هراس من – باری – همه از مردن در سرزمينی‌ست
كه مزد گور كن
از بهای آزادی آدمی
افرون باشد.

مردم شريف و آزاده‌ی ايران
احتمالا از عمل بدكردارانه‌ی شب‌پرستان كوردل در تخريب سنگ گور احمد شاملو، شاعر بلندآوازه و عضو زنده و جاويد كانون نويسندگان ايران، مطلع شده‌ايد. اما يقين داريم كه می‌دانيد اعتبار و ارزش جاودانی و بلند جايگاه شاملو، چونان همه‌ی شاعران بزرگ ايران و جهان ، از سنگ‌نبشته‌ی گورش برنمی‌خيزد و با تيشه‌زنی شب‌پره‌های حقير بر اين سنگ نيز به هيچ روی خدشه‌ای نمی‌يابد. تاكنون نيز آزار و حبس و ضرب و شتم نويسندگان و شاعران آزاده يا چكش و چنگ و نيش‌زدن‌های ديگر، از سوی سيه‌دلان جز بر حقانيت و اعتبار خرد و هنرمندی اين بزرگان نيفزوده است.

مردم شريف ايران
كانون نويسندگان ايران كار اين بی‌خردان هنرستيز و ضدايرانی را حتی درخور محكوم كردن هم نمی‌داند. رسم طوفان‌های قله‌گذر و سرفراز، وزيدن بر خس و خاشاك‌های پيش‌‌پا افتاده نيست. با اين وصف ما بار ديگر شما مردم فرهنگ‌دوست را بيدارباش می‌دهيم كه دشمنان خرد و ادب و هنر دور تازه‌ای از تهاجم فرهنگی را آغاز كرده‌اند. گرچه هنوز بر اين باور باطل‌اند كه با سنگ‌شكنی و بی‌حرمتی در گورستان‌ها می‌توانند فاتحان قله‌های سربلند ادبيات غنی ، ظلم‌ستيز و آزادی‌خواه را از ذهن تاريخ پاك كنند. راستی را كه اگر دشمنان فرهنگ ، رياكاران ، جباران و ظلمت‌پرستان توانستند با فردوسی ، حافظ ، لوركا و مختاری چنين كنند ، با شاملو نيز توانند كرد.
توصيه‌ی كانون نويسندگان ايران به مردم ادب‌پرور ايران و خانواده‌ و ياران احمد شاملو اين است كه ديگر هيچ اقدامی برای ‌بازسازی سنگ گور نكنند و بگذارند در اين جا نيز شعر انسان‌گرای احمد شاملو نقش خودرا در افشای آلودگی‌ها ايفا كند. ما همين‌گونه زيسته‌ايم ، وفادار مانده‌ايم و صبوری كرده‌ايم و بر صفحات تاريخ‌مان ثبت می‌شويم. بگذاريد يادگار وحشت و جنون و بخل كه بر ما می‌رود برای ‌نسل‌های ارزش‌آفرين فردا درس‌اموز باشد.

كانون نويسندگان ايران
١٨/١/١٣٨٥