دويچه وله: ناآرامى‌هاى نپال همچنان ادامه دارد. در پى شدت يافتن جنبش دمكراسى‌خواهانه و ضد پادشاهى، شاه متعهد شد كه دمكراسى را برقرار خواهد ساخت بى‌آنكه از سلطنت چشم بپوشد. قول پادشاه براى مردم كافى نبود و نيروهاى مخالف نيز به پيروى از مردم، خلع كامل شاه از قدرت را خواستار شده‌اند. به دعوت مخالفان شاه، فردا تظاهرات بزرگى برپا خواهد شد، تظاهراتى كه پيش‌بينى مى‌شود ميليونى و خطير باشد.
هدف بسيارى از تظاهركنندگان نپال مشخص است؛ شاه يا بايد بميرد، يا از كشور خارج شود و يا اينكه دست كم خلع يد گردد. مردم عليه شاه شعار مى‌دهند و او را قاتل و دزد مى‌نامند. آنان، سلطنت نمى‌خواهند، مى‌خواهند نپال كشور مردم‌سالارى باشد. مردم حتى از هفت حزبى كه اكنون براى برقرارى دمكراسى متحد گشته‌اند نيز مواضع تندترى دارند. آنان به اقشار مختلف جامعه تعلق دارند و نمى‌خواهند در برابر شاه كوتاه بيايند.
همين جنبش مردمى در طول دو هفته‌ و نيم پيش به چنان انرژى محركه‌اى تبديل شد كه حتى احزاب را هم زير سلطه‌ى خود قرار داد. حال اين احزابند كه بايد از مردم پيروى كنند. شاه قبول كرده كه بدون از بين بردن سلطنت، دمكراسى را در كشور سازد، ولى مردم مى‌گويند، سلطنت بايد برود. يكى از فعالان نيروهاى اپوزيسيون مى‌گويد، جبنش به جايى رسيده كه احزاب بايد خواست مردم را در نظر بگيرند. به قول او: اگر مردم اين احساس را پيدا كنند كه احزاب آنها را تنها گذاشته‌اند، آنوقت به خشونت متوسل خواهند شد، اما وقتى در آنان اين حس ايجاد شود كه احزاب پشتيبان آنها و خواسته‌هايشان هستند، جنبش مى‌تواند به رغم تحت فشار قرار دادن شاه در مسير مسالمت‌آميز پيش رود.
احزاب مخالف دولت‌، تنها زير فشار ملت قرار ندارند،‌ بلكه جامعه‌ى بين‌الملل نيز همانطور كه سفير اروپا به رهبران جنبش گفت‌، خواستار آن است كه پيشنهاد شاه مبنى بر تشكيل دولت توسط احزاب مؤتلفه، به عنوان نخستين گام مورد پذيرش قرار گيرد. اما به گفته‌ى خانال (Khanal) يكى از رهبران كمونيست‌هاى نپال كشورهاى جهان بايد شرايط كنونى نپال را در نظر گيرند. او مى‌گويد: حمايت جامعه‌ى بين‌الملل از اين حركت براى ما بسيار مهم است، اما آنها بايد آنقدر به حمايتشان ادامه دهند تا دمكراسى كامل در نپال برقرار شود. اين خواسته‌ى ماست.
همه به واكنش و تصميم پادشاه گيانندرا در اين كشاكش چشم دوخته‌اند. عصر روز جمعه شاه به عقب‌نشينى تن در داد و گفت كه با استقرار دمكراسى موافقت خواهد كرد. اين گام وى اگر چه در ابتدا با تحسين كشورهاى جهان روبرو شد ولى ثمر نبخشيد و اعتراضات ادامه يافت. او اكنون پليس و نيروهاى تا به دندان مسلح را مأمور دفاع از نقاط كليدى و حساس كاتماندو پايتخت كرده و سعى مى‌كند كه باز هم صبر پيشه كند.
مخالفان، ابراز اميدوارى مى‌‌كنند كه هر چه زودتر كه شده شاه به مصالحه تن در دهد. آنها براى فردا عصر تظاهراتى در كاتماندو در نظر گرفته‌اند كه پيش‌بينى مى‌شود، با حضور حدود دو ميليون نفر از آحاد ملت همراه باشد، تظاهراتى كه هنوز در آن هجوم به كاخ سلطنتى در نظر گرفته نشده و تلاش مى‌شود كه مسالمت‌آميز باشد.