پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ -
Thursday 28 March 2024
|
عبدالله نوری در جمع اعضای شورای مرکزی و کمیته فرهنگی، اجتماعی مجمع زنان اصلاحطلب گفت: در سالهای اخیر به ویژه در کشورهای اسلامی، جنبش اجتماعی زنان بیش از گذشته فعال و رستاخیزی در دفاع از حقوق و جایگاه زنان و تلاش برای ظهور و بروز جدی آنها پدیدار شده و ما هم شاهد این حرکت در کشورمان هستیم.
در ابتدای این دیدار زهرا شجاعی دبیرکل مجمع زنان اصلاح طلب، ضمن یادآوری حمایتهای عبدالله نوری از فعالیت و مدیریت زنان در دوره وزارت کشور در ابتدای دهه هفتاد، در این باره گفت: «زمانی که آقای نوری وزیر کشور بودند به پیشنهاد بنده در وزارت کشور، کمیسیون زنان شکل گرفت و در یک مقطع آقای نوری بودجهای صد میلیونی به این کمیسیون اختصاص دادند و این درحالی بود که بودجه یکساله معاونت زنان ریاست جمهوری در آن سال ۴۰ میلیون تومان بود. همچنین در یکی از آن سالها هم آقای نوری در هفته زن به شش استان سفر کردند و این برای فعالیتهای زنان در استانهای مختلف قوت قلب بود. در دوره اصلاحات هم ایشان با انتصاب خانم بروجردی به معاونت اجتماعی وزارت کشور و انتصاب مدیران زن در استانها قوت قلب و راهگشای مهمی در مسیر ورود زنان به مدیریت کشور بودند.»
شجاعی در ادامه به روند شکل گیری مجمع زنان اصلاحطلب از بین مدیران زن دولتی و فعالان زن احزاب دوره اصلاحات و همچنین برنامههای این مجمع پس از تبدیل شدن به یک حزب پرداخت.
اشرف بروجردی از اعضای شورای مرکزی این حزب هم در سخنان خود در این دیدار ضمن انتقاد از ادامه نگاه مردسالارانهای که فقط در شرایط اضطرار و برای رهایی از فشار مطالبات اجتماعی حاضر به سپردن برخی جایگاهها به زنان میشود، گفت: «داستان زنان ایرانی این است که آنها پا به پای مردان انقلاب کردند، پس از انقلاب جنگ شد و آنها نه تنها در شهرها و پشت جبههها، بلکه حتی در خود جبههها و گاه در خط مقدم، بار جنگ را به دوش کشیدند و وقتی جنگ تمام شد، به آنها گفتند که ما مردان در این ده سال کشور را اداره کرده ایم و شما تجربه ندارید. بعد هم که کم کم زنان وارد عرصه شدند، به آنها گفتند حضور شما مانع شرعی دارد و امروز ما برای دختران کشور خودمان و همچنین برای افکار عمومی دنیا در مقابل این سئوال که تکلیف زن مسلمان در این حکومت اسلامی چیست؟ هیچ جواب قانع کنندهای نداریم.»
بروجردی افزود: «وقتی زنان اینگونه از همه عرصهها دور نگه داشته میشوند، طبیعتاً آگاهی و تجربه و قدرت اثرگذاری آنها هم کم میشود و بازهم چرخه باطلی که میگوید زنان با امور اجرایی آشنایی ندارند، شکل میگیرد.»
همچنین نرگس کریمی، خواهر سردار شهید حاج داود کریمی نیز در این دیدار با اشاره به اینکه امروز هیچ کس از وضع موجود راضی نیست و ایثارگران و جانبازان و خانواده شهدا ناراضیاند، تصریح کرد: «امروز کسانی که نظام را قبول داشتند و برای آن ازخودگذشتگی کردهاند، خجالت میکشند تا از آن دفاع کنند. مثل معروف هست که میگوید درههای عمیق، همیشه از شکافهای کوچک درست میشوند و امروز جامعه ما پر است از این شکافهایی که نمیدانیم کی همه سقف و دیوارها را بر سرمان آوار خواهد کرد. یکی از این شکافها هم موضوع زنان است. اما شکافهای دیگری هم وجود دارد که ما باید از دهههای قبل به آنها فکر میکردیم. مثل دزدیها و اختلاسهایی که از دههها قبل بود و جلوی آن گرفته نشد تا به وضعیت امروز رسیدیم که واقعا نمیدانیم باید چه کنیم.»
عبدالله نوری در این دیدار ضمن خوشآمدگویی به حاضران و بیان این نکته که «بحمدلله حدود بیست سال است در حاکمیت هیچ مسئولیتی ندارم و در عمل امکان اقدامی رسمی در جهت تأمین حقوق زنان برایم فراهم نیست»، تصریح کرد: «آنچه که باعث میشود به دستیابی زنان به حقوقشان امیدوار باشیم این است که در سالهای اخیر به ویژه در کشورهای اسلامی، جنبش اجتماعی زنان بیش از گذشته فعال و رستاخیزی در دفاع از حقوق و جایگاه زنان و تلاش برای ظهور و بروز جدی آنها پدیدار شده است و ما هم شاهد این حرکت در کشورمان هستیم.»
عبدالله نوری با اشاره به اینکه در عموم کشورهای اسلامی، شاید تا کمتر از یک قرن قبل برداشتها و دیدگاههای منفی مشترکی درباره زنان وجود داشت، گفت: «البته معنای سخنم این نیست که در کشورهای غیراسلامی وضعیت خیلی خوب و عالی بوده است، ولی در جوامع اسلامی در سایه برخی از سنتها و برداشتهای خاص دینی، نگرشی حاکم بوده که محرومیت زنان از حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی شان را به همراه داشته است و از این نظر بین جوامع اهل سنت و شیعه فرقی نیست.»
عبدالله نوری با بیان این که هرچند این نگرش مانعی برای ارتقای موقعیت زن بوده است، ولی بهبود وضعیت زنان ضرورتاً به نفی این نگرش وابسته نیست، افزود: «باید بپذیریم که گروههایی در جامعه، از سر اعتقاد و بر مبنای برداشتی که از قرآن و روایات و مبانی دینی دارند، نگاه خاص خود را نسبت به مسئله زنان دارند و این به احتمال زیاد از سر عناد یا لجاجت نیست.»
عبدالله نوری در ادامه تاکید کرد: «در چنین شرایطی معتقدم روشنفکران دینی و دانشگاهیان، علمای روشن بین حوزههای علمیه و زنانی که برای دستیابی به حقوق خود تلاش میکنند با «جدال احسن» و در یک بازه زمانی طولانی، میتوانند نفوذ این نگرش در حوزه عمومی و قوانین را، تعدیل کنند. به بیان دیگر، اختلاف دیدگاهها نسبت به جایگاه زنان و حقوق و آزادیهای اجتماعی و فرهنگی آنان با شعار حل نمیشود، ولی با توجه به اقتضائات و الزاماتی که زیست انسان در جهان کنونی پدید آورده است، آمریت نگرشهای تنگ نظرانه نسبت به زنان در حوزه عمومی را به تدریج میتوان پایان داد.»
عبدالله نوری در ادامه توضیح داد: “اگر قرار باشد در خصوص موضوعات مربوط به حقوق و آزادیهای بانوان با یک عالم دینی و سنتی که بیش از هشتاد سال با این مبانی فکری و عقیدتی زیسته و با همین مبانی قرآن و روایات را خوانده و تفسیر کرده است، طرح بحث شود، حتماً باید کسانی با او گفتگو کنند که با این اصول و مبانی آشنا باشند، تا از همان زاویه و با مبانی فقهی و کلامی و قرآنی بتوانند نظرات وی را نقد کنند.”
عبدالله نوری در ادامه سخنان خود بهبود وضعیت و جبران تبعیض یا اجحافی که در حق زنان شده را مستلزم تلاش خود زنان، روشنفکران، دانشگاهیان و حوزویان دانست و در این راستا گفت: «به عقیده من در این سالها تلاشهای خود زنان زیاد شده و به همین نسبت، هم در ایران و هم در کل جهان اسلام، جایگاه زنان در دهههای اخیر بهتر از قبل شده است، اگر چه هنوز هم مخالفانی جدی دارد، به همین دلیل باید علاوه بر خود زنان، روشنفکران و حوزویان هم در این حوزه فعال باشند، که البته در سالهای اخیر شاهد فعال شدن آنها نیز هستیم، اما باید این فعالیتها بیشتر شود و مهم این است که بدانیم مجموعه این فعالیتها قرار نیست به سرعت نتیجه دهد و برای رسیدن به نقطه مطلوب باید در کنار تلاش و کوشش فراوان، صبر داشته باشیم و بدانیم که به نتیجه رسیدن تلاشها نیاز به زمان طولانی دارد.»
عبدالله نوری در ادامه افزود: «در طول تاریخ اسلام به ویژه در قرن اخیر به اقتضای زمان و تحولاتی که در سبک زندگی و شناختی که نسبت به شأن و جایگاه و کرامت انسانی حاصل شده، نظرات عالمان دینی تغییر و به خواست و عرف زمانه نزدیک شده است. این موضوع قطعاً در مورد احقاق حقوق و آزادیهای زنان نیز دیر یا زود محقق خواهد شد و امروز در برخی تفکرات حوزوی هم این تغییرات که ناشی از تغییرات کلی شرایط زندگی و جوامع است، با سرعت کم در حال تحقق و فعالیت و تلاش روحانیون جوان و صاحب فضلی که با مسائل روز آشنا هستند، درحال افزایش است.»
عبدالله نوری، با تاکید بر اینکه لازمه حرکت به سمت استفاده از ظرفیت زنان در مسئولیتهای مهم، حمایت مثبت خود آنها از یکدیگر است، یکی از نکات مهمی که در جامعه ما مغفول مانده است را «الگوسازی» از زنان موفق دانست و تصریح کرد: «مثلاً مرحوم دکتر مریم میرزاخانی به لحاظ جایگاه علمی، انسان بزرگی بود و آن مقدار که به هنگام حیاتش در جهان مورد قدردانی واقع شد در ایران مورد توجه قرار نگرفت، درحالی که انتظار میرفت مردم و به ویژه بانوان، قدر مقام و شخصیت او را میدانستند. شایسته بود در مجلس ختم ایشان شخص رئیس جمهور و بانوان فرهیخته کشور و مسئولین عالیرتبه حضور پیدا کنند و از مقام شامخ علمی این بانوی نمونه تجلیل به عمل آورند. از خود مردم و به ویژه زنان این انتظار وجود دارد که اینگونه شخصیتهای علمی را تبدیل به یک الگوی علمی برای جامعه کنند. البته توجه به بانوان فرهیخته و شایسته منحصر به خانم میرزاخانی نیست، بانوان نمونه در علوم دینی و قرآنی، مادران ایثارگری که در دامان آنها انسانهای بزرگی پرورش یافتند، بانوان نمونه در علوم و فنون گوناگون و حتی در هنر و ورزش و دیگر موضوعات. در این زمینهها تا به حال چه کردهایم و چند بانوی بزرگ این کشور را تبدیل به الگوهایی برای جامعه و جوانان و فرزندانمان کردهایم؟ قرآن کریم در دورهای و یا در محیطی نازل شد که به تعبیر خود قرآن هرگاه به پدر خبر میدادند که صاحب دختر شده است، چهره او سیاه مىشد، در حالى که خشم خود را فرو مىخورد (سوره مبارکه نحل – آیه شریفه ۵۸)، در چنین دورانی قرآن کریم برای مومنین دو نمونه را مثال زده است، همسر فرعون و حضرت مریم سلام الله علیها. حال پس از ۱۴ قرن اگر به ما گفته شود دو نمونه برتر معرفی کنید، از این که همانند قرآن، دو بانوی برتر جامعه را نام ببریم احتیاط میکنیم. ما چه مقدار از فضائل اخلاقی حضرت زهرا و زینب کبری سلام الله علیهما را برای زنان و مردان جامعه تبییین کردهایم؟ در جامعه امروز ایران استفاده از نام حضرت زهرا و یا حضرت زینب بیشتر جهت ذکر مصیبت و عزاداری است و این برنامه در دورههای مختلف سال با نامهای مختلف تکرار میشود. متاسفانه در محتوای برخی از این عزاداریها، هم خلاف شرع و هم توهین به باورهای مذهبی دیگر مسلمانان نیز صورت میگیرد که قطعاً خشنودی دشمنان اسلام نیز در این اختلاف افروزیها است. چه خوب است که بانوان بزرگواری که در کنار مسایل ملی، درد دین دارند، الگوهای اخلاقی و اسلامی در میان بانوان عظیم الشان صدر اسلام را، از این غربت بیرون آورند.»
عبدالله نوری در بخش دیگری از سخنان خود و در پاسخ به درخواستهای حاضران برای ارائه تحلیل از وضعیت کشور و اصلاحطلبان و راهکارهای برون رفت از مشکلات کنونی، تاکید کرد: «اگر بخواهم در یک جمله نظر خود را درباره کلیات موضوع بگویم، عقیدهام این است که مجموع عملکرد چهل ساله نظام در حوزههای مختلف میتوانست خیلی بهتر از این باشد که امروز شاهدش هستیم. مردم ما استحقاق زندگی، رفاه و آسایش مادی و معنوی بسیار بهتر از آنچه الان وجود دارد را دارند. این مردم اهل گذشت، ایثار و خیر هستند و با همه دشواریها، جبهههای جنگ را اداره کردند و تاکنون نیز سختیهای فراوانی را تحمل کردهاند.»
عبدالله نوری با بیان اینکه در این چهل سال با ادعای دین داری و دفاع از دین، دچار سقوط اخلاقی شده به دین هم لطمه وارد ساختهایم، گفت: «به یاد ندارم که قبل از انقلاب نسبت به کسانی که معارض و مخالف شاه بودند، اینگونه اتهام زنی و دروغ پراکنی صورت گیرد، هر چند مخالفان رژیم پهلوی را زندان میکردند ولی این حجم از تخریب، توهین و تهمت که امروز نسبت به مخالفین و منتقدین حاکمیت میبینیم، وجود نداشت. چگونه به این مرحله رسیدیم که هرکس مخالف و منتقد حاکمیت باشد، را دانسته یا ندانسته جاسوس و خائن به کشور و وابسته به بیگانه و … مینامند؟»
عبدالله نوری در ادامه افزود: «مسئولان نظام میتوانستند پس از پیروزی انقلاب مانند نلسون ماندلا همه را در صف واحد دعوت به همکاری و مشارکت جهت رفع مشکلات و حرکت به سمت توسعه و سازندگی کشور کنند و شاید اگر این گونه عمل میشد، تأثیرگذاری گفتمان انقلاب در کشور و جهان بیشتر میشد، اما به شکل دیگری عمل شد، از آغاز برای یکدیگر خط و نشان کشیدیم و روز به روز یاران، همراهان و علاقمندان به کشور، نظام و مردم را راندیم، تا کار به اینجا رسیده است که شاهد هستیم. هر مقدار هم که گفته شود وضعیت فعلی کشور عالی ست و در بهترین شرایط و موقعیت قرار داریم، بسیاری از مردم درک دیگری از وضعیت کشور و جامعه دارند، به قول معروف با حلوا حلوا کردن دهان انسان شیرین نمیشود. من گاهی به این فکر میکنم که آیا برای مسئولیتهایی که در مقاطعی بعد از انقلاب به عهده داشتم، شایسته ترین فردی که میتوانست این مسئولیت را داشته باشد من بودم؟ آیا من به وظایفم درست عمل کردم یا ممکن بود فرد دیگری بتواند بهتر از من به مردم و کشور خدمت کند؟ من بابت اشتباهات و قصورهایم مکرر از مردم عذرخواهی کرده و میکنم.»
عبدالله نوری در این بخش از سخنان خود به ذکر خاطرهای از ایام زندانی شدن خود در دوران اصلاحات پرداخت و گفت: «در دورهای که زندان بودم فهمیدم که در دوران مسئولیتم معمولاً به حقوق محکومین فکر نمیکردم و همیشه به فکر مصالح حاکمیت بودم. در جلسات و تصمیم گیریها چون حفظ نظام را از اوجب واجبات میدانستم به آنسوی داستان که مردم و منافع آنان بود کمتر فکر میکردم. در زندان، برای استفاده از تلفن و تماس گرفتن با خانواده، باید از بند روحانیون به بند دیگری که تلفن داشت میرفتم. در آنجا یکی از زندانیان به من خیلی احترام میگذاشت، چندی بعد برای یک کار تعمیراتی، ایشان به بند ما آمد. بعد از احوالپرسی گفت حاج آقا من را به خاطر دارید؟ گفتم خیر. دستش را نشان داد و گفت من این دستم را از شما دارم. بعد توضیح داد که در دوران جنگ دستش مجروح شده بوده و در تهران پس از به نتیجه نرسیدن درمان، قرار میشود دستش را قطع کنند و وقتی متوجه میشود که در آلمان امکان معالجه وجود دارد در دیداری که من از آسایشگاه مجروحان و جانبازان جنگ داشتم از من برای اعزام به خارج کمک خواسته و من نامهای به مسئول مربوطه نوشته ام و به آلمان اعزام شده و دستش معالجه شده است. پرسیدم حالا چرا زندانی هستی؟ گفت برای مخارج شخصی خودم در آن سفر یک و نیم میلیون تومان پول قرض کردم و بعد از برگشت این پول را نداشتم که پرداخت کنم و به زندان افتادم! پرسیدم چه مدت است زندانی هستی؟ گفت ۶ سال! بعد هم توضیح داد که از کل دنیا فقط یک مادر پیر دارد که او هم در روستایی در میانه است و امکان آمدن به تهران ندارد و چون کسی را نداشته که برایش وثیقه بگذارد، در این ۶ سال حتی نتوانسته به مرخصی برود و مادرش را ببیند. زمانی که بدهی اش توسط برخی از خیرین تامین شد و حکم آزادیاش آمد، برای خداحافظی پیش من آمد، گفت میدانید چه مدت زندان بودم؟ به اندازه مدتی که در جبهه بودم.»
عبدالله نوری با تأسف فراوان ادامه داد: «ما درمبارزات قبل از انقلاب برای مردم از نظام اسلامی، کعبه آمال ساختیم ولی در عمل به بیراهه رفتیم و در نهایت به جایی که امروز قرار داریم رسیدیم.»
عبدالله نوری همچنین در پاسخ به سوالات حاضران درباره وضعیت اصلاحطلبان و برنامه آنها برای آینده نیز گفت: «با توجه به مشکلات و بحرانهای فراوانی که کشور در آن گرفتار است، بی تردید تنها راه عبور از بحرانها اصلاحات واقعی و همه جانبه در عرصههای گوناگون است. آنچه بدیهی است در برابر این حجم مشکلات و بحرانها، همهی ارکان نظام به جهت آنکه مشروعیت و مقبولیت آنها مستقیم و یا غیرمستقیم ریشه در خواست و رای مردم دارد، باید در پیشگاه مردم به عنوان صاحبان اصلی کشور و بیت المال، پاسخگو باشند. نه فقط رئیس جمهور و اعضاء کابینه، که همه مقامات و مسئولین به نسبت اختیارات و قدرتی که دارند، باید نسبت به بحرانها و چالشهای امروز ایران در حوزههای مختلف، در برابر مردم احساس مسئولیت کنند و پاسخ گو و عذرخواه باشند. هیچ مقام، جایگاه و نهاد و سازمانی نباید از نظارت مردم و رسانهها و مطبوعات آزاد و مستقل استثنا باشد. اینکه مقامات و مسئولین برای فرار از پاسخگویی به مردم نسبت به عملکردشان، مسئولیت مشکلات را به گردن یکدیگر بیاندازند و خود به جای پاسخگویی در نقش منتقد و اپوزیسیون عمل کنند، باعث افزایش بی اعتمادی و عمیق تر شدن شکاف میان حاکمیت و مردم میشود. به باور من اکثریت مردم ایران همچنان راه خروج کشور از بحرانهای مختلف را اصلاحات واقعی و همه جانبه میدانند و به راه حلهای خشونت آمیز و دیکته شده از بیرون مرزها روی خوشی نشان نمیدهند. در خصوص اوضاع و احوال امروز اصلاحطلبان در میان افکار عمومی، بسیاری از مردم به عملکرد و کارآمدی شان خصوصاً در مناصبی که با رأی آنها به دست آوردهاند نقدهای جدی دارند. من هم به عنوان یک ناظر بیرونی، به جد معتقدم نیروهایی که بواسطه جریان اصلاحات توانستهاند به درون حاکمیت راه پیدا کنند باید در جهت نیل به اهداف اصلاح طلبی، دفاع از حقوق شهروندی و کاهش آلام مردم، قدمهای ملموس و راه گشایی بر میداشتند لکن متأسفانه مجموعاً نقطه خیلی روشن و امیدوارکنندهای نمیبینم و به همین جهت نسبت به کوتاهیها و ضعفها و به عنوان یک علاقمند به اصلاحات، از مردم عذرخواهی میکنم که نتوانستیم وظایف خود را آنگونه که شایسته ملت بزرگ ایران است انجام دهیم. اصلاحطلبان به خصوص احزاب و جریانات اصلاحطلب باید نمایندگانشان در مناصب حکومتی و دولتی را همواره رصد کنند و دائماً اهداف، برنامهها و قول و قرارهایی که بابت آنها از مردم رأی اعتماد گرفتند را گوشزد کنند. اگر در بین آنها، کم کاری و یا تغییر از اصول مشاهده کردند، هم بازخواست شان کنند و هم بدون ملاحظه و رودربایستی با مردم در میان بگذارند، چرا که حفظ اصلاحطلبی و اصلاحات و زنده نگه داشتن اعتماد و امید مردم از هر چیز و کسی مهم تر و مقدم تر است. البته ممکن است برخی دوستان اصلاح طلب، پاسخ دهند که خیلی از اقدامات را به جهت موانع و محدودیتها و سنگ اندازیهای موجود، نمیشود انجام داد و حاکمیت اجازه اقدامات اصلاحی را نمیدهد، ولی نتیجهاش برای مردم فرقی ندارد و مشکلاتی که اکثریت مردم ایران در زندگی و معیشت و اقتصاد خانواده خود لمس میکنند همین چیزی است که همه داریم میبینیم. ما هم میدانیم موانع و مشکلاتی خارج از اراده اصلاحطلبان وجود دارد ولی نمیشود مشکلات، اختلافات و ناکارآمدیهای درون نیروهای اصلاحطلب موجود را نبینیم و همه چالشهای موجود را به مشکلات بیرونی و عملکرد جریان مقابل اصلاحات ربط دهیم. اینکه برخی افراد با نردبان اصلاحات بالا میروند و با آبروی اصلاحات بازی میکنند، واقعیتی است که وجود دارد.»
| |||||||
ايران امروز
(نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میشوند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024
|