌اند و قرار است قربانی شوند؟»

برخی واکنش‌های دیگر در فضای مجازی

شیما قوشه: ‏وقتی با افتخار نام ‎پدر که ‎قاتل است را در اعلامیه می‌نویسند و خبری از نام ‎مادر داغدار نیست، یعنی همچنان در این خانواده ‎زنان قربانی سیستم ‎پدرسالار می‌شوند.

پگاه بنی‌هاشمی: ‏در  قانون مجازات اسلامی ايران، اگر فرزند به دست پدر كشته شود قصاص نمی‌شود اما اگر به دست مادر كشته شود، مادر قصاص می‌شود.

فرزاد صیفی‌کاران: ‏هم می‌کشد و بهش هم تسلیت می‌گویند!
قاتل و هم‌دستان قاتل «گرامی» خوانده می‌شوند و برای تسلیت باز نزد همان قاتل می‌روند... چه حقیرند افرادی که در چنین مراسمی شرکت می‌کنند!
این آگهی طنز تلخِ زندگی زیر سایه  مردسالاری و قوانین متحجرانه است...
‎
بلبل خوش‌الحان: ‌‎معصومه ابتکار چندی پیش گفته بود ‎خشونت خانگى در ایران بحرانی نیست!
‎
فرزانه جلالی: ‏وقتی ‎فرشته نجاتی مرداد ۱۳۸۵درحالیکه خواب بود توسط پدرش گلویش بریده شد رومینا یکی دوسال بیشتر نداشت. علی نجاتی، پدر فرشته بعد از سه سال از زندان آزاد شد. سرخوش و سربلند. آیا باید منتظر بمانیم تا هشتگ کردن نام زنی دیگر؟ چه راهی برای مبارزه داریم؟

سلامتیان:
‌‎سارارخشانی ۱۵ ساله - باردار
هاجر حسین‌بر ۱۵ ساله
رومینا اشرفی ۱۴ ساله
در کمتر از یک ماه کشته شدند.
زن‌کشی؛ وقتی زنی به خاطر جنسیتش کشته میشه، همۀ زنان به درجاتی تهدید میشن. زنان اون خانواده از همه بیشتر، زنان اون شهر، اون کشور و زنان جهان

سما اوریاد: ‌‎زن‌‌کشی یعنی زن نه فقط بخاطر انتخابش، ملیت یا قومیتش که صرفا بخاطر “زن”بودنش از طرف مردان و جامعه‌ مردسالار تحت خشونت مضاعف قرار می‌گیرد. کشته می‌شود چون زندگی‌اش ذیل زندگی‌های دیگری شناخته شده. حفاظت از جانش نه تنها امری ثانویه، که کشتنش از سوی مردان توجیه و بعد پذیرفته می‌شود.

سمانه سوادی: ‏کربلایی رضا اشرفی، قاتل رومینا اشرفی، بر اساس ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی، از جهت جنبه عمومي علاوه بر پرداخت ديه به حبس تعزيری ۳ تا ۱۰ سال محكوم خواهد شد. چون پدر است! پدر و جد پدری علت وجود فرزند بودند، عدم فرزند رو به وجود تبدیل کردند و مالکند! تنها تنها، خالی خالی!

خانوم لی: ‏فاجعه‌ی رومینا چنان آش درهم‌جوشی از  کودک‌همسری و قتل ناموسی و پدرسالاریه که آدم نمی‌فهمه کدومش از همه جگرسوزتره. چه جان کوچکی که فدای این حماقت‌ها بشه.

محمد معصومیان: ‏یکی را  تبعیض_سیستماتیک علیه زنان می‌کشد مانند دختر آبی و دیگری را ناموس پرستی پدرش مانند رومینا. همدستی کامل نهاد مردسالار قدرت و خانواده پدرسالار یا حقوق اولیه زنان را به مسلخ می‌برد یا جانشان را.

طراوت مظفریان: ‏نام های زنانی که کشته می شوند..
چطور شب سر بر بالین میگذارید وقتی  لایحه_تامین_امنیت_زنان رو بیش از ده سال پشت درهای بسته مجلس نگه داشتید؟
خون تک تک این زنان بر دستان و سر و روی شما پاشیده...
رومینا اشرفی
سارا رخشانی
هاجر حسین‌بر

شهرام موصلچی: ‏قتل دلخراش (سارا، هاجره، زبیده و رومینا) که بیشترشان کودک بودند، تنها بخشی از ماجرای خوفناک و غم‌انگیز جامعه امروزی ما است. بخش دیگر این ماجرای وحشتناک، ادامه  ‎خشونت_علیه_زنان به شیوه‌های مختلف و مسکوت ماندن قتل‌های بی‌شماری است که هر از گاهی اتفاق می‌افتد، اما رسانه‌ای نمی‌شوند.

الا: ‏اعلامیه‌ی ترحیم رومینا آینه‌ی تمام‌نمای نرینه‌سالاریه. اسم قاتل با فونت درشت، تسلیت به پیشگاه نرینه‌های فامیل، زن‌ها هم که پاک غایب.

منیژه: ‏توی یه بخشی از گزارش نیلوفر عموی رومینا میگه «کدام مردی عکس ناموسش را در دنیا پخش می‌کند؟» این دقیقا همون تفکریه که میگه عکس بی‌حجاب اینستاگرام نذارین. ما انسان نیستیم  ناموس مردهای خانواده و‌بعد حکومتیم، بخشی از مایملکشون.حق تصمیم برای بدن و پوشش ما با خودمون نیست با قیم و ولیه.

مریم طالشی: ‏انگار این دختر نه فرزند مادری بوده و نه قوم و خویش زن دیگه‌ای. اعلامیه پر شده از اسامی مردان منسوب و در رأس، پدر فرزندکش که لابد گمان کردند پیشوند کربلائی گناهش رو پاک می‌کنه.

محمد غلام‌ابوالفضل: ‏بابا آمد بابا با داس آمد.