شنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۷ -
Saturday 16 February 2019
|
![]() |
|
درباره ايران امروز
|
تماس با ايران امروز
|
آگهی در ايران امروز
|
| صفحه اول | خبرهای روز | سياست | انديشه | فرهنگ و ادبيات | جامعه | محیط زیست | RSS | |
بیاینه اتحاد جمهوریخواهان ایران:نقش جامعه مدنی و تشکلهای مدنی در مبارزات دمکراتیکرهایی از استبداد، تامین و تثبیت آزادیهای اجتماعی و سیاسی، نیازمند توانمندتر شدن نهادهای مدنی است. جنبش های اجتماعی و نهادهای مدنی مولفه های اصلی و موثر روند دمکراتیزه کردن جامعه و مشارکت مردم در سرنوشت کشور و بستر شکل دادن به مطالبات آنان است.
iran-emrooz.net | Fri, 08.02.2019, 10:18
![]() بیاینه اتحاد جمهوریخواهان ایران: ما بر این باوریم که داشتن سیاست روشن در برخورد به جامعهی مدنی رو بهرشد کشورمان، گسترهی فعالیت سازمانهای مدنی، صنفی و نهادهای غیر دولتی و شناخت جایگاه آنها در آیندهی کشور از اهمیت کلیدی برخوردار است. ۲- نحوه برخورد بانهادهای مدنی رشد و گسترش فعالیت نهادهای مدنی بر بستر تحولات چهل سال گذشته ابعاد بسیار گستردهتری به خود گرفته است، می توان گفت علیرغم سیاست فضای بستهی جامعه، امروز شبکهی وسیعی از نهادهای مدنی و سازمان های غیر دولتی برای حفظ محیط زیست، علیه تبعیض، تامین حقوق برابر زنان با مردان، نهادهای صنفی کارگران، معلمان، و دیگر نیروهای اجتماعی، همیاری شهروندان در عرصههای مختلف در جامعه حضور دارند که بیانگر پویائی جامعهی ما با تمام محدودیتهای حاکم بر آن است. طی چهل سال گذشته برخورد حکومت جمهوری اسلامی به تشکل های مدنی و فعالیتهای مدنی مستقل، در اساس سرکوب سیستماتیک بوده است. جمهوری اسلامی همواره کوشیدهاست هر اقدام جمعی را به عنوان اقدام علیه «امنیت ملی» و هر تجمع و تشکلی را تحت عنوان «تبانی» علیه حکومت تفسیر کند و با بازداشت فعالان مدنی، آن ها را به عنوان مزدور بیگانگان جلوه دهد و بهجای توجه به حوزهی فعالیت آنها، اهمیت اجتماعی کار آنها، یا خواست های حق طلبانه و صنفی نیروهای اجتماعی معین، علیه فعالان مدنی و صنفی و حذف آنان اقدام کند. نمونه بارز آن اتهام جاسوسی به فعالان محیط زیست و تهدید به اعدام آنها با اتهامات واهی، همین طور برخوردی است که با فعالان کارگری در مواجهه با اعتصاب کارگران هفتتپه شده است. بازداشت و شکنجه، گرفتن اعترافات اجباری و سپس پخش آن ها از تلویزیون، در عین انکار شکنجهی بازداشت شدگان. اما علیرغم این سرکوبها جامعهی مدنی ایران از تکاپو باز نمانده است. نسل های بزرگی از فعالان مدنی در طول چهار دههی گذشته پا به عرصه گذاشته اند. بر قوام و دوام تشکل های مدنی پافشاری نمودهاند. نحوهی برخورد به جنبش های مدنی، فعالان این جنبشها و نهادهای آنها یکی از مهمترین موضوعاتی است که هم اکنون نیروهای سیاسی را به خود مشغول داشته است. این که نیروهای سیاسی پشتیبانی از مبارزات مدنی و تقویت آنها را در سرلوحهی کارشان دارند، شکی نیست. اما چگونگی برخورد به این جنبش و جایگاه آنها در دمکراتیزه کردن جامعه یکی از پیچیدهترین مسائل، بهویژه در شرایط کنونی جامعهی ماست. ۳- نهادهای مدنی پایه و اساس جامعهی دمکراتیک تاریخ جمهوری اسلامی تاریخ مقابلهی قهری با خواستهای حق طلبانهی مردم، ایجاد تشکل های وابسته به حکومت، از قبیل شوراهای اسلامی، گسترش سرکوب خشن تا اعماق جامعه است. اما در عین حال، تاریخ مقاومت مدنی مردم در برابر قهر و سرکوب و تبعیض نیز هست. اکنون سال هاست که سد و باروی سرکوب حکومت در مقابل مقاومت مدنی مردم شکاف برداشته است و امکانات احاد مردم برای متشکل شدن روز به روز افزایش یافته است. زنان، کارگران، معلمان، دانشجویان، رانندگان کامیون، کامیون داران و دیگر اقشار تشکل های مستقل خود را ایجاد کرده اند، متشکل عمل می کنند و در شرایط بهتر می توانند اتحادیه های سراسری خود را نیز سازمان دهند. بر جسته ترین این تشکل ها کانون صنفی معلمان ایران و اتحادیه سراسری کامیون داران و رانندگان کامیون با۱۵۰ هزار عضو است. چهل سال پیش نیز جامعهی ما یک جامعهی بیشکل نبود. تشکیل احزاب سیاسی مدرن، اتحادیه های کارگری، تشکلهای زنان، دانشجویان و … سابقه ای صد ساله دارند. اما رژیم سابق نیز تشکل های مردم را بر نمیتابید. علاوه بر سرکوب و انحلال احزاب سیاسی، تلاش میکرد نهادهای مدنی را نیز با تهدید و زندان فعالان مدنی تضعیف کند. اما همان موقع هم علیرغم سرکوب دولتی، سندیکاهای کارگری، کانون نویسندگان ایران، کانون وکلا و برخی دیگر نهادهای مدنی بر حضور مستقل خود تاکید داشتند. نهاد های مدنی عرصههای عمل همه گروهبندیهای اجتماعی را اعم از سندیکاها، انجمنهای محلی، تشکلهای حفظ محیط زیست، گروههای همیاری شهروندی را در بر می گیرند. این سازمانها بخشی از ساختمان یک کشور برای پیشرفت اجتماعی و مدرسهای برای آموزش خودمشارکتی مردم در ادارهی امور خویش و به تعبیری عرصه ای به وسعت کشور برای تمرین دمکراسی هستند. سیاست کنونی حکومت به خودی خود می تواند تشکل های مدنی را به سرعت سیاسی کند، اما نیروهای سیاسی نباید به دام سیاستهای حکومت افتاده، انتظار داشته باشند که این تشکلها خلاء حضور احزاب سیاسی را پرکنند، برعکس، باید با سیاسی کردن آن ها توسط حکومت به مقابله برخیزند و بر استقلال عمل آن ها تاکید نمایند. تضعیف جنبشهای مدنی، می تواند تاثیرات ژرفی بر جامعه بگذارد، شکافهای اجتماعی را عمیقتر و شورشها و انفجارات اجتماعی را محتمل تر سازد. سازمان ها و نهادهای مدنی به دلیل رابطهی مستقیم و تنگاتنگ با زندگی روزمرهی مردم همچون اعصاب جامعه عمل می کنند و بازتاب دهندهی واکنشهای وسیعترین اقشار جامعه نسبت به تحولات کشور هستند. اگر قصد تغییر در جامعه و پیشرفت آن باشد، ۴- نیاز عاجل: تقویت جامعه مدنی نقطهی قوت جنبش های مدنی امروز کشورما بازتولید و استمرار آن ها علیرغم فضای بسته و امنیتی جامعه است. راهی که بسته می شود، مسیری که مسدود می شود، کنشگرانی که بازداشت یا خانه نشین می شوند، جای خود به نسل جدیدی از فعالان می دهند و شروع دیگر را جامعه مدنی بر بستر نیازهای اجتماعی تجربه می کند. این بار با روشها و اسلوبی متفاوت اما با جدیت در پیگیری همان خواست ها. زندگی متوقف نمی شود، تلاش برای بهسازی آن ادامه می یابد. تجربهها همچون سرمایهی اجتماعی انباشته می شوند. در آغاز های دیگر رهتوشهای برای رهروان جدید میگردند. تکوین و گسترش نهادهای مدنی امری دراز مدت و نیازمند تلاش مداوم و پر حوصله است. باید توجه داشت که: ۲- حکومت جمهوری اسلامی تاکنون بر سر راه ایجاد تشکل های مدنی اعم از سندیکاها، کانون ها و انجمنهای سراسری ایستاده است. اما این سیاست در طول زمان ناکار آمد تر از آن شده است که بتواند پیشرفت جامعهی مدنی را سد کند. ۳-کانون ها، سندیکاها و اتحادیه های سراسری حزب سیاسی نیستند. آن ها خواست های ملموسی دارند که تحقق آن خوست ها خود بخشی از دمکراتیزاسیون جامعه است. ۴- وظیفه سازمان های سیاسی حمایت از این تشکل ها و توانمند سازی آن ها برای رسیدن به مطالباتشان است. ۵- در برابر سیاسی نمودن مطالبات صنفی و روزمرهی مردم، امنیتی کردن فضای سیاسی جامعه باید ایستاد و از حق تشکل، تجمع و اعتراض مردم در برابر زورگوئیهای حکومت دفاع نمود. نیاز عاجل جامعهی مدنی ایران ایجاد همبستگی در میان بخش های مختلف جنبش های مدنی، تاکید بر ایجاد رابطهی متقابل و همیاری بین بخش های مختلف جنبش مدنی است. تغییر تنها با تلاش متحد جامعهی مدنی ایران ممکن است. ۵- سیاست ما: رهایی از استبداد، تامین و تثبیت آزادیهای اجتماعی و سیاسی، نیازمند توانمندتر شدن نهادهای مدنی است. جنبش های اجتماعی و نهادهای مدنی مولفه های اصلی و موثر روند دمکراتیزه کردن جامعه و مشارکت مردم در سرنوشت کشور و بستر شکل دادن به مطالبات آنان است. دفاع و پشتیبانی از خواست های حق طلبانۀ شهروندان کشور و مطالبات جنبش های مدنی از اولویتهای فعالیت اتحاد جمهوریخواهان ایران است. استقرار دمکراسی در کشور، نیازمند کنشگری جنبش های اجتماعی است. ما از جنبش زنان، دانشجویان، کارگران، فعالان حقوق بشر، محيط زيست و اعتراضات به حق کارگران، زحمتکشان، بازنشستگان، پرستاران و از حق تشکل و تجمع گروههای اجتماعی در تامین حقوقشان، پشتیبانی می کنيم. جامعهی مدنی کشور ما با تنوع خود در زمینههای مختلف، رنگین کمانی از تنوع اجتماعی است. شناخت این تنوع و تقویت توانمندی آن یگانه راه ممکن برای گذار به آیندهای بهتر است. هیات سیاسی اجرائی اتحاد جمهوریخواهان ایران |
Iran Emrooz
(iranian political online magazine) iran emrooz©1998-2019 e-mail: |
ايران امروز (نشريه خبری سياسی الكترونيك)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میگردند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است. |